Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου Προοδεύει στο Περού

ΣΤΙΣ 14 Νοεμβρίου 1953, ο Ν. Ο. Νορρ, Πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά και ο Μ. Γ. Χένσελ, γραμματεύς του και ένας από τους διευθυντάς της Εταιρίας, ανεχώρησαν από τη Νέα Υόρκη για μια περιοδεία στη Νότιο Αμερική για τα συμφέροντα της κοινωνίας του Νέου Κόσμου. Σ’ ένα προηγούμενο τεύχος του περιοδικού αυτού συνωδεύσαμε τους δύο αυτούς ταξιδιώτες όταν επεσκέφθησαν τη Βενεζουέλα, την Κολομβία και τον Ισημερινό, ιδιαίτερα συμμετέχοντας στις πείρες των στις διάφορες συνελεύσεις που έγιναν σ’ αυτές τις χώρες.

Μια ομαλή νυχτερινή πτήσις πάνω από τα σύννεφα έφερε τους Αδελφούς Νορρ και Χένσελ προς νότον, από τον Ισημερινό στη Λίμα του Περού. Πάνω από τη Λίμα τα σύννεφα ήσαν τόσο πυκνά και χαμηλά, ώστε ο πιλότος αναγκάσθηκε να προσγειώση το αεροπλάνο με τη βοήθεια των ειδικών οργάνων. Ένα σημαντικό πλήθος Περουβιανών μαρτύρων του Ιεχωβά και ιεραποστόλων ήσαν στο αεροδρόμιο για να υποδεχθούν τους ταξιδιώτες μας οι οποίοι έφθασαν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 1ης Δεκεμβρίου. Όλοι ήσαν γεμάτοι ενθουσιασμό λόγω της τετραημέρου συνελεύσεως της κοινωνίας του Νέου Κόσμου που επρόκειτο ν’ αρχίση στη Λίμα. Συνέπιπτε δε να είναι αυτή η τρίτη φορά που επεσκέπτετο το Περού ο Πρόεδρος της Εταιρίας.

Η πρώτη ημέρα εδαπανήθη στο τμήμα της Εταιρίας με την εξέτασι τοπικών προβλημάτων σχετικών με τη μαρτυρία της Βασιλείας. Εκείνο το βράδυ όλοι οι ιεραπόστολοι, 39 τον αριθμόν, συναθροίσθηκαν και έλαβαν καλές συμβουλές για τα ειδικά προβλήματα του ιεραποστολικού έργου. Το μεγαλύτερο μέρος δύο ωρών αφιερώθη στο πώς έπρεπε αυτοί να πολιτευθούν μ’ εκείνους που συζούν απρεπώς. Ετονίσθη ότι μόνον εκείνοι που συμμορφώνονται με τις αρχές του Ιεχωβά περί ευπρεπούς διαβιώσεως μπορούν να γίνουν δεκτοί για βάπτισμα προς συμβολισμόν της αφιερώσεως της ζωής των στην υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού. Αν οι άνθρωποι δεν θέλουν να καθαρισθούν και ν’ ακολουθήσουν τις αρχές της Αγίας Γραφής μετά τη μελέτη της Γραφής επί ένα λογικό χρονικό διάστημα με τους ιεραποστόλους, δεν πρέπει να σπαταλάται περισσότερος χρόνος γι’ αυτούς. Μέσα στην ίδια τη συνέλευσι ετονίσθη ότι πρέπει να προσθέσωμε στην πίστι μας την αρετή, και αρετή σημαίνει συμμόρφωσι ζωής και διαγωγής με τον ηθικό νόμο.—2 Πέτρ. 1:5.

Ο Καθολικός λαός εδώ στη Νότιο Αμερική και αλλού ακούουν μερικά από τα λεγόμενα των κληρικών περί ηθικής, αλλά φαίνεται ότι μια φορά κατά μακρά διαστήματα η εκκλησία των κάνει μια μεγάλη ομιλία περί ηθικής και προσπαθεί να εξαπατήση τον λαό με προπαγάνδα ώστε να φαίνωνται οι άνθρωποι πώς είναι «πολύ άγιοι». Λόγου χάριν, προσφάτως ο πάπας προειδοποίησε τον Ιταλικό λαό για τους κινδύνους της τηλεοράσεως. Οι εφημερίδες ανέγραψαν ότι οι ιερείς στην Ιταλία προειδοποίηααν να μην αφήσουν «την ασεβή και φθοροποιό δύναμι του κινηματογράφου» να εισδύση στα σπίτια με την τηλεόρασι. Απορεί κανείς γιατί ο πάπας δεν ενδιαφέρεται για τα εκατομμύρια του λαού που ζη στην Κεντρική και στη Νότιο Αμερική και δεν καθοδηγεί τους εκεί ιερείς του να διευθετήσουν τη ζωή εκείνων που επιδίδονται σε ανήθικο τρόπο διαβιώσεως, διότι στη Λατινική Αμερική βρίσκει κανείς σε μεγάλο βαθμό τη μοιχεία και την πορνεία, καθώς και το ψεύδος και την κλοπή. Δεν δίδεται δημοσιότης στα ζητήματα αυτά από τις εφημερίδες της Νοτίου Αμερικής, διότι όλα αυτά γίνονται δεκτά ως κοινή συνήθεια και δεν φαίνεται να θεωρούνται ως αδικήματα από την πλειονότητα των ανθρώπων. Είναι πρόδηλον ότι οι άνθρωποι εκεί δεν έλαβαν την κατάλληλη εκπαίδευσι για τις αρχές της ζωής που εθέσπισε ο Δημιουργός του ανθρώπου, ο οποίος γνωρίζει κάλλιστα ποιο είναι καλό για το σώμα και τη διάνοια και ποιο είναι κακό. Αυτό κάνει το έργον των ιεραποστόλων μαρτύρων του Ιεχωβά ακόμη σπουδαιότερο για τον λαό, αλλά και δυσκολώτερο επίσης.

ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΠΕΡΟΥΒΙΑΝΗ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ

Την Πέμπτη το πρωί άρχισε η συνέλευσις στο ωραίο Σαλόν Μαζέστικ που ήταν κατάλληλο για τους σκοπούς της συνελεύσεως Η εξέδρα παρουσίαζε το εδάφιο του έτους 1954: «Καθ’ εκάστην ημέραν θέλω σε ευλογεί· και θέλω αινεί το όνομά σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα.» (Ψαλμ. 145:2) και είχε προς τα πίσω ένα παραπέτασμα, όπου απεικονίζοντο οι διάφοροι εθνικοί τύποι που είναι κοινοί στο Περού, ως ερχόμενοι στη λεωφόρο που οδηγεί στον νέο κόσμο, όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα εκεί.

Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά ήλθαν στη συνέλευσι απ’ όλα τα μέρη του Περού. Πέντε ήλθαν από την Αρεκίπα, που βρίσκεται μακριά προς νότον, ένας ειδικός ολοχρόνιος διάκονος ήλθε από το Ικίτος, παρά τον Αμαζόνιον Ποταμόν, προς τα ανατολικά, και είκοσι οκτώ ήλθαν από το Τρουχίλιο που είναι προς βορράν.

Πολλές ενδιαφέρουσες πείρες ανεφέρθησαν στη συνέλευσι. Ένας διάκονος είπε πώς ειδοποιήθη να μην πάη σε κάποιο σπίτι διότι κανείς δεν κατοικούσε εκεί, αλλά κατόπιν σκέψεως συνεπέρανε ότι θα ήταν καλύτερο να βεβαιωθή ο ίδιος, κι έτσι έκαμε οπωσδήποτε την επίσκεψι. Βρήκε έναν άνθρωπο πάνω από ογδόντα ετών να διαβάζη μια Γραφή, ο οποίος, αν και φυσικώς ήταν κουφός, επέδειξε καλή πνευματική κατανόησι και εφάνη ότι είχε ευήκοα ώτα. Ένας άλλος είπε ότι έδωσε συμπτωματικά μαρτυρία σ’ έναν Ιάπωνα καταστηματάρχη, η οποία κατέληξε όχι μόνο στη διάθεσι βιβλίων σ’ αυτόν, αλλά και σε έναρξι Γραφικής μελέτης μέσα στο κατάστημά του, για την οποία για πρώτη φορά στη ζωή του, έκλεισε το κατάστημά του στη διάρκεια εργασίμων ωρών. Αυτός ανήκε στη Μεταρρυθμισμένη Εκκλησία των Αντβεντιστών, αλλά τώρα πηγαίνει τακτικά στην Αίθουσα της Βασιλείας.

Στο Τρουχίλιο τρεις ιεραπόστολοι ήσαν τόσο αποδοτικοί ώστε τώρα τριάντα πέντε μάρτυρες είναι δραστήριοι εκεί, στους οποίους περιλαμβάνονται και τέσσερες εντόπιοι σκαπανείς, ή διάκονοι των 100 ωρών τον μήνα. Ο νεώτερος ολοχρόνιος διάκονος στο Τρουχίλιο είχε τη χαρά να ιδή έξη από τους ανθρώπους με τους οποίους συμμελετούσε να γίνουν διάκονοι μέσα σε βραχύ χρονικό διάστημα, οι πέντε δε απ’ αυτούς είχαν βαπτισθή τον περασμένο Οκτώβριο και ήσαν παρόντες στη συνέλευσι, ασχολούμενοι στο να βοηθούν όλους όσους μπορούσαν στη συνέλευσι και στη μαρτυρία του αγρού.

Σ’ ένα πρόγραμμα, στο οποίον μερικοί από τους σκαπανείς αυτούς ηρωτήθησαν για τη διακονία των, ένας απ’ αυτούς ηρωτήθη αν ήταν έγγαμος και είχε οικογένεια. Απήντησε, «Βέβαια!» Και γιατί ένας άνθρωπος έγγαμος, με οικογένεια, να μην ασχολήται σε διακονία σκαπανέως με εκατό ώρες τον μήνα; Υπάρχουν έγγαμοι άνθρωποι με οικογένειες που κάνουν το ίδιο σε άλλες χώρες· γιατί όχι και στο Περού;

Πολλές από τις ομιλίες, που είχαν δοθή στη Συνέλευσι του Σταδίου Γιάγκη το θέρος του 1953, εξεφωνήθησαν και σ’ αυτή τη συνέλευσι κι έφεραν στο Περουβιανό ακροατήριο μεγάλη χαρά και ικανοποίησι. Οι Αδελφοί Νορρ και Χένσελ έξεφώνησαν μερικές ομιλίες που εξετιμήθησαν πολύ για τα ισχυρά σημεία που περιείχαν σχετικά με την πρακτική διαβίωσι σε συνάφεια με την υπηρεσία του Θεού. Ένα μέρος του προγράμματος της συνελεύσεως που απετέλεσε έκπληξι ήταν η μετάδοσις μιας μαγνητοφωνημένης ομιλίας του Αδελφού Φραντζ, αντιπροέδρου της Εταιρίας, στην Ισπανική γλώσσα πάνω στο θέμα «Η Κοινωνία του Νέου Κόσμου Προσβάλλεται από τον Μακρινό Βορρά», την οποίαν ομιλίαν είχε απευθύνει στην Ισπανόφωνη ομάδα του Σταδίου Γιάγκη το περασμένο θέρος. Αν και οι αδελφοί θα ήθελαν να έχουν προσωπικώς τον Αδελφό Φραντζ μαζί τους, ασφαλώς ενθουσιάσθηκαν που άκουσαν τη φωνή του στη μαγνητοφώνησι της έξοχης αυτής ομιλίας.

Σ’ αυτή τη συνέλευσι οι Περουβιανοί αδελφοί έλαβαν το Ισπανικό Υμνολόγιον για πρώτη φορά και, με τη βοήθεια μουσικής συνοδείας, τα κατάφερναν καλά με τους νέους ύμνους. Εχάρησαν επίσης που έλαβαν προς διανομήν άλλα δύο Ισπανικά δημοσιεύματα Η Οδός του Θεού Είναι Αγάπη και Η Εξέλιξις Εναντίον του Νέου Κόσμου.

Η συνάθροισις υπηρεσίας της συνελεύσεως, που αφορούσε τις πρακτικές απόψεις της διακονίας του αγρού, δεν υστερούσε διόλου από εκείνες που διεξάγονται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά σε άλλες χώρες. Κατέβαλαν όλες των τις προσπάθειες και παρουσίασαν μια έξοχη παντομίμα αντιπαραβάλλοντας τον Αδελφό Ακατάστατο με τον Αδελφό Τακτικό. Διάκονοι του ευαγγελίου δεν μπορούν να φέρουν τους παλαιούς ακατάστατους τρόπους των μέσα στη δράσι του κηρύγματός των. Οι επιδείξεις που έδειχναν τι μεταβολές έπρεπε να γίνουν, ήσαν πολύ αποτελεσματικές.

Επειδή ο πρόεδρος της Εταιρίας έπρεπε ν’ αναχωρήση αργά το Σάββατο βράδυ, μίλησε στη συνέλευσι δύο φορές εκείνη τη μέρα. Ένα σημείο που ετόνισε ήταν το ζήτημα του να προσέχωμε πάντοτε τον εαυτό μας έτσι ώστε ν’ ακολουθούμε την καλή συμβουλή των Γραφών και να εξασφαλίσωμε την είσοδο στον νέο κόσμο· οι παρατηρήσεις του εβασίζοντο στο 1 Τιμόθεον 4:15, 16: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν· επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.» Για να μπορή κανείς να προσέχη συνεχώς τον εαυτό του, είναι ανάγκη να μελετά κατ’ ιδίαν στο σπίτι του και στην εκκλησία, κι έπειτα να θέτη σε χρήσι ό,τι έμαθε, στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι και στη διεξαγωγή Γραφικών μελετών με τους ανθρώπους.

Το βράδυ ο Αδελφός Νορρ εξήτασε το έργον επεκτάσεως στο Περού κι έδειξε ότι εγίνετο εκεί πολύ καλό έργον. Το βράδυ, επίσης, το Ψήφισμα που πρώτη φορά παρουσιάσθη κι έγινε δεκτό στη συνέλευσι του Σταδίου Γιάγκη πέρυσι το καλοκαίρι, παρουσιάσθη κι εκεί, οι δε 375 παρόντες Περουβιανοί μάρτυρες το εδέχθησαν ενθουσιωδώς και ομοθύμως. Ευθύς μετά τη λήξι του εσπερινού προγράμματος ο Αδελφός Νορρ ανεχώρησε για να προλάβη το αεροπλάνο τού μεσονυκτίου για την Αντοφαγκάστα της Χιλής.

Η συνέλευσις, όμως, έπρεπε να διαρκέση άλλη μια μέρα, τη δε Κυριακή πρωί τριάντα τρεις αδελφοί και αδελφές εβαπτίσθησαν στη δημοτική κολυμβητική δεξαμενή, η οποία παρεχωρήθη δωρεάν γι’ αυτό το σκοπό. Την Κυριακή το απόγευμα ο Αδελφός Χένσελ έδωσε τη δημοσία ομιλία «Μετά τον Αρμαγεδδώνα—ο Νέος Κόσμος του Θεού» στην Ισπανική γλώσσα, σε ακροατήριο 602 ατόμων. Το ακροατήριο αυτό επεσκίασε όλα τα προηγούμενα «ρεκόρ» όσον αφορά τους μάρτυρας του Ιεχωβά στο Περού. Την Κυριακή βράδυ η συνέλευσις έμαθε ότι η αναλογία αυξήσεως είκοσι τοις εκατό για το έτος 1954 ήταν 340, και ότι είχαν ήδη υπερβή την αναλογία του δέκα τοις εκατό για τον Δεκέμβριο, διότι είχαν 317 διακόνους στο Περού που υπέβαλαν έκθεσι δράσεως τον Οκτώβριο. Οι Περουβιανοί μάρτυρες είχαν πεποίθησι ότι θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν την αναλογία των 340 διακόνων πριν από το τέλος του υπηρεσιακού έτους 1954. Μια ομιλία του Αδελφού Χένσελ πάνω στη προφητική σημασία του Δανιήλ στον λάκκο των λεόντων ετερμάτισε τη συνέλευσι.

Αυτή η συνέλευσις υπήρξε ιστορική για την κοινωνία Νέου Κόσμου των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Περού. Εφαίνετο ν’ αποτελή ένα νέο σημείο εκκινήσεως για μεγαλύτερη πρόοδο στη διακήρυξι των αγαθών νέων. Οι ελπίδες όλων ήσαν μεγάλες για μια περαιτέρω επέκτασι στο προσεχές μέλλον. Όλοι εφαίνοντο πρόθυμοι να βοηθήσουν στη σύναξι των «άλλων προβάτων» για ν’ απολαύσουν κι αυτά τις ευλογίες της ζωής στο νέο κόσμο μαζί τους.