Μπορείτε ν’ Αναμένετε Υπομονητικά;

ΕΧΕΤΕ μάθει να αναμένετε—να αναμένετε υπομονητικά; Αυτό είναι ένα μάθημα που θα μπορούσε να λεχθή ότι ο Δημιουργός Ιεχωβά Θεός θέλει να διδάξη σ’ εμάς τα επίγεια πλάσματα. Και αυτό το κάνει τόσο μέσω του Βιβλίου της Δημιουργίας όσο και μέσω του εμπνευσμένου Βιβλίου του, της Αγίας Γραφής.

Δεν μπορούμε να επισπεύσωμε τις ημέρες, τις εποχές ή τα έτη. Τίποτε δεν μπορείτε να κάμετε σεις ή οποιοσδήποτε άλλος στη γη που μπορεί να επιταχύνη την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο σε 365 ημέρες κι ένα τέταρτο της ημέρας. Ούτε μπορεί οποιοσδήποτε να επισπεύση τις εποχές ή τον ρυθμό με τον οποίο περιστρέφεται η γη γύρω από τον άξονα της. Κάθε μέρα περιλαμβάνει είκοσι τέσσερες ώρες.

Ο γεωργός σπείρει τον σπόρο του, αλλά κατόπιν κι αυτός πρέπει να περιμένη. Δεν μπορεί να παραβιάση πολύ τα πράγματα, αν μπορή να τα παραβιάση καθόλου. Για μερικά γεννήματα οφείλει ν’ αναμένη πολλά χρόνια. Η υπομονή εκ μέρους του τίθεται μπροστά στους Χριστιανούς ως παράδειγμα από τον μαθητή Ιάκωβο: «Μακροθυμήσατε [υπομείνατε, ΜΝΚ] λοιπόν, αδελφοί. . . . Ιδού, ο γεωργός περιμένει τον πολύτιμον καρπόν της γης, και μακροθυμεί [υπομένει, ΜΝΚ] δι’ αυτόν, εωσού λάβη βροχήν πρώιμων και όψιμον. Μακροθυμήσατε και σεις.»—Ιακ. 5:7, 8.

Αυτός ο ίδιος ο Ιεχωβά Θεός μάς δίνει ένα παράδειγμα υπομονητικής αναμονής. Έτσι ο απόστολος Πέτρος μάς λέγει ότι «η μακροθυμία [υπομονή, ΜΝΚ] του Θεού επρόσμενε ποτέ . . .εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ κατεσκευάζετο η κιβωτός.» Ομοίως ο Θεός υπέμεινε τον αρχαίο δύστροπο λαό του Ισραήλ «εωσού . . . δεν ήτο θεραπεία.»—1 Πέτρ. 3:20· 2 Χρον. 36:15, 16.

Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, έδωσε επίσης ένα καλό παράδειγμα υπομονητικής αναμονής. Εγνώριζε, όπως προκύπτει από τις προφητείες της Αποκαλύψεως κεφάλαια 19 έως 21, ότι είναι σκοπός του Θεού να σαρώση ο Υιός του όλους τους εχθρούς του Θεού. Και μολονότι στην ανάστασί του είχε τη θέλησι και τη δύναμι να ενεργήση εναντίον των εχθρών του, «εκάθισε διαπαντός εν δεξιά του Θεού, προσμένων του λοιπού εωσού τεθώσιν οι εχθροί αυτού υποπόδιον των ποδών αυτού.»—Εβρ. 10:12, 13· Ματθ. 28:18.

Ένας άλλος ο οποίος μας προμηθεύει ένα έξοχο παράδειγμα υπομονητικής αναμονής είναι ο Δαβίδ ο υιός του Ιεσσαί. Ως ένα μικρό αγόρι είχε χρισθή από τον προφήτη Σαμουήλ για να είναι ο μέλλων βασιλεύς του Ισραήλ. Απέδειξε ότι ήταν ο πρώτος πολεμιστής του Ισραήλ με το ν’ αποκεφαλίση ολομόναχος τον γίγαντα Γολιάθ, και σε μάχες εναντίον των Φιλισταίων κατέσφαξε δέκα φορές περισσοτέρους από τον Βασιλέα Σαούλ. Όταν τον κυνηγούσε σαν ένα κύνα ο φθονερός Σαούλ, ο Δαβίδ είχε πολλές ευκαιρίες να θανατώση τον Σαούλ κι’ έτσι ν’ αναλάβη τη βασιλεία την οποία του είχε υποσχεθή ο Θεός. Αλλά όχι, ο Δαβίδ ήταν πρόθυμος ν’ αναμείνη υπομονητικά ως τον καιρό οπότε ο Ιεχωβά θα επάτασσε τον Σαούλ.’