Ολόψυχη Πορεία στο Δρόμο της Ζωής
Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου ως σεαυτόν. ·. τούτο κάμνε, και θέλεις ζήσει.»—Λουκ. 10:27, 28, ΜΝΚ.
1. Ποιοι δύο αντίθετοι τρόποι ζωής παρατηρούνται στη γη σήμερα;
Ο ΙΕΧΩΒΑ, ο Μέγας Ζωοδότης, προσφέρει τώρα στην ανθρωπότητα την πραγματική ζωή μέσω του Υιού του, Ιησού Χριστού. Είναι μια ζωή γεμάτη σημασία, που φέρνει ειρήνη και ευχαρίστησι. Αλλά σήμερα πολλοί προτιμούν ένα διαφορετικό είδος ζωής. Η καρδιά και η ψυχή τους διέπεται από ιδιοτέλεια, και δαπανούν δυνάμεις σωματικές και διανοητικές επιδιώκοντας φευγαλέες ηδονές της σύγχρονης ανεκτικής κοινωνίας. Χωρίς ελπίδα για το μέλλον, ακολουθούν τη γραμμή: «Ας φάγωμεν και ας πίωμεν διότι αύριον αποθνήσκομεν.» (1 Κορ. 15:32) Αντιθέτως, υπάρχουν άλλοι οι οποίοι ελπίζουν να ζήσουν αύριο και για πάντα. Αυτοί είναι εκείνοι που αγαπούν πραγματικά τον Θεό και τον πλησίον. Είναι ζηλωταί στο «να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί, θησαυρίζοντες εις εαυτούς θεμέλιον καλόν εις το μέλλον, δια να απολαύσωσι την αιώνιον ζωήν.»—1 Τιμ. 6:8, 19· Ψαλμ. 36:7, 9· Ιωάν. 17:3. 2
2. (α) Τι απαιτεί ο Θεός από εκείνους που έχουν αποκτήσουν ζωή(β) Γιατί μπορούμε να επαινέσωμε πολλούς των οποίων οι ευκαιρίες υπηρεσίας του αγρού είναι περιωρισμένες;
2 Εκείνο που απαιτεί ο Θεός από εκείνους που θ’ αποκτήσουν ζωή είναι η ολόψυχη υπηρεσία. Αυτό σημαίνει να αφιερωθούμε ως δούλοι του Θεού και του Χριστού. (Εφεσ. 6:6· Κολ. 3:23, 24) Η υπηρεσία του Θεού περιλαμβάνει το ζωτικό έργο του κηρύγματος και της μαθητεύσεως. Πολλοί μάρτυρες ενασχολούνται σ’ αυτό ενώ συγχρόνως φροντίζουν για την οικογένεια ή για άλλες Γραφικές κοσμικές ευθύνες. (1 Τιμ. 5:8) Κατά καιρούς, αυτοί έχουν να υπερνικήσουν μεγάλα προβλήματα, όπως είναι τα πολύ απαιτητικά καθημερινά καθήκοντα, ο διωγμός ή η κακή υγεία, για ν’ αφιερώσουν λίγες μόνον ώρες στην υπηρεσία του αγρού. Αλλά και αυτή ακόμη η αφιερωμένη υπηρεσία έχει μεγάλη αξία στα όμματα του Θεού. Είναι σαν τα δύο λεπτά της χήρας, για τα οποία ο Ιησούς μίλησε τόσο ευνοϊκά στο κατά Μάρκον 12:41-44. Εκείνοι των οποίων η υπηρεσία του αγρού είναι περιωρισμένη λόγω αυτών των περιστάσεων, ποτέ δεν πρέπει ν’ αποθαρρύνωνται επειδή δεν μπορούν να γίνουν σκαπανείς, αφιερώνοντας τουλάχιστον 1.200 ώρες το έτος στο κήρυγμα και στη διδασκαλία του Θείου Λόγου στο κοινόν. Το ουσιώδες είναι να υπηρετούν τον Θεό ολόψυχα, με οποιαδήποτε απόδοσι.—Μάρκ. 12:30.
3. Ποια θύρα είναι ολάνοιχτη για μεγαλύτερη δράσι;
3 Εν τούτοις, για πολλούς αφιερωμένους δούλους του Θεού, νέους και ηλικιωμένους, μια «θύρα μεγάλη και ενεργητική» είναι ολάνοιχτη. (1 Κορ. 16:9) Είναι η θύρα για την υπηρεσία σκαπανέως. Ρίχνοντας ένα πρόχειρο βλέμμα στα προβλήματα που παρεμποδίζουν, και με πίστι, πολλοί ίσως μπορέσουν να μετακινήσουν από το δρόμο τους ακόμη και εμπόδια σαν βουνά για να υπηρετήσουν ως σκαπανείς.—Ματθ. 17:20.
4. Έχοντας υπ’ όψιν τα λόγια του Παύλου, του Ιωάννου και του Ιησού, τι ερωτήματα μπορούμε να θέσωμε στον εαυτό μας;
4 Ας θέσωμεν στον εαυτό μας μερικά ερωτήματα: Αναγνωρίζομε πραγματικά ότι η ώρα είναι επείγουσα και προχωρημένη; Εξετάζομε τι είναι ευάρεστο στον Κύριο; Εναρμονίζεται το τωρινό μας επάγγελμα πλήρως με την αφιέρωσί μας στον Ιεχωβά; Κατανοούμε ότι το υπερβολικό ενδιαφέρον μας για υλικά πράγματα δεν θα μας οδηγήση σε τίποτε απολύτως; «Ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.» Εφεσ. 5:10· 1 Ιωάν. 2:17· Λουκ. 21:34-36.
«ΝΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΗΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΜΑΛΛΟΝ»
5. Τι πρέπει να κάνωμε πριν και μετά από το βάπτισμα; Δώστε παραδείγματα από τοπικές ή άλλες πείρες.
5 Πολλοί έκαμαν μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους για να είναι κατάλληλοι για το βάπτισμα. Καθαρίσθηκαν από τους κοσμικούς τρόπους ζωής. Μετανόησαν από τον προηγούμενο τρόπο ζωής, μετεστράφησαν και έκαμαν μια προσωπική αφιέρωσι στον Θεό κι έτσι, βάσει της πίστεώς των στο θυσιαστικό αίμα του Ιησού, επιζητούν αγαθή συνείδησι με τον Θεό. Αυτοί δεν κάνουν πια το θέλημα των εθνών. (1 Πέτρ. 4:3, 7) Αλλά παύει η πρόοδος μετά απ’ αυτή την αφιέρωσι και το βάπτισμα; Δεν πρέπει να παύση. Στο εδάφιον 1 Θεσσαλονικείς 4:1, ο Παύλος ενουθέτησε τους Χριστιανούς, που μόλις είχαν αφιερωθή, ως εξής: «Όθεν του λοιπού, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν διά του Κυρίου Ιησού, καθώς παρελάβετε παρ’ ημών το πώς πρέπει να περιπατήτε και να αρέσκητε εις τον Θεόν, ούτω να περισσεύητε εις το μάλλον.» Αυτό σημαίνει να σκέπτωνται και να ενεργούν θετικά για ν’ αυξήσουν, αν είναι δυνατόν, τη συμμετοχή τους στο έργον του Θεού. Ένας Χριστιανός επίσκοπος γράφει:
Πριν από πέντε χρόνια, όταν η σύζυγός μου πρώτη φορά μελέτησε με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, εγώ εναντιώθηκα. Πόσο ευγνώμων είμαι τώρα που εκείνη δεν σταμάτησε! Εκείνο τον καιρό η ζωή μου ήταν γεμάτη από παιγνίδια γκόλφ, ψάρεμα, τυχερά παιγνίδια στο Μάτζογκ. Κάπνιζα σαράντα τσιγάρα την ημέρα. Αλλά κατόπιν η αλήθεια ερρίζωσε μέσα στην καρδιά μου. Τα παράτησα όλ’ αυτά ως πράγματα κενά και χωρίς αξία. Οι άλλοτε σύντροφοί μου με κορόιδευαν στην αρχή, αλλά κατόπιν έπαυσαν να εναντιώνωνται και μάλιστα με ενεθάρρυναν σ’ αυτή την πορεία μου. Η μητέρα μου και η αδελφή μου εναντιώνονταν έντονα. Αλλά για ν’ αναλάβω την υπηρεσία σκαπανέως βρήκα μια ολιγόωρη εργασία από την οποία ελάμβανα το εν πέμπτον του προηγουμένου μισθού μου. Συμπληρώνοντας αυτό το ποσόν από οικονομίες μου, μπορούσα να φροντίζω επαρκώς για την σκαπανέα σύζυγό μου και το μικρό παιδί μου. Έμαθα πόσο θαυμάσια ο Ιεχωβά βοηθεί με διαφόρους τρόπους. Τώρα διεξάγω επτά οικιακές Γραφικές μελέτες και απ’ αυτές δύο άτομα υπηρετούν ήδη ως δραστήριοι ευαγγελιζόμενοι. Η μητέρα μου τώρα επαινεί την οικογένειά μας που βαδίζει στον δρόμο της αληθείας, και προσεύχομαι να γίνη και αυτή σε λίγο μάρτυς του Ιεχωβά.
Αυτός ο Μάρτυς δεν σταμάτησε στην αφιέρωσι. Τι χαρά προέκυψε απ’ αυτό!
6. Όπως ο Παύλος, πώς πρέπει κι εμείς να θεωρούμε ένα επάγγελμα στο παρόν σύστημα; Παρουσιάστε την πρακτική εφαρμογή με τοπική ή άλλη πείρα.
6 Όλοι εμείς που κάναμε αφιέρωσι στον Ιεχωβά πρέπει να σκεφθούμε: Κάνομε αληθινά το θέλημά του κάθε μέρα στη ζωή μας; Ή μήπως ζούμε ακόμη κατά μέγα μέρος για τον εαυτό μας, χωρίς να κάνωμε σοβαρή σκέψι για το θέλημα του Θεού; Μολονότι αυτό μπορεί ν’ απαιτήση τη θυσία ενός επαγγέλματος και υλικών ωφελημάτων, η υπηρεσία σκαπανέως φέρνει πνευματικές ευλογίες που δεν συγκρίνονται. Ο απόστολος Παύλος θεωρούσε τα κοσμικά οφέλη ως «σκύβαλα,» κι έτσι επεξετείνετο «εις τα έμπροσθεν.» (Φιλιππ. 3:7, 8, 13) Όλοι όσοι αφιερώνονται στον Ιεχωβά σήμερα πρέπει να εξετάσουν σοβαρά αν μπορούν να επεκτείνουν τη δράσι τους όπως ο Παύλος.
Ένας δημόσιος υπάλληλος είχε εργασθή τριάντα τέσσερα χρόνια στην εργασία τον, και δέκα απ’ αυτά τα χρόνια σε διοικητική υπηρεσία. Η σύζυγός του και οι δύο θυγατέρες του έμαθαν την αλήθεια και έγιναν σκαπανείς. Και αυτός μελέτησε και άρχισε ένας αποφασιστικός αγώνας. Όταν έκαμε ένα υπηρεσιακό ταξίδι στη Νέα Υόρκη, μπήκε για μια μέρα στο Στάδιο Γιάνκη, όπου εγίνετο η Διεθνής Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο έτος 1969. Παρατηρώντας την ενότητα, την αγάπη και την ειρήνη μεταξύ του πλήθους της συνελεύσεως επείσθη ότι η ελπίδα για μια νέα τάξι ήταν περισσότερο από ένα όνειρο. Αργότερα εκείνο το έτος παρακολούθησε όλη τη συνέλευσι της Χαβάης, μαζί με τη σύζυγό του. Η φιλοξενία που του έδειξαν οι Μάρτυρες εκεί μέσα στο ωραίο περιβάλλον του έδωσε μια ιδέα πώς θα μπορούσε να είναι περίπου ο παράδεισος. Έκαμε διευθετήσεις για να γίνη κατάλληλος για το βάπτισμα. Αλλ’ ήταν πραγματικά ανάγκη να κάνη διόλου κοσμική εργασία; Πραγματικά όχι. Η Διεθνής Συνέλευσις «Θεία Νίκη» του Ιουλίου 1973 τον έπεισε ότι η υπηρεσία σκαπανέως έπρεπε να είναι ο προορισμός του. Δύο μέρες μετά τη συνέλευσι παραιτήθηκε από την εργασία του, και μετά από ένα μήνα ήταν ένας τακτικός σκαπανεύς μαζί με την οικογένειά του. Αυτός αληθινά απεκόμισε την ευλογία του Ιεχωβά—μαζί μ’ ένα ηλιοκαμένο χρώμα υγείας.
7. (α) Σύμφωνα με τον Παύλο, ποια πράγματα πρέπει ν’ αποφεύγωμε, και ποια πρέπει να επιζητούμε; (6) Δώστε παράδειγμα πώς ο Ιεχωβά ευλογεί την αποφυγή του υλισμού.
7 Είναι επικίνδυνο να παρασυρώμεθα σ’ έναν υλιστικό τρόπο ζωής, προσηλώνοντας την καρδιά μας σε υλικά υπάρχοντα και απολαύσεις και αφήνοντας αυτές τις επιδιώξεις να κυριαρχούν στη ζωή μας. Η Αγία Γραφή συμβουλεύει, όχι μόνον ν’ απαλλαγούμε από τα κακά του υλισμού που πηγάζουν από τη φιλαργυρία, αλλά και να ‘αποφεύγωμε όλα αυτά τα πράγματα.’ Αυτό σημαίνει να ενεργήσωμε επειγόντως και να ‘αποφεύγωμε’ επίσης τις πρόσκαιρες κακές επιθυμίες, να ’άποφεύγωμε’ την πορνεία καθώς και την ειδωλολατρία. Θα μας βοηθήση πολύ ν’ αποφύγωμε τον υλισμό, αν κάνωμε θετικά βήματα να σπεύσωμε προς την αντίθετη κατευθυνσι, και να ‘επιζητούμε τη δικαιοσύνη, την πίστι, την αγάπη, την ειρήνη.’ Πολλοί το έκαμαν αυτό με την ανάληψι υπηρεσίας σκαπανέως, η οποία τους κατήρτισε θαυμάσια για ‘ν’ αγωνισθούν τον καλόν αγώνα της πίστεως’ και να ’κρατήσουν,’ την αιώνια ζωή. (1 Τιμ. 6:10-12, 17-19· 2 Τιμ. 2:22· 1 Κορ. 6:18· 10:14) Μια νεαρή αδελφή γράφει τα εξής:
«Ένα εμπόδιο που έπρεπε να υπερνικήσω για να αναλάβω την υπηρεσία σκαπανέως ήταν το περιβάλλον μου—πλούτος και υλισμός, συνοδευόμενος από πολλούς κοσμικούς πειρασμούς. Ήταν, όπως λέγει το εδάφιον Ματθαίος 13:22,—ο σπόρος που εσπάρη ανάμεσα σε πολλά αγκάθια, αλλά σκεπτόμουν τι ωραίο θα ήταν να δείξω ισχυρή πίστι όπως είχε δείξει ο Μωυσής. (Εβρ. 11:24-27)» Έτσι, αυτή η αδελφή αντιστάθηκε στην κοινωνική ζωή που συνεδέετο με το διεθνώς φημισμένο πολυτελές ξενοδοχείο της οικογενείας της. Όταν της έγινε πρότασις για έναν εξαιρετικό γάμο, αρνήθηκε. Μαζί με τη μητέρα της και τη νεώτερη αδελφή της, εκαλλιέργησε το πνεύμα του έργου σκαπανέως. Ανέλαβε το έργο τακτικού σκαπανέως σε ανεπεξέργαστο τομέα που συνώρευε με τον τομέα ενός ειδικού σκαπανέως. Συμμετείχε με τους άλλους σκαπανείς στη χαρά να καλλιεργούν αυτή την περιοχή, κι έτσι έχουν σήμερα μια νέα εκκλησία που αριθμεί 39 ευαγγελιζομένους εκκλησίας, με επτά σκαπανείς και με 116 παρόντας στην Ανάμνησι του 1974. Λέγει τα εξής: «Ο όμιλος του τομέως μου εξακολουθεί να αυξάνη. Έχομε τώρα είκοσι παρόντας στη συνάθροισι που κάνομε την Τρίτη βράδυ, και τρεις νέες αδελφές βαπτίσθηκαν στη συνέλευσι περιοχής. Είμαι πολύ ευγνώμων για την ευλογία και την αύξησι που παρέχει ο Ιεχωβά. Η υγεία μου, για την οποία συνήθιζα ν’ ανησυχώ, βελτιώθηκε πολύ και υπηρετώ με χαρά κάθε μέρα.»
Η νεαρή αυτή Μάρτυς εξέλεξε την ’πραγματική ζωή.’
8. (α) Ποια αποδοτική απασχόλησις αναμένει τους νεαρούς σήμερα; (β) Πώς πολλοί γηραιότεροι συμβάλλουν σ’ αυτό το αξιόλογο έργο;
8 Η αγάπη για τον Ιεχωβά πρέπει να μας υποκινή να χρησιμοποιούμε τη δυναμι και τους πόρους μας στην υπηρεσία του. Τι χρυσές ευκαιρίες βρίσκονται εμπρός μας ενόσω είμεθα νέοι ακόμη! «Ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου πριν ελθωσιν αι κακαί ημέραι, και φθάσωσι τα έτη εις τα οποία θέλεις ειπεί, δεν έχω ευχαρίστησιν εις αυτά.» (Εκκλησ. 12:1) Οι νέοι, διοχετεύοντας τη νεανική των ενέργεια και τις ικανότητές των στο να βοηθούν τους άλλους να μάθουν το θέλημα του Θεού, θα βρουν την πιο ευχάριστη και αποδοτική απασχόλησι στη γη σήμερα. Πολλοί γηραιότεροι, επίσης, παρά τη μειωμένη ενεργητικότητά τους, συμβάλλουν σ’ αυτό το αξιόλογο έργο.
Μια τακτική σκαπανεύς αδελφή ηλικίας ογδόντα δύο ετών συναντά εναντίωσι από την οικογένειά της. Αλλά σηκώνεται στις τρεις το πρωί για ν’ ασχοληθή με τις δουλειές της αγροτικής κατοικίας της, ώστε να έχη χρόνο για την υπηρεσία του αγρού αργότερα στη διάρκεια της ημέρας. Κατά μέσον όρον κάθε μήνα αφιερώνει περισσότερες από 120 ώρες στη δράσι του αγρού, διαθέτοντας 140 περιοδικά και διεξάγοντας πολλές οικιακές Γραφικές μελέτες.
9. (α) Ποια μεγάλη υπηρεσία μπορούν να παρέχουν οι γονείς στα τέκνα τους; (6) Πώς μπορεί το παράδειγμα των γονέων να ωφελήση τις οικογένειές τους και άλλες οικογένειες της εκκλησίας;
9 Μήπως είσθε γονεύς με μικρά παιδιά; Οι γονείς μπορούν να παρέχουν μεγάλη υπηρεσία στα παιδιά τους διαμορφώνοντας τις σκέψεις των σύμφωνα με τις αρχές της Αγίας Γραφής, συνιστώντας εγκαρδίως σ’ αυτά τη σταδιοδρομία του σκαπανέως. Έτσι, οι μικροί αποκτούν ένα πραγματικό σκοπό στη ζωή μαζί με ισχυρή πίστι. (Εβρ. 11:6) Αν οι γονείς οι ίδιοι μπορούν να διαθέσουν χρόνο για την υπηρεσία σκαπανέως, τότε ολόκληρη η οικογένεια ωφελείται από την καθημερινή αφοσίωσι σε θεοκρατικά ζητήματα, και όλοι μπορούν να βοηθηθούν έτσι για να αναπτυχθούν πνευματικώς με τον δεσμό της αληθινής Χριστιανικής αγάπης. (Κολ. 3:14-21) Αυτό το παράδειγμα μπορεί να έχη και μια ωφέλιμη επίδρασι στις απόψεις και των άλλων οικογενειών της εκκλησίας.—Φιλιππ. 3:17· 1 Θεσσ. 1:2-7.
Ένας μάρτυς του Ιεχωβά εγκατέλειψε την εργασία που είχε ως επόπτης σ’ ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων, για να υπηρετούν αυτός και η σύζυγός του ως σκαπανείς και ν’ αναθρέψουν τα τέκνα των με τον ίδιο σκοπό. Μετά από τρία χρόνια τα χρήματά τους τελείωσαν, αλλά σύμφωνα με το εδάφιο Ματθαίος 6:33, αναζήτησαν ένα τρόπο για να παραμείνουν στην υπηρεσία σκαπανέως. Ο Ιεχωβά απήντησε στις προσευχές των, και ο σύζυγος, που είναι τώρα ένας Χριστιανός επίσκοπος, μπόρεσε να βρη μια κατάλληλη ολιγόωρη εργασία μαζί με άλλους αδελφούς. Λέγει ότι στη διάρκεια των ετών που ήταν στο έργο σκαπανέως έμαθε να μη βλέπη τα πράγματα από απλή ανθρώπινη άποψι. Θεωρεί τα εδάφια Εβραίους 12:1, 2 ως σήμα που δείχνει τον δρόμο για επιτυχή υπηρεσία σκαπανέως. Ο ένας γυιος υπηρετεί τώρα στο Μπέθελ της Ιαπωνίας και η θυγατέρα είναι τακτική σκαπανεύς. Τον Ιούλιο του 1970, όταν αυτός ο αδελφός ανέλαβε την υπηρεσία σκαπανέως, η τοπική εκκλησία είχε μόνο εξήντα ευαγγελιζομένους, αλλά τον Μάρτιο του 1974 ανέφερε εξήντα τρεις σκαπανείς, και τον ίδιο μήνα πενήντα ένας νέοι της εκκλησίας αυτής βαπτίσθηκαν σε μια συνέλευσι περιοχής. Συνολικά έχουν τώρα 225 ευαγγελιζομένους. Αυτή η μια οικογένεια έφερε περισσότερα από τριάντα άτομα στην αλήθεια, περιλαμβανομένων άλλων έξη ολοκλήρων οικογενειών, που συνταυτίσθηκαν με τη Χριστιανική εκκλησία.
Όταν το πνεύμα του οικογενειακού έργου σκαπανέως εισχωρήση σε μια εκκλησία, φέρνει αληθινά θαυμαστή ευλογία από τον Ιεχωβά.—Παροιμ. 28:20.
10, 11. (α) Πώς οι πιστοί που είναι σε διηρημένες οικογένειες συχνά ευλογούνται; (6) Χρησιμοποιώντας τοπικά ή άλλα παραδείγματα, δείξτε πώς το έργο σκαπανέως φέρνει ευλογίες και προστασία.
10 Στις διηρημένες οικογένειες επίσης οι διάνοιες των νεαρών μπορούν να διαμορφώνωνται από τον πιστόν γονέα. Πόσο συχνά συνέβη ώστε τα παιδιά ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα της ζωής αυτού του γονέως! Αυτό συχνά οφείλεται, χωρίς αμφιβολία, στο ότι το παιδί βλέπει και εκτιμά προσωπικά την ’δικαιοσύνην που προέρχεται από τον Θεό διά της πίστεως’ (Φιλιππ. 3:9) Προφορικά και με το παράδειγμα, αφωσιωμένοι γονείς μπορούν να ενθαρρύνουν τα τέκνα τους να προετοιμασθούν να κάνουν την υπηρεσία τους στον Ιεχωβά έργον της ζωής τους, όπως και η Ευνίκη ενεθάρρυνε τον γυιο της Τιμόθεο.—2 Τιμ. 1:5· 3:15· Παροιμ. 4:1-9.
Ένας νεαρός Μάρτυς ενθαρρύνθηκε από τη μητέρα του—που ήταν η ίδια σκαπανεύς—να μετέχη στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως συχνά στη διάρκεια της τριετούς φοιτήσεώς του στο γυμνάσιο. Παρακάλεσε πολλές φορές τον άπιστο πατέρα του να του επιτρέψη ν’ αναλάβη την υπηρεσία τακτικού σκαπανέως όταν θα αποφοιτούσε, αλλ’ ο πατέρας του απαιτούσε απ’ αυτόν να συνεχίση τις σπουδές του. Ο δάσκαλός του τον επέπληξε επειδή ήταν ζηλωτής στο έργον του κηρύγματος στη διάρκεια των διακοπών, οπότε θα μπορούσε να προπαρασκευαστή για να δώση εισιτηρίους εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Αλλ’ απροσδόκητα, το χαρτί των εξετάσεων περιείχε πολλά ερωτήματα γενικής γνώσεως για την Αγία Γραφή. Έτσι μπορούσε να ξεπεράση πολλούς από τους άλλους φοιτητάς. Σχεδιάζοντας ένα όχι πολύ βεβαρυμένο πανεπιστημιακό πρόγραμμα, μπορούσε τώρα να εγγραφή τακτικός σκαπανεύς. Μεταξύ των πολλών οικιακών Γραφικών μελετών που διεξήγε, οι τέσσερις συμμελέτες γίνονταν τα βράδια με ενδιαφερομένους συζύγους θηλέων αδελφών της εκκλησίας. Δύο απ’ αυτούς τους συζυγούς βαπτίσθηκαν στη Διεθνή Συνέλευσι «Θεία Νίκη.»
11 Το να υπηρετή κανείς από μήνα σε μήνα και από χρόνο σε χρόνο ως σκαπανεύς σημαίνει μια πολυάσχολη ζωή. Αλλ’ αυτή η εντατική απασχόλησις στο έργον της Βασιλείας μπορεί ν’ αποβή θαυμάσια προστασία σήμερα.—Εφεσ. 5:15-17.
ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΣΚΑΠΑΝΕΑ
12. Πώς μπορούν οι οικογένειες να συνεργάζωνται ώστε ένα ή περισσότερα μέλη των να μπορούν να υπηρετούν ως σκαπανείς;
12 Ο απόστολος Παύλος έδωσε ένα λαμπρό παράδειγμα φροντίζοντας για τη συντήρησι των συντρόφων του καθώς και αυτού του ιδίου, ώστε όλοι να μπορούν να συνεχίζουν να προάγουν τα πνευματικά συμφέροντα στο πλήρες. Έλεγε: «Αργύριον ή χρυσίον ή ιμάτιον ουδενός επεθύμησα· σοις δε αυτοί εξεύρετε ότι εις τας χρείας μου και εις τους όντας μετ’ εμού αι χείρες αύται υπηρέτησαν.» (Πράξ. 20:33, 34) Η ίδια αρχή μπορεί να εφαρμοσθή και στις Χριστιανικές οικογένειες. Μπορεί να γίνη ένα οικογενειακό πρόγραμμα ώστε ένα ή περισσότερα μέλη της οικογενείας, ή και ολόκληρη η οικογένεια, να αναλάβουν υπηρεσία σκαπανέως. Ομοίως, είναι σκόπιμο ο καθένας που είναι στην υπηρεσία σκαπανέως να κάνη κάποια εργασία για να συμβάλλη κάπως στη συντήρησί του. Όλα τα μέλη της οικογενείας, είτε είναι στην υπηρεσία σκαπανέως είτε όχι, πρέπει να ενδιαφέρωνται για την προαγωγή του έργου σκαπανέως και να είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες γι’ αυτόν τον σκοπό.—2 Κορ. 8:13-15.
13. Ποια είναι η ανταμοιβή για τις θυσίες που γίνονται για ν’ αναλάβη κανείς την υπηρεσία σκαπανέως; Δώστε παράδειγμα.
13 Ένας σύζυγος για να αναλάβη υπηρεσία σκαπανέως, ίσως χρειασθή να εγκαταλείψη μια επικερδή εργασία, ή ίσως η οικογένεια να χρειασθή να εγκαταλείψη μερικές υλικές πολυτέλειες. Αλλά οι πνευματικές ευλογίες και η χαρά αυτής της ολοχρονίου υπηρεσίας θα είναι η πιο μεγάλη ανταμοιβή.—Μάρκ. 10:29, 30· Ρωμ. 14:17.
Ένας νέος γιατρός, που είναι τώρα επίσκοπος της Χριστιανικής εκκλησίας γράφει τα εξής: « Έπρεπε να εργάζωμαι από νωρίς το πρωί ως αργά το βράδυ, περιλαμβανομένου και των Κυριακών και των εορτών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Εν τούτοις, βρήκα μια ολιγόωρη εργασία ως γιατρός σε μια άλλη πόλι, που μου επέτρεψε ν’ αναλάβω υπηρεσία σκαπανέως. Η σύζυγος μου έχει ανατραφή σε μια πλούσια οικογένεια, αλλά για να γίνη σκαπανεύς ευχαρίστως εγκατέλειψε τον άνετο τρόπο ζωής. Χρησιμοποιούσε τα ενδύματα που είχε προτού αναλάβει την υπηρεσία σκαπανέως, και ικανοποιείτο με απλά φαγητά. Κατενόησε ότι στην υπηρεσία του Ιεχωβά τα καλύτερα ενδύματα και το μαγείρεμα που απαιτεί πολύ χρόνο δεν χρειάζονται. Η άλλοτε ευπαθής υγεία της βελτιώθηκε και μπόρεσε ν’ απολαμβάνη την υπηρεσία σκαπανέως, βοηθώντας τέσσερα άτομα ν’ αφιερωθούν και να γίνουν πιστοί σύντροφοί της. Εγώ ο ίδιος μπόρεσα να βοηθήσω τον ιδιοκτήτη ενός κουρείου ν’ αφιερωθή, και πέντε άτομα απ’ αυτό το κατάστημα έγιναν τώρα δραστήριοι ευαγγελιζόμενοι, βγαίνοντας εκ περιτροπής στην υπηρεσία του αγρού. Αινούν τον Ιεχωβά σαν μια οικογένεια. Εκτιμώντας αυτές τις θαυμάσιες ευλογίες από τον Ιεχωβά, προσευχόμεθα με την καρδιά μας να μας διατηρήση στην υπηρεσία σκαπανέως.»
14. (α) Όταν εγείρωνται οικονομικά προβλήματα, πώς μπορούν να λύωνται: (β) Δώστε παράδειγμα για την αλήθεια του εδαφίου Φιλιππησίους 4:13.
14 Πώς μπορούν οι σκαπανείς ν’ αντιμετωπίσουν τα οικονομικά προβλήματα που εγείρονται συχνά; Ο κυριώτερος παράγων είναι η πίστις στο να ζητούν πρώτα τη Βασιλεία. (Ματθ. 6:33) Όπου υπάρχει πίστις, υπάρχει τρόπος. Ένας σκαπανεύς μπορεί να χρειασθή να στερηθή ωρισμένα πράγματα, αλλ’ αυτές οι θυσίες ευαρεστούν τον Θεό.—Λουκ. 9:23-25· 18:29-30.
Ένας πρώην επίσκοπος περιοχής, που συνεχίζει την υπηρεσία σκαπανέως με τη σύζυγό του, ενώ συγχρόνως φροντίζουν για το μικρό τους βρέφος, αναφέρει τα εξής: «Η απόκτησις του τέκνου μας απετέλεσε μια πρόκλησι σ’ εμάς να βασιζώμεθα στον Ιεχωβά, καθώς ξεκινούσαμε με όλη μας την καρδιά να αντιμετωπίσωμε αυτή την ευθύνη. Σύμφωνα με τα εδάφια Λουκάς 14:28, 29, υπολογίσαμε ποια θα ήσαν τα έξοδα διαβιώσεως για τους τρεις μας. Βρήκα μια εργασία διαθέτοντας πρωινές εφημερίδες, διότι αυτό δεν θα απαιτούσε πολύ ενέργεια από μένα. Το παιδί μας γεννήθηκε ακριβώς δύο εβδομάδες πριν από τη Διεθνή Συνέλευσι ‘Θεία Νίκη,’ αλλά μολονότι μας είχε δοθή συμβουλή για ανάπαυσι τριών εβδομάδων, εκάμαμε μια επιμελή προετοιμασία για το ταξίδι μας 1.300 μιλίων μεταβάσεως και επανόδου. Έτσι μπορέσαμε να παρακολουθήσωμε τη συνέλευσι και το μωρό γύρισε στο σπίτι παχουλό και πολύ καλά στην υγεία του. Όταν κηρύττωμε από πόρτα σε πόρτα, ο καθένας με τη σειρά του μένει μιάμισυ ώρα με το μωρό. Επειδή το μωρό είναι μαζί μας στην υπηρεσία όλη την ημέρα, κοιμάται βαθειά τη νύχτα και δεν έχομε προβλήματα όπως άλλοι που είναι ανάγκη να σηκώνονται τη νύχτα να φροντίσουν για το μωρό τους που κλαίει. Όλοι μας κοιμούμεθα καλά. Βλέποντας το παράδειγμά μας οι άλλες νοικοκυρές στην εκκλησία φρόντισαν τώρα ν’ αναλάβουν υπηρεσία σκαπανέως. Οι δυο μας τώρα διεξάγομε δεκαπέντε οικιακές Γραφικές μελέτες και τον Σεπτέμβριο μπορέσαμε να βοηθήσωμε δύο νοικοκυρές και ένα σύζυγο ν’ αρχίσουν την υπηρεσία του αγρού. Άλλοι πέντε από τις μελέτες μας που παρακολουθούν συναθροίσεις αναμένεται ν’ αρχίσουν σε λίγο το έργο του αγρού. Κατανοήσαμε βαθειά ότι ο Χριστιανός που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, μπορεί να κάμη πολλά με τη δύναμι του Ιεχωβά.—Φιλιππ. 4:13.
15. (α) Τι διαβεβαίωσι παρέχει ο Ιησούς στην επί του Όρους Ομιλία; (β)Τι προετοιμασία πρέπει να γίνεται για την υπηρεσία σκαπανέως;
15 Ισχυρή πίστις και πρωτοβουλία χρειάζονται για να γίνουν διαρρυθμίσεις ώστε ν’ αναλάβη κανείς το έργο σκαπανέως και να παραμείνη σ’ αυτό. Ο Ιεχωβά μπορεί να φροντίση με θαυμάσιο τρόπο. Αυτό το αποδεικνύουν τα λόγια του Ιησού στο κατά Ματθαίον 6:24-34. Όλοι όσοι επιθυμούν να επεκτείνουν την υπηρεσία τους στον Θεό πρέπει προσεκτικά να εξετάσουν την ανωτέρω περικοπή και τα εδάφια Λουκάς 12:22-31 που σχετίζονται μ’ αυτή. Αυτό δεν σημαίνει αποταμίευσι αρκετών χρημάτων για να περάσωμε ως τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Αντιθέτως, σημαίνει ρύθμισι των υποθέσεων μας έτσι ώστε να μείνωμε στην ολοχρόνιο υπηρεσία, από έτος σε έτος, ενώ συγχρόνως θα φροντίζουμε κατάλληλα για την οικογένεια και τις άλλες ευθύνες μας. Πρώτα, ‘λογαριάστε τη δαπάνη,’ και κατόπιν κάμετε πρακτικές ενέργειες για να φθάσετε στον στόχο της υπηρεσίας σκαπανέως.—Λουκ. 14:28· 17:5, 6.
16. (α) Πώς μπορούν οι σκαπανείς να διατηρήσουν ζήλο και χαρά; (β) Δώστε παράδειγμα πώς η ρύθμισις των προβλημάτων μπορεί να φέρη την ευλογία του Μεγάλου Ποιμένος.
16 Για να επιτύχη κανείς στο έργο σκαπανέως είναι ουσιώδες να διατηρήση πνευματικότητα. Τακτική παρακολούθησις των συναθροίσεων και συμμετοχή σ’ αυτές με ζήλο, καθημερινή ανάγνωσις της Γραφής και εξέτασις του εδαφίου της ημέρας από το Βιβλίον του Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ένα πρόγραμμα επιμελούς προσωπικής μελέτης—αυτά μπορούν να βοηθήσουν ένα σκαπανέα να διατηρήση τον ζήλο του και τη χαρά του και τον καταρτίζουν για να υπερνίκηση τα ασυνήθη και απροσδόκητα προβλήματα. (Ψαλμ. 1:1-3) Μετά από δέκα χρόνια παραγωγικής υπηρεσίας σκαπανέως, μια αδελφή γράφει τα εξής:
Επειδή η εργασία του συζύγου μου στην τηλεόρασι απαιτεί την μετάθεσί του σε άλλο μέρος της χώρας κάθε δύο χρόνια, έχω υπηρετήσει σε εννέα εκκλησίες, στις πέντε από τις οποίες υπηρέτησα αφότου άρχισα την υπηρεσία τακτικού σκαπανέως. Τις συμμελέτες που δεν παρουσιάζουν πρόοδο τις εγκαταλείπω γρήγορα και προσπαθώ να ενισχύσω εκείνους οι οποίοι πραγματικά αναγνωρίζουν τον Ιεχωβά. Σε κάθε τόπο, ο θαυμάσιος Θεός μας έχει δείξει το χέρι του, διότι έχω βοηθήσει κατά μέσον όρον πέντε άτομα να έλθουν στην αλήθεια. Η πρώτη συνάθροισις, που παρακολούθησα σε μια πόλι, εγίνετο σ’ ένα μικρό δωμάτιο από ψάθα με άλλα πέντε άτομα. Όταν έφυγα απ’ εκεί ύστερα από δύο χρόνια, εξήντα δύο άτομα παρακολουθούσαν αυτή τη συνάθροισι. Στην επόμενη πόλι μπόρεσα να βοηθήσω οκτώ άτομα να γίνουν υμνηταί του Ιεχωβά, και είδα τις συναθροίσεις ν’ αυξάνουν από είκοσι πέντε άτομα έως εκατό περίπου άτομα που παρακολουθούσαν. Στην επόμενη πόλι, ξεκινήσαμε μόνον με δύο τακτικούς σκαπανείς, αλλ’ είδα άλλους δέκα να γίνωνται σκαπανείς. Αφού παρακολούθησα όλες τις συνεδριάσεις της Συνελεύσεως Περιφερείας «Ελευθερία των Υιών του Θεού» το 1966, την επόμενη μέρα το πρωί εγέννησα το τρίτο μου παιδί. Αλλά μπόρεσα να αναφέρω 1.294 ώρες υπηρεσίας το έτος εκείνο. Αντί να με κυβερνά το βρέφος, ερρύθμισα τη ζωή μου με το βρέφος μ’ ένα κατάλληλο ρυθμό, και μπόρεσα να συνεχίσω το έργο σκαπανέως. Τα άτομα με τα οποία συμμελετούσα ερρύθμισαν, επίσης, τη ζωή τους μετά το βάπτισμα για να αναλάβουν την υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως και κατόπιν την υπηρεσία τακτικού σκαπανέως. Και αυτά, επίσης, όπως και εγώ, ποτέ δεν παραμελούσαν την καθημερινή ανάγνωσι της Γραφής, τη μελέτη και την προσευχή κι έτσι εξακολουθούσε να ανανεώνεται μια ασυνήθης χαρά και δύναμις. Σε όλες τις καταστάσεις ο Ιεχωβά, ο Μέγας Ποιμήν μας, είναι πολύ κοντά.—Ησ. 40:11, 31.
17. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν τους σκαπανείς και άλλους να είναι επιμελείς στην υπηρεσία του Θεού;
17 Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας έχουν ένα μεγάλο προνόμιο να προωθούν την υπηρεσία σκαπανέως. Μπορούν συχνά να δίνουν πρακτικές υποδείξεις και βοήθεια, ώστε οι σκαπανείς να παραμένουν σ’ αυτόν τον αγρό της δράσεως. Επίσης, μπορούν με ενθουσιασμό να συνιστούν την υπηρεσία σκαπανέως στους άλλους.—Παράβαλε Εβραίους 6:11, 12.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΚΑΠΑΝΕΩΣ ΔΥΝΑΤΟ ΓΙΑ ΣΑΣ;
18, 19. (α) Ποια ερωτήματα μπορούν να είναι κατάλληλα σ’ αυτό το σημείο; (β) Υπάρχει λόγος ν’ αποθαρρύνωνται εκείνοι που δεν είναι σκαπανείς:
18 Μόνο σεις μπορείτε ν’ απαντήσετε σ’ αυτό το ερώτημα. Πώς έχετε εξετάσει την υπηρεσία σκαπανέως ως τώρα; Μήπως είναι κάτι για τους άλλους; Μήπως συστέλλεσθε επειδή προτιμάτε την κοσμική εργασία από την καθημερινή κήρυξι των αγαθών νέων; Ή μήπως οι περιστάσεις σας πραγματικά απαιτούσαν αυτό που κάνετε; Μήπως η λίγη υπηρεσία εφαίνετο επαρκής; Τι σας υποκινεί η καρδιά σας να κάμετε τώρα. Αφού τα εξετάσετε όλα, μπορείτε να πήτε ΝΑΙ στο ερώτημα, Είναι η υπηρεσία σκαπανέως δυνατή για σας; Αν πήτε, ναι, μεγάλη πραγματικά θα είναι η ευλογία σας.—Μαλ. 3:10.
19 Και τι θα λεχθή για τον μεγάλο αριθμό των αναγνωστών μας οι οποίοι δεν είναι σε θέσι ν’ αναλάβουν υπηρεσία τακτικού σκαπανέως; Μήπως πρέπει ν’ αποθαρρύνονται όταν βλέπουν τους άλλους να αναλαμβάνουν δράσι σ’ αυτόν τον αγρό; Όχι, διόλου! Όλος ο λαός του Ιεχωβά μπορεί και πρέπει να είναι ολόψυχα αφωσιωμένος στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Κατά καιρούς μπορούν να ρυθμίζουν τις υποθέσεις των για να δαπανήσουν δύο εβδομάδες ή ένα μήνα ή και περισσότερο στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως, και αυτό θα φέρη επίσης μεγάλη ευλογία. Άλλοι μπορούν να επιδοθούν στο κήρυγμα και τη διδασκαλία ολοψύχως ως ευαγγελιζόμενοι εκκλησίας.
20. (α) Μολονότι οι ευκαιρίες υπηρεσίας μπορεί να είναι περιωρισμένες, ποια διαβεβαίωσι έχομε πάντοτε; (β) Δώστε παράδειγμα πώς ο Ιεχωβά ευλογεί την ολόψυχη προσπάθεια.
20 «Γνωρίζει ο Ιεχωβά τους όντας αυτού,» και όλους αυτούς τους ευλογεί οσοδήποτε περιορισμένη και αν είναι η πραγματική των υπηρεσία στον αγρό. (2 Τιμ. 2:19· Παροιμ. 10:22) Μπορεί επίσης να ευλογήση κι εκείνους οι οποίοι, λόγω ασθενείας, γήρατος, διωγμών ή άλλων αιτίων, δεν μπορούν να μετέχουν στην οργανωμένη υπηρεσία του αγρού με άλλους ευαγγελιζομένους. Ο Ιεχωβά γνωρίζει την καρδιά τους.—Παράβαλε 1 Σαμουήλ 16:7.
Μια μαθήτρια γυμνασίου έμαθε την αλήθεια και άρχισε υπηρεσία από σπίτι σε σπίτι. Αλλά ο πατέρας της εναντιώθηκε σφοδρά και της απηγόρευσε να λαμβάνη μέρος σε οποιαδήποτε δράσι με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Τι μπορούσε εκείνη να κάμη; Έδινε μαρτυρία στις συμμαθήτριές της στο σχολείο, και άρχισε πολλές Γραφικές μελέτες στην δική της τάξι και σε άλλες τάξεις. Ποιο ήταν το ευτυχές αποτέλεσμα; Τρείς από εκείνους που άλλοτε μελετούσαν μαζί της είναι τώρα δραστήριοι στην αλήθεια—μια αδελφή ως ειδική σκαπανεύς, ένας αδελφός ως τακτικός σκαπανεύς και διακονικός υπηρέτης, και άλλος ένας αδελφός ως τακτικός σκαπανεύς και επίσκοπος. Τώρα, που έχουν περάσει πολλά χρόνια, η πιστή αυτή αδελφή μπόρεσε ν’ απαλλαγή από την εναντίωσι και μετέχει και η ίδια στην υπηρεσία προσωρινού σκαπανέως.
Ο Ιεχωβά ευλογεί την ολόψυχη υπηρεσία.
21, 22, (α) Πώς η ολόψυχη υπηρεσία ποικίλλει μεταξύ των ατόμων; (β) Γιατί πρέπει να προσευχώμεθα, «Αύξησον εις ημάς την πίστιν»;
21 Όταν ο Παύλος ενεθάρρυνε τους πιστούς, ‘Ως δούλοι του Χριστού, να εκπληρούν το θέλημα του Θεού εκ ψυχής’, δεν ζητούσε από τους Χριστιανούς να κάμουν το αδύνατον. Η ψυχή σας είσθε ΣΕΙΣ. Σύμφωνα με ό,τι είσθε, με τις ικανότητες και τις ευκαιρίες σας, μπορείτε ν’ αφοσιωθήτε στην εκτέλεσι του θείου θελήματος. Τα άτομα διαφέρουν, και αυτό αναγνωρίζεται σε μερικές από τις παραβολές του Ιησού, όπου σε μερικούς ανατίθενται περισσότερα, και μερικοί, μολονότι επιδοκιμάζονται, φέρνουν λιγώτερη καρποφορία.—Εφεσ. 6:6· Ματθ. 13:23· 25:19-23· Λουκ. 19:15-19.
22 Ενεργήστε, λοιπόν, κατά την ευκαιρία και την πίστι σας. Βαδίζοντας ολόψυχα τώρα στην οδό που οδηγεί στην αιώνια ζωή, είθε να έχετε την ικανοποίησι και τη χαρά της συμμετοχής σ’ αυτό το έργο που ποτέ δεν θα επαναληφθή—προς αίνον του Ιεχωβά. Καθόσον εξετάζετε πώς μπορείτε να το κάνετε αυτό, είθε να έχετε την ίδια ευσεβή στάσι που είχαν και οι απόστολοι του Κυρίου μας, όταν του είπαν: «Αύξησον εις ημάς την πίστιν.»—Λουκ. 17:5, 6.