Πάτημα των Σταφυλών της Οργής

 1. Στην περίπτωσι του νέου που είχε καρκίνο, τι διεπίστωσε σχετικά με τις διάφορες μεθόδους θεραπείας, και τι εχρειάζετο πραγματικά;

ΕΝΑΣ νέος, ένας ρωμαλέος δραστήριος νέος που μετέχει στον αθλητισμό, παρετήρησε μια μέρα ότι τον κατείχε ένα αίσθημα κοπώσεως. Αυτό ήταν κάτι καινούργιο γι’ αυτόν, διότι ως τότε ήταν πάντοτε γεμάτος δραστηριότητα. Καθώς περνούσαν οι ημέρες, αυτό εγίνετο ολοένα περισσότερο αισθητό. Επειδή το απέδωκε στην έλλειψι κάποιου στοιχείου στον οργανισμό του, άρχισε να παίρνη βιταμίνες. Αυτό εφάνη ότι έδινε λίγη βοήθεια, αλλά παρετήρησε αργότερα ότι όχι μόνο εξακολουθούσε να έχη κατά καιρούς ένα αίσθημα εξαντλήσεως, αλλά διεπίστωσε ότι έχανε, επίσης, βάρος. Τρομοκρατημένος λίγο, επεσκέφθη το γιατρό του, ο οποίος έκαμε μια συνήθη εξέτασι και παρήγγειλε περισσοτέρα ανάπαυσι και ένα τονωτικό. Τα συμπτώματα συνέχισαν να επιμένουν και ο νέος πήγε σε διαφόρους γιατρούς, οι οποίοι του ώρισαν πολλά και διάφορα είδη θεραπείας, αλλά έχανε βάρος συνεχώς και άρχισε να είναι πραγματικά άρρωστος. Τίποτε από όσα εδοκίμασε δεν εφαίνετο να προσφέρη κάτι περισσότερο από μια ελαφρά, προσωρινή ανακούφισι. Τελικά υπεβλήθη σε μια πλήρη εξέτασι, η οποία περιελάμβανε ακτινογραφίες και διάφορες άλλες εξετάσεις. Όταν επέστρεψε στην κλινική, είχε ένα αίσθημα ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει καθώς εισήγετο στο γραφείο του γιατρού, όπου ξέσπασε η τρομερή είδησις: οι εξετάσεις απεκάλυψαν ότι είχε καρκίνο. Είχε προχωρήσει ως το σημείο που, καθώς είπε ο γιατρός, ήταν ανάγκη να γίνη μια σοβαρά εγχείρισις. Η επιτυχία της εγχειρίσεως εξηρτάτο από την έκτασι, στην οποία θα μπορούσε ν’ αφαιρεθή ο καρκίνος. Η εγχείρισις θα επετύγχανε αν και ο τελευταίος ελάχιστος πλόκαμος του καρκίνου μπορούσε ν’ αποκοπή. Η εγχείρισις θα ήταν σοβαρή και οδυνηρή, αλλά ήταν επείγουσα και απολύτως επιτακτική για την επιβίωσι.

 2. Ποια θεραπεία δοκιμάζουν οι άνθρωποι για να υπερνικήσουν την ασθένεια του κόσμου, αλλά τι έχουν παραβλέψει;

² Σήμερα ο κόσμος ομοιάζει με το νέο. Είναι άρρωστος. Παντού επικρατεί μίσος, φόβος, δυσπιστία, δυσφορία και υποψία. Η μομφή γι’ αυτή την κατάστασι αποδίδεται μερικές φορές σε άτομα όπως οι δικτάτορες, σε ιδεολογίες όπως ο κομμουνισμός ή ο καπιταλισμός. Ομοίως, διάφορα άτομα, ειδικά πολιτικοί ηγέται, θεωρούνται ως το φάρμακο. Μερικοί άνθρωποι αφιερώνουν τη ζωή τους σε αιτίες και κινήσεις που πιστεύουν ότι θα θεραπεύσουν τον κόσμο από τη θανατηφόρο ασθένειά του. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν βλέπουν τον κόσμο όπως τον βλέπει ο Θεός, ο Δημιουργός του, και παραβλέπουν ένα πολύ σπουδαίο γεγονός, για το οποίο μας πληροφορεί ο Λόγος του, η Βίβλος. Δηλαδή, ότι υπάρχει ένας κακοήθης όγκος στη γη, του οποίου οι πλόκαμοι απλώνονται και επηρεάζουν κάθε μορφή ενεργείας του ανθρωπίνου γένους. Ωσότου να ξερριζωθή αυτός, καθώς και κάθε τελευταίο ίχνος των πλοκάμων του, το ανθρώπινο γένος δεν θα μπορή ν’ απολαμβάνη μια κατάστασι υγείας πνευματικώς, διανοητικώς και ηθικώς, ούτε και την ειρήνη και την ευτυχισμένη σχέσι του ενός προς τον άλλο που επιθυμούν όλοι οι άνθρωποι με έντιμη καρδιά.

 3. Τι προκαλεί την ασθένεια στη γη και γιατί πρέπει να γνωρίζωμε τις απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν την πηγή της και το τέλος της;

³ Η Βίβλος περιγράφει αυτό που προκαλεί την ασθένεια στη γη ως μια άμπελο, που είναι ριζωμένη στη γη και παράγει διεφθαρμένους καρπούς που κατέληξαν στην καταπίεσι του ανθρωπίνου γένους και κατέστησαν τη γη πολύ άρρωστη. Δείχνει ότι ωσότου η άμπελος αυτή αποκοπή, κτυπηθή και πατηθή τελείως ώστε να μη μπορή να ριζώση πια στη γη, οι θεραπείες που εφαρμόζονται για την αρρώστια της γης, περιλαμβανομένων και όλων των διαφόρων κινήσεων, ιδεολογιών και προσπαθειών θ’ αποβούν ανωφελείς. Ποια είναι αυτή η άμπελος; Πότε εφυτεύθη; Τι καρπούς παράγει; Πότε και πώς θα κοπή και θα πατηθή; Είναι σπουδαίο για μας να γνωρίζωμε τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα για να μάθωμε πώς να κατευθύνωμε τις ενέργειές μας και να σχεδιάσωμε τη ζωή μας, διότι, άλλως, όλες οι προσπάθειες θα γίνωνται ασκόπως και θα καταλήξουν σε απογοήτευσι και διάψευσι, η δε ενεργητικότης της ζωής μας θα έχη δαπανηθή σε χαμένες υποθέσεις.

ΠΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 4. Δεν μπορεί ο άνθρωπος ν’ ασχοληθή με την άμπελο της γης; Γιατί;

⁴ Ίσως όμως να πήτε, Δεν μπορεί ο άνθρωπος ν’ ασχοληθή μ’ αυτή την άμπελο της γης και να την κόψη; Όχι! Επειδή στο βιβλίο της Αποκαλύψεως ο Ιησούς Χριστός έδωσε στον απόστολο Ιωάννη μια εκ των προτέρων όρασι πραγμάτων που θα συνέβαιναν στην εποχή μας​—το θερισμό της γης, τη σύναξι των αληθινών λάτρεων του Θεού σ’ ένα τόπο ευνοίας και προστασίας του Θεού και την καταστροφή της ‘αμπέλου της γης’—​και απεκάλυψε ότι η απεραντοσύνη του έργου είναι τόση, ώστε μόνο ισχυρά αγγελικά πλάσματα που υπηρετούν υπό την διεύθυνσι του Χριστού μπορούν να το χειρισθούν.

 5. Πώς η Αποκάλυψις μάς δείχνει ότι άγγελοι είναι εκείνοι που θ’ απαλλάξουν τη γη από την κακοήθη άμπελο;

⁵ Το 14ον κεφάλαιο της Αποκαλύψεως περιγράφει ένα έργο που διεξάγεται από αγγέλους υπό τον Χριστόν Ιησού στη διάρκεια αυτού του εσχάτου καιρού. Αναφέρει (εδάφια 17, 18): «Και άλλος άγγελος [ο πέμπτος αυτής της σειράς] εξήλθεν εκ του ναού του εν τω ουρανώ [επομένως ένας λάτρης του Ιεχωβά ως Θεού], έχων και αυτός δρέπανον κοπτερόν. Και άλλος άγγελος [ο έκτος] εξήλθεν εκ του θυσιαστηρίου, έχων εξουσίαν επί του πυρός· και εφώναξε μετά κραυγής μεγάλης προς τον έχοντα το δρέπανον το κοπτερόν, λέγων, Πέμψον το δρέπανόν σου το κοπτερόν, και τρύγησον τους βότρυας της αμπέλου της γης, διότι ωρίμασαν τα σταφύλια αυτής.»

ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΧΡΗΣΙΣ ΤΗΣ ΛΕΞΕΩΣ «ΑΜΠΕΛΟΣ»

 6. (α) Πώς τα εδάφια Ιερεμίας 2:21, και Ησαΐας 5:7 μας βοηθούν να ιδούμε τι συμβολίζει η άμπελος; (β) Ποια είναι «η άμπελος η αληθινή»;

⁶ Το τι είναι αυτή η «άμπελος της γης» μπορεί να γίνη κατανοητό από την εξέτασι άλλων εδαφίων, όπου μια άμπελος χρησιμοποιείται με συμβολική έννοια. Ο Θεός ωργάνωσε τον Ισραήλ σε έθνος, τους έδωσε μια κυβέρνησι και τους εφύτευσε στη γη της Παλαιστίνης. Λέγει στο εδάφιο Ιερεμίας 2:21: «Εγώ δε σε εφύτευσα άμπελον εκλεκτήν, σπέρμα όλως αληθινόν· πώς λοιπόν μετεβλήθης εις παρεφθαρμένον κλήμα αμπέλου ξένης εις εμέ;» Εις Ησαΐαν 5:7 (ΜΝΚ), λέγει: «Αλλ’ ο αμπελών του Ιεχωβά των δυνάμεων είναι ο οίκος του Ισραήλ, και οι άνδρες Ιούδα το αγαπητόν αυτού φυτόν και περιέμενε κρίσιν, πλην ιδού καταδυνάστευσις· δικαιοσύνην, πλην ιδού κραυγή.» Εδώ το έθνος Ισραήλ εθεωρείτο ως άμπελος του Ιεχωβά και είχε φυτευθή δίκαιον και άρχισε να είναι καλό αλλά τελικά κατήντησε να παράγη κακούς καρπούς. Το έθνος έγινε πολύ άρρωστο πνευματικώς και ηθικώς. Όταν ήλθε ο Ιησούς στη γη, αυτή η άμπελος παρήγε τόσο διεφθαρμένους καρπούς ώστε οι ηγέται του και πολλοί από τον λαό του εκινήθησαν για να τον καταστρέψουν. Ο Ιησούς άρχισε να συνάγη εκείνους, που θα εγίνοντο οι πνευματικοί αδελφοί του και ωμίλησε για τον εαυτό του ως μια άμπελο και γι’ αυτούς που αποτελούν τον πνευματικό Ισραήλ, τους 144.000 πνευματικούς Ισραηλίτας, ως κλάδους της. Αυτή η άμπελος επρόκειτο ν’ αποτελεσθή από το «μικρόν ποίμνιον», στο οποίον είχε ευαρεστηθή ο Πατήρ να δώση τη βασιλεία του Θεού. Έτσι αυτή «η άμπελος η αληθινή» είναι το έθνος του πνευματικού Ισραήλ, που παράγει τους καρπούς της βασιλείας του Θεού.​—Ιωάν. 15:1-8· Λουκ. 12:32· Ματθ. 21:43.

 7. Ποια είναι η καρποφορία που παράγει η «άμπελος η αληθινή»;

⁷ Η καρποφορία που παράγει αυτή η καλή άμπελος αναγράφεται εις Γαλάτας 5:22, 23, δηλαδή, αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. Αυτά τα πράγματα κατεργάζονται το καλό όλων εκείνων, οι οποίοι έρχονται σ’ επαφή με την αληθινή, πνευματική άμπελο. Αυτή η άμπελος είχε φυτευθή από τον Ιεχωβά Θεό τον πρώτον αιώνα και, εφόσον είναι μια πνευματική άμπελος, θ’ αποτελέση τη βασιλεία του Θεού, που θα κυβερνά από τους ουρανούς. Θα φέρη ευλογίες ζωής και αιωνία ευτυχία στους λαούς της γης.

ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ‘ΑΜΠΕΛΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ’

 8. (α) Τι είναι η ‘άμπελος της γης’; Εξηγήστε γιατί απαντάτε έτσι. (β) Πότε εφυτεύθη, και ποια ήταν η στάσις της προς τον Θεό στην έναρξι;

⁸ Η ‘άμπελος της γης’, η οποία πρόκειται να κοπή από τους αγγέλους του Θεού, πρέπει να είναι κάτι που αντιτίθεται στον Ιεχωβά Θεό και, επομένως, πρέπει να είναι προϊόν του εχθρού του Σατανά ή Διαβόλου. Πρέπει να κοπή διότι η καρποφορία που παράγει είναι κακή. Γνωρίζομε ότι ο Σατανάς ή Διάβολος είναι ο Θεός και άρχων των κοσμικών βασιλείων και από τον Σατανά λαμβάνουν αυτά τα βασίλεια τη δύναμι, τους θρόνους και τη μεγάλη εξουσία των. (Αποκάλ. 13:1, 2· Ματθ. 4:8, 9· Λουκ. 4:5, 6· Ιωάν. 14:30· 16:11· 2 Κορ. 4:4) Αυτά τα έθνη ανήκουν στο Σατανά, όπως ακριβώς ο Ισραήλ ανήκε στον Ιεχωβά Θεό. Επομένως, η «άμπελος της γης» είναι το ορατό σύστημα κυβερνήσεως του Διαβόλου επάνω στο ανθρώπινο γένος. Εφυτεύθη μέσω του Νεβρώδ του ισχυρού κυνηγού είκοσι δύο αιώνες πριν από την Κοινή μας Χρονολογία. Ήταν πάντοτε αντίθετη στον Θεό και παρήγε πολύ καρπό.

 9. (α) Γιατί η καρποφορία της «αμπέλου της γης» είναι κακή στο έπακρον; (β) Ποια είναι η καρποφορία της «αμπέλου της γης» και τ’ αποτελέσματά της;

⁹ Υπάρχει λόγος γιατί ο καρπός της «αμπέλου της γης» είναι κακός στο έπακρον. Είναι ο εξής: Στην παραγωγή του καρπού της η άμπελος εβοηθήθη, ναι, υπεκινήθη από την Βαβυλώνα τη Μεγάλη, η οποία βασιλεύει ως μια μεγάλη ψευδής θρησκευτική αυτοκρατορία επάνω σε όλα τα βασίλεια κάτω από τον Σατανά. (Αποκάλ. 17:1-5· κεφ. 18) Επομένως, όλη η καρποφορία της είναι του πιο διεφθαρμένου είδους, εναντίον του Θεού και πολύ εξευτελιστική, καταλήγοντας σε μεγάλη καταπίεσι του λαού. Η καρποφορία της περιγράφεται στα εδάφια Γαλάτας 5:19-21, ως εξής: πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρία, φαρμακεία [άσκησις πνευματισμού], έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων. Ώστε αυτή η άμπελος είχε παραγάγει την καρποφορία ‘όλων των βασιλείων του κόσμου’ και η καρποφορία της είχε ως αποτέλεσμα να κάμη τη γη να μεθύση με ερημωτικούς πολέμους, καταπιέσεις, φόβο, έγκλημα, μίσος, μάχες και φόνους. Εκατομμύρια έχουν πάει στον τάφο τους μ’ ένα πρόωρο θάνατο λόγω των ιδιοτελών, απλήστων φιλοδοξιών διεφθαρμένων αρχόντων σε όλες τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις ως σήμερα. Οι φιλοδοξίες ανθρώπων όπως ο Χίτλερ και άλλοι για παγκόσμιο κυριαρχία επλήρωσαν τρομακτικό φόρο, αυξάνοντας την ασθένεια που προάγει η κακοήθης άμπελος.

10. Πώς συμβαίνει ώστε η άμπελος να έχη ένα τέτοιο φορτίο σταφυλών τόσο πλήρως ωρίμων;

¹⁰ Ο Θεός επέτρεψε να μεγαλώση αυτή η άμπελος, ειδικά ως το τέλος των Καιρών των Εθνών το 1914, διότι δεν επενέβη στις κυβερνήσεις της γης, για να τις ανατρέψη, στη διάρκεια του χρόνου ανοχής που παρεχωρήθη γι’ αυτούς. Αλλά τώρα είναι ο καιρός κρίσεως και αυτός θερίζει εκείνους που έρχονται στο πλευρό του, στην εύνοιά του και στην προστασία του. Κατόπιν, μέσω των ισχυρών αγγέλων του, θα στρέψη την προσοχή του στην άμπελο της γης. Ασφαλώς, σε όλους τους αιώνες είχε, παρήγε άφθονο φορτίο από βότρυας και οι σταφυλές της είναι βεβαίως ώριμες, και έτοιμες για πάτημα. Η πονηρία σήμερα έχει φθάσει στο πλήρες.

11. (α) Ποιον εκπροσωπεί ο εκτός άγγελος, ο οποίος προβάλλει από το θυσιαστήριο; (β) Πώς έρχονται σε βοήθεια των πνευματικών αδελφών του Χριστού, και μήπως διατάσσουν αυτούς τους πνευματικούς αδελφούς να κόψουν την άμπελο;

¹¹ Ο έκτος άγγελος, ο οποίος κραυγάζει για να κοπή η «άμπελος της γης», προβάλλει από το θυσιαστήριο, όπου το θυσιαστικό πυρ έκαιε συνεχώς. Αυτός ο άγγελος, λοιπόν, θα είναι πολύ ενήμερος της δράσεως των 144.000 πνευματικών αδελφών του Χριστού, οι οποίοι στη διάρκεια της πορείας των στη γη προσέφεραν θυσίες αίνου και καλά έργα στον Θεό και το έπραξαν κάτω από τον πιο μεγάλο διωγμό, παθήματα και μαρτύρια από εκείνους, οι οποίοι πίνουν την καρποφορία της ‘αμπέλου της γης’. Ο άγγελος έρχεται σε βοήθειά τους με το να διατάξη την κοπή αυτής της αμπέλου. Εξεικονίζει, επομένως, τους αγγέλους εκείνους, οι οποίοι είναι «λειτουργικά πνεύματα, εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα, δια τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν.» (Εβρ. 1:14· 13:12-16) Αυτοί οι άγγελοι με το να κατευθύνουν και να διακονούν τους δούλους του Θεού στη γη δεν θα διατάξουν τους επιγείους δούλους να την κόψουν, αλλά κατευθύνουν αυτούς τους επιγείους δούλους να δίνουν δημοσία προειδοποίησι στον κόσμο ότι η άμπελος θα κοπή σύντομα.

Ο ΛΗΝΟΣ

12. (α) Τι εξασφαλίζεται με το ότι η άμπελος ρίπτεται μέσα στον ληνό; (β) Ποια σύγκρισι μπορούμε να κάνωμε για να κατανοήσωμε πόσο μεγάλος είναι ο ληνός;

¹² Ο πέμπτος άγγελος με το δρέπανο αναλαμβάνει δράσι κατά της αμπέλου: «Και έβαλεν ο άγγελος το δρέπανον αυτού εις την γην, και ετρύγησε την άμπελον της γης, και έρριψε τα τρυγηθέντα εις τον μεγάλον ληνόν του θυμού του Θεού.» Εφόσον ρίπτεται μέσα στον ληνό για να πατηθούν πλήρως τα σταφύλια της, δεν θα υπάρξη ευκαιρία ώστε αυτή η άμπελος, που ήδη απεκόπη, να ξανακάμη ρίζα και να αναστατώση το ανθρώπινο γένος με τον θανατηφόρο καρπό της. Τι τρομακτικός ληνός θα χρειασθή για να πατηθούν όλα τα έθνη και βασίλεια αυτού του κόσμου! Στην προφητεία του Ιωήλ (3:9-14) η κοιλάς του Ιωσαφάτ έξω από την Ιερουσαλήμ χρησιμοποιείται ως ένα σύμβολο του τόπου, όπου όλα τα έθνη, που πολεμούν εναντίον του Ιεχωβά, θα καταπατηθούν και θα εκμηδενισθούν. Ο ληνός της Αποκαλύψεως είναι μεγαλύτερος ακόμη και από αυτή την κοιλάδα, διότι η αφήγησις προχωρεί και λέγει: «Και επατήθη ο ληνός έξω της πόλεως, και εξήλθεν αίμα εκ του ληνού έως των χαλινών των ίππων, εις διάστημα χιλίων εξακοσίων σταδίων [τριακοσίων είκοσι χιλιομέτρων].»​—Αποκάλ. 14:20.

13. Ποια θα είναι πραγματικά η έκτασις της μάχης, η οποία ποδοπατεί την «άμπελον της γης»;

¹³ Το τρομακτικό μέγεθος του ληνού τονίζει την έκτασι της καταστροφής της αμπέλου του συστήματος πολιτικής κυβερνήσεως του Διαβόλου επάνω στο ανθρώπινο γένος. Ολόκληρη η γη θ’ αποτελέση στην πραγματικότητα τη σκηνή της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Στον Ησαΐα 63:3-6 ο Ιεχωβά λέγει: «Επάτησα μόνος τον ληνόν, και ουδείς εκ των λαών ήτο μετ’ εμού· και κατεπάτησα αυτούς εν τω θυμώ μου, και κατελάκτισα αυτούς εν τη οργή μου· και το αίμα αυτών ερραντίσθη επί τα ιμάτιά μου, και εμόλυνα όλην μου την στολήν. Διότι η ημέρα της εκδικήσεως ήτο εν τη καρδία μου, και έφθασεν ο ενιαυτός των λελυτρωμένων μου. Και περιέβλεψα, και δεν υπήρχεν ο βοηθών· και εθαύμασα ότι δεν υπήρχεν ο υποστηρίζων· όθεν ο βραχίων μου ενήργησε σωτηρίαν εις εμέ· και ο θυμός μου, αυτός με υπεστήριξε. Και κατεπάτησα τους λαούς εν τη οργή μου, και εμέθυσα αυτούς εκ του θυμού μου, και κατεβίβασα εις την γην το αίμα αυτών.»

14. (α) Τι συμβολίζει ο ληνός; (β) Τι συμβολίζει το μέγεθός του και η ποσότης αίματος των σταφυλών που καταπατούνται ;

¹⁴ Ο ληνός, επομένως, συμβολίζει καταφανώς μια κατάστασι, μια δύσκολη, παγιδευμένη κατάστασι, στην οποία ο Παντοδύναμος Θεός μέσω του Αρχιστρατήγου του Ιησού Χριστού διευθύνει στατηγικώς τις εχθρικές του δυνάμεις. Θα είναι ένας καιρός που το μέτρον της ενοχής των φθάνει στην πληρότητά της. Ο Ιεχωβά γνωρίζει πώς να διαφυλάξη τους ασεβείς ως την ημέρα της κρίσεως για να τιμωρηθούν κι έτσι θα συλληφθούν με «κόκκινα χέρια», σαν να πούμε, και εκεί όπου η ενοχή τους είναι τόσο καταφανής ώστε να μην υπάρχη καμμία αμφιβολία ότι είναι πλήρως άξιοι της καταστροφής των. Αυτός χορηγεί ανοχή χρόνου έως ότου οι σταφυλές, που παράγουν οργή, φθάσουν σε πλήρη ωριμότητα. Έτσι καταφθάνει επάνω τους ακριβώς στο κατάλληλο σημείο χρόνου και περιστάσεων και ο ληνός του Θεού είναι αρκετά μεγάλος και διευθετημένος και εξηρτισμένος τελείως για να περιλάβη όλους και να μην επιτρέψη τη διαφυγή κανενός απ’ αυτούς.​—2 Πέτρ. 2:9.

ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΩΝ

15. Ποιος θα ενεργήση το πάτημα, και τι δείχνει το γεγονός ότι οπλές αλόγων, και όχι ανθρώπινα πόδια, κάνουν το πάτημα;

¹⁵ Σ’ αυτόν τον μεγάλο συμβολικό ληνό η τρομακτική πολεμική οργάνωσις του Ιεχωβά με τους αγίους αγγέλους του υπό την ηγεσία του εστεμμένου βασιλέως Ιησού Χριστού θα ενεργήση το πάτημα και θα επιφέρη την οργή του Θεού στην άμπελο. Κανένας μάρτυς του Ιεχωβά δεν θα λάβη οποιοδήποτε μέρος στο πάτημα. Είναι όπως η επίθεσις, με την οποία ηπείλησαν τον Βασιλέα Ιωσαφάτ ο Μωάβ, ο Αμμών και το Όρος Σηείρ στους αρχαίους χρόνους, στην οποία ο Θεός είπε: «Δεν θέλετε πολεμήσει σεις εν ταύτη τη μάχη· παρουσιάσθητε, στήτε, και ιδέτε την μεθ’ υμών σωτηρίαν του Ιεχωβά.» (2 Χρον. 20:17, ΜΝΚ) Το πάτημα της αμπέλου θα γίνη, όχι από ανθρώπινα πόδια, αλλά από οπλές αλόγων. Στη Βίβλο τα άλογα είναι σύμβολα πολέμου. Είναι ο πόλεμος του Θεού. Θα είναι η πιο τρομακτική καταστροφή που είδε ποτέ η γη, διότι η άμπελος είναι τόσο μεγάλη και γεμάτη από σταφύλια. Η γη είναι γεμάτη από τη βία, που προκαλεί ο οίνος, τον οποίον παράγουν. Το αίμα των συνθλιβομένων σταφυλών φθάνει σε ύψος ως τους χαλινούς των ίππων.

16. Πώς άλλα εδάφια περιγράφουν την ενέργεια του πατήματος του ληνού;

¹⁶ Ο πόλεμος, που περιγράφεται στην Αποκάλυψι 14 ως ένα καταπάτημα, εξεικονίζεται στο βιβλίο του Δανιήλ 2:44, 45 ως συντριβή όλων των κοσμικών εθνών και βασιλειών από την όμοια με λίθον βασιλεία του Θεού. Τα εδάφια Δανιήλ 12:1, 4 και Ματθαίος 24:21, 22 λέγουν ότι είναι ένας καιρός θλίψεως και δοκιμασιών, όμοιες των οποίων τα έθνη και οι λαοί δεν έχουν γνωρίσει ποτέ αφότου άρχισε αυτός ο κόσμος και όμοιες των οποίων ποτέ δεν θα λάβουν πάλιν χώραν. Το ότι ο Ιησούς Χριστός θα είναι στη μάχη και θα λάβη την ηγεσία δείχνεται από τα εδάφια 19:11-16, όπου αναφέρεται ως ο αρχηγός των δυνάμεων του ουρανού, που είναι επάνω σε ίππους, και ως εκείνος ο οποίος πατεί τον ληνόν του οίνου της οργής του Παντοκράτορος.

17. (α) Πόσο πλήρες θα είναι το πάτημα των σταφυλών; (β) Πώς ο προφήτης Ιωήλ δείχνει ότι θα υπάρξη επιβίωσις για μερικούς στη διάρκεια του πατήματος;

¹⁷ Έτσι μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά Θεός θα κάμη ένα πλήρες έργο μέσω του ενθρονισμένου βασιλέως του Ιησού Χριστού στο πάτημα κάθε ίχνους της «αμπέλου της γης». Από αυτό τον όγκο, ο οποίος έκαμε τη γη άρρωστη δεν θα παραμείνη ούτε ίχνος από τους πλοκάμους του για να προκαλή ταραχή και φόβο σ’ αυτούς τους ανθρώπους στη γη, οι οποίοι λαμβάνουν τώρα σοβαρά την προειδοποίησι του Θεού. Τι έξοχο θα είναι να επιζήση κανείς από τον καιρόν εκείνον! Μόνο με την προστασία του Ιεχωβά μπορεί να γίνη αυτό. Η προφητεία του Ιωήλ, αφού προλέγει το πάτημα των εθνών στο ληνό, λέγει: «Ο δε Ιεχωβά θέλει βρυχήσει εκ Σιών, και εκπέμψει την φωνήν αυτού εξ Ιερουσαλήμ· και οι ουρανοί και η γη θέλουσι σεισθή· αλλ’ ο Ιεχωβά θέλει είσθαι το καταφύγιον του λαού αυτού, και η ισχύς των υιών Ισραήλ. Ούτω θέλετε γνωρίσει ότι εγώ είμαι Ιεχωβά ο Θεός σας, ο κάτοικων εν Σιών, τω όρει τω αγίω μου.» (Ιωήλ 3:16, 17, ΜΝΚ) Αυτό σημαίνει την επιβίωσί τους μέσα στη νέα του τάξι πραγμάτων χωρίς να πεθάνουν.

18. (α) Σε τι μπορούν ν’ αποβλέπουν εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά; (β) Γιατί είναι τόσο επείγον να διακηρύξουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά την εγγύτητα του πατήματος του ληνού;

¹⁸ Μια εγχείρισις καρκίνου είναι δύσκολη και επικίνδυνη, και αποτελεί καιρό δοκιμασίας και στενοχωρίας για τον ασθενή, αλλά ωστόσο, αν ο καρκίνος μπορή ν’ αφαιρεθή τελείως, είναι μια αιτία χαράς για τον ασθενή, ο οποίος μπόρεσε να περάση επιτυχώς την εγχείρισι. Έτσι, επίσης, θα είναι ένας δύσκολος καιρός δίχως παράλληλο στην ιστορία, όταν η «άμπελος της γης» κοπή και καταπατηθή. Αλλά θα είναι μια αιτία χαράς για τους κατοίκους της γης, όταν η «άμπελος της γης» θα εκλείψη και όταν οι κρίσεις του Θεού γεμίσουν τη γη. Τότε η άφθονη καρποφορία της αληθινής αμπέλου της Βασιλείας θα καταστήση ικανούς τους κατοίκους της γης να ασκούν δικαιοσύνη και θα φέρη σ’ αυτούς ζωή και ειρήνη. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά εργάζονται τώρα σκληρά για να φροντίσουν ώστε οι άνθρωποι με έντιμη καρδιά αντιληφθούν τη σοβαρότητα της καταστάσεως και κάνουν τ’ αναγκαία βήματα για τη διαφύλαξί τους ώστε να μπορέσουν ν’ αποφύγουν να πατηθούν στο ληνό. Μερικές φορές το επείγον προειδοποιητικό άγγελμα, που οφείλουν να διακηρύξουν, δεν γίνεται δεκτό εύκολα, αλλ’ αυτοί συνεχίζουν, ωστόσο, διότι το κάνουν για να σώσουν ζωές. Η Αποκάλυψις προχωρεί για να τονίση αυτά, που οφείλουν να κάμουν για ν’ αποκαλύψουν τις επικίνδυνες συνθήκες καθώς και τη μόνη οδό διαφυγής, για αιώνια ευτυχία. Μπορούμε ν’ αποβλέπωμε σ’ επόμενα τεύχη αυτού του περιοδικού που θα εξετάσουν τα πολύ ενδιαφέροντα δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο κεφάλαια της Αποκαλύψεως.