Το Κεντρικό Χαρακτηριστικό των Αγαθών Νέων—Η Βασιλεία του Θεού
«Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.»—Ματθ. 6:33
1. Τι έχουν σαν επίκεντρο τα αγαθά νέα, και γιατί;
ΤΑ ΑΓΑΘΑ νέα από την Αγία Γραφή έχουν σαν επίκεντρο τη βασιλεία του Θεού. Γιατί; Διότι όλοι οι σκοποί του Θεού προς την ανθρωπότητα βρίσκουν την εκπλήρωσί τους στη Βασιλεία. Εκείνο που χρειάζεται σήμερα ο άνθρωπος, είναι μια καλή διακυβέρνησι—μια κυβέρνησι που παρέχει κατάλληλη καθοδηγία χωρίς ν’ αφαιρή την ελευθερία και τα κίνητρα, την πρωτοβουλία ή την ατομικότητα.
2. Γιατί η κυβέρνησις από τον Δημιουργό είναι καλύτερη από την κυβέρνησι των ανθρώπων;
2 Η παρά Θεού κυβέρνησις είναι ουσιώδης για τη ζωή και την ευτυχία της ανθρώπινης φυλής. Ο άνθρωπος έχει δείξει καταφανώς ότι δεν μπορεί ν’ αυτοκυβερνηθή επιτυχώς με όποια μορφή διακυβερνήσεως κι αν επινοήση. Ο θεόπνευστος προφήτης έγραψε: «Ιεχωβά, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ’ αυτού· του περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.» (Ιερεμ. 10:23) Αλλά ο Δημιουργός γνωρίζει τι ακριβώς χρειάζονται οι άνθρωποι, τα πλάσματά του. Γνωρίζει τα αισθήματά τους, τις ελλείψεις τους, τις αρέσκειές τους, τις επιθυμίες τους. (Ματθ. 6:7, 8, 32) Μόνον Αυτός μπορεί να φέρη πραγματική ευχαρίστησι στη ζωή τους. «Ανοίγεις την χείρά σου [συ, ο Θεός] και χορταίνεις την επιθυμίαν παντός ζώντος,» λέγει η Αγία Γραφή. Θα το κάνη αυτό μέσω της βασιλείας του.—Ψαλμ. 145:16.
3. (α) Τι σχέσι έχει η Βασιλεία με την κυριαρχία του Θεού; (β) Περιγράψτε την εκλογή και τη σύνθεσι της Βασιλείας.
3 Η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού είναι μια κυβέρνησις που έχει ρυθμισθή και ιδρυθή από τον Ιεχωβά Θεό, που είναι ο μόνος Κυρίαρχος του Σύμπαντος. Η Βασιλεία υπόκειται στην κυριαρχία του και ενεργεί σύμφωνα μ’ αυτό το γεγονός. (1 Κορ. 15:27, 28) Αποτελεί το μέσον εκφράσεως της κυριαρχικής εξουσίας και διακυβερνήσεως του Θεού επί της γης. Επικεφαλής αυτής της βασιλείας είναι ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, ο Μεσσίας, που είναι τώρα ένα αθάνατο ουράνιο πνευματικό πρόσωπο. Αυτός είναι το «απαύγασμα της δόξης [του Θεού] και [ο] χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού.» (Εβρ. 1:3) Υπ’ αυτόν ως Κεφαλήν, υπάρχουν 144.000 συμβασιλείς που «ηγοράσθησαν» από την ανθρωπότητα και επελέγησαν επιμελώς σε μια περίοδο 1.900 και πλέον ετών. (Αποκάλ. 14:1-5) Για τον Χριστό λέγονται τα εξής: «Ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους, και έκαμες ημάς εις τον Θεόν ημών βασιλείς και ιερείς, και θέλομεν βασιλεύσει επί της γης.»—Αποκάλ. 20:4-6.
ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΗ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
4. Πώς θα βοηθήση η Βασιλεία τους υπηκόους της;
4 Ο προφήτης του Θεού δηλώνει: «Όταν αι κρίσεις σου [σού Ιεχωβά] ήναι εν τη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην.» (Ησ. 26:9) Μέσω της διατάξεως της Βασιλείας, θα ληφθή πρόνοια ώστε άτομο στη γη να λάβη μια προσωπική, ειδική φροντίδα και βοήθεια για να μάθη τον κατάλληλο τρόπο διαβιώσεως. Ο Βασιλεύς θα ‘οδηγήση εις ζώσας πηγάς υδάτων’ όλους τους ευπειθείς.—Αποκάλ. 7:17.
5. Με ποιους τρόπους οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν σήμερα να δώσουν στους ανθρώπους την απαιτούμενη βοήθεια;
5 Λαμβάνουν οι άνθρωποι γενικά αυτή τη φροντίδα και την καθοδηγία τώρα; Όχι, οι άνθρωποι τυγχάνουν πολύ μικρής βοηθείας από τις κυβερνήσεις των. Υπάρχουν νόμοι για προστασία και καθοδηγία, που έγιναν από ανθρώπους και επιβάλλονται από ανθρώπους. Αλλά δεν καλλιεργείται η ολοκάρδια υπακοή, σ’ ένα νόμο που είναι ορθός. Η παράλειψις αποδόσεως δικαιοσύνης, μαζί με τη διαφθορά και τις αδικίες που γίνονται από ανθρώπους υψηλά ισταμένους, δημιουργεί έλλειψι σεβασμού για την κυβέρνησι και καταλήγει σε έκλυσι των ηθών από μέρους των ανθρώπων.
6. Ποια άλλη ζωτική ανάγκη θα προμηθεύση η Βασιλεία;
6 Επίσης, μια ζωτική ανάγκη σήμερα είναι η ελπίδα, μια ελπίδα που έχει θεμέλια. Ο απόστολος Παύλος μίλησε για την «ελπίδα [του] . . . εις τον Θεόν,» την οποία είχαν και οι Ιουδαίοι επίσης, ότι «μέλλει να γείνη ανάστασις νεκρών, δικαίων τε και αδίκων.» (Πράξ. 24:15) Η ελπίδα είναι μια χαρωπή προσμονή με την προοπτική της πραγματοποιήσεως αυτών για τα οποία ελπίζουν. Ο κόσμος προσφέρει λίγες ελπίδες για τους ζώντες, και καμμιά απολύτως ελπίδα για τους νεκρούς. Είναι μια ευκαιρία που δίνεται ακόμη και σ’ εκείνους που έκαναν κακή χρήσι της ζωής τους, ώστε να μπορέσουν να κάνουν αλλαγές για ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή. Εκατομμύρια άνθρωποι θ’ αναστηθούν κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Θεού, για να μάθουν δικαιοσύνη και να ζήσουν. Ο Ιησούς είπε: «Έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι νεκροί θέλουσιν ακούσει την φωνήν του Υιού του Θεού, και οι ακούσαντες θέλουσι ζήσει.»—Ιωάν. 5:25· Αποκάλ. 20:11-13.
7. Πώς τα λόγια του Ιησού για τον Παράδεισο θα εκπληρωθούν;
7 Ως ένας απ’ αυτά τα άτομα, ο κακούργος που πέθανε δίπλα στον Ιησού, έλαβε αυτή την υπόσχεσι: «Θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.» (Λουκ. 23:43) «Παράδεισος» σημαίνει «κήπος», «άλσος», όπως ήταν η ωραία περιοχή που έκαμε ο Θεός ως κατάλληλη κατοικία για τον Αδάμ, τον τέλειο άνθρωπο. (Γέν. 2:8, 9) Κάτω από τη διακυβέρνησι της βασιλείας, όλη η γη θ’ αποτελή ένα ‘ένδοξο υποπόδιον’ για τον Θεό και μια τέρψι για τον άνθρωπο. (Ησ. 66:1· 60:13) Επίσης ο Θεός, διακυβερνώντας τη γη του μέσω της Βασιλείας, θα φροντίση να επανέλθη η οικολογική ισορροπία της γης, εξαλείφοντας τα αποτελέσματα 6.000 ετών περίπου ανεπιτυχών προσπαθειών και κακής διαχειρίσεως εκ μέρους του ανθρώπου. Η γη και οι καιρικές της συνθήκες, η βλάστησίς της, η ζωική της κτίσις, και ο άνθρωπος, θα συντονισθούν για μια ευχάριστη διαβίωσι—και όλα θ’ αντανακλούν την τιμή και τον αίνο προς τον Δημιουργό.—Ψαλμ. 148.
ΣΩΜΑΤΙΚΗ, ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ
8. (α) Εκτός από τη βασιλική εξουσία, ποια άλλη υπηρεσία θα προσφέρουν οι 144.000 σύντροφοι του Χριστού; (β) Τι είδους ιερείς θα είναι αυτοί; (Εβρ. 4:15)
8 Έτσι, μπορούμε να διακρίνωμε ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα στη βασιλεία του Θεού απ’ όσα εμείς αναμένομε συνήθως από μια κυβέρνησι. Η βασιλεία του Θεού θα επιφέρη αυτά τα θαυμαστά αποτελέσματα διότι οι βασιλείς της θ’ αποτελούν επίσης ένα ουράνιο ιερατείο—όχι μια ιεραρχία ιερέων στη γη στους οποίους γίνονται εξομολογήσεις και οι οποίοι διακυβερνούν με σκληρότητα και μέσω δεισιδαιμονίας, θέτοντας ένα βαρύ φορτίο εξόδων στους ανθρώπους. Αυτοί οι βασιλείς, 144.000 τον αριθμό, καλούνται επομένως «βασίλειον ιεράτευμα,» κάτω από τον Αρχιερέα των, τον Ιησού Χριστό. (1 Πέτρ. 2:9) Αυτό το ιερατείο δεν θ’ αποβλέπη στα δικά του συμφέροντα ή σε υλικά πλούτη, διότι θα είναι ουράνιοι ιερείς και μιμηταί του μεγάλου των, ελεήμονος Αρχιερέως. Αυτοί θα έχουν την ευθύνη παροχής πνευματικής εκπαιδεύσεως στους ανθρώπους. Δεν θα υπάρχουν τότε απατηλές, ψευδείς θρησκείες στη γη, ούτε πολιτικές οργανώσεις που πιέζουν τους λαούς, ούτε εμπορική εκμετάλλευσις. Αυτές οι καταστρεπτικές οργανώσεις θα καταστραφούν οι ίδιες.—Αποκάλ. 11:18.
9. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των ενεργειών του ‘βασιλείου ιερατεύματος’;
9 Καθώς οι άνθρωποι θα προοδεύουν πνευματικώς, εφαρμόζοντας ορθές αρχές στην καθημερινή τους ζωή, θ’ ανορθώνωνται σε τελειότητα με τη δύναμι του ουρανίου σώματος τών βασιλέων και ιερέων. Κατόπιν, δεν θα μπορή πια να λέγη κανείς, «δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω· αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω.» (Ρωμ. 7:19) Κάθε άνθρωπος, που θα είναι τέλειος, θα έχη πλήρη έλεγχο όλων των δυνάμεων και ικανοτήτων του, και θα είναι αληθινά ‘κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού,’ αντανακλώντας τη δόξα του.—Γέν. 1:26, 27· Ρωμ. 3:23.
10. Θα υπόκειται αυτό το «βασίλειον ιεράτευμα» σε φθορά, όπως τα περασμένα ιερατεία; Γιατί;
10 Πώς μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι μπορούμε να εμπιστευώμεθα σ’ αυτή τη βασιλεία ιερέων; Θα υπόκειται αυτή η βασιλεία σε τελική φθορά, όπως ακριβώς οι περασμένες κυβερνήσεις και τα ιερατεία; Όχι. Ο Θεός δεν κάνει τίποτε χωρίς να έχη πρώτα την κατάλληλη βάσι στη δικαιοσύνη. «Η δικαιοσύνη και η κρίσις είναι η βάσις του θρόνου σου» έγραψε ο ψαλμωδός. (Ψαλμ. 89:14· Έξοδ. 34:6, 7) Επομένως, για να ετοιμάση το «βασίλειον ιεράτευμά» του, χρειάσθηκαν αιώνες για να επιλέξη, να εκπαιδεύση, να δοκιμάση, και να τελειοποιήση τα ατομικά μέλη του ιερατείου.
Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΑΡΞ
11. Περιγράψτε τη ζωή του Βασιλέως της Βασιλείας μέχρι τον καιρό που έγινε ένας τέλειος, πλήρως ανεπτυγμένος άνδρας.
11 Πρώτος και κυριώτερος όλων είναι ο Βασιλεύς, η Κεφαλή του ‘βασιλείου ιερατεύματος.’ Αυτός είναι το πρώτο δημιούργημα του Θεού, ο ‘μονογενής Υιός’ του Θεού. (1 Ιωάν. 4:9· Αποκάλ. 3:14) Πουθενά δεν λέγει η Γραφή ότι αυτός είναι μέρος μιας λεγομένης «Τριάδος,» ή ότι είναι ίσος με τον Ιεχωβά Θεό. Αποκαλούσε τον Ιεχωβά ‘Πατέρα μου και Θεόν μου.’ (Ιωάν. 20:17) Αυτός ο Υιός, ο Ιησούς Χριστός, όταν ήταν στη γη, παραδέχθηκε ότι απελάμβανε μια προανθρώπινη ύπαρξι στον ουρανό μαζί με τον Πατέρα του. (Ιωάν. 8:56-58) Δεν ήταν πρόβλημα για τον Δημιουργό Ιεχωβά Θεό να μεταβιβάση τη ζωή του Υιού του στη μήτρα μιας παρθένου ονομαζομένης Μαρίας. Συνεπώς, μολονότι ο Ιησούς είχε ένα ουράνιο Πατέρα, γεννήθηκε από μια γυναίκα ως ένα τέλειο ανθρώπινο παιδί, και δεν ήταν πια ένα ουράνιο πνευματικό πρόσωπο όπως ήταν άλλοτε. (Γαλ. 4:4· Λουκ. 1:35) Αναπτύχθηκε κι έγινε πλήρης, τέλειος άνδρας—ένα ισοδύναμο του τελείου Αδάμ, που αργότερα αμάρτησε κι έγινε πατέρας όλου του ανθρωπίνου γένους.—Ιωάν. 1:14· 1 Κορ. 15:45.
12. Πώς εφάνη η ταπεινοφροοσύνη του Χριστού και η αγάπη του Ιεχωβά στην πορεία του Ιησού;
12 Η Γραφή λέγει τα εξής σχετικά με την κάθοδο του Υιού του Θεού από την ανώτερη, πνευματική ζωή στην ανθρώπινη φύσι, από ταπεινή υπακοή στον Πατέρα του και από αγάπη για το ανθρώπινο γένος: «Εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους, και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.» (Φιλιππ. 2:7, 8) Μεγάλη ήταν η αγάπη του Πατρός που εθυσίασε έτσι τον Υιό του. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.»—Ιωάν. 3:16.
ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
13. Γιατί ήταν ανάγκη να υποστή ο Χριστός παθήματα και θάνατο;
13 Γιατί ήταν ανάγκη να υποστή ο Υιός του Θεού όλες αυτές τις δοκιμασίες, ακόμη και τον θάνατο; Κατ’ αρχήν, αυτό το απαιτούσε ο σκοπός του Θεού να έχη μια δίκαιη Βασιλική κυβέρνησι που να εκφράζη την κυριαρχία του. Ταυτόχρονα, ο θάνατος του Ιησού ήταν ουσιώδης για τη σωτηρία και τη ζωή όλου του ανθρωπίνου γένους. Πώς;
14. (α) Ποια εγγύησι δίνει για μας η επίγεια πορεία του Ιησού; (β) Πώς περιγράφει ο απόστολος Παύλος την πορεία της ζωής του Ιησού και τα αποτελέσματά της;
14 Εν πρώτοις, η πορεία που ανέλαβε ο Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, μεγαλύνει τη δικαιοσύνη και εντέλεια του Θεού και εγγυάται μια ακλόνητη, άφθαρτη διακυβέρνησι για τη γη. Παρέσχε μια σταθερή βάσι για την πίστι μας. Διότι, για να είναι κατάλληλος ως ουράνιος Βασιλεύς και Αρχιερεύς, ο Ιησούς έπρεπε να υποστή την πιο αυστηρή την πιο διερευνητική δοκιμασία. Ο απόστολος Παύλος είπε τα εξής σχετικά μ’ αυτό:
«Εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού, μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού, καίτοι ων Υιός, έμαθε την υπακοήν αφ’ όσων έπαθε, και γενόμενος τέλειος, κατεστάθη αίτιος σωτηρίας αιωνίου εις πάντας τους υπακούοντας εις αυτόν, ονομασθείς υπό του Θεού αρχιερεύς κατά την τάξιν Μελχισεδέκ [ιερέως της εποχής του Αβραάμ, προτού γίνη η διαθήκη του Νόμου, ο οποίος είχε διορισθή απ’ ευθείας από τον Θεό].»—Εβρ. 5:7-10.
15. (α) Για ποιο λόγο ο Χριστός ικέτευε τον Θεό με δυνατές κραυγές και δάκρυα; (β) Πώς έμαθε την υπακοή, και ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
15 Ο Ιησούς διεκράτησε την ακεραιότητά του με τέλειο τρόπο. ‘Επεκαλέσθη μετά κραυγής τον Θεό’ για ν’ αποφύγη, όχι τον θάνατό του ως θυσία για το ανθρώπινο γένος, αλλά ένα θάνατο λόγω δυσμενείας του Θεού για οποιαδήποτε απιστία ή παράλειψι από μέρους του. Ήθελε να στεφθή η πορεία του με επιτυχία. «Έμαθε την υπακοήν.» Υπήρξε ευπειθής στον ουρανό κάτω από εντελώς ευνοϊκές συνθήκες. Αλλά στη γη, η υπακοή στον Θεό επέφερε διωγμό και παθήματα, ακόμα και καταθλιπτικές συνθήκες. Ο Ιησούς ήταν τέλειος και δίκαιος, χωρίς μώμο εκ γενετής, αλλά στο τέλος της πορείας του τελειοποιήθηκε μ’ ένα κατά πολύ εξυψωμένο τρόπο ως ο πλήρως κατάλληλος, δοκιμασμένος και αληθινός Βασιλεύς-Ιερεύς.
16. Πώς η επίγεια δοκιμασία και τα παθήματα του Ιησού απεργάσθηκαν τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους;
16 Πώς η επίγεια δοκιμασία, τα παθήματα και ο θάνατος του Ιησού απεργάσθηκαν τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους; Και πάλι ο απόστολος απαντά:
«Έπρεπε να ομοιωθή κατά πάντα με τους αδελφούς, δια να γείνη ελεήμων και πιστός αρχιερεύς εις τα προς τον Θεόν, δια να κάμη εξιλέωσιν υπέρ των αμαρτιών του λαού. Επειδή καθ’ ότι αυτός έπαθε πειρασθείς δύναται να βοηθήση τους πειραζομένους.»—Εβρ. 2:17, 18.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΛΗ ΕΞΑΓΟΡΑΣΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
17-19. (α) Σε ποια κακή κατάστασι ευρίσκετο η ανθρώπινη φυλή; (Ρωμ. 7:14· Ψαλμ. 49:6-9) (β) Πώς ο Ιησούς προμήθευσε την απάντησι για την ολέθρια κατάστασι του ανθρωπίνου γένους;
17 Όταν ο Αδάμ στασίασε κατά του Θεού, έγινε εχθρός του Θεού κι έτσι έχασε τη ζωή του κι έκανε τους απογόνους του να γεννηθούν αμαρτωλοί υποκείμενοι στη δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου. (Γέν. 3:17-19· Ψαλμ. 51:5) Επομένως, τα τέκνα του δεν ήσαν εκούσιοι αμαρτωλοί. Μπορούσαν να εξαγορασθούν. (Ρωμ. 8:20) Ο Ιησούς Χριστός ως Ιερεύς, έπρεπε να προσφέρη μια θυσία της αξίας και ποιότητος που απητείτο για την εξιλέωσι της αμαρτίας. Κανένας άνθρωπος που κατήγετο από τον Αδάμ δεν μπορούσε να το κάνη αυτό με χρήματα, ή ακόμη και με θυσία της ζωής του—το τίμημα ήταν πολύ υψηλό, διότι εκείνο που απητείτο ήταν το αντίστοιχο του Αδάμ, μια τέλεια ανθρώπινη ζωή. Ο Χριστός προμήθευσε το αναγκαίο «αντίλυτρον υπέρ πάντων.» (1 Τιμ. 2:5, 6) Ο Χριστός ήλθε για να προμηθεύση εκείνο που προεσκίαζε ο Νόμος με τις κατώτερες θυσίες ζώων που απαιτούσε.
18 Όταν απευθύνθηκε ο Ιησούς στον Θεό στον καιρό του βαπτίσματός του, το υπόμνημα παρουσιάζει τον Ιησού σαν να λέγη τα εξής: «Θυσίαν και προσφοράν δεν ηθέλησας, αλλ’ ητοίμασας εις εμέ σώμα [ένα τέλειο ανθρώπινο σώμα]· Ιδού, έρχομαι, εν τω τόμω του βιβλίου [στον ρόλο του Νόμου, ιδιαίτερα τα σημεία που απηυθύνοντο προς τους βασιλείς, όπως τα εδάφια Δευτερονόμιον 17:19, 20] είναι γεγραμμένον περί εμού, δια να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου.»—Εβρ. 10:5-7· Ψαλμ. 40:7, 8.
19 Ο Θεός, λοιπόν, ενήργησε έτσι ώστε ό,τι θα λάβωμε—όλες οι ελπίδες μας—να εξαρτώνται από τον Ιησού Χριστό. Εκείνο που έκανε αυτός ο μέγας Βασιλεύς και εκείνα που θα κάνη για το καλό μας, εξετάζονται στο επόμενο άρθρο.