Υπηρετώντας τον Άρχοντα από τον Οίκον του Άρτου

ΤΙ ΤΙΜΗ, τι προνόμιο, τι ευλογία είναι να υπηρετήται ο Άρχων από τον Οίκον του Άρτου! Αυτός δεν είναι ένας συνήθης, ατελής, ιδιοτελής, ή και με καλές διαθέσεις αδύνατος άνθρωπος, που έχει μια φθίνουσα δόξα και παροδική ζωή. Όχι, ο Άρχων αυτός είναι ένας τον οποίον εξέλεξε ο Ιεχωβά Θεός ο ίδιος. Ο Θεός, προβλέποντας την ανάγκη του ανθρωπίνου γένους για ένα δίκαιον άρχοντα, έκαμε έναν από τους προφήτας του να προείπη από πολύν καιρό σχετικά με τον Άρχοντα αυτόν: «Και συ, Βηθλεέμ Εφραθά, . . . εκ σου θέλει εξέλθει εις εμέ ανήρ δια να ήναι ηγούμενος.»​—Μιχ. 5:2.a

Όταν ο Ιησούς ήλθε στη γη πριν από δεκαεννέα αιώνες και πλέον, εγεννήθη στη Βηθλεέμ για αρχική εκπλήρωσι της προφητείας του Μιχαία. Πολύ κατάλληλα οι άγγελοι του Θεού τότε ανήγγειλαν: «Σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος. Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκίας».​—Λουκ. 2:11, 14, ΜΝΚ.

Με πλήρη εμπιστοσύνη ο Ιεχωβά Θεός θα μπορούσε να διορίση αυτόν ως Άρχοντα, διότι δεν ήταν αυτός πράγματι που υπηρετούσε πιστά τον Πατέρα του από ακαθορίστου χρόνου, αποκτώντας πείρα, αυξάνοντας τη γνώσι και σοφία του στην αποκλειστική συναναστροφή του με τον Πατέρα του; (Παροιμ. 8:22-31) Δεν υπάρχει αμφισβήτησις ότι αυτός ήταν ο καλύτερος που θα ήταν δυνατόν να εκλέξη ο Θεός. Μετά την έλευσί του στη γη και την εκμάθησι υπακοής απ’ όσα έπαθε, ο Ιεχωβά Θεός τον εξύψωσε στα δεξιά του, περιμένοντας τον καιρό για την εκπλήρωσι του εδαφίου Μιχαίας 5:2 σε μεγαλύτερη κλίμακα.​—Εβρ. 5:8.

Η Βιβλική προφητεία τοποθετεί την μεγαλύτερη και πλήρη εκπλήρωσι του Μιχαίας 5:2 στο τέλος των καιρών των εθνών, που ήλθαν στο έτος 1914. Σ’ εκείνο τον καιρό εφηρμόζοντο οι λόγοι του Ιεχωβά: «Αλλ’ εγώ, . . . έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου. . . . “Υιός μου είσαι συ· εγώ σήμερον σε εγέννησα· ζήτησον παρ’ εμού, και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου, και ιδιοκτησίαν σου τα πέρατα της γης”.»​—Ψαλμ. 2:6-8.

Πώς μπορεί να λεχθή ότι ο ένδοξος αυτός θείος Άρχων εξήλθε τότε από τη Βηθλεέμ; Διότι Βηθλεέμ σημαίνει ‘οίκος ή τόπος άρτου’, ο δε τόπος από τον οποίον προέρχεται ο μέγας αυτός Άρχων είναι ο Οίκος του Άρτου για όλο το ανθρώπινο γένος. Τι έκαμε ώστε να γίνη αυτός ο Οίκος του Άρτου; Η απολυτρωτική θυσία του Ιησού, της οποίας την αξία παρουσίασε αυτός στον Πατέρα του όταν ανελήφθη στον ουρανό. Δια της αξίας αυτής ο Ιησούς Χριστός μπορεί να δώση ζωή σ’ όλους τους ευπειθείς από το ανθρώπινο γένος, διότι αυτός είναι, όπως κι ο ίδιος το είπε, «ο άρτος ο ζων, ο καταβάς εκ του ουρανού. Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου, θέλει ζήσει εις τον αιώνα. Και ο άρτος δε τον οποίον εγώ θέλω δώσει, είναι η σαρξ μου, την οποίαν εγώ θέλω δώσει υπέρ της ζωής του κόσμου».​—Ιωάν. 6:51.

Επίσης, ακριβώς όπως η μικρή πόλις της Βηθλεέμ ευρίσκετο στην [γην της φυλής] Ιούδα, που εσήμαινε [Ιεχωβά-] Αινετός, έτσι η μεγαλύτερη αυτή Βηθλεέμ βρίσκεται στους ουρανούς μεταξύ των αγγελικών δυνάμεων, που αινούν όλες τον Ιεχωβά. Όπως δε η Βηθλεέμ δεν εκείτο σε όλη τη γη του Ιούδα αλλ’ είχε μια ωρισμένη τοποθεσία, ένα ωρισμένο μέρος ή σημείον ή έδαφος στη γη του Ιούδα, έτσι και η συμβολική Βηθλεέμ, ο πνευματικός Οίκος του Άρτου, δεν εμπερικλείει όλον τον ουρανό, αλλά βρίσκεται έχει που είναι ο ίδιος ο Ιησούς, αφού αυτός είναι ο ζωοπάροχος Άρτος.

Μαζί με αυτόν τον Άρχοντα από τον οίκον του Άρτου, όχι ως Προμηθευταί του Άρτου, ή ως προερχόμενοι οι ίδιοι από τον Οίκον του Άρτου​—διότι αυτοί οι ίδιοι έπρεπε πρώτα να λάβουν από τον Ζώντα Άρτον—​είναι εκείνοι που πιστά ακολουθούν στα ίχνη του, οι «κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί», οι οποίοι, μαζί με αυτόν, αποτελούν την πρωτεύουσα οργάνωσι που άρχει πάνω στην παγκόσμια οργάνωσί του.​—Αποκάλ. 17:14· 14:1, 3.

Βέβαια, αν ο Ιησούς Χριστός εγίνετο Άρχων χωρίς να προέλθη απ’ αυτόν τον ουράνιον Οίκον του Άρτου, χωρίς να έχη πρώτα απολυτρώσει το ανθρώπινο γένος και χωρίς να έχη παρουσιάσει την αξία της θυσίας του στον ουρανό, δεν θα μπορούσε να δώση αιώνια ζωή στο ανθρώπινο γένος, οσοδήποτε ικανή κι ευεργετική κι αν ήταν η διακυβέρνησίς του. Αφ’ ετέρου χωρίς να αποσταλή ως Άρχων, δεν θα μπορούσε να δώση στο ανθρώπινο γένος το ευεργέτημα του να είναι αυτός ο Άρτος της ζωής μέσα στον Οίκον του Άρτου.

Πόσο υπόχρεοι είμεθα όλοι σ’ αυτόν τον Άρχοντα από τον Οίκον του Άρτου! Τι ωραίο παράδειγμα έθεσε αυτός για όλους τους ακολούθους του! Αφιερωμένοι Χριστιανοί, οι οποίοι εκτιμούν τα οφέλη, που είναι και θα είναι ακόμη δικά τους, και το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς, θα ευαρεστούνται να τον υπηρετούν, θα κάνουν, όπως κι εκείνος έκανε όταν ήταν στη γη, διερχόμενος πάσαν πόλιν και κώμην, «κηρύττων και ευαγγελιζόμενος την βασιλείαν του Θεού.» (Λουκ. 8:1) Καθόσον δε εξεπαίδευε άλλους, το ίδιο έπρεπε να κάνουν κι αυτοί. Για πολλούς, ο Ιανουάριος θα είναι ένας μακρός, ψυχρός μήνας, αλλά τι είναι οι αβολιές του ακαταστάτου καιρού σε σύγκρισι με τη χαρά που προέρχεται από το να είναι κανείς στην άμεση υπηρεσία του Άρχοντος από τον Οίκον του Άρτου, φέροντας τον Άρτον της ζωής σ’ εκείνους που είναι άξιοι γι’ αυτόν, που πεινούν και θνήσκουν!

[Υποσημειώσεις]