Εκτιμάτε τους Γονείς Σας;

Ποιο είναι καλύτερο: Να τους εκτιμάτε, όταν είναι νεκροί ή όταν ζουν;

ΜΙΑ ευκαιρία που χάθηκε! Έχετε δοκιμάσει αυτό το αίσθημα; Το έχουν δοκιμάσει εκατομμύρια ανθρώπων. Και ποια είναι αυτή η ευκαιρία που χάθηκε; Είναι η ευκαιρία να δείξη ένα άτομο πλήρη εκτίμηση στους γονείς του—ναι, εκδήλωσις εκτιμήσεως σ’ αυτούς ενόσω βρίσκονται ακόμη στη ζωή.

Μετά τον θάνατο των γονέων των συχνά μερικοί λέγουν στην πραγματικότητα: ‘Θα επιθυμούσα να είχα κάμει γι’ αυτούς περισσότερα! Υπήρξαν ευκαιρίες που μπορούσα να τους δώσω πράγματα που ίσως είχαν ανάγκη ή που θα τ’ απελάμβαναν, αλλά με τη βιασύνη της ζωής παρέλειπα να το κάμω. Πόσες φορές έπρεπε να τους είχα επισκεφθή ή γράψει γράμμα—αλλά δεν το έκαμα!’

Ναι, πολλοί έχουν τάσι ν’ αγνοούν τους ηλικιωμένους γονείς των ενόσω ακόμη ζουν, αλλά όταν έχουν φύγει τα παιδιά αισθάνονται τύψεις συνειδήσεως. Επιθυμούν να είχαν δείξει περισσότερο ενδιαφέρον, όταν οι γονείς των ήσαν ακόμη στη ζωή.

Εκδήλωσις εκτιμήσεως προς τους γονείς σας συχνά δεν είναι ζήτημα μεγάλων πραγμάτων, αλλά μάλλον μικρών πραγμάτων. Μικρές καλωσύνες. Σημαίνουν πολλά. Κι εν τούτοις πόσο συχνά παραβλέπονται. Παραδείγματος χάριν, σε μια οικογένεια, ο γυιος εγνώριζε ότι ο ημιανάπηρος πατέρας του είχε ιδιαίτερη αγάπη για το παγωτό. Εν τούτοις, ο γυιος έφερνε συχνά σπίτι παγωτό για τον εαυτό του αλλά σπανίως μόνο το μοιραζόταν με τον πατέρα του. Ύστερ’ από τον αιφνίδιο θάνατο του πατρός του, είχε μεγάλες τύψεις συνειδήσεως διότι δεν είχε εκδηλώσει περισσότερη προσοχή στον πατέρα του, ο οποίος είχε κάμει τόσο πολλά γι’ αυτόν.

Σεις τι κάνετε; Μήπως αφήνετε να σβήνουν από την εικόνα οι γονείς σας; Απλούστατα τους λησμονείτε; Εφόσον οι άνθρωποι έχουν τάσι να λησμονούν τα πολλά πράγματα που οι γονείς έχουν κάμει γι’ αυτούς στη διάρκεια των ετών, πόσο έξοχο είναι όταν τα τέκνα εκτιμούν τους γονείς των ενόσω αυτοί βρίσκονται ακόμη στη ζωή και το δείχνουν με τις πράξεις των!

ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΕΩΣ ΣΕΒΑΣΜΟΥ

Αν ένα άτομο εκτιμά πράγματι τους γονείς του, τότε θα δείχνη σεβασμό σ’ αυτούς. Αλλά σήμερα η έλλειψις σεβασμού αυξάνει παγκοσμίως. Δεν πρόκειται για μια τάσι που περιορίζεται στον Δυτικό κόσμο.

«Αλλά στην Ανατολή υπάρχει η λατρεία των προγόνων,» μπορεί να πη κάποιος. «Δεν εξασφαλίζει αυτό σεβασμό προς τους γονείς;» Όχι, όχι, όταν εννοούμε τους ζώντας γονείς.

Είναι γεγονός ότι στην Ανατολή η νεολαία δείχνει ολοένα λιγώτερο σεβασμό για τους ζώντας γονείς. Στο Χονγκ Κονγκ, παραδείγματος χάριν, είναι κάτι συνηθισμένο ν’ ακούτε μια Κινέζα μητέρα ή ένα πατέρα να λέγη με παράπονο: «Κουί μ-τενγκ ουάχ κε,» που σημαίνει ότι τα παιδιά των δεν τους ακούουν πια.

Οι γονείς παρατηρούν, πράγματι, μια αυξανομένη αδιαφορία για κάθε είδος εξουσίας και πειθαρχίας των γονέων. Αυτό έχει οδηγήσει σε πολλές τραγωδίες. Παραδείγματος χάριν, μία κόρη ηλικίας δεκατεσσάρων ετών στο Χονγκ Κονγκ φιλονεικούσε με το νεώτερο αδελφό της για την τηλεόρασι αντί να κάμη τα οικιακά της καθήκοντα. Η μητέρα επενέβη αμέσως και έσβησε την τηλεόρασι. Επειδή την ετιμώρησαν, η κόρη είπε, «Θα σκοτωθώ.» Και αμέσως κατευθύνθηκε προς τον εξώστη του διαμερίσματός των του πέμπτου ορόφου και έπεσε κάτω στο δρόμο νεκρή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μεγαλύτερος σεβασμός και εκτίμησις για τους ζώντας γονείς θα είχε εμποδίσει τον θάνατο αυτής της νεαράς Κινέζας κόρης. Αλλ’ αυτή η τραγωδία δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωσις. Οι εφημερίδες στις μεγάλες πόλεις της Ανατολής αναφέρουν όμοιες πράξεις νεαρών ατόμων παρά την λατρεία των προγόνων που υπάρχει από αιώνων. Αυτά αντανακλούν μια αυξανομένη έλλειψι σεβασμού προς τους γονείς.

Μια ματιά στην ηπειρωτική Κίνα αποκαλύπτει ότι, αφότου ανήλθε στην εξουσία ο Κομμουνισμός, η λατρεία των προγόνων αποθαρρύνεται. Αλλά οι Κομμουνισταί δεν ενεθάρρυναν τον σεβασμό και την εκτίμησι προς τους ζώντας γονείς. Αντιθέτως η νεολαία διδάσκεται: «Αγαπάτε τη χώρα σας—όχι τον πατέρα και τη μητέρα σας.»

Αυτό το σύνθημα απεθάρρυνε την εκτίμησι προς τους γονείς ενός ατόμου. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Τι συνέβη στη διάρκεια της προσφάτου εκπαιδευτικής επαναστάσεως της ηπειρωτικής Κίνας; Νεαρά άτομα κατέφυγαν σε μεγάλης κλίμακος παρανομίες και βία, χωρίς να φεισθούν πολλούς γονείς. Η Κομμουνιστική Κίνα, αντιλαμβανομένη πόσο κακό ήταν αυτό, προωθεί τώρα ένα νέο σύνθημα, για να προσπαθήση να επαναφέρη κάποια τιμή για τους γονείς. Το νέο σύνθημα λέγει: «Αγαπάτε τον πατέρα σας, αγαπάτε τη μητέρα σας—αλλά ειδικά αγαπάτε τη χώρα σας.»

Δεν αποδεικνύει αυτό την αδυναμία των ανθρωπίνων φιλοσοφιών και παραδόσεων; Έτσι πολλές απ’ αυτές αποτυγχάνουν ν’ ανθέξουν στη δοκιμή του χρόνου και διαπιστώνεται ότι είναι ελλιπείς.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ, ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΚΑΛΥΤΕΡΟ;

Βουδδισταί, Κομφουκιανισταί, Σιντοϊσταί, και αμέτρητοι άλλοι, που δεν ομολογούν καμμιά ιδιαίτερη θρησκευτική πίστι, λατρεύουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους νεκρούς προγόνους των. Στο σπίτι υπάρχει ένας οικογενειακός βωμός. Πολλοί βωμοί είναι χρωματισμένοι με ζωηρό κόκκινο με το οικογενειακό όνομα γραμμένο με χρυσά γράμματα σε κάθε πλευρά. Αρωματικά κεριά καίουν συνεχώς μπροστά από το βωμό. Συχνά τοποθετείται τροφή μπροστά στο βωμό. Προσευχές ψάλλονται καθώς τα μέλη της οικογενείας γονατίζουν μπροστά του.

Επί πολλές γενεές Κινέζοι γονείς σε πολλά μέρη του κόσμου έχουν διδάξει στα τέκνα των να τιμούν τους νεκρούς. Από τότε που τα μικρά παιδιά αρχίζουν να βαδίζουν, διδάσκονται να γονατίζουν μπροστά στο βωμό για τη λατρεία των νεκρών προγόνων. Κάθε τάσις των μικρών παιδιών να παραμελήσουν αυτό το καθήκον επανορθώνεται γρήγορα και σταθερά.

Οι γονείς φροντίζουν να χαράσσουν ανεξίτηλα στις διάνοιες των τέκνων των αυτό το οικογενειακό καθήκον, διότι πιστεύουν ότι, όταν πεθάνουν, η τιμή που θ’ αποδίδουν σ’ αυτούς τα τέκνα των θ’ αποτελή εγγύησι ευτυχίας, και ειρήνης γι’ αυτούς «σ’ ένα άλλο κόσμο.» Πιστεύουν, επίσης, ότι αν οι ζώντες δεν αποδίδουν σέβας, τότε οι νεκροί πρόγονοι θα γίνουν εχθρικά πνεύματα και θα επανέλθουν για να τους καταρασθούν. Παρά το γεγονός ότι η λατρεία των προγόνων ασκείται επί αιώνας, εν τούτοις δεν έφερε πραγματική ευτυχία στους ζώντας γονείς.

Ώστε, ποιο είναι καλύτερο: Η λατρεία των προγόνων, ή ο σεβασμός και η εκτίμησις για τους ζώντας γονείς; Σεις πώς αισθάνεσθε; Θα θέλατε να σας τιμούν μάλλον μετά θάνατον ή θα προτιμούσατε να έχετε τη στοργική συντροφιά και τον σεβασμό των τέκνων σας ενόσω ζήτε;

Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΔΟΣ

Πριν από λίγο καιρό μια Κινέζα μητέρα αντιμετώπισε τέτοια ερωτήματα. Εξέφραζε παράπονα διότι ένας από τους γυιους της δεν ήταν όμοιος με τους άλλους, διότι δεν συμμετείχε στις οικογενειακές ιεροτελεστίες. Εσκέπτετο ότι αυτός ο γυιος δεν θα της απέδιδε σέβας μετά το θάνατό της. Εν τούτοις ο γυιος έδειχνε εκτίμησι στους γονείς του.

Ετονίσθη σ’ αυτή την Κινέζα μητέρα ότι ο γυιος της είχε αγοράσει για τους γονείς του ένα διαμέρισμα για να κατοικούν. Τους έδινε, επίσης, ένα μηνιαίο επίδομα από το μισθό του έτσι ώστε να μη είναι υποχρεωμένοι να εργάζωνται στην προχωρημένη ηλικία των. Ο γυιος το έπραττε αυτό παρά το γεγονός ότι ώφειλε να φροντίζη για τη συντήρησι της συζύγου του και των δύο τέκνων του. Έτσι εβοήθησαν τη μητέρα να ιδή ότι απελάμβανε εκτιμήσεως ενόσω ήταν στη ζωή.

Γιατί ο γυιος αυτής της γυναικός είναι διαφορετικός; Γιατί φροντίζει μ’ ένα πολύ στοργικό και πρακτικό τρόπο για τους γονείς του ενόσω βρίσκονται στη ζωή; Διότι αυτός ο νέος πιστεύει κι εκφράζει αυτά που έχει μάθει από τα πιο παλαιά και ιερά συγγράμματα—την Αγία Γραφή.

Αυτό το Βιβλίο ενθαρρύνει την εκτίμησι για τους ζώντας γονείς ενός ατόμου. Λέγει: «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, καθώς προσέταξεν εις σε Ιεχωβά ο Θεός σου· διά να γείνης μακροχρόνιος, και διά να ευημερής.»—Δευτ. 5:16, ΜΝΚ· Εφεσ. 6:1,2.

Πραγματικά, δεν είναι η οδός της Αγίας Γραφής η καλυτέρα οδός; Δεν θα προτιμούσατε να έχετε την αγάπη και τον σεβασμό των τέκνων σας τώρα ενόσω βρίσκεσθε στη ζωή; Ναι, δεν θα προτιμούσατε να σας εκτιμούν τώρα μάλλον παρά να έχετε απλώς την ικανοποίησι του να γνωρίζετε ότι ύστερ’ από τον θάνατό σας θα κάμουν κάποια υπόκλισι ή κίνησι μπροστά στον οικογενειακό βωμό;

Αυτός ο νέος δεν διδάσκει τα παιδιά του να υποκλίνωνται μπροστά σ’ ένα οικογενειακό βωμό. Πράγματι, δεν υπάρχει θέσις για ένα τέτοιο βωμόν στο σπίτι του. Αντιθέτως, αυτός ακολουθεί την υγιά συμβουλή της Βίβλου να εκτρέφη τα τέκνα του, «εν παιδεία και νουθεσία Ιεχωβά.» (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Διδάσκονται να υπακούουν, να τιμούν και να εκτιμούν τους γονείς των ενόσω βρίσκονται μάλλον στη ζωή αντί να τους τιμούν μετά τον θάνατό τους. Οι γονείς, οι οποίοι ενσταλάζουν αυτές τις καλές αρχές στα τέκνα των δεν μετανοούν. Αμείβονται με το ότι αποκτούν μια στενά ενωμένη οικογένεια, στην οποία κάθε μέλος συνεισφέρει στην ευτυχία και την ευημερία των άλλων.

Έτσι, αν σεις πιστεύετε στη λατρεία των προγόνων και διαπιστώνετε ότι τα τέκνα σας μελετούν τη Βίβλο, δεν είναι ανάγκη ν’ ανησυχήτε. Τα τέκνα σας θα σας εκτιμούν περισσότερο και θα γίνουν καλύτερα παιδιά, θα έχουν μεγαλύτερο σεβασμό, και θα είναι πιο στοργικά.

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΘΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ;

Είσθε ένας που πιστεύει στη λατρεία των προγόνων; Αν ναι, γιατί πιστεύετε σ’ αυτήν; Μπορεί ένας νεκρός πρόγονος να οσφρανθή πράγματι το θυμίαμα που καίει; Μπορεί ο νεκρός πρόγονος να συμμετέχη πράγματι στο φαγητό και ν’ αποκομίζη ωφέλεια απ’ αυτό; Μπορεί ένας νεκρός πρόγονος να προξενήση πράγματι βλάβη σ’ ένα ζωντανό άτομο; Ίσως ένας λόγος για τον οποίο πιστεύετε στη λατρεία των προγόνων είναι ότι νομίζετε ότι υπάρχει «μια άλλη ζωή» μετά θάνατον. Αλλά υπάρχει «μια άλλη ζωή»;

Όχι, όχι σύμφωνα με την Αγία Γραφή.

Τετρακόσια και πλέον χρόνια πριν από την εποχή του Κομφουκίου και του Βούδδα, συγγραφείς της Βίβλου εβεβαίωσαν ότι, όταν αποθνήσκη ο άνθρωπος, δεν συνεχίζει σε «μια άλλη ζωή.» Ο Βασιλεύς του Ισραήλ Δαβίδ, κινούμενος από το πνεύμα του Θεού, είπε: «Εν τω θανάτω δεν υπάρχει ενθύμησις περί σου· εν τω Σιεόλ τις θέλει σε δοξολογήσει;» (Ψαλμ. 6:5, ΜΝΚ) Ένας άλλος Βιβλικός ψαλμωδός περιέγραψε με ακρίβεια τι συμβαίνει σ’ ένα άνθρωπο όταν πεθαίνη, όταν είπε: «Η πνοή αυτού εξέρχεται, αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.» (Ψαλμ. 146:4, Κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασις) Σ’ αυτά τα λόγια προσθέτουν βάρος αυτά που είπε ο Βασιλεύς Σολομών, ο οποίος έγραψε: «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει· αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.»—Εκκλησ. 9:5.

Αυτά τα αρχαία Βιβλικά συγγράμματα έχουν ανθέξει στη δοκιμή της αληθινότητος. Ό, τι έχουν είπει σχετικά με την κατάστασι των νεκρών παραμένει αληθινό και σήμερα. Οι επιστήμονες και χειρούργοι δεν έχουν εύρει καμμία απόδειξι για οποιοδήποτε συνειδητό, ζωντανό μέρος του ανθρώπου το οποίο επιζή μετά το θάνατο του σώματος.

Η ιδέα ότι υπάρχει «άλλη ζωή» μετά θάνατον δεν διδάσκεται στη Βίβλο. Επομένως οι νεκροί πρόγονοι δεν μπορούν να προξενήσουν βλάβη ή να καταρασθούν κανένα, διότι είναι κεκοιμημένοι, χωρίς συναίσθησι, χωρίς να ζουν σε κάποιον «άλλον κόσμο.»

Αν είσθε ένα νεαρό άτομο, που οι γονείς του πιστεύουν στη λατρεία των προγόνων, είναι πιθανόν να διαπιστώσετε ότι οι γονείς σας δεν θα είναι ευχαριστημένοι όταν αρχίζετε να μελετάτε την Αγία Γραφή. Πώς μπορείτε να τους βοηθήσετε; Εξηγήστε ότι η Αγία Γραφή δείχνει ότι οι νεκροί κοιμούνται, δεν βρίσκονται σε συνειδητή κατάστασι σ’ ένα «άλλον κόσμο.» Εξηγήστε, επίσης, ότι αυτά που μαθαίνετε θα σας κάμουν καλύτερο γυιο ή καλύτερη θυγατέρα. Βοηθήστε τους να ιδούν ότι είναι πιο επιθυμητό ν’ αγαπούν και να σέβωνται ένα άνθρωπο ενόσω βρίσκεται στη ζωή παρά να τον τιμούν απλώς με ιεροτελεστίες μετά θάνατον. Ναι, βοηθήστε τους να ιδούν ότι η Βίβλος σάς ενθαρρύνει να εκτιμάτε τους γονείς σας περισσότερο ενόσω βρίσκονται στη ζωή.

ΕΝΑ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ

Αλλά τι μπορεί να λεχθή γι’ αυτούς που έχουν πεθάνει οι γονείς των και οι οποίοι θα ήθελαν τώρα να είχαν δείξει περισσότερη εκτίμησι στους γονείς των όταν ζούσαν ακόμη; Κι αυτοί επίσης μπορούν να ελπίζουν, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Διότι τα ίδια εκείνα ιερά συγγράμματα, που λέγουν την αλήθεια γι’ αυτούς που έχουν πεθάνει, αποκαλύπτουν, επίσης, μια ελπίδα για τους νεκρούς, την ελπίδα να αναζήσουν.

Πιστοί άνδρες των αρχαίων χρόνων διακρατούσαν αυτή την ελπίδα. Ο προφήτης Ησαΐας διεβεβαίωσε τους ομοίους μ’ αυτόν Ισραηλίτας: «Οι νεκροί σου θέλουσι ζήσει.» (Ησ. 26:19) Και αυτός ο ίδιος ο Δημιουργός του ανθρώπου διεβεβαίωσε τον προφήτη του Δανιήλ ότι αφού θ’ απέθνησκε και θ’ ανεπαύετο στον τάφο, θ’ αποκαθίστατο στη ζωή.—Δαν. 12:13.

Αλλά προτού λάβη χώραν η ανάστασις των νεκρών, μια μεγάλη μεταμόρφωσις πρέπει να γίνη σ’ αυτή τη γη. Αποτελεί σκοπό του Θεού να καθαρίση αυτό τον πλανήτη απ’ όλους εκείνους οι οποίοι καταστρέφουν την ωραία γη μας. (Αποκάλ. 11:18) Αυτός ο καιρός είναι τώρα πολύ κοντά.

Κατόπιν, σύμφωνα με τον χρονολογικό πίνακα του Θεού, αυτός θ’ αποκαταστήση τους νεκρούς σε ζωή μέσω του Υιού του, Ιησού Χριστού. Και θα εκπληρωθούν οι λόγοι των εδαφίων Ιωάννης 5:28, 29: «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει.»

Τι μεγαλειώδης ευλογία θα είναι αυτή! Φαντασθήτε τη χαρά να ζήτε μαζί με τα προσφιλή σας άτομα σε μια παραδεισιακή γη!

Έτσι, γιατί να δαπανάτε πολύτιμο χρόνο για να τιμάτε τους νεκρούς και να διδάσκετε στα τέκνα σας να κάνουν το ίδιο; Πόσο πιο ανταποδοτικό είναι να χρησιμοποιούμε αυτό το χρόνο στη λατρεία του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά! Αυτός μόνο μπορεί να επαναφέρη τα προσφιλή μας πρόσωπα εκ νεκρών. Τότε τόσο οι γονείς όσο και τα τέκνα των θα έχουν την ευκαιρία να εκδηλώνουν αγάπη κι εκτίμησι προς αλλήλους σ’ όλη την αιωνιότητα, και μάλιστα για πάντα.

[Εικόνα στη σελίδα 613]

Στην Ανατολή εκατομμύρια ανθρώπων λατρεύουν νεκρούς προγόνους, αλλά εκείνοι οι οποίοι μελετούν τη Βίβλο μαθαίνουν κάτι καλύτερο