Η Ωραιότης της Ευσπλαγχνίας

ΜΕΤΑΞΥ των πραγμάτων που συντελούν στη χαρά της ζωής είναι και η ωραιότης. Και υπάρχουν διάφορα είδη ωραιότητος. Υπάρχει, ωραιότης που προκαλεί τις αισθήσεις, όπως ωραία τοπία και ωραίοι ήχοι. Υπάρχει, επίσης, ωραιότης η οποία απευθύνεται στη διάνοια, όπως η ωραία φιλολογία. Αλλά ανάμεσα στα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είναι εκείνα που έχουν ηθική ωραιότητα.

Ηθική ωραιότητα; Ναι, την ωραιότητα, η οποία κάνει έκκλησι στο καλύτερο που υπάρχει μέσα μας, στη συνείδησί μας, στα ιδεώδη μας. Πράξεις που είναι ανιδιοτελείς, που περιλαμβάνουν αυτοθυσία, είναι πράγματι ωραίες. Και ιδιαιτέρως η εκδήλωσις ευσπλαγχνίας είναι ωραίο πράγμα.

Τι είναι αυτή η ωραία ιδιότης της ευσπλαγχνίας; Σύμφωνα με το Λεξικόν της Οξφόρδης (στην Αγγλική), ευσπλαγχνία είναι «το αίσθημα ή συγκίνησις που αισθάνεται ένα άτομο που συγκινείται από το πάθημα ή τη θλίψι ενός άλλου, κι επιθυμεί να το ανακουφίση.» Με άλλα λόγια, η ευσπλαγχνία έρχεται προς αρωγήν εκείνων που έχουν ανάγκη βοηθείας, είτε σωματικώς είτε πνευματικώς, ή εκείνων οι οποίοι χρειάζονται συγχώρησι.

Πόσο απομακρυσμένοι είναι μερικοί άνθρωποι σήμερα από την εκδήλωσι ευσπλαγχνίας! Παραδείγματος χάριν, η εφημερίς Τάιμς Νέας Υόρκης, της 18ης Μαρτίου 1969, ανέφερε στην πρώτη σελίδα. «Δεμένος Νεαρός Καίεται μέχρι Θανάτου: 19 Συνελήφθησαν.» Αυτός ήταν ο τρόπος που μια μοτοσυκλεττική συμμορία ικανοποίησε την εκδίκησί της κατά του αρχηγού μιας αντιπάλου συμμορίας. Η ιδία εφημερίς, στο φύλλο της 2ας Απριλίου, έγραφε για ένα άνδρα, ο οποίος εκρέμασε ένα βρέφος ηλικίας δεκαοκτώ μηνών μέσα σ’ ένα δωμάτιο λουτρού και το εμαστίγωσε με μια ζώνη με πόρπη, διότι το κοριτσάκι αυτό ήταν το βρέφος της γυναικός με την οποία συζούσε. Όταν απεκόπη από το σχοινί, αφέθηκε να πέση στο δάπεδο, όπου εγκατελείφθη επί δύο ημέρες με σπασμένο βραχίονα. Οι άνθρωποι, οι οποίοι είναι απομακρυσμένοι από την ευσπλαγχνία, είναι, επίσης, απομακρυσμένοι από τον Θεό. Πώς αυτό;

Διότι η ευσπλαγχνία είναι μία από τις ιδιότητες του Θεού, όπως ακριβώς επανειλημμένως το δείχνει η Αγία Γραφή. «Διότι εσπλαγχνίσθη αυτόν ο Ιεχωβά,» οι αγγελικοί απεσταλμένοι εβίαζαν τον Λωτ και την οικογένεια του να εξέλθουν από τις καταδικασμένες πόλεις των Σοδόμων και Γομόρρων. (Γέν. 19:16, 17, ΜΝΚ) Σ’ όλη την ιστορία του έθνους του Ισραήλ ο Ιεχωβά Θεός έδειξε σ’ αυτό ευσπλαγχνία, όπως ακριβώς διαβάζομε: «Και παρήγγειλεν εις αυτούς Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων αυτών δια χειρός των απεσταλμένων αυτού, εξαποστέλλων επανειλημμένως διότι εσπλαγχνίζετο του λαού αυτού, και του κατοικητηρίου αυτού.» Και σχετικά μ’ αυτούς που τον υπηρετούν πιστά σήμερα λέγει: «Θέλω σπλαγχνισθή αυτούς, καθώς σπλαγχνίζεται άνθρωπος τον υιόν αυτού, όστις δουλεύει αυτόν.»​—2 Χρον. 36:15, ΜΝΚ· Μαλαχ. 3:17.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Ιεχωβά Θεού, εκτιμούσε την αξία και την ανάγκη της εκδηλώσεως ευσπλαγχνίας, όπως αποδεικνύεται τόσο από τα λόγια του όσο και από τις πράξεις του. Αντιπαρέβαλε τον σπλαγχνικό πατέρα του ασώτου υιού με τον πρεσβύτερο αδελφό, ο οποίος δεν μπόρεσε να εκδηλώση ευσπλαγχνία. Αντιπαρέβαλε, επίσης, τον καλό Σαμαρείτη, ο οποίος εξεδήλωσε ευσπλαγχνία για τον άνθρωπο που είχαν δείρει, κλέψει και αφήσει ημιθανή στον δρόμο, με τον ιερέα και τον Λευίτη, οι οποίοι αγνόησαν το θύμα χωρίς να δείξουν ευσπλαγχνία.​—Λουκ. 10:30-33· 15:20, 27-32.

Και ο Ιησούς εφήρμοζε αυτά που εκήρυττε. Πράγματι, θα μπορούσε να λεχθή ότι ολόκληρη η επίγειος διακονία του ήταν αφιερωμένη στην εκδήλωσι ευσπλαγχνίας σ’ εκείνους που είχαν πνευματική και σωματική ανάγκη και υπέφεραν. Έτσι διαβάζομε ότι «ιδών . . . τους όχλους εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.» Είχαν ανάγκη πνευματικής βοηθείας και την έδινε σ’ αυτούς με το να τους διδάσκη. Και πόσο συχνά έδειξε ευσπλαγχνία για τις σωματικές των ανάγκες, θεραπεύοντας τους ασθενείς, τρέφοντας τα πλήθη και ακόμη εγείροντας νεκρούς, αποκαθιστώντας προσφιλή πρόσωπα.​—Ματθ. 9:36· 11:28-30· 14:14· 15:32· 20:34· Μάρκ. 1:41· Λουκ. 7:13.

Πώς μπορείτε σεις να δείξετε ευσπλαγχνία; Ένας τρόπος είναι με το να σπεύδετε σε βοήθεια εκείνων οι οποίοι μπορεί να είχαν κάποιο ατύχημα. Παραδείγματος χάριν, μια νέα γυναίκα γλίστρησε κι έπεσε σ’ ένα πολυσύχναστο πεζοδρόμιο στο Μπρούκλυν πριν από λίγο καιρό. Αγωνιζόταν να σηκωθή αλλά την αγνοούσαν έως ότου ένα ζεύγος Χριστιανών έσπευσε και ρώτησε: «Θέλετε να σας βοηθήσωμε;» Εκείνη απήντησε, «Θα το εκτιμούσα πάρα πολύ αν το εκάνατε.» Καθώς το ζεύγος την βοηθούσε να σηκωθή παρετήρησε ότι ο ένας βραχίων της ήταν σε γύψο. Είχε σπάσει προηγουμένως το χέρι της στον καρπό. Δεν είναι περίεργο ότι εδυσκολεύετο να ξανασταθή στα πόδια της!

Ένας άλλος τρόπος που μπορείτε να εκδηλώσετε ευσπλαγχνία είναι με το να είσθε συγχωρητικός. Ο Ιησούς το ετόνισε αυτό στην παραβολή του για τον δούλο στον οποίο είχε χαρισθή ένα μεγάλο χρέος αλλ’ ο οποίος αρνήθηκε να χαρίση ένα μικρό χρέος που του ώφειλε ένας άλλος δούλος. Ο δούλος που δεν συγχωρούσε ερρίφθη στη φυλακή ωσότου αποδώση όλα τα οφειλόμενα. Ο Ιησούς, εφαρμόζοντας αυτή την αρχή, είπε: «Ούτω και ο Πατήρ μου ο επουράνιος θέλει κάμει εις εσάς, εάν δεν συγχωρήσητε εκ καρδίας σας έκαστος εις τον αδελφόν αυτού.» Σε αρμονία μ’ αυτή την παραβολή είναι και η συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Γίνεσθε . . . εις αλλήλους χρηστοί, εύσπλαγχνοι, συγχωρούντες αλλήλους, καθώς ο Θεός συνεχώρησεν εσάς δια του Χριστού!»​—Ματθ. 18:23-35· Εφεσ. 4:32.

Οι Χριστιανοί διάκονοι έχουν ένα μοναδικό προνόμιο να εκδηλώνουν ευσπλαγχνία με το να φέρουν σ’ αυτούς που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη τ’ αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Όπως ακριβώς συνέβαινε τον καιρό της επιγείου διακονίας του Ιησού, υπάρχουν πολλοί σήμερα οι οποίοι είναι όμοιοι με πρόβατα χωρίς ποιμένα.​—Ματθ. 24:14.

Τι θα σας βοηθήση να εκδηλώνετε ευσπλαγχνία; Μερικές ιδιότητες. Μία είναι η ταπεινοφροσύνη. Ως αποτέλεσμα της εκδηλώσεως αυτής της ιδιότητος δεν θα θεωρήτε τον εαυτό σας ανώτερο απ’ εκείνους που έχουν ανάγκη βοηθείας. Μια άλλη ιδιότης είναι η ευχαρίστησις. Αυτή σας συγκρατεί από το να είσθε πάρα πολύ απησχολημένος για να βοηθήσετε εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη. Ακόμη μια άλλη ιδιότης είναι η συμπάθεια. Κατά το μέτρον που μπορείτε να θέσετε τον εαυτό σας στη θέσι του άλλου, κατά το μέτρον εκείνο μπορείτε να εκδηλώσετε ευσπλαγχνία. Και πιο σπουδαία απ’ όλες είναι η αγάπη, η ανιδιοτελής αγάπη προς τον πλησίον, όπως ακριβώς ο Ιησούς έδειξε στην παραβολή του τού Καλού Σαμαρείτου. Κατάλληλοι εδώ είναι οι λόγοι του αποστόλου Ιωάννου: «Όστις έχη τον βίον του κόσμου, και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν, και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ’ αυτού, πώς η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ;»​—1 Ιωάν. 3:17.

Ναι, η ανιδιοτελής, βασισμένη σε αρχές αγάπη ιδιαιτέρως θα σας βοηθήση να εκδηλώνετε την ωραία ιδιότητα της ευσπλαγχνίας.