ΒΕΝΑΪΑΣ
(Βεναΐας) [Ο Ιεχωβά Έχει Οικοδομήσει].
1. Γιος ενός Λευίτη πρωθιερέα ονόματι Ιωδαέ και πατέρας τουλάχιστον δύο γιων, του Αμμιζαβάδ και του Ιωδαέ. (1Χρ 27:5, 6, 34) Ο Βεναΐας ήταν κραταιός πολεμιστής, εξαιρετικά γενναίος και θαρραλέος, «πιο διακεκριμένος από τους τριάντα» κραταιούς άντρες των δυνάμεων του Δαβίδ, μολονότι «δεν έφτασε τους τρεις».—2Σα 23:20-23.
Ο Βεναΐας εκδήλωσε την ανδρεία του με τρεις τρόπους: πάταξε δύο ισχυρούς ήρωες του Μωάβ, κατέβηκε άφοβα σε έναν νερόλακκο όπου σκότωσε ένα λιοντάρι, και θανάτωσε έναν Αιγύπτιο γίγαντα με το δόρυ του ίδιου του θύματος, ανατρέποντας μια εξαιρετικά μειονεκτική κατάσταση. (1Χρ 11:22-24) Ο Δαβίδ τοποθέτησε αυτόν το θαρραλέο άντρα επικεφαλής της προσωπικής σωματοφυλακής του. (1Χρ 11:24, 25) Οι Χερεθαίοι και οι Φαλεθαίοι, των οποίων ηγούνταν ο Βεναΐας, παρέμειναν όσιοι στο βασιλιά κατά το στασιασμό τόσο του Αβεσσαλώμ όσο και του Αδωνία. (2Σα 8:18· 15:18· 20:23· 1Βα 1:8, 10, 26· 1Χρ 18:17) Επιπλέον, ο Βεναΐας διορίστηκε επικεφαλής της τρίτης από τις υποδιαιρέσεις του στρατού που υπηρετούσαν εκ περιτροπής—μιας δύναμης 24.000 αντρών. (1Χρ 27:5, 6) Στα γηρατειά του Δαβίδ, ο Βεναΐας μαζί με τους Χερεθαίους και τους Φαλεθαίους υποστήριξε την ενθρόνιση του Σολομώντα. (1Βα 1:32-40) Αργότερα, υπό τη βασιλεία του Σολομώντα, ανατέθηκε στον Βεναΐα η εκτέλεση του Αδωνία, του Ιωάβ και του Σιμεΐ, και ο Σολομών τον τοποθέτησε επίσης επικεφαλής του στρατεύματος.—1Βα 2:24, 25, 28-46· 4:4.
2. Ένας από τους κραταιούς άντρες του Δαβίδ, διοικητής της 11ης από τις υποδιαιρέσεις του στρατού που υπηρετούσαν εκ περιτροπής. Πιραθωνίτης από τη φυλή του Εφραΐμ.—2Σα 23:30· 1Χρ 11:31· 27:14.
3. Λευίτης μουσικός που έπαιζε έγχορδο όργανο συνοδεύοντας την κιβωτό της διαθήκης κατά τη μεταφορά της στην Ιερουσαλήμ και την τοποθέτησή της στη σκηνή που είχε ετοιμάσει για αυτήν ο Δαβίδ.—1Χρ 15:18, 20· 16:1, 5.
4. Ιερέας, σαλπιγκτής κατά τη μεταφορά της Κιβωτού στην Ιερουσαλήμ στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ.—1Χρ 15:24· 16:6.
5. Λευίτης απόγονος του Ασάφ.—2Χρ 20:14.
6. Συμεωνίτης, πιθανώς σύγχρονος του Βασιλιά Εζεκία.—1Χρ 4:24, 36-43.
7. Λευίτης ο οποίος διορίστηκε από τον Εζεκία να βοηθάει στη διαχείριση των άφθονων συνεισφορών για τον οίκο του Ιεχωβά.—2Χρ 31:12, 13.
8. Πατέρας του Φελατία, ενός από τους πονηρούς άρχοντες που είδε στο όραμά του ο Ιεζεκιήλ.—Ιεζ 11:1, 13.
9, 10, 11, 12. Τέσσερις άντρες οι οποίοι, σύμφωνα με τη νουθεσία του Έσδρα, απέπεμψαν τις αλλοεθνείς συζύγους τους και τους γιους τους. Αυτοί οι τέσσερις ήταν απόγονοι του Φαρώς, του Φαάθ-μωάβ, του Βανί και της Νεβώ αντίστοιχα.—Εσδ 10:25, 30, 34, 35, 43, 44.