ΟΡΟΘΕΣΙΟ

Όταν οι Ισραηλίτες κατέλαβαν τη Χαναάν, σε κάθε οικογένεια δόθηκε ένα κομμάτι γης, και αυτή η ιδιοκτησία προσδιορίστηκε με ορόσημα, ή αλλιώς οροθέσια. Η Αγία Γραφή δεν τα περιγράφει, αλλά ίσως ήταν στύλοι, πέτρες ή ακόμη και αυλάκια στο έδαφος. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «οροθέσιο» (γκεβούλ) αποδίδεται επίσης «όριο» και «περιοχή». (Γε 10:19· 47:21) Τουλάχιστον ορισμένα οροθέσια στην Παλαιστίνη έφεραν επιγραφές που προσδιόριζαν την ταυτότητα του ιδιοκτήτη. Περίτεχνες επιγραφές εμφανίζονται σε ορόσημα, ή οροθετικές πέτρες, στην Αίγυπτο και στη Μεσοποταμία. Παραδείγματος χάρη, στη Νιπούρ ανακαλύφτηκε μια τέτοια ενεπίγραφη πέτρα του Ναβουχοδονόσορα Α΄.

Ο νόμος του Ιεχωβά απαγόρευε τη μετακίνηση των οροθεσίων προς τα πίσω. (Δευ 19:14· βλέπε επίσης Παρ 22:28.) Μάλιστα ήταν καταραμένος όποιος μετακινούσε «το οροθέσιο του συνανθρώπου του προς τα πίσω». (Δευ 27:17) Εφόσον γενικά οι ιδιοκτήτες γης εξαρτόνταν από τη σοδειά που απέφεραν τα χωράφια τους, το να μετακινήσει κανείς ένα οροθέσιο προς τα πίσω σήμαινε ότι στερούσε από κάποιον άλλον ένα μέρος των μέσων συντήρησής του. Μια τέτοια ενέργεια ισοδυναμούσε με κλοπή και έτσι θεωρούνταν στην αρχαιότητα. (Ιωβ 24:2) Ωστόσο, υπήρχαν ασυνείδητοι άνθρωποι που ήταν ένοχοι τέτοιων παραβάσεων, οι δε άρχοντες του Ιούδα στις ημέρες του Ωσηέ παρομοιάστηκαν με εκείνους που μετακινούσαν ένα όριο προς τα πίσω.—Ωσ 5:10.

Ο Ιεχωβά εκδηλώνει στοχαστικό ενδιαφέρον για τις χήρες και τα ορφανά από πατέρα. Γι’ αυτό, λέγεται ότι θα κατεδαφίσει το σπίτι εκείνων που αυτοεξυψώνονται, «αλλά θα στερεώσει το οροθέσιο της χήρας». (Παρ 15:25) Εκτός αυτού, τα εδάφια Παροιμίες 23:10, 11 δηλώνουν: «Μη μετακινείς προς τα πίσω το αρχαίο όριο και μην μπαίνεις στον αγρό των αγοριών που είναι ορφανά από πατέρα. Διότι ο Λυτρωτής τους είναι ισχυρός· αυτός θα υπερασπίσει την υπόθεσή τους εναντίον σου».

[Εικόνα στη σελίδα 527]

Οροθετική πέτρα από τα Σούσα που φέρει τα σύμβολα βαβυλωνιακών θεών