Η Παρθενική Γέννηση—Γεγονός ή Μύθος;
ΟΙ περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι, σύμφωνα με την αφήγηση της Βίβλου, ο Ιησούς γεννήθηκε από μια παρθένο. Δεν το δέχονται όμως αυτό όλοι σαν αληθινό. Βρίσκετε την παρθενική γέννηση λογική; Έχει σημασία αν την πιστεύετε ή όχι;
Ανάμεσα στα άτομα που απορρίπτουν την αφήγηση της Βίβλου είναι εκείνα που θεωρούν μια παρθενική γέννηση σαν βιολογικά απαράδεκτη. Εν τούτοις, μερικά τέτοια άτομα ίσως να αναθεωρήσουν την άποψή τους, λόγω των συγχρόνων επιστημονικών εξελίξεων στον χειρισμό της γενετικής. Είναι δυνατόν να έγινε κάτι τέτοιο στην παρθενική γέννηση τον Ιησού;
Άλλα άτομα έχουν αηδιάσει από τις προσθήκες που έχουν κάνει η Καθολική και η Ορθόδοξη εκκλησία στην απλή Βιβλική αφήγηση για την παρθενική γέννηση. Για παράδειγμα, η εξύψωση της λατρείας της παρθένου Μαρίας έχει καταστρέψει ολόκληρη την ιστορία για μερικούς.
Άλλοι πάλι βρίσκουν την ιδέα της παρθενικής γεννήσεως κάπως αντιπαθητική. Ασφαλώς, σκέπτονται, αν ο Θεός είναι παντοδύναμος, δεν χρειάζεται μια τέτοια επινόηση για να πετύχει το σκοπό του. Ίσως θεωρούν την παρθενική γέννηση απλώς σαν μια συμβολική ιστορία, μια παραβολή.
Θα εξετάσουμε καθεμιά απ’ αυτές τις απόψεις και θα δούμε πώς το ζήτημα μπορεί να επηρεάσει τη ζωή μας και τις δοξασίες μας. Αλλά πρώτα αξίζει να ρίξουμε μια ματιά σ’ αυτά που πραγματικά λέει η Βίβλος γύρω από την παρθενική γέννηση.
Τι λέει Πραγματικά η Βίβλος
Υπάρχουν δυο εκθέσεις, που κι οι δυο γράφτηκαν από ευφυείς ανθρώπους που ζούσαν όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη. Μάλιστα η μια είναι γραμμένη από έναν γιατρό, τον Λουκά. Η άλλη από τον Ματθαίο, έναν άνθρωπο που ήταν εξασκημένος στους λογαριασμούς και που είχε εκλεχτεί από τον Ιησού σαν ένας από τους 12 αποστόλους.
Η αφήγηση του Ματθαίου συγκεντρώνεται στο ρόλο του Ιωσήφ, του άνδρα «της Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς.» (Ματθαίος 1:16) Το πρώτο κεφάλαιο, εδάφιο 18, εξηγεί ότι η Μαρία, μια παρθένα, βρέθηκε έγκυος πριν ενωθεί με τον αρραβωνιαστικό της, τον Ιωσήφ. Όταν το ’μαθε αυτό, ο Ιωσήφ, ένας «δίκαιος άνθρωπος, αποφάσισε να διακόψει κρυφά τον αρραβώνα τους για να μην εκθέσει τη Μαρία σε δημόσια ντροπή. Αλλά, ο Θεός του έκανε γνωστό ότι η σύλληψη είχε γίνει με τη δύναμη του αγίου πνεύματος, γιατί ο Θεός είχε διαλέξει τη Μαρία για έναν ειδικό ρόλο σαν μητέρα του Σωτήρα. Ύστερα απ’ αυτή τη διαβεβαίωση, ο Ιωσήφ πήρε τη Μαρία σπίτι του, «και δεν εγνώριζεν αυτήν, εωσού εγέννησε τον υιόν αυτής.»—Ματθαίος 1:25.
Ο Λουκάς, από τ’ άλλο μέρος παρουσιάζει την αφήγηση από τη μεριά της Μαρίας. Τα βασικά γεγονότα είναι τα ίδια, αλλά δίνει λεπτομέρειες για τη συνομιλία ανάμεσα στη Μαρία και στον άγγελο, που της αποκάλυψε το προνόμιο που της προσφερόταν να γίνει μητέρα. Κατάπληκτη, η Μαρία αποκρίθηκε: «Πώς θέλει είσθαι τούτο, επειδή άνδρα δεν γνωρίζω;» Της φάνηκε απίστευτο, όπως μπορεί να φαίνεται και σε σας. Ο άγγελος τότε της εξήγησε ότι η σύλληψη θα ήταν θαυματουργική, από το άγιο πνεύμα, από τη δύναμη του Υψίστου, του οποίου έτσι το παιδί θα γινόταν γιος. Η Μαρία δέχτηκε πρόθυμα την τιμή και στον κατάλληλο καιρό γέννησε ένα γιο, τον Ιησού.—Λουκάς 1:26-38.
Η Βίβλος λέει λίγα σχετικά με τη Μαρία μετά τη γέννηση του Ιησού. Αναφέρεται σε σχέση μ’ αυτόν λίγες φορές, αλλά δεν υπάρχει ένδειξη ότι προεξείχε ανάμεσα στους μαθητές. Ασφαλώς δεν ασκούσε επιρροή πάνω στον Ιησού μετά την παιδική του ηλικία. Σε μερικές περιπτώσεις ο Ιησούς χρειάστηκε να το υπενθυμίσει αυτό τόσο στην ίδια όσο και σ’ άλλους. (Ιωάννης 2:4· Ματθαίος 12:46-50) Αισθανόταν, όμως, στοργή γι αυτήν. Ακόμη και όταν πέθαινε, ο Ιησούς ανέθεσε στον απόστολο Ιωάννη να την φροντίζει.—Ιωάννης 19:26, 27.
Η Μαρία ήταν επίσης ανάμεσα στους μαθητές μετά την ανάσταση του Ιησού και πιθανόν ήταν παρούσα την Πεντηκοστή όταν το άγιο πνεύμα ήρθε πάνω σε 120 μαθητές. (Πράξεις 1:13, 14· 2:1-4) Σαφώς, ο ρόλος της Μαρίας στα τελευταία της χρόνια ήταν ρόλος πιστής, ταπεινής μαθήτριας, χωρίς οποιαδήποτε νύξη ανωτερότητας, εξουσίας ή ειδικής διακρίσεως.
Αφού είδαμε τι έχει να πει η Βίβλος για την παρθενική γέννηση, μπορούμε τώρα να εξετάσουμε τα ερωτήματα που δημιουργούνται σε πολλές διάνοιες κατά πόσον είναι επιστημονικά παραδεκτή ή ακόμη και λογικά πιστευτή.