Τι Απέγινε η Εκτίμηση;

ΤΟ δωδεκάχρονο αγόρι σκούπιζε τα πιάτα, πράγμα που δεν του πολυάρεσε. Αιφνίδια, μια μεγάλη πιατέλα του γλίστρησε από τα χέρια και έγινε κομμάτια στο πάτωμα της κουζίνας. Η στιγμιαία σιωπή που ακολούθησε φάνηκε ατέλειωτη. Τότε η μητέρα του είπε: «Ξέρεις, Ρόμπερτ, τόσες φορές μου σκουπίζεις τα πιάτα, και για πρώτη φορά έσπασες κάτι. Σου αξίζει ένα μπράβο γι’ αυτό.»

Η ανησυχία εξαφανίστηκε από το πρόσωπο του αγοριού και χαμογέλασε με αγάπη στη μητέρα του. Τα λίγα λόγια της γεμάτα εκτίμηση στην κατάλληλη στιγμή βοήθησαν να μη χαλάσει η διάθεση ούτε του γιου της ούτε της ίδιας. Πόσο αληθινά είναι τα λόγια του σοφού Σολομώντα! «Λόγος λαληθείς πρεπόντως είναι μήλα χρυσά εις ποικίλματα αργυρά.»—Παροιμίαι 25:1, 11.

«Αχάριστοι»

Είναι αλήθεια συγκινητικό ν’ ακούς λίγα λόγια επαίνου ή ευγνωμοσύνης. Αλλά τι έχει γίνει η εκτίμηση; Στο σημερινό υλιστικό κόσμο οι ειλικρινείς εκφράσεις εκτιμήσεως σιγά σιγά εξαφανίζονται! Η ευγνωμοσύνη αντικαθίσταται από μια στάση εγωισμού. Από το λεξιλόγιο πολλών ανθρώπων λείπει ακόμη και η απλή φράση «Σ’ ευχαριστώ πολύ!» Αυτή η κατάσταση εκπληρώνει τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: «Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέρες θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, . . . αχάριστοι.»—2 Τιμόθεον 3:1-5.

Και το χειρότερο είναι ότι την εκτίμηση συχνά την αντικαθιστά η κολακεία. Οι εκφράσεις εκτιμήσεως πρέπει να γίνονται από την καρδιά χωρίς σκέψη για προσωπικό κέρδος. Όμως, η κολακεία, που συνήθως είναι ανειλικρινής και υπερβολική, ξεκινάει με την υστερόβουλη σκέψη και ελατήριο να πετύχει στο μέλλον κανείς κάτι ή ν’ αποκτήσει προσωπικά κέρδη. (Ιούδας 16) Σε ποιον αρέσει η ανειλικρινής κολακεία; Η γνήσια όμως εκτίμηση είναι κάτι το διαφορετικό!

Ο συγγραφέας Μαρκ Τουέην είπε κάποτε: «Μπορώ να συντηρηθώ στη ζωή για δυο μήνες μ’ έναν καλό έπαινο.» Οι περισσότεροι χαιρόμαστε όταν κάποιος μας πει μερικά ειλικρινή επαινετικά λόγια. Και μάλιστα, όταν μας επαινούν ή μας λένε λόγια γνήσιας εκτιμήσεως αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και με τη σειρά μας να επαινούμε ή να ευχαριστούμε και εμείς τους άλλους όταν βρίσκουμε ευκαιρία.

Από πολλές δηλώσεις της Βίβλου είναι φανερό ότι η εγκάρδια ευγνωμοσύνη είναι μια θεία αρετή. Για παράδειγμα, πολλοί ψαλμοί περιέχουν φράσεις ευχαριστίας. Ο Ψαλμωδός Δαβίδ προσευχήθηκε για να μπορεί να κατοικεί στον οίκο λατρείας του Ιεχωβά όλη τη ζωή του και να βλέπει το ναό του Θεού «με εκτίμηση.» (Ψαλμός 27:4, ΜΝΚ) Ο Ασάφ, ένας άλλος ψαλμωδός, διακήρυξε: «Δοξολογούμεν σε, Θεέ, δοξολογούμεν.» (Ψαλμός 75:1) Είναι λοιπόν καλό να κάνουμε σκέψεις πάνω σ’ αυτό το ζήτημα της εκφράσεως εκτιμήσεως.

Αλλά πώς μπορούμε να δείξουμε εκτίμηση στους άλλους; Και τι θα πούμε για την εκδήλωση ευγνωμοσύνης σ’ Εκείνον που έκανε τα πάντα;