Γιατί Δεν μας Ελέχθη ‘η Ημέρα Εκείνη και η Ώρα’
«Αγρυπνείτε . . . διότι δεν εξεύρετε ποια ώρα έρχεται ο Κύριος υμών.»—Ματθ. 24:42
1. (α) Τι θα σημάνη η επερχόμενη μεγάλη θλίψις για όλους τους κατοίκους της γης; (β) Πότε, καθώς προελέχθη στο Ματθαίον 24:30, ‘ο Υιός του ανθρώπου έρχεται επί των νεφελών του ουρανού’;
ΕΡΧΕΤΑΙ ο καιρός που όλοι οι κάτοικοι της γης θα αντιμετωπίσουν ένα γεγονός που θα σημάνη ζωή ή θάνατο γι’ αυτούς. Ο Ιησούς Χριστός το προείπε λέγοντας: «Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.» Αυτός είναι ο καιρός που, όταν θα αισθανθούν την καταστρεπτική δύναμί του, «πάσαι αι φυλαί της γης . . . θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής,» και θα θρηνήσουν με ιδιοτελή θλίψι για το τι αυτό θα σημάνη γι’ αυτούς.—Ματθ. 24:21, 22, 30.
2. Πώς γνωρίζομε ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα επιζήσουν απ’ αυτή τη μεγάλη θλίψι;
2 Αλλά, μολονότι αυτό θα συμβαίνη σε ‘όλες τις φυλές’ γενικά, δεν θα συμβαίνη σε κάθε άτομο και δεν θα λάβετε σεις πείραν αυτού. Γιατί; Διότι σ’ αυτή την ίδια προφητεία ο Ιησούς προείπε τη σωτηρία κάποιας ‘σαρκός.’ Παρουσιάζοντας μια θαυμαστή ελπίδα, έκαμε γνωστό ότι μερικοί θα φυλαχθούν με προοπτική ‘αιωνίου ζωής’ ενώπιόν των. (Ματθ. 24:22· 25:46) Εξήντα χρόνια μετά απ’ αυτή την προφητεία απεκάλυψε στον απόστολο Ιωάννη ότι θα υπήρχαν άτομα «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών,» που θα ‘ήρχοντο εκ της θλίψεως της μεγάλης’ επειδή θα επιζούσαν. (Αποκάλ. 7:9-14) Με κατάλληλη ενέργεια τώρα μπορεί να είσθε ένας απ’ αυτούς που θα επιζήσουν.—Σοφον. 2:2, 3.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΗ;
3, 4. Τι είχαν υπ’ όψιν οι απόστολοι του Ιησού Χριστού όταν έθεσαν το ερώτημα που αναγράφεται στο Ματθαίον 24:3;
3 Για την προσωπική μας ασφάλεια και την ασφάλεια των προσφιλών μας είναι πολύ φυσικό να ρωτήσωμε. Πότε θα έλθη αυτή η μεγάλη θλίψις; Μας το λέγει η Αγία Γραφή;
4 Οι απόστολοι του Ιησού Χριστού έθεσαν ένα όμοιο ερώτημα: «Πότε θέλουσι γείνει ταύτα και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος;» (Ματθ. 24:3· Μάρκ. 13:3, 4) Τι είχαν υπ’ όψιν όταν έθεσαν αυτό το ερώτημα; Μήπως ρωτούσαν για τον καιρό στον οποίον ζούμε; Τα προηγούμενα εδάφια της Γραφής το εξηγούν. Αυτά δείχνουν ότι οι απόστολοι ήσαν μαζί με τον Ιησού στην περιοχή του ναού της Ιερουσαλήμ όταν ο Ιησούς είπε στα πλήθη: «Δεν θέλετε με ιδεί εις το εξής, εωσού είπητε, ‘Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι του Ιεχωβά’.» Και, καθώς αναχωρούσαν από την περιοχή του ναού, είπε στους μαθητάς του εν σχέσει με τα κτίρια του ναού: «Δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.» Αυτό προφανώς θα εσήμαινε το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων. (Ματθ. 23:38-24:2, ΜΝΚ) Με αυτά τα πράγματα υπ’ όψιν έθεσαν οι απόστολοι το ερώτημά τους.
5. (α) Εσχετίζετο η απάντησις του Ιησού μόνον με το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων; (β) Πώς γνωρίζομε ότι η απάντησίς του περιελάμβανε πολύ περισσότερα απ’ αυτό;
5 Ο Ιησούς απήντησε στο ερώτημά τους, αλλά η απάντησίς του ξεπερνούσε εκείνα που θα επηρέαζαν μόνον το Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Η γλώσσα που χρησιμοποιείται στα εδάφια Ματθαίος 24:21, 22 δείχνει ότι αυτός είχε υπ’ όψιν μια μεγάλη θλίψι τόσων διαστάσεων που τίποτα στην ανθρώπινη ιστορία δεν θα εξισώνετο με αυτήν. Επίσης, στο εδάφιο 30 ετόνισε ότι, όχι μόνον οι Ιουδαίοι, αλλά και «πάσαι αι φυλαί» της γης θα περιελαμβάνοντο. Και στο κεφάλαιο 25, εδάφιον 32 περιέλαβε «πάντα τα έθνη» στην εικόνα.
6. (α) Πόσο μέρος του κεφαλαίου 24 του Ματθαίου εφαρμόζεται και στη δική μας εποχή; (β) Σε ποιο μέρος του κόσμου ιδιαίτερα έγινε η σύγχρονη εκπλήρωσίς του;
6 Τα όσα αναγράφονται στο κατά Ματθαίον κεφάλαιον 24, εδάφια 4 έως 22, εκπληρώθηκαν τότε στον πρώτον αιώνα μεταξύ των ετών 33 και 70 μ.Χ. Εφαρμόζονται όμως και στη δική μας εποχή από το έτος 1914 μ.Χ. που η Αγία Γραφή και η κοσμική ιστορία το χαρακτηρίζουν ως αξιόλογη χρονολογία της παγκοσμίου ιστορίας. Τα γεγονότα που έγιναν σε εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού εκδηλώθηκαν ιδιαίτερα στις χώρες που αποτελούν το αντίστοιχο της αρχαίας απίστου Ιερουσαλήμ, δηλαδή στον Χριστιανικό κόσμο, που ισχυρίζεται ότι είναι σε σχέσι διαθήκης με τον Θεό της Αγίας Γραφής.
7. Από το 1914, πώς επαλήθευσε το ότι ήλθαν λαοπλάνοι λέγοντας «Εγώ είμαι ο Χριστός»;
7 Όπως προείπε ο Ιησούς, από το 1914 μ.Χ. υπήρξαν λαοπλάνοι που εμφανίσθηκαν ως εκείνοι που εκπληρώνουν ένα Μεσσιανικό ρόλο λέγοντας στην πραγματικότητα, «Εγώ είμαι ο Χριστός.» (Ματθ. 24:4, 5· Μάρκ. 13:5, 6) Μερικοί απ’ αυτούς ήσαν θρησκευτικοί ηγέται, όπως ο ηγέτης εκείνος ο οποίος στη δεκαετία του 1930 αυτοχαρακτηρίσθηκε «Θείος Πατήρ» και ωνομάσθηκε «Βασιλεύς βασιλέων και Κύριος κυρίων.» Άλλοι ήσαν πολιτικοί—όπως λόγου χάριν ο Νκρούμα, ένας πρώην άρχων της Γκάνα, ο οποίος διασκεύασε τα λόγια του Ιησού Χριστού και προέτρεψε τον λαό του: «Ζητείτε πρώτον την πολιτικήν βασιλείαν.» Ακόμη και ο Ρωσικός Κομμουνισμός ισχυρίσθηκε ότι θα έφερνε τη Μεσσιανική ευλογία του «Παραδείσου» στον λαό του.
8. (α) Διαφέρουν ‘οι πόλεμοι και οι φήμες πολέμων’ που προελέχθησαν από τον Ιησού από το «θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν» όπως είπε; (β) Περιορίζεται η φράσις «έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν» κατ’ ανάγκην σε παγκοσμίους πολέμους;
8 Στη διάρκεια της ίδιας αυτής χρονικής περιόδου υπήρξαν ‘πόλεμοι και φήμαι πολέμων,’ διότι ‘ηγέρθη έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν.’ (Ματθ. 24:6-8· Μάρκ. 13:7, 8) Συγκεκριμένα, έγιναν δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, πρωτοφανείς στην ανθρώπινη ιστορία. Μη ξεχνάτε, όμως, ότι η φράσις του Ιησού «έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν» είχε εκπλήρωσι, επίσης, και στον πρώτο αιώνα και γι’ αυτό δεν περιορίζεται στους παγκοσμίους πολέμους. Τους πολέμους συνώδευσαν σοβαρές ελλείψεις τροφίμων και ασθένειες, όπως προελέχθη. Τρομεροί σεισμοί «κατά τόπους» εχαρακτήρισαν, επίσης, την εποχή μας. Αυτά τα γνωρίζετε, διότι αποτελούν καθημερινές ειδήσεις της γενεάς μας.
9. (α) Σε ποια έκτασι κηρύχθηκε το «ευαγγέλιον της βασιλείας» στην εποχή μας; (β) Τι είναι το «όνομα» ένεκα του οποίου οι ακόλουθοι του Ιησού εμισήθησαν από όλα τα έθνη;
9 Παρά τις δύσκολες συνθήκες, περιλαμβανομένης και της αυξήσεως της ανομίας, οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά προώθησαν το κήρυγμα του ‘ευαγγελίου της βασιλείας’ σε ‘όλη την οικουμένη’ σε 200 χώρες και πλέον. Εκατομμύρια άνθρωποι τούς άκουσαν ευχαρίστως, αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά ήσαν επίσης «μισούμενοι υπό πάντων των εθνών» ένεκα του ονόματος του Διδασκάλου των. Και αυτά, επίσης, προελέχθησαν. (Ματθ. 24:9-14· Μάρκ. 13:9-13) Δεν είναι μόνον η χρήσις του ονόματος «Ιησούς» που προκάλεσε τόσο μίσος εναντίον των πολλοί που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Ιησού δεν διώκονται γι’ αυτό. Αλλά οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά τονίζουν ότι ο Ιησούς εχρίσθη από τον Θεό για να είναι ο νέος Βασιλεύς της γης και ο μόνος μέσω του οποίου οι άνθρωποι μπορούν κατάλληλα να πλησιάσουν τον Θεό. (Λουκ. 19:11-23· Ιωάν. 14:6· Πράξ. 4:12) Αυτό είναι το «όνομα,» δηλαδή η σημασία και η σπουδαιότης του, που ερεθίζει ανθρώπους οι οποίοι ιδιοτελώς ζητούν ν’ ακολουθήσουν τα δικά τους σχέδια.
10. (α) Στον πρώτον αιώνα, ποιο ήταν το σημείο που θα έκανε τους ακολούθους του Ιησού να φύγουν από την Ιερουσαλήμ; (β) Τι αποδείχθηκε ότι είναι το «βδέλυγμα» και ο ‘άγιος τόπος’ στον οποίον στάθηκε;
10 Στον πρώτον αιώνα, τριάντα τρία χρόνια από τον καιρό που ο Ιησούς είπε την προφητεία του, συνέβη κάτι που ήταν το σημείο για τους ακολούθους του Ιησού να φύγουν από την Ιερουσαλήμ και την περιοχή της. Η ίδια η Ιερουσαλήμ είχε ‘περικυκλωθή υπό στρατοπέδων’ από στρατεύματα εκείνου ακριβώς του έθνους, του οποίου τον αυτοκράτορα είχαν προτιμήσει οι Ιουδαίοι αντί του Ιησού Χριστού. (Ιωάν. 19:12-15) Το προειπωμένο «βδέλυγμα της ερημώσεως,» δηλαδή οι Ρωμαϊκές στρατιές του Κεστίου Γάλλου, ‘στάθηκαν στον άγιο τόπο,’ εκεί στην Ιερουσαλήμ, στην ‘αγία πόλι’ των Ιουδαίων. Αυτό έδειξε ότι είχε έλθει ο καιρός για κείνους που είχαν πιστεύσει στα λόγια του Ιησού Χριστού να φύγουν, χωρίς να προσπαθήσουν να περισώσουν υλικά υπάρχοντα. Επλησίαζε ‘μεγάλη θλίψις,’ κάτι πρωτοφανές στην ιστορία της Ιερουσαλήμ. Κατά θεία πρόνοια ανοίχθηκε ο δρόμος για διαφυγή, όταν οι Ρωμαϊκές στρατιές προσωρινώς αποσύρθηκαν.—Ματθ. 24:15-22· Λουκ. 21:20-22· Μάρκ. 13:14-20.
11. (α) Στον εικοστό αιώνα τι αποδείχθηκε ότι είναι το «βδέλυγμα,» και τι είναι ο ‘άγιος τόπος’; (β) Τι θα υποστή ο Χριστιανικός κόσμος που εμπιστεύθηκε σε ανθρώπινη εξουσία και όχι στη βασιλεία του Υιού του Θεού;
11 Αυτή η πλευρά του «σημείου,» όπως και το υπόλοιπό του, είχε εκπλήρωσι επίσης και στον εικοστό αιώνα. Στο έτος 1918 το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Εκκλησιών εχαιρέτισε την Κοινωνία των Εθνών ως την «πολιτική έκφρασι της Βασιλείας του Θεού στη γη,» δείχνοντας ότι στην πραγματικότητα προτιμούσαν την ανθρώπινη εξουσία αντί να υποταχθούν στην εξουσία που είχε δοθή στον Υιόν του Θεού Ιησού Χριστό στον ουρανό για να κυβερνήση τα Έθνη. (Αποκάλ. 11:15· 12:10) Πόσο ‘βδελυκτό’ ήταν αυτό στα όμματα του Ιεχωβά Θεού! Παρόμοιες «τιμές» επισωρεύθηκαν και στη διάδοχο οργάνωσι της Κοινωνίας των Εθνών, στα Ηνωμένα Έθνη, που τα έθεσαν έτσι σ’ έναν τόπο τον οποίον ο Χριστιανικός κόσμος θεωρούσε ως «άγιον.» Αλλά, η Αγία Γραφή προλέγει ότι αυτό το «βδέλυγμα,» τα Ηνωμένα Έθνη, θα προξενήση ερήμωσι σ’ εκείνους που εμπιστεύθηκαν σ’ αυτό, πρώτα στον Χριστιανικό κόσμο (στον οποίον δίδεται η κυριώτερη προσοχή στη μεγάλη προφητεία του Ιησού) και κατόπιν στο υπόλοιπο της Βαβυλώνος της Μεγάλης, της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας. (Αποκάλ. 17:1-5, 16-18) Αυτό δεν θα είναι μικρό πράγμα. Ο Ιησούς, περιγράφοντάς το, είπε ότι «θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει.»
12. Για ν’ αποφύγωμε την καταστροφή σ’ αυτή τη μεγάλη θλίψι, τι πρέπει εμείς ατομικά να κάμωμε τώρα;
12 Για ν’ αποφύγετε την καταστροφή σ’ εκείνη τη θλίψι, είναι επείγον να φύγετε τώρα, να βγήτε από τον Χριστιανικό κόσμο, διακόπτοντας κάθε δεσμό με τις εκκλησίες του. Όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα είναι ανάγκη να δείξετε στον Θεό ότι δεν συμφωνείτε με την υποκρισία του Χριστιανικού κόσμου που ισχυρίζεται ότι πιστεύει στον Χριστό αλλά δεν εφαρμόζει τις διδασκαλίες του και αντιθέτως αναμείχθηκε στις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου. Για να είναι κανείς μεταξύ των επιζώντων, πρέπει να ‘μη αγαπά τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω’—οποιοδήποτε μέρος του κόσμου—αλλά πρέπει να είναι πιστός ακόλουθος του Υιού του Θεού.—1 Ιωάν. 2:15-17.
13. Πώς η πρώτη εκπλήρωσις του 24:4-22 του Ματθαίου επηρέασε επωφελώς τις προσδοκίες των αληθινών Χριστιανών;
13 Έχετε, υπ’ όψιν ότι, όπως κατεδείχθη από τα γεγονότα που συνέβησαν, όλο αυτό το μέρος της προφητείας του Ιησού, που αναγράφεται στα εδάφια 4 έως 22 του κεφαλαίου 24 του Ματθαίου, έχει διπλή εφαρμογή. Η πρώτη εκπλήρωσίς του ενίσχυσε την πεποίθησι των αληθινών Χριστιανών ότι θα λάβουν χώραν και τα υπόλοιπα.
ΜΕΤΑ ΤΗ ΘΛΙΨΙ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
14. (α) Σε ποια περίοδο της ιστορίας συμβαίνουν τα όσα προελέχθησαν στο 24:23-28 του Ματθαίου; (β) Ποια, λοιπόν, είναι η διαφορά μεταξύ της προειδοποιήσεως για τους ψευδοχρίστους που αναγράφεται στο Ματθαίον 24:24 και της προειδοποιήσεως που βρίσκεται στα εδάφια 4 και 5;
14 Όσα αναγράφονται στο κατά Ματθαίον κεφάλαιον 24, εδάφια 23 έως 28, σχετίζονται με γεγονότα που συμβαίνουν από το έτος 70 μ.Χ. έως τις ημέρες της αοράτου παρουσίας του Χριστού. Η προειδοποίησις για προφύλαξι από τους ‘ψευδοχρίστους’ δεν αποτελεί απλώς επανάληψι των εδαφίων 4 και 5. Τα μετέπειτα εδάφια περιγράφουν μια μακρύτερη χρονική περίοδο—έναν καιρό στον οποίον άνθρωποι θα παρουσιάζονταν ως ψευδόχριστοι, όπως, όταν ο Ιουδαίος Μπαρ Κόκμπα ηγήθη στασιασμού εναντίον των Ρωμαίων καταδυναστών στα έτη 131-135 μ.Χ., ή όταν ο πολύ μεταγενέστερος ηγέτης της θρησκείας Μπαχάι ισχυρίσθηκε ότι είναι ο επανελθών Χριστός, και όταν ο αρχηγός των Ντουκόμπορς του Καναδά διεκήρυξε ότι είναι Χριστός ο Σωτήρ. Αλλά ο Ιησούς εδώ στην προφητεία του προειδοποίησε τους ακολούθους του να μη πλανηθούν από τους ισχυρισμούς ανθρωπίνων υποκριτών.
15. Πώς η κατανόησις ότι η παρουσία του Ιησού θα ήταν αόρατη, θα προστάτευε τους μαθητάς του από την πλάνη;
15 Ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του ότι η παρουσία του δεν θα ήταν απλώς μια τοπική υπόθεσις, αλλά αφού θα ήταν αόρατος Βασιλεύς κατευθύνοντας την προσοχή του στη γη από τους ουρανούς, η παρουσία του θα ήταν «καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών.» Τους συνέστησε, λοιπόν, να είναι οξυδερκείς όπως οι αετοί, και να κατανοήσουν ότι η αληθινή πνευματική τροφή θα ευρίσκετο μόνον στον Ιησού Χριστό, στον οποίον έπρεπε να συγκεντρωθούν ως τον αληθινό Μεσσία στην αόρατη παρουσία του, η οποία θα ήταν σε ενέργεια από το έτος 1914 κι’ εμπρός.—Ματθ. 24:23-28· Μάρκ. 13:21-23· βλέπε επίσης βιβλίον Η Χιλιετής Βασιλεία του Θεού Επλησίασε, σελίδες 320-323 (στην Αγγλική).
ΑΠΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 1914 Μ.Χ. ΚΑΙ ΕΜΠΡΟΣ
16. Σε ποια χρονική περίοδο εκπληρώνονται τα όσα αναγράφονται στο Ματθαίον 24:29-25:46;
16 Όπως δείχνει μια συμπαραβολή των Αγίων Γραφών με τα γεγονότα της ιστορίας, από το εδάφιον 29 του 24 κεφαλαίου του Ματθαίου έως το τέλος του κεφαλαίου 25, τα γεγονότα που περιγράφονται είναι εκείνα που φθάνουν στο αποκορύφωμά τους στη διάρκεια της χρονικής περιόδου από το 1914 μ.Χ. Μερικά απ’ αυτά τα γεγονότα, φυσικά, είχαν την αρχή τους στον πρώτον αιώνα, αλλά το τέλος που δείχνουν είναι στον εικοστό αιώνα. Αυτό αληθεύει για ό,τι ελέχθη για τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο,’ καθώς και στις παραβολές των δέκα παρθένων και των ταλάντων.—Ματθ. 24:45-47· 25:1-30.
17. (α) Ποια είναι η θλίψις που αναφέρεται στο Ματθαίον 24:29; (β) Πώς μπορεί να λεχθή ότι τα γεγονότα που άρχισαν στο 1914 μ.Χ. είναι αμέσως μετά από εκείνα του 70 μ.Χ.;
17 Όταν το εδάφιο Ματθαίος 24:29 αναφέρεται σε κάτι που λαμβάνει χώραν «μετά την θλίψιν των ημέρων εκείνων,» ομιλεί για γεγονότα που συμβαίνουν από το 1914 μ.Χ., και αυτά συμβαίνουν μετά τη ‘μεγάλη θλίψι’ που επήλθε στην Ιερουσαλήμ το έτος 70 μ.Χ. Είναι αλήθεια ότι από ανθρώπινη άποψι με τη βραχεία διάρκεια ζωής του ανθρώπου, τα γεγονότα των ημερών μας μπορεί να μη θεωρούνται ως επερχόμενα «ευθύς μετά» από όσα συνέβησαν στο έτος 70 μ.Χ. Αλλ’ ο Θεός, για τον οποίον χίλια χρόνια είναι «ως ημέρα η χθες, ήτις παρήλθε,» βλέπει διαφορετικά τα πράγματα.—Ψαλμ. 90:4 παράβαλε με τη λέξι «ταχέως» στην Αποκάλυψι 1:1.
18. Εξηγήστε την εκπλήρωσι του Ματθαίον 24:29.
18 Από το έτος 1914 μ.Χ. τα πράγματα συνέβησαν όπως προελέχθησαν: «Ο ήλιος θέλει σκοτισθή και η σελήνη δεν θέλει δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες θέλουσι πέσει από του ουρανού και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.» Από τότε που εξερράγη ο Αʹ Παγκόσμιος Πόλεμος, η ανθρωπότης εισήλθε πράγματι σε μια σκοτεινή περίοδο. Δεν υπήρχε φως για το μέλλον από τις πηγές στις οποίες ο άνθρωπος συνήθιζε ν’ αποβλέπη. Ήταν επίσης αληθινό ότι, ιστορικώς, οι κατά γράμμα ουρανοί εθεωρούντο ως περιοχή των πτηνών. Αλλά στις αρχές του εικοστού αιώνος ο άνθρωπος κατώρθωσε να πετά με αεροπλάνο, το οποίο σε λίγον καιρό χρησιμοποιήθηκε για πολεμικούς σκοπούς. Αυτό ωδήγησε στην κατασκευή θανατηφόρων πυραύλων και σε έρευνες του διαστήματος που έφεραν ανθρώπους στη σελήνη με αποτέλεσμα να θεωρηθή αυτή σαν μια ενδεχόμενη στρατιωτική βάσις για τον έλεγχο της γης. Στη διάρκεια του ιδίου αυτού χρόνου, όσα έγιναν γνωστά για τον βομβαρδισμό της γης με κοσμικές ακτίνες από τον ήλιο και τα άστρα ηύξησαν τους φόβους των ανθρώπων. Όχι διότι οι ίδιοι οι ουρανοί άλλαξαν, αλλά, ως αποτέλεσμα των έργων του ιδίου του ανθρώπου και της ηυξημένης γνώσεώς του για τις εξωγήινες δυνάμεις τις οποίες δεν μπορούσε να ελέγξη, οι φυσικοί ουρανοί προσέλαβαν μια εμφάνισι που προαγγέλλει κακό σε πολλούς ανθρώπους αυτής της γενεάς.—Ματθ. 24:29· Μάρκ. 13:24, 25.
19. Σε ποιο γεγονός που περιγράφεται στο Ματθαίον 24:30 οδηγούν όλα αυτά;
19 Όλ’ αυτά οδηγούν στο τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, στον καιρό που, όπως λέγει το κατά Ματθαίον 24:30, «θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε θέλουσι θρηνήσει πάσαι αι φυλαί της γης.» Αυτός ο καιρός είναι τώρα πολύ πλησίον!—Μάρκ. 13:26.
20. Γιατί δεν θα μετάσχουν όλοι σ’ εκείνον τον «θρήνον», και πώς το δείχνει αυτό το επόμενο εδάφιο;
20 Εν τούτοις, δεν θα έχουν θλίψι όλοι όταν ‘έλθη ο Υιός του ανθρώπου μετά δυνάμεως’ για να καταστρέψη το πονηρό αυτό σύστημα πραγμάτων. Έως τότε, όλοι οι «εκλεκτοί,» οι 144.000 κεχρισμένοι με το πνεύμα ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, θα έχουν συναχθή όπως προείπε ο Ιησούς. (Ματθ. 24:31· Μάρκ. 13:27) Και άλλοι, επίσης, σε μεγάλους αριθμούς λαμβάνουν τη στάσι τους δίπλα σ’ αυτούς τους κεχρισμένους, μετέχοντας μαζί τους στην επίδοσι μαρτυρίας σε όλα τα έθνη για τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού.—Ζαχ. 8:23.
21. Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι πλησιάζει ο καιρός της ελεύσεως του Υιού του ανθρώπου;
21 Δεν υπάρχει αμφιβολία στη διάνοιά τους ως προς τη βεβαιότητα της εκπληρώσεως όλων εκείνων τα οποία προείπε ο Ιησούς. Ο Ιησούς είπε: «Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν. Όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός και εκβλαστάνη τα φύλλα, γνωρίζετε ότι πλησιάζει το θέρος· ούτω και σεις, όταν ίδητε πάντα ταύτα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι επί τας θύρας.» «Πάντα ταύτα» που προείπε μπορούμε τώρα να τα βλέπωμε πολύ καθαρά.—Ματθ. 24:32-34· Μάρκ. 13:28, 29.
ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
22. Ποια «γενεά,» όπως είπε ο Ιησούς, θα έβλεπε την ‘έλευσί’ του με καταστρεπτική δύναμι;
22 Πότε, λοιπόν, ο Υιός του ανθρώπου θα έλθη με καταστρεπτική δύναμι για να κάμη εκκαθάρισι της γης από όλους όσοι αγαπούν την οδόν της αδικίας; Ο ίδιος ο Ιησούς απαντά: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αυτή, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.» (Ματθ. 24:34· Μάρκ. 13:30) Ποια γενεά είναι αυτή; Είναι η γενεά που παρέστη μάρτυς των γεγονότων που εξεπλήρωσαν την προφητεία από το έτος 1914 μ.Χ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά που είπε ο Ιησούς είναι αληθινά. Με έμφασι πρόσθεσε: «Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει.»—Ματθ. 24:35· Μάρκ. 13:31· παράβαλε Ματθαίον 5:18.
23. Έδωσε ο Ιησούς λεπτομέρειες για τον ακριβή χρόνο που θα συμβούν αυτά;
23 Έδωσε ο Ιησούς περισσότερες λεπτομέρειες απ’ αυτές, λέγοντας στους μαθητάς του τον ακριβή χρόνο που θα συμβούν αυτά; Αντιθέτως, τους είπε ότι η ‘ημέρα και η ώρα’ δεν ήταν γνωστή σε κανένα πλάσμα, και ετόνισε αυτό το σημείο επαναλαμβάνοντάς το—πέντε φορές. Είπε, «περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, [ουδέ ο Υιός (Κείμενον)], ειμή ο Πατήρ μου μόνος.»—Ματθ. 24:36-25:13.
24. Στην εκπλήρωσι της προφητείας για τη ‘μεγάλη θλίψι’ του πρώτου αιώνος, προελέχθη στους μαθητάς του Ιησού πότε ακριβώς θα εξεπληρώνετο η θλίψις;
24 Να έχετε υπ’ όψιν ότι στην εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού για τη ‘μεγάλη θλίψι’ του πρώτου αιώνος, δεν είχε προκαθορισθή ο χρόνος κατά τον οποίον έπρεπε να φύγουν από την Ιερουσαλήμ. Αντί του χρόνου είχε δοθή ένα σημείο για το οποίο έπρεπε ν’ αγρυπνούν—«το βδέλυγμα της ερημώσεως, το λαληθέν διά του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω.» (Ματθ. 24:15, 16) Αυτό εμφανίσθηκε στο έτος 66 μ.Χ. Υπακούοντας οι ακόλουθοι του Ιησού βγήκαν από την πόλι και, σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, εγκατεστάθηκαν στην άλλη όχθη του Ιορδάνου Ποταμού, στην ορεινή χώρα της Πέλλας. Κατόπιν, όμως, πέρασαν μερικά χρόνια προτού έλθη η μεγάλη θλίψις στην Ιερουσαλήμ στο έτος 70 μ.Χ. Δεν υπάρχει απόδειξις ότι είχε λεχθή από πριν στους ακολούθους του Ιησού πότε ακριβώς θα ξεσπούσε εκείνη η θλίψις. Αυτοί ήσαν ήδη σ’ έναν τόπο ασφαλείας· δεν υπήρχε κανένας λόγος ώστε να είναι ανάγκη να γνωρίζουν.
25, 26. Γιατί το ότι προειδοποιήθηκε ο Νώε για την ημέρα που θα άρχιζε ο κατακλυσμός δεν σημαίνει ν’ αναμένωμε κι εμείς προειδοποίησι της «ημέρας και της ώρας» της επερχομένης ‘μεγάλης θλίψεως’;
25 Αλλά δεν παρέβαλε ο ίδιος ο Ιησούς τις ημέρες του Νώε με τον καιρό της παρουσίας του; (Ματθ. 24:37-39) Και δεν είχε προλεχθή στον Νώε η ακριβής ημέρα της ενάρξεως του κατακλυσμού; Ναι, αλλά ο λόγος για τον οποίον είχε λεχθή στον Νώε η «ημέρα» δεν προσαρμόζεται στη δική μας κατάστασι. Ο Νώε και η οικογένειά του έπρεπε να γνωρίζουν τον καιρό της ενάρξεως του κατακλυσμού για να μπορέσουν να εισαγάγουν στην κιβωτό ασφαλώς όλα τα βασικά είδη των ζώων και κατόπιν να μπουν και οι ίδιοι μέσα στην κιβωτό προτού αρχίσουν να πέφτουν τα νερά του κατακλυσμού. Αυτό ήταν κάτι που δεν θα μπορούσαν να το κάμουν πολλούς μήνες προηγουμένους, διότι θα είχε ως αποτέλεσμα την πρόωρη κατανάλωσι των αποταμιευμένων τροφίμων. Στον ακριβή, λοιπόν, χρόνο είπε ο Θεός στον Νώε: «Μετά επτά ημέρας εγώ φέρω βροχήν επί της γης τεσσαράκοντα ημέρας και τεσσαράκοντα νύκτας και θέλω εξαλείψει από προσώπου της γης παν ό,τι υπάρχει, το οποίον εποίησα.»—Γέν. 7:4.
26 Εμείς, όμως, δεν έχομε ανάγκη να γνωρίζωμε την ημέρα και την ώρα που θ’ αρχίση η επικείμενη καταστρεπτική πράξις του Θεού. Η επιβίωσις της ζωικής κτίσεως δεν ανετέθη σ’ εμάς, ούτε η διαφύλαξις των θεοσεβών ανθρώπων—που βρίσκονται τώρα σε 200 χώρες και πλέον ολόγυρα στη γη—εξαρτάται από την είσοδο όλων μέσα σε κάποια φυσική οικοδομή που υπάρχει σε μια τοποθεσία. Η πραγματοποίησις του σκοπού του Θεού, περιλαμβανομένης και της διαφυλάξεως του λαού του, δεν απαιτεί προειδοποίησι της «ημέρας και της ώρας.»
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΩΝΤΑΣ
27. Τι θα χρειασθή να κάμουν εκείνοι που θέλουν να επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’;
27 Η Αγία Γραφή λέγει καθαρά ότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα επιζήσουν από την επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι,’ και δείχνει τι απαιτείται για να είμεθα μεταξύ εκείνων που θα επιζήσουν. Η Αποκάλυψις 7:14 περιγράφει τον ‘πολύν οχλον’ που θα επιζήση από τη μεγάλη θλίψι, λέγοντας: «Έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» Αυτό σημαίνει ότι όταν ξεσπάση η ‘μεγάλη θλίψις,’ αυτοί θα έχουν μια καθαρή και ευπρόσδεκτη εμφάνισι ενώπιον του Ιεχωβά Θεού. Τι θα χρειασθή να κάμουν γι’ αυτό; Να πιστέψουν στο χυθέν αίμα του Ιησού ως τη βάσι για τη συγχώρησι των αμαρτιών των και να προσπαθούν να κάνουν το θέλημα του Θεού.—Ιωάν. 3:36· Ιακ. 2:26.
28. Ποια θαυμαστή προοπτική υπάρχει για κείνους που θα επιζήσουν από τη ‘μεγάλη θλίψι’;
28 Θαυμαστή πραγματικά θα είναι η προοπτική του ‘πολλού όχλου’ που θα επιζήση. Το ‘Αρνίον, ο Ιησούς Χριστός, ‘θα τους οδηγήση εις ζώσας πηγάς υδάτων.’ (Αποκάλ. 7:17) Ο ‘πολύς όχλος’, απηλλαγμένος απ’ όλα τα καταθλιπτικά συστήματα που συνετέλεσαν στο να κάμουν τη ζωή στη γη δυσάρεστη, θα είναι τότε σε μια ιδεώδη κατάστασι ν’ απαλλαγή από τις ανθρώπινες αδυναμίες και ατέλειες. Ο Ιησούς Χριστός θα εφαρμόση σ’ αυτούς όλα τα οφέλη της απολυτρωτικής του θυσίας. Καθώς αυτοί ευπειθώς θα ανταποκρίνωνται στη βοήθειά του, θα φθάσουν σιγά σιγά προς την τελειότητα. Έτσι η ασθένεια, το γήρας και ο θάνατος που οφείλονται στην κληρονομημένη αμαρτία και ατέλεια τελικά θα εκλείψουν για πάντα. (Αποκάλ. 21:3-5) Ακόμη και η βλάβη που προξενήθηκε με τον θάνατο θα εκλείψη, όταν δισεκατομμύρια άνθρωποι θα αναστηθούν. (Ιωάν. 5:28, 29) Αυτοί οι αναστημένοι θα έχουν ομοίως την ευκαιρία ν’ αποκτήσουν ατελεύτητη ζωή.
29. Τι είναι συνετό να κάνωμε εμείς ατομικά τώρα;
29 Αληθινά η «ημέρα και η ώρα» που θα ξεσπάση η θλίψις μπορεί να σημάνη ζωή ή θάνατο για σας. Δεν θα ήταν, λοιπόν, συνετό να φροντίσετε να ζήτε, τώρα σαν να πρόκειται να έλθη αύριο η ‘ημέρα και η ώρα;’ Δεν γνωρίζομε την ‘ημέραν και την ώραν’ που θα ξεσπάση η ‘μεγάλη θλίψις.’ Αλλ’ αυτό δεν μεταβάλλει το γεγονός ότι πλησιάζει γοργά. Η γενική χρονική περίοδος επισημαίνεται καθαρά στον Λόγο του Θεού. Η «γενεά» που προείπε ο Ιησούς ότι θα έβλεπε όχι μόνο τα γεγονότα του έτους 1914 αλλά και τη ‘μεγάλη θλίψι’ είναι τώρα πολύ προχωρημένη στα χρόνια. Αυτό προσθέτει έναν τόνο επειγούσης ανάγκης στην κατάστασι και πρέπει να μας υποκινήση να εξετάσωμε προσεκτικά αν εμείς προσωπικά ζούμε πράγματι με πλήρη αναγνώρισι του γεγονότος ότι η «ημέρα και η ώρα» του Θεού για κρίσι πλησιάζει.
[Εικόνα στη σελίδα 465]
Ο Ιησούς Χριστός περιέγραψε στους μαθητάς του τα γεγονότα που θα ωδηγούσαν στο τέλος του συστήματος πραγμάτων
[Εικόνα στη σελίδα 469]
Όταν έφυγαν σε ασφαλές μέρος, δεν υπήρχε ανάγκη να γνωρίζουν οι Χριστιανοί πότε ακριβώς η ‘μεγάλη θλίψις’ θα έπληττε την Ιερουσαλήμ