Περιπατώντας εν τω Ονόματι του Ιεχωβά

 1. Ποια εκπλήρωσι του κεφαλαίου 4 του Μιχαία μπορούμε να δούμε τώρα;

Τώρα είναι καιρός που ολοένα περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν την οδόν του Ιεχωβά και αρχίζουν να την ακολουθούν. Αυτό προελέχθη πριν από πολύν καιρό υπό έμπνευσιν από τους προφήτας Ησαΐαν και Μιχαίαν. Ο Μιχαίας, κεφάλαιο 4 (ΑΣ), αρχίζει: «Και εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Ιεχωβά θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων, και υψωθή υπεράνω των βουνών· και λαοί θέλουσι συρρέει εις αυτό. Και έθνη πολλά θέλουσιν υπάγει, και ειπεί, Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, και εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού.» (Μιχ. 4:1, 2, ΑΣ) Η περικοπή αυτή μιλεί για τον καιρό ακριβώς στον οποίο ζούμε, ‘τας εσχάτας ημέρας’. Από το 1914 ο Βασιλεύς του Ιεχωβά Χριστός Ιησούς ενεθρονίσθη στους ουρανούς και άρχισε να κυβερνά εν μέσω των εχθρών του. Μια από τις αποδείξεις της παρουσίας του είναι το γεγονός ότι τούτο το ευαγγέλιον της Βασιλείας κηρύττεται σε όλη την οικουμένη, το αποτέλεσμα δε είναι ότι άνθρωποι ευθείας καρδιάς από όλα τα έθνη στρέφονται στην αληθινή λατρεία, μαθαίνοντας την οδόν του Ιεχωβά και περιπατώντας στας τρίβους του. Στο υπηρεσιακό έτος 1958 και μόνο εβαπτίσθησαν 62.666 άτομα για να συμβολίσουν την αφιέρωσί των στον Ιεχωβά για ζωή. Μολονότι οι θρησκευτικοί ηγέται εδοκίμασαν κάθε τι που απέκειτο στη δύναμί των για να σταματήσουν αυτή την εισροή των ανθρώπων στην οδόν του Ιεχωβά, επικαλούμενοι μάλιστα την κρατική ενέργεια για να προγράψουν το έργο, όπως στην Αιθιοπία και στη Δομινικανή Δημοκρατία, αυτό υπήρξε ανωφελές. Μια και οι άνθρωποι καλής θελήσεως μάθουν πραγματικά την οδόν του Ιεχωβά και περιπατήσουν «εν ταις τρίβοις αυτού», λέγουν αποφασιστικά: «Θέλομεν περιπατεί εν τω ονόματι Ιεχωβά του Θεού ημών εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα.»—Μιχ. 4:5, ΑΣ.

 2. (α) Ποια πρόσκλησις μεταδίδεται τώρα; (β) Γιατί ο λαός του Ιεχωβά είναι ένας ευτυχής λαός;

² Η ευλογία του Ιεχωβά φαίνεται επάνω στον λαό του. Αντί να μαθαίνουν τις επιδιώξεις του παλαιού κόσμου και να εξακολουθούν τις διαμάχες εναντίον των αδελφών των που βρίσκονται σε άλλες χώρες, ‘σφυρηλατούν τας μαχαίρας των δια υνία’ και μεταδίδουν την ειρηνική πρόσκλησι: «Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά.» Αυτή είναι μια πρόσκλησις συμμετοχής στην αληθινή λατρεία. Ο Μιχαίας εξηγεί ότι εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά δεν είναι δειλοί ή έμφοβοι· πράγματι, «ουδείς θα φοβίζη αυτούς· διότι το στόμα του Ιεχωβά των δυνάμεων ελάλησε.» Έτσι, σε κάθε χώρα σε όλο τον κόσμο οι δούλοι του Ιεχωβά έλαβαν μια ακλόνητη στάσι υπέρ της αληθινής λατρείας άσχετα με την εναντίωσι που συναντούν. Στέκουν σταθεροί υπέρ της καθαρής λατρείας ακόμη και μέχρι θανάτου. Μια φορά ακόμη η Γραφική μαρτυρία τονίζει το γεγονός ότι η οδός του Ιεχωβά δεν είναι απλώς κάποια οδός, αλλά η ορθή οδός στην οποία κατευθύνει αυτός. Ενώ οι άνθρωποι των εθνών θα εξακολουθούν να περιπατούν εν τω ονόματι του θεού των, του θεού του παλαιού αυτού κόσμου, ως τον Αρμαγεδδώνα, εκείνοι που ενεργούν σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά είναι αυτοί που κατανοούν ότι το προσωπικό όνομα του Θεού, το όνομα που αυτός εξέλεξε ως δικό του, πρέπει ν’ αναγνωρίζεται και να τιμάται. Δεν είναι παράδοξο ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ένας ευτυχής λαός. Το ότι ακολουθούν αυτή την πορεία φέρνει πνευματική ευημερία, ώστε κάθε άνθρωπος κάθεται υπό την άμπελόν του και υπό την συκήν του.

 3, 4. Πόσο σπουδαία είναι η γνώσις του ονόματος του Θεού; Και τι πρέπει να προσπαθήσωμε να κάμωμε;

³ Πολλοί αγνοούν έως τώρα το εξυψωμένο αυτό όνομα, διότι βρίσκονται σε σύγχυσι από την ιδέα ενός τριαδικού θεού, ώστε να πιστεύουν ότι το όνομα του Πατρός είναι Ιησούς. Αλλά ο ίδιος ο Ιησούς είπε σε προσευχή προς τον Ιεχωβά Θεό: «Εφανέρωσα το όνομά σου εις τους ανθρώπους τους οποίους μοι έδωκας εκ του κόσμου . . . . Εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου, και θέλω φανερώσει.» (Ιωάν. 17:6, 26) Δεν μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα πράξωμε τα πάντα σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά εκτός αν πρώτα γνωρίσωμε ποιος είναι αυτός, ποιο είναι το όνομά του, και ποια η σημασία του για μας. Αυτό το αποκτούμε με επιμελή μελέτη του λόγου του.

⁴ Ο λαός του Ιεχωβά έχει μεγάλη επιθυμία να μάθη γι’ αυτόν και τους σκοπούς του. Θυμούνται το Ησαΐας 55:8 (ΜΝΚ): «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει ο Ιεχωβά. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεραι των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών.» Οι βουλές αυτές είναι αναψυκτικές, ενισχυτικές, θρεπτικές, σαν βροχή ή χιόνι από τον ουρανό επάνω στην αποξηραμμένη γη. Όταν τα νερά αυτά υγραίνουν τη γη, το δένδρο βλαστάνει και φέρνει καρπό, διότι κάθε τι που ανήκει στον Ιεχωβά είναι καρποφόρο και παραγωγικό. Αν πρόκειται να ενεργούμε σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά, τότε πρέπει να τον μιμούμεθα και σ’ αυτό επίσης, και να είμεθα όχι μόνον ακροαταί, αλλά και παραγωγικοί εκτελεσταί του λόγου. Έτσι επιθυμούμε να χρησιμοποιούμε τα ύδατα της αληθείας που λαμβάνομε στο να φέρωμε καρπόν της Βασιλείας μεταδίδοντας τα αγαθά νέα και στους άλλους. Δεν είναι αρκετό να λαμβάνωμε απλώς αρκετό νερό για να φυλαχθούμε από το να μαραθούμε και πεθάνωμε πνευματικώς, παρακολουθώντας τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις συμπτωματικά και τότε χωρίς προπαρασκευή. Πρέπει να μετέχωμε από τα πνευματικά ύδατα τακτικά και χωρίς διαλείμματα, προς τιμήν του Ιεχωβά. Ένας γεωργός είναι πρόθυμος να εργάζεται μακρές ώρες για να καλλιεργήση το έδαφός του, ώστε να φέρη άφθονη συγκομιδή, με όμοιο δε τρόπο πρέπει να μελετούμε σκληρά για να έχωμε τα προσόντα να διδάσκωμε άλλους και έτσι να γίνωμε παραγωγικοί διάκονοι των αγαθών νέων. Ενώ απαιτείται σκληρή εργασία για να προοδεύσωμε σε κατανόησι, δεν υπάρχει όριον στις πληροφορίες ή στην πηγή. ‘Αι οδοί του Ιεχωβά είναι ανεξιχνίαστοι.’ Καθώς λέγει το Ρωμαίους 11:33: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού, και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού!»

 5. Πού βρίσκομε την πηγή της πνευματικής πληροφορίας;

⁵ Για ν’ αποκτήσωμε την πλήρη ευλογία αυτής της γνώσεως πρέπει να πλησιάσωμε την πηγή ή να βρούμε τον αγωγό μέσω του οποίου ρέουν τα ύδατα της αληθείας. Δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας και να νομίζωμε ότι η γνώσις θα έλθη σ’ εμάς. Κανένας που βρίσκεται σε μια έρημο δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να περιμένη να έλθη σ’ αυτόν νερό, αλλ’ ανυπόμονα αναζητεί την πλησιέστερη όασι, γνωρίζοντας ότι η ανεύρεσίς της σημαίνει ζωή. Ούτε πρέπει να νομίζωμε ότι ο Ιεχωβά πρόκειται να μεταβάλη την οδόν του για να μας διευκολύνη ή για να συμφωνή αυτή με την πίστι των γονέων μας· μάλλον πρέπει να αναζητούμε τον Δημιουργό μας και το θέλημά του για μας. Όταν, λοιπόν, βλέπωμε ολόγυρά μας τις αποξηραμμένες βοσκές του «Χριστιανικού κόσμου» και παρατηρούμε την έλλειψι πραγματικής Γραφικής γνώσεως μεταξύ των λαών του, μπορούμε να εκτιμήσωμε την ανάγκη να πάμε εκεί όπου μπορούμε ν’ απολαύσωμε τον αναψυκτικό ποταμό του ύδατος της ζωής, που ρέει από τον θρόνον του Θεού και του Αρνίου μέσω του αγωγού που κατευθύνει αυτός. Βρίσκομε ότι ο λόγος του Ιεχωβά είναι εκείνος, που μας οδηγεί στον δρόμο που Αυτός θα ήθελε να πάμε. Όπως λέγει ο Ψαλμός 23:2 (ΜΝΚ): «Εις ύδατα αναπαύσεως με οδηγεί.» Όταν ο ίδιος ο Ιεχωβά μάς οδηγή, πρέπει να τον αποστραφούμε; Δεν θα θέλαμε ποτέ να σκεφθούμε ν’ απορρίψωμε μια πρόσκλησι από τον Θεό. Και όμως μ’ αυτό ισοδυναμεί η απόρριψις της προσκλήσεως των αδελφών μας να παρακολουθούμε τις συναθροίσεις που γίνονται τακτικά στην Αίθουσα Βασιλείας. Αυτή είναι ένας τόπος αναπαύσεως από τα προβλήματα του παλαιού κόσμου, όπου τα ύδατα της αληθείας παρέχονται δωρεάν, ένας τόπος αναψυχής για τις ψυχές μας.

 6. Πώς γίνεται αντιληπτό ότι η οδός του Ιεχωβά είναι οδός συνταυτίσεως τώρα και στο μέλλον;

⁶ Ίσως πήτε ότι δεν μπορείτε να παρακολουθήτε συναθροίσεις επειδή χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να πάτε εκεί. Το να συναθροίζεσθε μ’ εκείνους που έχουν την αληθινή πίστι αποτελεί μέρος του να ενεργήτε σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά. Στον νέο κόσμο θα συναθροιζώμεθα με την κατεύθυνσι του Ιεχωβά. Αν δεν μπορούμε να ενοχληθούμε τώρα, δεν πρέπει να περιμένωμε ότι θα είμεθα μεταξύ εκείνων των οποίων το σπέρμα και το όνομα διαμένει, για ν’ απολαμβάνουν εκείνες τις μετά τον Αρμαγεδδώνα ευλογίες συναθροίσεως. «Και από νέας σελήνης έως άλλης, και από σαββάτου έως άλλου, θέλει έρχεσθαι πάσα σαρξ δια να προσκυνή ενώπιόν μου λέγει ο Ιεχωβά.» (Ησ. 66:23, ΜΝΚ) Τότε όλοι θα είναι ενωμένοι σε καθαρή λατρεία, δεν θα είναι πια διηρημένοι με δογματισμούς, διότι κάθε σάρκα θα είναι ενωμένη στο να τιμά τον Ιεχωβά. Αν ελπίζωμε να είμεθα μεταξύ των ανθρώπων πίστεως που θα συναθροίζωνται τότε, πρέπει να το δείξωμε με το να συναθροιζώμεθα τακτικά με την εκκλησία του λαού του Ιεχωβά τώρα, εκεί που το πνεύμα του εκχύνεται για να ευλογή τους δούλους του καθώς εξετάζουν τον λόγον του και τη σχέσι των προς Αυτόν. Αφού μπορεί να γίνη αντιληπτό ότι η οδός του Ιεχωβά είναι οδός συνταυτίσεως, ο αναγνώστης προσκαλείται ένθερμα να ενώνεται τακτικά με τους μάρτυρας του Ιεχωβά στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας σε Γραφική μελέτη.

 7. Γιατί είναι ακατάλληλη η κοσμική στάσις του να μη συζητήται ποτέ η θρησκεία;

⁷ Έχοντας εκτίμησι της συνταυτίσεώς μας με την κοινωνία Νέου κόσμου και της κατανοήσεως της αληθείας με την οποία έχομε ευλογηθή, πρέπει να επιθυμούμε πολύ να την μεταδίδωμε και στους άλλους. Τότε η αγάπη μας για τον Ιεχωβά θ’ αντανακλάται στην αγάπη μας για τους πλησίον μας καθώς τους ενθαρρύνομε να μάθουν την αλήθεια. Να μη λαμβάνετε τη στάσι του παλαιού κόσμου όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία να μιλήσετε για τη θρησκεία και να μη μένετε σιωπηλοί ούτε ν’ αρνήσθε να την εξετάσετε. Αυτά είναι ζητήματα που ανήκουν στην ουράνια σοφία και ζωή. Ο ίδιος ο Ιησούς μιλούσε με παρρησία όταν επρόκειτο για τη θρησκεία και τις Γραφές, και όλοι οι ειλικρινείς άνθρωποι πρέπει να έχουν το ίδιο έντονο ενδιαφέρον για τέτοια πράγματα είτε συμφωνούν στην αρχή είτε όχι. Τα λόγια, «Έλθετε τώρα, και ας διαδικασθώμεν, έχουν επίκαιρη εφαρμογή για εκείνους που επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για την οδόν του Ιεχωβά. (Ησ. 1:18) Αν αισχυνώμεθα να μιλούμε για τον Ιεχωβά, και αυτός θα αισχυνθή για μας. Αν είμεθα απλώς χλιαροί, θα απορριφθούμε. Αντιθέτως, πρέπει να δείξωμε ειλικρινή επιθυμία ν’ ακολουθήσωμε ενεργώς την οδόν του Ιεχωβά, μαθαίνοντάς την, μιλώντας γι’ αυτήν ελεύθερα και με τόλμη, και γινόμεναι εκτελεσταί του λόγου.

 8. (α) Εξαιρούνται μερικοί από το να υπηρετούν τον Ιεχωβά; (β) Γιατί δεν πρέπει να φοβούμεθα να συμμετάσχωμε στη διακονία;

⁸ Μπορεί να είσθε ηλικιωμένος και άρρωστος, αλλά σε τέτοια κατάστασι είναι και άλλοι που συμμετέχουν στη διακονία, επισκεπτόμενοι τους πλησίον των για να τους μιλήσουν για τα αγαθά νέα, μελετώντας τη Γραφή μαζί τους, αφιερώνοντας καιρό και ενέργεια προς τιμήν του Ιεχωβά. Εφ’ όσον ένα άτομο ζη, έχει μέτρον υγείας και δυνάμεως που μπορεί να χρησιμοποιηθή προς αίνον του Δημιουργού του. Ακόμη και οι γεροντότεροι μπορούν ν’ ακολουθήσουν την οδόν του Ιεχωβά, διότι ο Ιησούς μάς εβεβαίωσε ότι ο ζυγός είναι ελαφρός. Η δύναμις του Ιεχωβά θα είναι αρκετή για μας ώστε να εκτελέσωμε την υπηρεσία του κάτω από οποιεσδήποτε περιστάσεις. Όπως λέγει ο Ησαΐας 35:3, 4: «Ενισχύσατε τας κεχαυνωμένας χείρας και στερεώσατε τα παραλελυμένα γόνατα. Είπατε προς τους πεφοβημένους την καρδίαν, Ισχύσατε, μη φοβείσθε.» Οι νέοι επίσης μπορούν να ενεργήσουν σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά και να μάθουν να τον αινούν. Ο Σολομών εγνώριζε πόσο σοφή είναι μια τέτοια πορεία όταν έλεγε: «Και ενθυμούν τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου.» (Εκκλησ. 12:1) Ο Ιησούς εγνώριζε την ανάγκη του ν’ αρχίση κανείς νωρίς να υπηρετή τον Ιεχωβά· ερώτησε, λοιπόν, τους μαθητάς του: «Ποτέ δεν ανεγνώσατε, “Ότι εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν”;» Είτε, λοιπόν, είμεθα νέοι είτε γέροι, επί πολύν καιρό στην αλήθεια ή προσφάτως, μπορούμε να συμμετάσχωμε στο να καταστήσωμε γνωστούς τους σκοπούς του Δημιουργού μας. Το να μιλούμε για την αλήθεια στον πλησίον μας είναι πολύ πιο σπουδαίο από το να φλυαρούμε για τον καιρό στις διάφορες περιοχές της χώρας ή ν’ απασχολούμεθα στη σπερμολογία της τελευταίας ώρας. Ας είμεθα μεταξύ εκείνων που μιλούν την αλήθεια στους πλησίον των, δείχνοντας έτσι ότι θέλομε να συγκαταλεγώμεθα μεταξύ εκείνων που πράττουν τα πάντα σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά.—Ματθ. 21:16· Ζαχ. 8:16.

 9. Μήπως θα πεθάνουν μερικοί χωρίς να έχουν την ευκαιρία να μάθουν την αλήθεια; Τι μπορούμε να κάμωμε σχετικά με αυτό;

⁹ Θυμηθήτε ότι ο Μιχαίας είπε ότι οι άνθρωποι, που περιπατούν εν τω ονόματι του Ιεχωβά θα ήσαν εκείνοι που λέγουν: «Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, και εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ.» Οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι οι μόνοι που μεταδίδουν δραστήρια αυτή την πρόσκλησι, εγκαταλείποντας τις λόγχες και τις μάχαιρες του σαρκικού πολέμου για να εκτελέσουν αυτό το ειρηνικό και ζωοπάροχο έργο μεταξύ των εθνών. Είναι μια επείγουσα υπόθεσις, επειδή, όπως ετόνισε ο Ιησούς, «ο αγρός είναι ο κόσμος». (Ματθ. 13:38) Έδωσε το παράδειγμα ως δραστήριος κήρυξ της αληθείας. Ο Παύλος, μιλώντας για κείνους που θ’ ακολουθούσαν αυτό το παράδειγμα, είπε: «Με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν . . . . Διότι “πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή.” Πώς λοιπόν θέλουσιν επικαλεσθή εκείνον εις τον οποίον δεν επίστευσαν; και πώς θέλουσι πιστεύσει εις εκείνον περί του οποίου δεν ήκουσαν; και πώς θέλουσιν ακούσει χωρίς να υπάρχη ο κηρύττων;» (Ρωμ. 10:10-14, ΜΝΚ) Μήπως αυτό σημαίνει ότι το ν’ αποκτήσωμε ζωή εξαρτάται από ένα γεωγραφικά τυχαίο συμβάν, ότι το μέρος που γεννηθήκαμε προσδιορίζει την πίστι μας καθώς και το αν αποκτούμε ή δεν αποκτούμε διαρκή ζωή; Καθόλου. Αυτό μόνο χρησιμεύει στο να τονίση την ανάγκη συμμετοχής στο παγκόσμιο έργο της γνωστοποιήσεως αυτού του ζωοπαρόχου αγγέλματος. Κανείς που έχει αγάπη για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη δεν θ’ αποστερηθή της ευκαιρίας ν’ ακούση την αλήθεια και να την δεχθή. Αντί να επικρίνωμε τον Θεό, ας καταβάλωμε κάθε προσπάθεια να βοηθήσωμε και άλλους να μάθουν την αλήθεια. Ίσως μπορούμε να υπηρετήσωμε εκεί που η ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας είναι μεγάλη.

10. Πώς εκτελείται το έργο του κοσκινισμού, και ποια θα είναι η έκβασις;

¹⁰ Με το έργο του κηρύγματος που γίνεται τώρα, εκτελείται ένα έργο κοσκινισμού και διαιρέσεως μεταξύ των εθνών, που σημειώνει, μέσω ζωοπαρόχου εκπαιδεύσεως, εκείνους που θ’ απολαύσουν τις ευλογίες του νέου κόσμου. Αυτό το έργο του κοσκινισμού γίνεται «καθώς λικμάται ο σίτος εν τω κοσκίνω, και δεν θέλει πέσει κόκκος επί την γην». (Αμώς 9:9) Ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους που ανήκουν σ’ αυτόν και θα τους διαφυλάξη. Η τελική έκβασις του μεγάλου αυτού έργου φαίνεται στην όρασι που εδόθη στον Ιωάννη: «Και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, εδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών· και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» Έτσι αυτοί οι άνθρωποι καλής θελήσεως από όλα τα έθνη φθάνουν ν’ αναγνωρίσουν τον Ιεχωβά και την προμήθειά του μέσω του Ιησού Χριστού προτού πατάξη ο Αρμαγεδδών τους υπολοίπους που είναι άξιοι θανάτου.—Αποκάλ. 7:9, 10· Πράξ. 4:12.

11, 12. Πώς η διακονία της Βασιλείας αντανακλά την επίβλεψι του Ιεχωβά σ’ αυτήν;

¹¹ Όπως ο Θεός δεν είναι Θεός συγχύσεως, αλλά Θεός ευτάκτου διατάξεως, συστήματος και παγκοσμίου ελέγχου, έτσι κι εκείνοι που μετέχουν στη διακονική δράσι του Ιεχωβά σε όλη τη γη σήμερα, δεν το πράττουν αυτό σύμφωνα με προσωπική ιδιοτροπία ή κλίσι ή μ’ έναν τυχαίο τρόπο. Μάλλον, βασίζουν τη δράσι των στο αποτελεσματικό και συστηματικό διακονικό πρότυπο που εδόθη από τον Ιησούν στη διάρκεια της επιγείου ζωής του. Αυτό σημαίνει να επισκεπτώμεθα τους ανθρώπους από σπίτι σε σπίτι και από πόλι σε πόλι, ώστε όλοι να έχουν την ευκαιρία ν’ ακούσουν και να δεχθούν την αλήθεια. Οι βασικές αλήθειες της Γραφής που είναι ουσιώδεις για σωτηρία παρουσιάζονται με ομιλίες στις θύρες, με πιο μεγάλες ομιλίες στις επανεπισκέψεις και τελικά γίνεται σοβαρή εξέτασις των αληθειών αυτών μέσω οικιακών Γραφικών μελετών με ενδιαφερόμενα πρόσωπα.—Πράξ. 20:20.

¹² Η ίδια εύτακτη διάταξις και σύστημα, που μπορεί να παρατηρηθή σε όλο το σύμπαν, αντανακλάται στη διακονία της Βασιλείας που εκτελούν οι δούλοι του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο. Δεν υπάρχει χαμένη προσπάθεια. Η δράσις των οδηγείται από την ίδια δύναμι και το πνεύμα του Ιεχωβά που οδηγεί και ελέγχει την ουράνια δημιουργία. Για εξήγησι αναφέρομε τούτο: Οι αστρονόμοι λέγουν ότι η ουρά ενός κομήτου αποτελείται από τόσο μικρά μόρια ύλης που μόνο η πίεσις του ηλιακού φωτός είναι αναγκαία για ν’ απωθήση την ουρά μακριά από την κεφαλή καθώς ο κομήτης πλησιάζει τον ήλιο. Μολονότι η ουρά αυτή μπορεί να εκτείνεται ένα εκατομμύριο μίλια στο διάστημα, όλα τα μόρια που την αποτελούν θα μπορούσαν να συσκευασθούν σε μια συνήθη βαλίτσα. Στην επίγεια διάταξι του Ιεχωβά, η καθοδηγητική δύναμις του λόγου του και του πνεύματός του είναι εκείνη που κάνει τους δούλους του να είναι κατάλληλοι για την εκτέλεσι του θελήματός του. Μολονότι μπορεί να φαίνωνται ολιγάριθμοι και ασήμαντοι, όμως αντανακλούν το φως της αληθείας σε όλους εκείνους που το ζητούν. Μεταξύ των δούλων του Ιεχωβά δεν βρίσκομε έναν μ’ έναν τρόπο υπηρεσίας ή πίστεως κι έναν άλλον με διαφορετική πίστι, όπως δεν βρίσκομε έναν κομήτη με 258 ουρές, που η καθεμιά ν’ αντιστοιχή με μια θρησκεία. Όσοι αποτελούν τον λαόν του Ιεχωβά απολαμβάνουν όλοι ενότητα και αρμονία, διότι έχουν φθάσει σε ενότητα κατανοήσεως και σκοπού με τον Χριστό, την ουράνια Κεφαλή και Αρχηγό των.

13. Ποιες αλλαγές είναι αναγκαίες για να ευαρεστήσωμε τον Ιεχωβά;

¹³ Το να συμμορφωθούμε με τη διάταξι του Θεού μπορεί κάλλιστα να σημαίνη μια πλήρη αλλαγή στον τρόπο της ζωής μας, αλλ’ αυτό είναι κάτι που μπορεί να γίνη. Ο Ιεχωβά δεν απαιτεί από μας κάτι που δεν μπορούμε να το πράξωμε. Ο Ψαλμός 25:8, 9 λέγει: «Δια τούτο θέλει διδάξει τους αμαρτωλούς την οδόν. Θέλει οδηγήσει τους πράους εν κρίσει, και θέλει διδάξει τους πράους την οδόν αυτού.» Όταν αυτοί οι πράοι, ακόμη και οι χειρότεροι αμαρτωλοί, ακούουν την αλήθεια, μεταβάλλονται. Για πρώτη φορά αρχίζουν να κατανοούν με τι είναι όμοιος ο Ιεχωβά. Ανόητες φιλοσοφίες και κατά παρόδοσιν θρησκευτικές δοξασίες αντικαθίστανται με τη λογικότητα και την ορθότητα της αληθείας. Είναι η διαφορά μεταξύ νυκτός και ημέρας. Ενώ καλύπτει σκότος τους ανθρώπους του κόσμου έτσι ώστε εξακολουθούν να ψηλαφούν αγνοώντας τον νέο κόσμο που είναι τώρα πολύ πλησίον, ο Ιεχωβά επιτρέπει να λάμπη το φως της αληθείας ώστε οι πράοι, που αγαπούν ειλικρινώς τον Θεό και τον πλησίον των, να μπορέσουν ν’ ακολουθήσουν την οδόν του. Σ’ αυτούς ο Παύλος δίδει οδηγίες: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν . . . και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας . . . . “λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού·” . . . Ο κλέπτων, ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος . . . Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας . . . Και μη λυπείτε το πνεύμα το άγιον του Θεού.»—Εφεσ. 4:22-30.

14. Πώς ο Ιεχωβά μάς οδηγεί μέσω της οργανώσεώς του σήμερα;

¹⁴ Αυτά είναι ολίγα μόνο από τα σημεία που ανέφερε ο Παύλος, αλλά υπάρχει κάτι εκεί για να το εξετάση ο καθένας από μας καθώς μαθαίνομε να ζούμε σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά. Οτιδήποτε και αν πράττωμε, θα κάνωμε καλά να ερωτήσωμε τον εαυτό μας, Θα ευαρεστούσε τούτο τον Θεό; Αν η συνείδησίς μας είναι εκπαιδευμένη σύμφωνα με τον λόγο του, θα έχωμε έναν καλό οδηγό ν’ ακολουθήσωμε. Αλλ’ απόκειται σε κάθε άτομο ν’ αποφασίση ποια πορεία θα λάβη. Ο Θεός μάς έδωσε μια ελευθέρα θέλησι για ν’ ακολουθούμε την πορεία που επιθυμούμε. Απόκειται σ’ εμάς ν’ ακολουθήσωμε τις οδηγίες του και τις κατευθύνσεις του για ζωή. Για να υπάρχη ενότης μεταξύ του λαού του παγκοσμίως, ο Ιεχωβά συναθροίζει τον λαό του σε μία ποίμνη υπό τον Χριστόν ως τον Καλόν Ποιμένα. Μέσω του λόγου του και της οργανώσεώς του αποδεικνύεται σ’ εμάς η οδός που πρέπει ν’ ακολουθήσωμε ωσάν να έλεγε μια φωνή: «Αύτη είναι η οδός, περιπατείτε εν αυτή· όταν στρέφησθε επί τα δεξιά, και όταν στρέφησθε επί τα αριστερά.» (Ησ. 30:31) Η φωνή του Ιεχωβά μιλεί σ’ εμάς σήμερα μέσω της οργανώσεώς του, δίνοντάς μας διόρθωσι και εκπαίδευσι με δικαιοσύνη και με ενεργό διακονική υπηρεσία. Μέσω ακριβώς της θεοκρατικής του οργανώσεως βοηθούμεθα να παραμείνωμε στο δρόμο της ζωής. Πρέπει να διατηρήσωμε την ακοή μας οξεία και συντονισμένη μ’ αυτή τη φωνή. Αυτή δεν είναι μια νέα ή παράδοξη διδασκαλία που ακούομε, αλλά λόγια που είναι σε αρμονία με ό,τι έχει γραφή για την καθοδηγία μας στη Βίβλο. Διότι όπως είπε ο Παύλος στους Γαλάτας: «Αλλά και εάν ημείς, ή άγγελος εξ ουρανού σάς κηρύττη άλλο ευαγγέλιον παρά εκείνο το οποίον σας εκηρύξαμεν, ας ήναι ανάθεμα.»—Γαλ. 1:8.

15. Γιατί είναι πολύτιμη η συνεχής μελέτη της Γραφικής αληθείας;

¹⁵ Για τούτο είναι ζωτικό να εξετάζωμε και εξελέγχωμε εξακολουθητικά την κατανόησι που έχομε του λόγου του Θεού για να βεβαιωνώμεθα ότι κατανοούμε ορθά ακόμη και μικρά σημεία, ώστε να μην αποπλανηθούμε από το μονοπάτι εμείς οι ίδιοι ή να συμβή να παροδηγήσωμε άλλους με τα σχόλιά μας ή τις εξηγήσεις μας. Μπορεί να φθάσωμε να γνωρίζωμε την αλήθεια αναφορικά με βασικές διδασκαλίες όπως η τριάς, ο άδης, η αθανασία της ψυχής και άλλες, αλλά μήπως η γνώσις σας τελειώνει εκεί; Τι γίνεται με τα λεπτομερειακά σημεία της αληθείας; Το Ρωμαίους 2:21 λέγει: «Ο διδάσκων λοιπόν άλλον, σεαυτόν δεν διδάσκεις;» Η κατανόησις δεν έρχεται σ’ εμάς με αποκάλυψι, αλλά πρέπει να καταβάλωμε προσπάθεια. Πρέπει να μελετούμε και ανασκοπούμε τις Γραφές, γνωρίζοντας ότι η ζωή εξαρτάται απ’ αυτό. Ως παράδειγμα σημείων που εύκολα παραβλέπονται, αναφέρομε το εξής: Ίσως συχνά μιλείτε για τη Βασιλεία ως εγκαθιδρυμένη επάνω στη γη. Μήπως ελησμονήσατε το σημείο που τονίζεται στη σελίδα 138 του «Έστω ο Θεός Αληθής» και λέγει, «Καταφαίνεται ότι η Βασιλεία δεν είναι γήινη, αλλά ουράνια»; Επομένως η Βασιλεία ποτέ δεν θα εγκαθιδρυθή στη γη ωσάν να ήταν μια γήινη διάταξις, μολονότι θα εκτείνη την κυριαρχία της και θα φέρη ευλογίες στους πιστούς ανθρώπους επάνω, στη γη.—Ιωάν. 18:36.

16. Ποια είναι η σύγχρονη εφαρμογή του Ζαχαρίας 8:21-23;

¹⁶ Πάλι, γνωρίζετε μήπως ότι μπορείτε να έχετε μέρος στην εκπλήρωσι της προφητείας του Ζαχαρία 8:21-23, που λέγει: «Δέκα άνδρες . . . θέλουσι πιάσει σφιγκτά . . . το κράσπεδον ενός Ιουδαίου, λέγοντες· Θέλομεν υπάγει με σας· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας»; Πώς συμβαίνει αυτό; Ο Ιουδαίος αυτός, ή υμνητής του Ιεχωβά, ακολουθεί την οδόν του Ιεχωβά. Η προφητεία εδώ αναφέρεται όχι σ’ ένα φυσικόν, κατά σάρκα Ιουδαίον, αλλά σ’ ένα πνευματικόν Ιουδαίον, σ’ εκείνους που ανήκουν στο υπόλοιπο. (Ρωμ. 2:29) Η πραγματική έλξις των δέκα ανδρών καλής θελήσεως δεν είναι προς αυτόν τον πνευματικόν Ιουδαίον ή προς το υπόλοιπο το ίδιο, αλλά προς τον Θεόν που αυτό λατρεύει, για ν’ ακολουθήσουν το δρόμο του «διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας.» Ούτε αυτό είναι υπόθεσις του να πιάσουν σφιχτά ένα κράσπεδο, να λάβουν την αλήθεια και να έλθουν μέσα στην οργάνωσι· αλλά τούτο δείχνει μια θετική ενέργεια και μια συνταύτισι με τους υμνητάς του Ιεχωβά. Ένα έργο ανατίθεται σ’ εκείνους που λαμβάνουν την αλήθεια, ένα έργο που περιγράφεται Γραφικώς ως έργο γεωργών και αμπελουργών, ως εκτέλεσις έργου καλλιεργείας, μεταφορικής αροτριάσεως του εδάφους για διασκορπισμό του σπόρου του Θεού και ως εκτέλεσις αμπελουργικής εργασίας για να παραγάγη η οργάνωσις καρπούς δικαιοσύνης. (Ησ. 61:5) Αυτό εξηγήθη στο βιβλίο Μπορείτε να Επιζήσετε από τον Αρμαγεδδώνα στον Νέο Κόσμο του Θεού, στις σελίδες 299, 300 (στην Αγγλική).

17. Ποια δράσις σήμερα ευαρεστεί τον Ιεχωβά;

¹⁷ Βλέπετε τη θέσι σας στην εκπλήρωσι αυτής της προφητείας; Άνθρωποι όλων των εθνών αναλαμβάνουν τώρα την αληθινή λατρεία και δέχονται διορισμούς υπηρεσίας. Μήπως αμέσως υποχωρείτε, νομίζοντας ότι δεν μπορείτε να το κάμετε αυτό; Αυτό σημαίνει έργον, επίμοχθη εργασία, σύμφωνα με την εικόνα, αλλά πρέπει να έχωμε έντονη επιθυμία να την εκτελέσωμε επειδή γνωρίζομε ότι είναι η οδός του Ιεχωβά για μας. Για τούτο δεν θα διστάσωμε να θέσωμε τα χέρια μας στο άροτρο και να φυτέψωμε τους σπόρους της αληθείας που εμάθαμε, με το να επισκεπτώμεθα τους ανθρώπους σε διακονική υπηρεσία. Ο Ιησούς είπε μια παραβολή για έναν πατέρα με δυο γυιούς. Ο ένας είπε ότι ήθελε να εργασθή στον αμπελώνα, αλλά δεν πήγε ποτέ. Ο άλλος γυιος είπε ότι δεν ήθελε να κάμη το έργο, αλλά τελικά το έκαμε. Ο πατέρας είχε στοργή για κείνον που έκαμε το έργο. (Ματθ. 21:28-31) Αν πρόκειται να ευαρεστήσωμε τον ουράνιο Πατέρα μας, θα δείξωμε πρόθυμο πνεύμα και θα εκτελέσωμε ο έργο που μας είναι εμπιστευμένο. Έχοντας αφιερώσει τη ζωή μας στον Θεό, απόκειται σ’ εμάς να θέσωμε τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή μας σε όλα τα πράγματα. Μη διστάζετε να υπηρετήσετε τον Ιεχωβά, διότι αυτός δεν διστάζει να μας δώση τις ευλογίες της ζωής και του να μάθωμε την αλήθεια και να τον υπηρετούμε.

18. Με ποιους τρόπους μπορούμε να υποστηρίξωμε την τοπική εκκλησία;

¹⁸ Δεν μπορούμε να ελπίζωμε, όμως, ότι θα εκτελέσωμε τη διακονία κατάλληλα μόνοι μας. Όταν ο Ιησούς είπε ότι τούτο το εαγγέλιον θα εκηρύττετο σε όλο τον κόσμο, προείδε μια οργάνωσι που την περιέγραψε ως τάξιν πιστού δούλου που θα διένεμε την τροφήν εν καιρώ. Συνεπώς για να ενεργήσωμε σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά, πρέπει να είμεθα σε πλήρη αρμονία με την οργάνωσί του. Γνωρίζοντας για το καταπληκτικό έργο μαρτυρίας που πρέπει να εκτελεσθή, πρέπει να εργασθούμε πλήρως με την τάξι του πιστού δούλου, ώστε το έργο να προχωρήση γοργά. Το κάνομε αυτό διευθετώντας το πρόγραμμά μας όχι μόνο για να δαπανούμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο στη διακονία, αλλά και με άλλους τρόπους. Όταν είναι καιρός για έναρξι συναθροίσεων, θα είμεθα εκεί. Θυμούμεθα ότι ο Ιεχωβά είναι ο μέγας τηρητής χρόνου· τον μιμούμεθα, λοιπόν, δείχνοντας έτσι εκτίμησι για το θεοκρατικό πρόγραμμα δράσεως που ωρίσθη στην τοπική εκκλησία. Όταν πηγαίνωμε στην Αίθουσα Βασιλείας, δεν πρέπει αμέσως να καθήμεθα, αλλά, αντιθέτως, είναι καλό να μιλούμε στους αδελφούς, ειδικά βγαίνοντας από τη συνηθισμένη μας κατεύθυνσι για να μιλήσωμε μ’ εκείνους που μπορεί να μην τους γνωρίζωμε τόσο καλά ή που μπορεί να είναι νέοι. Αυτό είναι κάτι που κάθε αδελφός και αδελφή μπορούν να το κάμουν, έτσι ‘ενθαρρύνοντας αλλήλους’. Ο Ιεχωβά αποκαλύπτεται ως Θεός αγάπης και φιλοξενίας· αντανακλούμε, λοιπόν, τη γνώσι των κατευθύνσεών του με το να επιδεικνύωμε οι ίδιοι τις ιδιότητες αυτές. Ή όταν ο υπηρέτης της εκκλησίας μάς διορίζη στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για να βοηθήσωμε κάποιον να προοδεύση στη διακονία ή για να λάβωμε βοήθεια εμείς οι ίδιοι, θέλομε να κάμωμε κάθε τι που μπορούμε για να επιτύχωμε. Και αυτό επίσης αποτελεί μέρος της διατάξεως του Ιεχωβά για ν’ αποκτήσωμε ωριμότητα σήμερα μέσω της οργανώσεώς του. Καθώς διαβάζομε στην προς Εφεσίους επιστολή 4:11, 12: «Αυτός έδωκεν . . . άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας.»

19. Ποια εκλογή είναι μπροστά σε κάθε άτομο;

¹⁹ Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, απόκειται σ’ εμάς η εκλογή τού ποιον δρόμο θα ακολουθήσωμε. Ο Ιησούς του Ναυή έθεσε το ζήτημα καθαρά στους Ισραηλίτας λέγοντας: «Εκλέξατε σήμερον ποίον θέλετε να λατρεύητε . . . εγώ όμως και ο οίκός μου, θέλομεν λατρεύει τον Ιεχωβά.» (Ιησ. Ναυή 24:15, ΜΝΚ) Όταν γνωρίζη κανείς την αλήθεια και την οδόν που ο Ιεχωβά θέτει ενώπιόν του και όμως δεν την ακολουθή, δεν βρίσκεται πια στην οδόν ζωής του Ιεχωβά, αλλά οδοιπορεί σ’ ένα δρόμο που καταλήγει στο θάνατο. Όπως λέγει ο Ιάκωβος 4:17: «Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.» Όπως ακριβώς υπάρχει ένας Υπέρτατος Θεός «του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, έτσι υπάρχει ένας μόνο τρόπος, όχι πολλοί, για να τον γνωρίσωμε και να τον υπηρετήσωμε. Ο Ιεχωβά ευφραίνεται με την ευτυχή παραγωγική πορεία εκείνων που τον υπηρετούν φέροντας καρπόν της Βασιλείας. Το έδαφος, είτε απορροφά τη βροχή και παράγει βλάστησι και λαμβάνει ευλογία από τον Θεό, είτε αποδεικνύεται ότι δεν παράγει τίποτε άλλο εκτός από αγκάθια και τριβόλους, και είναι κατάλληλο μόνο για καταστροφή. Ποιο είδος εδάφους είσθε σεις; Δεχθήκατε τον λόγον με χαρά και εργασθήκατε στον αμπελώνα για να «φέρητε καρπόν πολύν»; Ο Παύλος προτρέπει κάθε αφιερωμένον Χριστιανόν σήμερα, και λέγει: Να «μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των δια πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας.»—Εβρ. 6:7, 8, 12· Λουκ. 8:11-15.

20. Ποιες ευλογίες προέρχονται από το να πράττωμε τα πάντα σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά;

²⁰ Έχοντας μάθει για την οδόν του Ιεχωβά, ακολουθήστε την πιστά. Καταβάλατε κάθε προσπάθεια για να παραμείνετε πλησίον αυτής της οδού και να προοδεύετε στην αλήθεια από έτος σε έτος. Η οδός του Ιεχωβά είναι σαφώς χαραγμένη για ανθρώπους όλων των εθνών που την ζητούν ειλικρινώς. «Και εκεί θέλει είσθαι λεωφόρος, και οδός, και θέλει ονομασθή, Οδός Αγιότητος. Ο ακάθαρτος δεν θέλει περάσει δι’ αυτής. Και θέλει είσθαι δια τον περιπατούντα εν τη οδώ, και οι μωροί δεν θέλουσι πλανάσθαι εν αυτή. . . . Και οι λελυτρωμένοι του Ιεχωβά θέλουσιν επιστρέψει, και ελθεί εν αλαλαγμώ εις την Σιών· και ευφροσύνη αιώνιος θέλει είσθαι επί της κεφαλής αυτών· αγαλλίασιν και ευφροσύνην θέλουσιν απολαύσει· η λύπη δε και ο στεναγμός θέλουσι φύγει.» (Ησ. 35:8-10, ΜΝΚ) Είναι καιρός τώρα να οδεύσωμε σ’ αυτή τη λεωφόρο για ζωή μαζί με την κοινωνία Νέου Κόσμου. Δεν υπάρχει άλλη οδός με την οποία ν’ αποκτήσωμε την εύνοια του Ιεχωβά. Το να πράττωμε τα πάντα σύμφωνα με την οδόν του Ιεχωβά είναι η οδός της ευτυχίας και ζωής.—Ιερεμ. 7:23.