Όταν Πείνα Δεν θα Υπάρχη Πλέον

ΜΠΟΡΕΙ να μην έχη ποτέ συμβή να δοκιμάσετε ημέρες βασανιστικής πείνας που εκατομμύρια άνδρες, γυναίκες και παιδιά είναι υποχρεωμένοι ν’ αντιμετωπίζουν. Σύμφωνα μ’ ένα συντηρητικό υπολογισμό, 460 εκατομμύρια κάτοικοι της γης δεν έχουν επαρκή τροφή για να φάγουν. Άλλοι υπολογισμοί ανεβάζουν αυτή την αναλογία σ’ ένα δισεκατομμύριο άτομα. Εκείνα που ιδιαίτερα υφίστανται τις συνέπειες της πείνας είναι τα παιδιά. Η πείνα τους μπορεί να καταλήξη σε τύφλωσι, σε ανακοπή της αναπτύξεώς των, σε απώλεια της αντοχής των εναντίον της μολύνσεως και τελικά σ’ ένα πρόωρο θάνατο.

Χωρίς αμφιβολία η ανακούφισις από την πείνα είναι αναγκαία. Αλλά θα έλθη τέτοια ανακούφισις; Ναι, ο Δημιουργός του ανθρώπου, ο Ιεχωβά Θεός, έχει σκοπό να φέρη ένα τέλος στην πείνα. Η προφητεία του Ησαΐα, επί παραδείγματι, δείχνει με έμφασι μια παγκόσμια ευωχία με επαρκή τροφή για όλους. Διαβάζομε: «Και επί του όρους τούτου ο Κύριος των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς ευωχίαν από παχέων.»—Ησ. 25:6.

Στα εκατομμύρια των λιμοκτονούντων ατόμων μια τέτοια υπόσχεσις μπορεί να φαίνεται απίστευτη. Μπορεί να πιστεύουν απλώς ότι η γη δεν μπορεί να προμηθεύση αρκετή τροφή για όλους. Αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Στην έκδοσι του Σεπτεμβρίου 1974, το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν έλεγε: «Η γη και η τεχνολογία μπορούν πιθανόν να προμηθεύσουν τροφή για ένα πληθυσμό 40 έως 50 δισεκατομμύρια.» Γιατί τότε τόσο πολλοί άνθρωποι πεινούν; Η έλλειψις συνεργασίας μεταξύ των ατόμων, τα οικονομικά συστήματα που βασίζονται στην απόκτησι μεγάλων κερδών και η κακή διαχείρισις του πλούτου της γης είναι μεταξύ των παραγόντων που συντελούν στη λυπηρή κατάστασι που υπάρχει σήμερα.

Όλα αυτά τα πράγματα πηγάζουν από την αποτυχία του ανθρώπου να ενδιαφερθή για την ευημερία των συνανθρώπων του. Αυτή η αποτυχία δεν βρίσκεται σε αρμονία μ’ εκείνα που είπε ο Υιός του Θεού Ιησούς Χριστός: «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς.» (Ματθ. 7:12) Εφόσον το κήρυγμα του Ιησού προήρχετο από τον Πατέρα του, είναι φανερό ότι, σε τελευταία ανάλυσι, η περιφρόνησις για τον νόμο του Θεού ευθύνεται για το πρόβλημα της πείνας.—Ιωάν. 7:16.

Αξίζει να σημειωθή ότι πριν από πολλούς αιώνες ο Ιεχωβά Θεός απεκάλυψε στους Ισραηλίτες ότι η απελευθέρωσις από τη πείνα θα εξηρτάτο από την υπακοή τους στις εντολές του. Τους είχε πει: «Και εάν επιμελώς ακούσητε τας εντολάς μου, τας οποίας εγώ προστάζω εις εσάς σήμερον, να αγαπάτε Ιεχωβά τον Θεόν σας, και να λατρεύητε αυτόν . . . θα τρώγης και θα χορταίνης.»—Δευτ. 11:13-15, ΜΝΚ.

Η αρχαία ιστορία των Ισραηλιτών επιβεβαιώνει αυτά τα λόγια. Επί παραδείγματι, στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλέως Σολομώντος η πιστή προσκόλλησις του Ισραήλ στον νόμο του Θεού είχε σαν αποτέλεσμα την ευημερία και την ασφάλεια. Η Αγία Γραφή αναφέρει: «Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος!» (1 Βασ. 4:25) Έτσι είχαν εκπληρωθή τα λόγια του 72 Ψαλμού τα οποία αρχικά είχαν λεχθή για να δείξουν τι θα συνέβαινε στη διάρκεια της διακυβερνήσεως του Σολομώντος: «Θέλει υπάρχει αφθονία σίτου επί της γης· επί των κορυφών των ορέων θα υπάρχη περίσσεια.»—Ψαλμ. 72:16.

Η κατάστασις που επικρατούσε στη διάρκεια της ευημερούσης βασιλείας του Σολομώντος ήταν μια προφητική εικόνα των μεγαλειωδών συνθηκών που θα υπάρχουν σ’ ολόκληρη τη γη κάτω από τη διακυβέρνησι του μεγαλυτέρου Σολομώντος του Ιησού Χριστού. (Ματθ. 12:42) Αυτό το γνωρίζομε διότι τα λόγια του Ψαλμού 72:8 επαναλαμβάνονται στον Ζαχαρία 9:10, όπου διαβάζομε τα εξής σχετικά με τη διακυβέρνησι του Μεσσίου: «Αυτός θέλει λαλήσει ειρήνην προς τα έθνη, και η εξουσία αυτού θέλει είσθαι από θαλάσσης έως θαλάσσης και από ποταμού έως των περάτων της γης.»—Παράβαλε Ζαχαρίας 9:9 με Ματθαίον 21:4, 5.

Επειδή ολόκληρη η γη θα περιέλθη στη δικαιοδοσία του, ο Ιησούς Χριστός θα φροντίση ώστε όλοι οι υπήκοοί του να ωφελούνται από την αφθονία της γης. Επίσης θα εξαλείψη όλους εκείνους που δεν θέλουν την ειρήνην που αυτός θα προσφέρη και οι οποίοι θα επιμένουν στις δικές των οδούς, προς βλάβην των συνανθρώπων τους. Όταν ο Ιησούς ήταν στη γη, είπε στους μαθητάς του ότι θα ήρχετο με εκτελεστική εξουσία σ’ ένα καιρό μεγάλης στενοχωρίας και ανησυχίας που θα υπήρχε σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. (Λουκ. 21:25-36) Όταν λάβωμε υπ’ όψιν την αυξανόμενη παγκόσμια στενοχωρία, τότε αντιλαμβανόμεθα ότι ο καιρός πρέπει να είναι πολύ πλησίον.

Η ενέργεια που θ’ αναλάβη ο Ιησούς Χριστός εναντίον εκείνων οι οποίοι εμμένουν στην ιδιοτελή επιδίωξι των δικών των συμφερόντων και οι οποίοι αντιτίθενται στην κυριαρχία του θα σημάνη τέλος στα άπληστα εμπορικά συστήματα, στην κακή διαχείρισι του πλούτου της γης, στην άνιση διανομή των αποθεμάτων των τροφίμων και σε όλους τους άλλους παράγοντες που ευθύνονται για τη θλιβερή κατάστασι των λιμοκτονούντων ανθρώπων.

Κατόπιν ο Ιησούς Χριστός θα φροντίση να βοηθήση τους υπηκόους του ν’ απολαμβάνουν το καλύτερο από τη ζωή. Το μεγάλο του ενδιαφέρον για τη σωματική ευημερία του λαού, που έδειξε όταν ήταν στη γη ως άνθρωπος, μας διαβεβαιώνει γι’ αυτό. Επί παραδείγματι, κάποτε κάλεσε τους μαθητάς του και τους είπε: «Σπλαγχνίζομαι δια τον όχλον, διότι τρεις ήδη ημέρας μένουσι πλησίον μου και δεν έχουσι τι να φάγωσι· και να απολύσω αυτούς νήστεις δεν θέλω, μήποτε αποκάμωσι καθ’ οδόν.» (Ματθ. 15:32) Αυτό το στοργικό ενδιαφέρον υπεκίνησε τον Ιησού να κάμη ένα θαύμα. Χρησιμοποιώντας επτά άρτους και λίγα ψάρια επρομήθευσε ένα γεύμα για τέσσερις χιλιάδες άνδρες εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά. (Ματθ. 15:34-38) Σε μια προγενέστερη περίπτωσι είχε κάμει ένα παρόμοιο θαύμα με πέντε άρτους και δύο ψάρια.—Ματθ. 14:17-21.

Ένας τέτοιος θαυματουργικός πολλαπλασιασμός του άρτου και των ιχθύων μπορεί να φαίνεται απίστευτος. Αλλά δεν θα έπρεπε ν’ αναμένωμε πράγματα τέτοιας φύσεως από κάποιον που δεν είναι συνηθισμένος άνθρωπος, αλλ’ ο Υιός του Θεού; Και αν μπορούσε να εκτελή θαύματα στο να προμηθεύη τα αναγκαία, ασφαλώς έχει τη δύναμι να κάμη όλη τη γη να ‘δίνη τον καρπόν αυτής’ όταν οι ιδιοτελείς άνθρωποι που μολύνουν και ‘καταστρέφουν’ αυτόν τον πλανήτη θα έχουν εξαλειφθή!—Ψαλμ. 67:6· Αποκάλ. 11:18.

Έτσι μπορούμε ν’ αποβλέπωμε με εμπιστοσύνη σ’ έναν καιρό όχι πολύ μακρυνό όπου η πείνα θα είναι ένα πράγμα του παρελθόντος. Αν θέλετε να δήτε αυτόν τον καιρό, ενεργήστε θετικά για να δείξετε ότι θέλετε να είσθε ένας υπάκουος δούλος του Θεού και του Χριστού. Τότε, όπως στην περίπτωσι των Ισραηλιτών στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντος, μπορεί να είσθε μεταξύ των πολλών που θα απολαύσουν ένα καιρό ειρήνης ασφαλείας και ευημερίας.

[Εικόνα στη σελίδα 387]

«Θέλει υπάρχη αφθονία σίτου επί της γης· επί των κορυφών των ορέων θα υπάρχη περίσσεια.»—Ψαλμ. 72:16, ΜΝΚ.