Τα Γεγονότα της Μέσης Ανατολής—Εκπληρώνουν Προφητείες;

ΣΤΟΥΣ πρόσφατους μήνες, η Μέση Ανατολή έχει καταλάβει μια εξέχουσα θέσι στις ειδήσεις. Γι’ αυτό πολλοί άνθρωποι είχαν εκφράσει τον φόβο ότι τα προβλήματα μεταξύ των Αράβων και των Ιουδαίων θα ωδηγούσαν σε παγκόσμιο σύρραξι.

Ένα άρθρο, που έγραψε ο Αντρέ Φονταίν στο τείχος της 30ης Νοεμβρίου 1974 της εφημερίδος Λε Μοντ, λέγει τα εξής: «Πρέπει να γίνουν άμεσες ενέργειες για να προληφθή η τραγωδία στην οποία έχουν εμπλακή οι Εβραίοι και οι Άραβες το τελευταίο τέταρτο του αιώνος. Τι μεγάλο όνειδος θα είναι για τα πλουσιώτερα και ‘πολιτισμένα’ κράτη του κόσμου αν παραμείνουν αδύναμα μέχρις ότου καταβροχθισθούν ίσως κι αυτά από τις φλόγες.»—Ανατύπωσις στην έκδοσι Άτλας Ουώρλντ Πρες Ριβιού, του Ιανουαρίου 1975.

Μπορεί να συμβαίνη ώστε τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής να διαμορφώνουν εκείνο που η Αγία Γραφή αποκαλεί «Χαρ—Μαγεδών» ή «Αρμαγεδδών»; (Αποκάλ. 16:14, 16) Πολλοί άνθρωποι μπορεί να καταλήξουν σ’ αυτό το συμπέρασμα, επειδή το όνομα «Χαρ-Μαγεδών» που σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ» μπορεί να ταυτισθή με τη Μέση Ανατολή. Δεκαεννέα περίπου μίλια Νοτιοανατολικά της σημερινής Χάιφας στο κράτος του Ισραήλ βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας Μεγιδδώ. Αυτή η πόλις βρισκόταν σ’ ένα στρατηγικό σημείο που επέβλεπε και εδέσποζε στην πεδιάδα Εσδραελών. Για μια περίοδο τριών χιλιετηρίδων και πλέον, η περιοχή που εκτείνεται γύρω από τη Μεγιδδώ υπήρξε η σκηνή πολλών αποφασιστικών μαχών. Καθώς παρατηρεί ο Μ. Ρ. Βίνσεντ στο βιβλίο του Παγκόσμιες Μελέτες στην Καινή Διαθήκη, ‘Ιουδαίοι, Σαρακηνοί, σταυροφόροι, Αιγύπτιοι, Πέρσαι, Δρούσοι, Τούρκοι και Άραβες έχουν όλοι εγκαταστήσει τις σκηνές τους στην πεδιάδα Εσδραελών.’

Εν τούτοις, ενώ το όνομα Μεγιδδώ συνδέεται τόσο με την πόλι όσο και με τη γειτονική πεδιάδα, καμμιά γνωστή γεωγραφική τοποθεσία στη Μέση Ανατολή η οπουδήποτε αλλού δεν ονομάζεται «Όρος της Μεγιδδώ.» Το Ερμηνευτικό Λεξικό της Βίβλου παρατηρεί: «Εφ’ όσον κανένα Όρος της Μεγιδδώ δεν είναι γνωστό ούτε στους αρχαίους ούτε στους συγχρόνους γεωγράφους, φαίνεται πολύ πιθανόν ότι σ’ ένα βιβλίο [την Αποκάλυψι], που αφθονεί σε συμβολική γλώσσα, κι’ αυτός ο όρος, επίσης, πρέπει να εννοηθή ότι έχει μια συμβολική έννοια.»

Ο πόλεμος που έχει προλεχθή ότι θα διεξαχθή σ’ αυτόν τον συμβολικό «Χαρ-Μεγεδών» δεν είναι μια σύρραξις μεταξύ εθνών. Στην Αγία Γραφή αποκαλείται ‘ο πόλεμος της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος.’ (Αποκάλ. 16:14) Ο απόστολος Ιωάννης περιέγραψε συμβολικά τις δυνάμεις που θα αντιμετωπίσουν τα έθνη με τα εξής λόγια: «Και είδον τον ουρανόν ανεωγμένον, και ιδού ίππος λευκός, και ο καθήμενος επ’ αυτόν εκαλείτο Πιστός και Αληθινός, και κρίνει και πολεμεί εν δικαιοσύνη· . . . Και τα στρατεύματα τα εν τω ουρανώ ηκολούθουν αυτόν . . . Και εκ του στόματος αυτού εξέρχεται ρομφαία κοπτερά, διά να κτυπά με αυτήν τα έθνη· και αυτός θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά· και αυτός πατεί τον ληνόν του οίνου του θυμού και της οργής του Θεού του παντοκράτορος.» (Αποκάλ. 19:11-15) Έτσι, τα έθνη θα υποστούν ήττα από την κραταιά χείρα του ‘Βασιλέως των βασιλέων και Κυρίου των κυρίων.’—Αποκάλ. 19:16.

Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει ότι ο πόλεμος «της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του παντοκράτορος» είναι μέρος της ‘μεγάλης θλίψεως’ που θα επέλθη σε ολόκληρο το ανθρώπινο σύστημα πραγμάτων. (Αποκάλ. 7:1-3, 14) Εκείνοι που θα επιζήσουν από αυτή τη ‘μεγάλη θλίψι’ αναφέρεται ότι είναι ένας «όχλος πολύς,» «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.» (Αποκάλ. 7:9) Επομένως η ‘μεγάλη θλίψις,’ για την οποία γίνεται λόγος στην Αγία Γραφή, πρέπει να περιλαμβάνη μια έκτασι πολύ μεγαλύτερη από τη Μέση Ανατολή, θα περιλάβη ολόκληρη την υδρόγειο σφαίρα.

Αλλά θα μπορούσε μια αναταραχή στη Μέση Ανατολή να προκαλέση τη «σπίθα» για την έναρξι της «μεγάλης θλίψεως;» Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει καμμιά ειδική τοποθεσία στη Μέση Ανατολή ή αλλού ως τον τόπο που θ’ αρχίση αυτό το γεγονός. Αναμένομε να δούμε τις λεπτομέρειες σχετικά με το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα.

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΣΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Μήπως, όμως, αυτό σημαίνει ότι οι πρόσφατες ταραχές στη Μέση Ανατολή δεν έχουν προφητική σημασία; Όχι, διότι ο Ιησούς Χριστός ετόνισε ότι, θα εγίνοντο διαμάχες και άλλες καταστροφές σε διάφορα μέρη της γης ως ένα μέρος του συνθέτου «σημείου» που θα προσδιώριζε την εγγύτητα της ελεύσεώς του για να εκτελέση την κρίσι του Πατρός του. Απαντώντας στο ερώτημα των μαθητών του σχετικά με το ‘σημείον της παρουσίας του και της συντέλειας του αιώνος,’ ο Ιησούς είπε: «Θέλετε δε ακούσει πολέμους και φήμας πολέμων· προσέχετε μη ταραχθήτε· επειδή πάντα ταύτα πρέπει να γείνωσιν, αλλά δεν είναι έτι το τέλος. Διότι θέλει εγερθεί έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους.» (Ματθ. 24:3, 6, 7) Ας σημειωθή, επίσης, ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είπε ότι αυτοί οι πόλεμοι θα περιορίζονταν στη Μέση Ανατολή ή θα άρχιζαν από εκεί. Όπως ακριβώς οι πείνες και οι σεισμοί, έτσι και οι πόλεμοι, δεν περιορίζονται σε μια μόνο περιοχή της γης.

Επίσης, το κλίμα του φόβου και της ανησυχίας που υπάρχει στον κόσμο σήμερα δεν μπορεί ν’ αποδοθή εντελώς στα γεγονότα της Μέσης Ανατολής. Τα λόγια του Ιησού Χριστού αποδείχθηκαν αληθινά, δηλαδή, ότι τα γεγονότα που θα συνέβαιναν όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά σ’ ολόκληρο τον κόσμο, θα προκαλούσαν μεγάλο φόβο. Ο Ιησούς είπε: «Και επί της γης [θα είναι] στενοχωρία εθνών εν απορία, . . . οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.»—Λουκ. 21:25, 26.

Επομένως, τα πρόσφατα γεγονότα της Μέσης Ανατολής είναι απλώς μέρος ενός πλήθους αποδείξεων που πιστοποιούν ότι τα λόγια του Ιησού σχετικά με τις συνθήκες που θα εχαρακτήριζαν τις «έσχατες ημέρες» του παρόντος συστήματος εκπληρώνονται. Αλλά κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει πραγματικά τι ρόλο μπορούν να παίξουν τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής στις εξελίξεις που θα οδηγήσουν στη ‘μεγάλη θλίψι.’

ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΕΣ ΑΓΡΥΠΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Φυσικά, οι αφιερωμένοι δούλοι του Θεού ενδιαφέρονται ζωηρά για οτιδήποτε συμβαίνει που εκπληρώνει Γραφικές προφητείες. Μοιάζουν με τους Εβραίους προφήτας των αρχαίων χρόνων που έδειχναν ζωηρό ενδιαφέρον για την εκπλήρωσι των θεοπνεύστων λόγων τους σχετικά με τον Μεσσία ή Χριστό. Στο εδάφιο 1 Πέτρου 1:10, 11, διαβάζομε: «Περί της οποίας σωτηρίας εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν οι προφήται οι προφητεύσαντες περί της χάριτος, ήτις έμελλε να έλθη εις εσάς, ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρωνε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας.»

Εν τούτοις, δεν πρέπει να εννοούμε περισσότερα απ’ όσα πραγματικά λέγει η προφητεία. Οι Γραφικές προφητείες δεν μπορούν να κατανοηθούν με κάθε λεπτομέρεια προτού γίνουν τα γεγονότα στα οποία αναφέρονται. Έτσι, είναι καλύτερα να μη κάνωμε εικασίες σχετικά με ωρισμένα γεγονότα που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή ή οπουδήποτε αλλού για το τι μπορεί να σημαίνουν ή όχι.

Αυτές οι εικασίες μπορούν να κάμουν ένα άτομο να χάση την ισορροπία του και να εμπλακή σε ζητήματα που έχουν στην ουσία λίγη ή καμμιά σημασία για την οικοδομή της πίστεως. Επίσης, μπορεί να σπαταλά γι’ αυτές πολύ χρόνο που διαφορετικά θα μπορούσε να τον χρησιμοποιήση επωφελέστερα για ν’ αποκτήση πνευματική δύναμι.

Επί πλέον, αν ένα άτομο δεν βλέπη τα γεγονότα να συμβαίνουν όπως φανταζόταν ότι έπρεπε να συμβούν, μπορεί να παύση να διακρίνη πόσο σπουδαίο είναι να διακρατή μια θαυμάσια σχέσι με τον Θεό βαδίζοντας σε μια οδό επιδοκιμασμένη από τον Θεό. Μπορεί ν’ αρχίση να σκέπτεται ότι αργεί ακόμη ή ημέρα του Θεού για την εκτέλεσι κρίσεως. Αυτό κατόπιν θα τον έκανε να επιθυμή να κερδίση ‘όλα όσα μπορεί’ απ’ αυτόν τον κόσμο. Θα μπορούσε ακόμη να απατηθή με τη σκέψι ότι θα μπορέση να διακρίνη από την εξέλιξι των παγκοσμίων γεγονότων πότε ακριβώς θα έπρεπε να κάμη τις αναγκαίες αλλαγές στη ζωή του για να κερδίση την επιδοκιμασία του Θεού και να επιζήση από την εκτέλεσι της κρίσεώς Του. Αυτός ο τρόπος σκέψεως μπορεί να στοιχίση σ’ ένα άτομο τη ζωή του όταν θα ξεσπάση απροσδόκητα η ‘μεγάλη θλίψις’ και τον συλλάβη σε μια αποδοκιμασμένη κατάστασι ενώπιον του Θεού.

Χωρίς αμφιβολία, είναι πολύ πια φρόνιμο να ζούμε κάθε μέρα περιμένοντας τη μεγάλη ημέρα του Θεού. Αυτή είναι η μοναδική πορεία που θα καταλήξη σε επιβίωσι. Ο Ιησούς Χριστός είχε συμβουλεύσει τους ακολούθους του να παραμένουν άγρυπνοι σε κάποια ωρισμένη εκπλήρωσι των προφητικών του λόγων. Προέτρεψε λέγοντας: «Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθήμενους επί πρόσωπον πάσης της γης [όχι μόνον στη Μέση Ανατολή]. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκ. 21:34-36.

Αν ενδιαφέρεσθε να σταθήτε ενώπιον του Υιού του ανθρώπου, του Ιησού Χριστού, ως επιδοκιμασμένος δούλος του Θεού, αφιερώστε χρόνο για να εξετάσετε τι πραγματικά λέγει η Αγία Γραφή. Προσέχετε να μη εξάγετε αστήρικτα συμπεράσματα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες καταστάσεις των παγκοσμίων γεγονότων, είτε αυτά σχετίζονται με τη Μέση Ανατολή είτε όχι. Κάνετε σκέψεις γύρω από εκείνα που έχουν πραγματική αξία—το να ζήτε σε αρμονία με τον προφητικό λόγο και να εφαρμόζετε τις Γραφικές συμβουλές στη ζωή σας. Αν ενεργήτε έτσι, θα διαπιστώσετε ότι η ζωή σας θα γίνη πλουσιώτερη ακόμη και τώρα και θα μπορήτε ν’ αποβλέπετε στο μέλλον με εμπιστοσύνη.

[Χάρτης της Μέσης Ανατολής στη σελίδα 579]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

ΣΥΡΙΑ

ΙΣΡΑΗΛ

ΙΟΡΔΑΝΙΑ

ΑΙΓΥΠΤΟΣ

[Εικόνα στη σελίδα 580]

Η περιοχή γύρω από την Μεγιδδώ δεν είναι ο συμβολικός Χαρ-Μαγιδδώ όπου θα διεξαχθή ο μεγάλος πόλεμος του Θεού