ΣΗΒΑ

(Σηβά).

1. Ένας από τους έξι γιους του Χους.—Γε 10:7, 8· 1Χρ 1:9, 10.

2. Χώρα της ανατολικής Αφρικής. Στο εδάφιο Ησαΐας 43:3 η Σηβά συνδέεται με την Αίγυπτο και την Αιθιοπία (τον Χους), και λέγεται ότι όλες τους δίνονται ως λύτρο αντί για τον Ιακώβ. Σε έναν παρόμοιο κατάλογο, το εδάφιο Ησαΐας 45:14 χρησιμοποιεί τη λέξη «Σαβαίοι» αντί για τη λέξη «Σηβά», πράγμα που υποδεικνύει ότι οι κάτοικοι της Σηβά αποκαλούνταν Σαβαίοι. Αυτά τα εδάφια αφήνουν να εννοηθεί ότι η Σηβά συνόρευε με την Αιθιοπία ή περιλαμβανόταν σε αυτήν. Την άποψη αυτή υποστηρίζει ο Ιώσηπος, ο οποίος λέει ότι το όνομα «Σαβά» εφαρμόζεται στην πόλη της Μερόης που βρίσκεται στον Νείλο, καθώς και στη μεγάλη περιοχή (Νήσο της Μερόης) ανάμεσα στους ποταμούς Νείλο, Γαλάζιο Νείλο (Άσταπο) και Ατμπάρα (Ασταβόρα). (Ιουδαϊκή Αρχαιολογία, Β΄, 249 [x, 2]) Ο χαρακτηρισμός «ψηλοί άντρες» (Ησ 45:14) που αποδίδεται σε αυτούς τους Σαβαίους επιβεβαιώνεται από τον Ηρόδοτο (Γ΄, 20), ο οποίος λέει ότι οι Αιθίοπες ήταν «οι ψηλότεροι και ωραιότεροι από όλους τους ανθρώπους».—Βλέπε ΧΟΥΣ Αρ. 1 και 2.

Η Μερόη ήταν για πολύ καιρό σπουδαίο κέντρο εμπορίου. Ανάμεσα στα μακρινά μέρη που αναφέρονται στον 72ο Ψαλμό, ο οποίος περιγράφει την επικράτεια και τη σφαίρα επιρροής εκείνου που ο Ιεχωβά θα διόριζε Βασιλιά, η Σηβά και η Σεβά κατονομάζονται ως τόποι των οποίων οι βασιλιάδες θα πρόσφεραν δώρο.—Ψλ 72:10· Ιωλ 3:8.