ΡΟΥΘ (ΒΙΒΛΙΟ)

Αυτό το βιβλίο της Αγίας Γραφής πήρε το όνομά του από έναν κεντρικό χαρακτήρα του, τη Ρουθ τη Μωαβίτισσα. Η αφήγηση δείχνει πώς η Ρουθ έγινε πρόγονος του Δαβίδ συνάπτοντας ανδραδελφικό γάμο με τον Βοόζ στη θέση της πεθεράς της, της Ναομί. Η εκτίμηση, η οσιότητα και η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά που επέδειξαν ο Βοόζ, η Ναομί και η Ρουθ διαπνέουν όλη την ιστορία.—Ρθ 1:8, 9, 16, 17· 2:4, 10-13, 19, 20· 3:9-13· 4:10.

Με εξαίρεση το γενεαλογικό κατάλογο (Ρθ 4:18-22), τα γεγονότα που εξιστορούνται στο βιβλίο της Ρουθ καλύπτουν περίοδο περίπου 11 ετών κατά την εποχή των Κριτών, αν και δεν αναφέρεται πότε ακριβώς στη διάρκεια αυτής της περιόδου συνέβησαν.—Ρθ 1:1, 4, 22· 2:23· 4:13.

Η Ιουδαϊκή παράδοση αποδίδει τη συγγραφή του βιβλίου στον Σαμουήλ, και αυτό δεν διαφωνεί με τις εσωτερικές αποδείξεις. Το γεγονός ότι η αφήγηση ολοκληρώνεται με τη γενεαλογία του Δαβίδ υποδηλώνει ότι ο συγγραφέας γνώριζε το σκοπό του Θεού σε σχέση με τον Δαβίδ. Αυτό θα ταίριαζε στον Σαμουήλ, διότι ο Δαβίδ χρίστηκε βασιλιάς από εκείνον. Επομένως, θα ήταν κατάλληλο να καταγράψει ο Σαμουήλ και ένα υπόμνημα για τους προγόνους του Δαβίδ.—1Σα 16:1, 13.

Αυθεντικότητα και Αξία. Η ιστορικότητα του βιβλίου της Ρουθ επιβεβαιώνεται από τη γενεαλογία του Ιησού Χριστού σύμφωνα με τον Ματθαίο, η οποία περιλαμβάνει τον Βοόζ, τη Ρουθ και τον Ωβήδ στη γραμμή της καταγωγής του Ιησού. (Ματ 1:5· παράβαλε Ρθ 4:18-22· 1Χρ 2:5, 9-15.) Επιπλέον, θα ήταν αδιανόητο να επινοήσει Εβραίος συγγραφέας σκόπιμα μια αλλοεθνή πρόγονο για τον Δαβίδ, τον πρώτο βασιλιά στη βασιλική γραμμή του Ιούδα.

Το ιστορικό υπόμνημα παρέχει επεξηγηματικές πληροφορίες που φωτίζουν και διασαφηνίζουν άλλα τμήματα της Γραφής. Η εφαρμογή των νόμων που αφορούσαν τη σταχυολόγηση (Λευ 19:9, 10· Δευ 24:19-22· Ρθ 2:1, 3, 7, 15-17, 23) και τον ανδραδελφικό γάμο (Δευ 25:5-10· Ρθ 3:7-13· 4:1-13) παρουσιάζεται με γλαφυρό τρόπο. Υπάρχουν αποδείξεις της καθοδηγίας του Ιεχωβά όσον αφορά τη διατήρηση της γενεαλογικής γραμμής που θα οδηγούσε στον Μεσσία, καθώς και την επιλογή των ατόμων που θα ανήκαν σε αυτήν. Οι Ισραηλίτισσες που ήταν παντρεμένες με άντρες από τη φυλή του Ιούδα είχαν την πιθανότητα να συμβάλουν στην επίγεια γενεαλογική γραμμή του Μεσσία. (Γε 49:10) Το γεγονός ότι η Ρουθ—μια Μωαβίτισσα—ευνοήθηκε τόσο πολύ καταδεικνύει την αρχή που διατύπωσε ο απόστολος Παύλος: «Εξαρτάται, όχι από εκείνον που θέλει ούτε από εκείνον που τρέχει, αλλά από τον Θεό, ο οποίος ελεεί». (Ρω 9:16) Η Ρουθ είχε επιλέξει τον Ιεχωβά ως Θεό της και τον Ισραήλ ως λαό της, και ο Ιεχωβά με το μεγάλο έλεός του της χορήγησε “τέλειο μισθό” επιτρέποντάς της να γίνει συνδετικός κρίκος στην πιο σπουδαία γενεαλογική γραμμή.—Ρθ 2:12· 4:13-17.

[Πλαίσιο στη σελίδα 843]

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΡΟΥΘ

Αφήγηση που δείχνει πώς η θεοφοβούμενη Μωαβίτισσα Ρουθ ευλογήθηκε από τον Ιεχωβά με το να γίνει μέρος της άρρηκτης Μεσσιανικής γραμμής που οδήγησε στον Βασιλιά Δαβίδ

Η ιστορία τοποθετείται στην εποχή των Κριτών, ενώ η συγγραφή πιθανόν να ολοκληρώθηκε γύρω στο 1090 Π.Κ.Χ.

Η Ρουθ αποφασίζει να μείνει με τη Ναομί και τον Θεό της, τον Ιεχωβά (1:1-22)

Άτεκνες και χήρες, η Ρουθ και η Ορφά ακολουθούν την πεθερά τους τη Ναομί, τη χήρα του Ελιμέλεχ, καθώς αυτή αναχωρεί από τον Μωάβ για να επιστρέψει στον Ιούδα

Η Ορφά, αποθαρρυμένη από τα λόγια της Ναομί σχετικά με τις αμυδρές προοπτικές για νέο γάμο, γυρίζει πίσω

Η Ρουθ δεν πτοείται· δηλώνει ότι ο λαός της Ναομί θα είναι λαός της και ο Θεός της Ναομί, Θεός της

Τελικά, η Ρουθ και η Ναομί φτάνουν στη Βηθλεέμ

Η Ρουθ σταχυολογεί στον αγρό του Βοόζ (2:1–3:18)

Τυχαία, η Ρουθ αρχίζει να σταχυολογεί στον αγρό του Βοόζ, συγγενή του Ελιμέλεχ, και του δημιουργεί καλή εντύπωση

Η Ρουθ συνεχίζει να σταχυολογεί στον αγρό του Βοόζ ώσπου τελειώνει ο θερισμός του κριθαριού και ο θερισμός του σιταριού

Κατόπιν, ακολουθώντας τις οδηγίες της Ναομί, η Ρουθ ζητάει από τον Βοόζ να ενεργήσει ως εξαγοραστής· ο Βοόζ είναι πρόθυμος, αλλά κάποιος άλλος είναι πιο στενός συγγενής της Ναομί

Ο Βοόζ, ως εξαγοραστής, παντρεύεται τη Ρουθ (4:1-22)

Ενώπιον δέκα πρεσβυτέρων της Βηθλεέμ, ο Βοόζ προσφέρει στο στενότερο συγγενή την ευκαιρία να εξαγοράσει τον αγρό του Ελιμέλεχ και να εγείρει απογόνους για τον νεκρό συνάπτοντας ανδραδελφικό γάμο με τη Ρουθ

Όταν ο συγγενής αρνείται, ο Βοόζ ενεργεί ως εξαγοραστής

Η ένωση του Βοόζ και της Ρουθ ευλογείται με τη γέννηση ενός γιου, του Ωβήδ, που γίνεται ο παππούς του Βασιλιά Δαβίδ