Ευλαβής Σεβασμός για τη Ζωή και το Αίμα

ΠΟΣΟ πιο ασφαλείς θα ήμεθα αν ο καθένας είχε ευλαβή σεβασμό στη ζωή και στο αίμα! Αλλά πολλά άτομα δεν έχουν τέτοιο σεβασμό.

Η βία και η αιματοχυσία αυξάνει παντού. Σε πολλά μέρη η ζωή ενός ανθρώπου κινδυνεύει αν αυτός βαδίζη απλώς στους δρόμους μόνος τη νύχτα. Τόσο συνήθισε ο κόσμος στη βία ώστε και για ψυχαγωγία ακόμη, οι άνθρωποι κάθονται επί ώρες και παρακολουθούν τις βιαιότητες στην τηλεόρασι η στον κινηματογράφο. Εν τούτοις, η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι η ζωή είναι κάτι ιερό. Το θεωρείτε σεις έτσι;

Η αντιγραφική στάσις έχει γίνει τόσο πολύ κοινή σήμερα ώστε οι Γραφικές διδασκαλίες πάνω σ’ αυτό το θέμα μπορεί να εκπλήξουν μερικούς στην αρχή. Εν τούτοις, ο Συγγραφεύς της Αγίας Γραφής που είναι και ο Δοτήρ της ζωής και ο Δημιουργός του αίματος, είναι η υπερτάτη Αυθεντία σ’ αυτό το θέμα. Οι νόμοι του πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού.​—Ψαλμ. 36:5-9· Ησ. 55:8, 9.

«ΕΚΧΥΣΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ»

Ο Κάιν, ένας γυιός του Αδάμ, ήταν ο πρώτος στον οποίον μίλησε ο Ιεχωβά για τη σοβαρότητα της αφαιρέσεως ανθρωπίνης ζωής. Ο Θεός είχε ήδη προειδοποιήσει τον Κάιν ότι η οργή του μπορούσε να τον οδηγήση στην αμαρτία, αλλ’ ο Κάιν αγνόησε την προειδοποίησι κι επετέθη κατά του αδελφού του Άβελ και τον εφόνευσε. Κατόπιν ο Θεός είπε: «Η φωνή του αίματος του αδελφού σου βοά προς εμέ εκ της γης.» Ο Κάιν έπρεπε να δώση λόγο στον Θεό για την άνομη έκχυσι αίματος.​—Γέν. 4:6-11.

Μετά τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε, ο Θεός ετόνισε πάλι ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη στα όμματά του. «Το αίμα της ζωής σας, θέλω εκζητήσει,» είπε ο Θεός. «Όστις χύση αίμα ανθρώπου, υπό ανθρώπου θέλει χυθή το αίμα αυτού· διότι κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον.» (Γέν. 9:5, 6) Αυτή η εντολή δεν έχει παύσει να ισχύη. Εφαρμόζεται σε όλο το ανθρώπινο γένος σήμερα, εφόσον όλοι είναι απόγονοι του Νώε. Ο Ιεχωβά Θεός θα ζητήση λόγο από εκείνους που αφαιρούν ζωή παρανόμως, είτε οι ανθρώπινες κυβερνήσεις μεταχειρίζονται τους εγκληματίας σύμφωνα με αυτόν τον Θείο νόμο, είτε όχι.

Εν τούτοις, περισσότερα απαιτούνται για να παραμείνη ένας άμεμπτος ενώπιον του Δοτήρος της ζωής. Στην επιστολή 1 Ιωάννου 3:15 είναι γραμμένο: «Πας όστις μισεί τον αδελφόν αυτού, είναι ανθρωποκτόνος· και εξεύρετε ότι πας ανθρωποκτόνος δεν έχει ζωήν αιώνιον μένουσαν εν εαυτώ.» Αν θέλωμε ζωή αιώνια, πρέπει να ξερριζώσωμε από τη ζωή μας κάθε μίσος προς τους συνανθρώπους μας. Ο Θεός δεν πρόκειται να διαφυλάξη στο νέο του σύστημα εκείνους οι οποίοι, όπως ο Κάιν, αγνοούν τη θεία προειδοποίησι και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων με τις πλήρεις οργής εξάψεις των. Μια θεοσεβής άποψις της ζωής απαιτεί να μάθωμε ν’ αγαπούμε τον συνάνθρωπο μας.​—1 Ιωάν. 3:11, 12· Ματθ. 5:21, 22.

Αν συμμορφωθούμε με τον Θείο συλλογισμό σ’ αυτό το ζήτημα, θα κατανοήσωμε, επίσης, ότι η ζωή δεν είναι λιγώτερο ιερή επειδή ένας άνθρωπος μπορεί να είναι πολύ ηλικιωμένος ή πολύ νέος. Ο Λόγος του Θεού τονίζει ότι ακόμη και η ζωή ενός αγεννήτου τέκνου μέσα στην κοιλία της μητέρας του είναι πολύτιμη στον Ιεχωβά. (Έξοδ. 21:22, 23· Ψαλμ. 127:3) Κι ωστόσο γίνονται εκατομμύρια εκτρώσεις κάθε χρόνο σε όλη τη γη. Αυτές αποτελούν παράβασι του Θείου νόμου, διότι το ανθρώπινο έμβρυο είναι ζωντανό πλάσμα και δεν πρέπει να καταστρέφεται Αν ανδρόγυνα θέλουν να περιορίσουν το μέγεθος των οικογενειών των, για λόγους οικονομιών ή υγείας ή άλλου είδους, αυτό είναι προσωπική των υπόθεσις, ο δε τρόπος με τον οποίον το κάνουν αυτό είναι κατά μέγα μέρος ζήτημα που πρέπει αυτοί προσωπικά να το χειρισθούν. Αλλά πρέπει ν’ αντιμετωπίσωμε το γεγονός ότι η πράξις της εκτρώσεως δεν δείχνει ευλαβή σεβασμό στη ζωή.

‘ΑΠΕΧΕΤΕ ΑΠΟ ΑΙΜΑΤΟΣ’

Η Αγία Γραφή συχνά χρησιμοποιεί τη λέξι «αίμα» στη θέσι της λέξεως «ζωή.» Αυτό οφείλεται στο ότι η ζωή η ψυχή είναι στο αίμα. (Λευιτ. 17:11) Αφού ο Θεός είναι ο Δημιουργός του αίματος, γνωρίζει γι’ αυτό πιο πολλά από τον καθένα μας, και αυτός έχει πλήρες δικαίωμα να πη τι μπορεί να γίνη με αυτό. Για πρώτη φορά μετά τον παγκόσμιο Κατακλυσμό επέτρεψε ο Θεός στο ανθρώπινο γένος να τρώγη σάρκα ζώων. Εκείνο τον καιρό, επίσης, έδωσε ο Θεός στο ανθρώπινο γένος τον νόμο του περί αίματος, λέγοντας: «Παν κινούμενον, το οποίον ζη, θέλει είσθαι εις εσάς προς τροφήν· ως τον χλωρόν χόρτον έδωκα τα πάντα εις εσάς· κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει.» (Γέν. 9:3, 4) Το κρέας του ζώου μπορούσε να φαγωθή, αλλ’ όχι και το αίμα.

Αργότερα, ο νόμος αυτός ενσωματώθηκε στις εντολές που δόθηκαν στο έθνος Ισραήλ και ο Λόγος του Θεού το καθιστά δεσμευτικό αυτό και για τους Χριστιανούς, επίσης. Το κυβερνών σώμα της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας, αφού εξήτασε πλήρως τις απαιτήσεις του Θεού για τους Χριστιανούς, έγραψε στους μη Ιουδαίους πιστούς: «Εφάνη εύλογον εις το άγιον πνεύμα και εις ημάς, να μη επιβάλλωμεν εις εσάς μηδέν πλειότερον βάρος εκτός των αναγκαίων τούτων, να απέχητε από ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού, και πορνείας· από των οποίων φυλάττοντες εαυτούς, θέλετε πράξει καλώς· Έρρωσθε.»​—Πράξ. 15:28, 29.

Έτσι, κι εμείς, επίσης, πρέπει ‘ν’ απέχωμε από αίμα.’ Το να ενεργούμε έτσι είναι ένα σοβαρό ζήτημα, αφού αυτό έχει τεθή στο ίδιο επίπεδο με την αποφυγή της πορνείας και της ειδωλολατρίας.

Είναι φανερό απ’ ό,τι λέγει ο Θεός για το αίμα ότι δεν πρέπει να τρώμε το κρέας ενός ζώου, που το αίμα του δεν έχει χυθή τελείως. (Δευτ. 12:15, 16) Ούτε πρέπει να τρώμε αίμα ζώου αυτούσιο ή ανακατεμένο με άλλα τρόφιμα, όπως τα λουκάνικα αίματος ή πουτίγκες με αίμα. Αλλά μήπως πρόκειται μόνο για το αίμα των ζώων;

Ο Θεός, βέβαια, δεν απαγόρευσε στο ανθρώπινο γένος να τρώγη αίμα ζώων, επιτρέποντας συγχρόνως τη βρώσι ανθρωπίνου αίματος, σαν αυτό να ήταν λιγώτερο ιερό! Το κατέστησε σαφές αυτό όταν είπε αργότερα στους Ισραηλίτας: «Και όστις άνθρωπος . . . φάγη οιονδήποτε αίμα, θέλω στήσει το πρόσωπόν μου εναντίον εκείνης της ψυχής ήτις τρώγει το αίμα.»​—Λευιτ. 17:10.

Αυτό το είχαν κατανοήσει καλά οι πρώτοι Χριστιανοί. Μολονότι επιστεύετο γενικά ότι η πόσις αίματος ενός άλλου ανθρώπου θα ωφελούσε στην υγεία τους, εγνώριζαν ότι η διαρκής υγεία, σωματική και πνευματική, εξηρτάτο από την υπακοή στον Θεό. Έτσι, ο Τερτυλλιανός, ένας Χριστιανός συγγραφεύς του δευτέρου και τρίτου αιώνος μ.Χ., είπε:

«Κι εκείνοι, επίσης, οι οποίοι, στις επιδείξεις των μονομάχων, για τη θεραπεία της επιληψίας, ροφούν με ακόρεστη δίψα το αίμα των εγκληματιών που θανατώνονται στην παλαίστρα, καθώς αυτό ρέει νωπό από την πληγή, και κατόπιν απομακρύνονται—σε ποιόν ανήκουν; . . . Εντραπήτε για τους κακούς σας τρόπους ενώπιον των Χριστιανών, οι οποίοι ούτε των ζώων το αίμα δεν έχουν στα γεύματα των που αποτελούνται από απλές και φυσικές τροφές.» Εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί εννοούσαν ότι ο νόμος του Θεού περιελάμβανε κάθε είδους αίμα, ζώου και ανθρώπου.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΧΘΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ;

Τι θα λεχθή για τη χρήσι, που γίνεται σήμερα, του ανθρωπίνου αίματος; Οι γιατροί, κατανοώντας τη ζωογόνο δύναμι του αίματος χρησιμοποιούν ελεύθερα μεταγγίσεις αίματος στη νοσηλεία των ασθενών των. Είναι αυτό σε αρμονία με το θέλημα του Θεού;

Μερικοί μπορεί να διαλογισθυύν ότι η λήψις αίματος με μετάγγισι δεν είναι στην πραγματικότητα «βρώσις.» Αλλά μήπως δεν είναι αληθές ότι, όταν ένας άρρωστος δεν μπορή να προσλάβη τροφή από το στόμα του, οι γιατροί συχνά τον τροφοδοτούν με την ίδια μέθοδο που γίνεται και η μετάγγισις αίματος; Εξετάστε προσεκτικά τις Γραφές και παρατηρήστε ότι μας λέγουν να ‘απέχωμε από αίμα.’ (Πράξ. 15:20, 29) Τι σημαίνει αυτό; Αν ένας γιατρός σας έλεγε ν’ απέχετε από το οινόπνευμα, μήπως αυτό θα εσήμαινε απλώς ότι δεν πρέπει να προσλαμβάνετε οινόπνευμα μέσω του στόματος σας, αλλά ότι θα μπορούσατε να το μεταγγίζετε κατ’ ευθείαν στις φλέβες σας; Όχι, φυσικά! Έτσι, επίσης, το ν’ ‘απέχωμε από αίμα’ σημαίνει να μη το εισάγωμε καθόλου στο σώμα μας.

Μήπως αυτό θέτει τους δούλους του Θεού σε μειονεκτική θέσι σε σύγκρισι με άτομα τα οποία αγνοούν την Αγία Γραφή και λαμβάνουν αίμα με μεταγγίσεις; Όχι, αυτό δεν προξενεί πραγματική βλάβη σ’ αυτούς. Μη λησμονείτε ότι η Αγία Γραφή, αφού λέγει στους Χριστιανούς ν’ ‘απέχουν από αίμα,’ ευθύς κατόπιν λέγει: «Από των οποίων φυλάττοντες εαυτούς, θέλετε πράξει καλώς· Έρρωσθε.»​—Πράξ. 15:29.

Ο Θεός έκαμε να γραφή αυτό στη Βίβλο για ένα σκοπό. Αυτός γνωρίζει περί τίνος ομιλεί! Γνωρίζει περισσότερα για το αίμα απ’ όσα ξέρουν οι γιατροί, των οποίων οι προσπάθειες, αν και μπορεί να είναι καλοπροαίρετες, δεν αποφέρουν πάντοτε τα επιθυμητά αποτελέσματα.​—Μάρκ. 5:25-29.

Το γεγονός είναι ότι, ενώ πλείστοι ασθενείς επιζούν από μεταγγίσεις αίματος, πολλοί μπορεί ν’ ασθενήσουν εξαιτίας των μεταγγίσεων αυτών και χιλιάδες άτομα πεθαίνουν κάθε χρόνο ως άμεσο αποτέλεσμα αυτών. Υπάρχουν άλλες μορφές θεραπείας που δεν προξενούν τέτοια βλάβη. Ένας γιατρός μπορεί να πη σ’ έναν άνθρωπο ότι θα πεθάνη σε λίγον καιρό αν δεν δεχθή μετάγγισι, αλλ’ ο ασθενής μπορεί να πεθάνη έστω και αν δεχθή αίμα. Αφ’ ετέρου, όπως σας είναι γνωστό, υπάρχουν πολλοί ασθενείς που επανακτούν την υγεία τους, παρά τις προβλέψεις των γιατρών περί του αντιθέτου.

Για την αμφίβολη περίπτωσι του να ζήση ένας για λίγα ακόμη χρόνια σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, θα ήταν μήπως λογικό να στρέψη κανείς τα νώτα στον Θεό παραβαίνοντας τον νόμο του; Αν προσπαθούμε να σώσωμε τη ζωή ή την ψυχή μας, παραβαίνοντας τον νόμο του Θεού, θα την χάσωμε για πάντα. Γι’ αυτό είπε κι ο Ιησούς: «Όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, θέλει ευρεί αυτήν.»​—Ματθ. 16:25.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΕ ΤΗ ΣΟΦΗ ΠΟΡΕΙΑ

Η συνετή, λοιπόν, πορεία είναι πάντοτε να έχωμε εμπιστοσύνη στην ορθότητα του νόμου του Θεού, και πλήρη πίστι ότι, αν υπάρξη ανάγκη, μπορεί ο Θεός να μας δώση πάλι ζωή με ανάστασι στο νέο του σύστημα πραγμάτων. (1 Θεσ. 4:13, 14) Με αυτόν τον τρόπο θα δείξωμε ευλαβή σεβασμό για τη ζωή. Δεν θα θεωρήσωμε την παρούσα ζωή μας ως περισσότερο πολύτιμη από την πιστότητα στον Θεό. Αντιθέτως, θα έχωμε το βλέμμα μας στην πρόνοια του Θεού περί αιωνίου ζωής για κείνους που βαδίζουν την οδόν της αληθείας.

Υπάρχει τώρα, όσο ποτέ προηγουμένως, επείγουσα ανάγκη να λάβουν οι απανταχού της γης άνθρωποι τη Θεία άποψι της ζωής. Έχουν ανάγκη να μάθουν για την πρόνοια που έχει λάβει ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός για να σώση τη ζωή. Έστειλε τον Υιόν του Ιησού Χριστό να χύση το αίμα της ζωής του χάριν εκείνων που θα πιστέψουν, και τον ανέστησε εκ νεκρών. (Εβρ. 13:20, 21) Η σωτηρία μπορεί ν’ αποκτηθή, όχι με μεταγγίσεις αίματος, αλλά μόνο με πίστι στο χυμένο αίμα του Ιησού. Και είναι επείγον ν’ αποκτήσωμε και να έχωμε αυτή την πίστι τώρα πριν φθάση στο τέλος του αυτό το παλαιό σύστημα πραγμάτων.

Αν έχωμε μάθει γι’ αυτή τη στοργική πρόνοια, τότε πρέπει να υποκινηθούμε να πούμε γι’ αυτήν και σε άλλους. Το θεοσεβές ενδιαφέρον για τη ζωή των άλλων ανθρώπων θα μας διεγείρη να το πράξωμε αυτό με ζήλο και παρρησία. (Ιεζ. 3:17-21) Αν επωμισθούμε αυτή την ευθύνη κι εμμείνωμε σ’ αυτήν ώσπου να λάβουν όλοι την ευκαιρία ν’ ακούσουν, θα μπορούμε να λέγωμε, όπως είπε κι ο απόστολος Παύλος: «Είμαι καθαρός από του αίματος πάντων διότι δεν συνεστάλην να αναγγείλω προς εσάς πάσαν την βουλήν του Θεού.»​—Πράξ. 20:26, 27.