Ο Λόγος του Θεού Είναι Ζωντανός

Θυμήσου το Δημιουργό σου στη Νιότη σου

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας θέλει να απολαμβάνουμε το πολύτιμο δώρο του, τη ζωή. Στο βιβλίο του Εκκλησιαστή στην Αγία Γραφή ο Θεός λέει: «Ευφραίνου, νεανίσκε, εν τη νεότητί σου· . . . και περιπάτει κατά τας επιθυμίας της καρδίας σου και κατά την όρασιν των οφθαλμών σου». Ωστόσο, το πώς ζεις στη νιότη σου για να ικανοποιήσεις τις επιθυμίες της καρδιάς σου και τα μάτια σου θα επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα σε κρίνει ο Θεός. Γι’ αυτό, οι νέοι εδώ παροτρύνονται: «Αφαίρεσον τον θυμόν [ή την αιτία για λύπη] από της καρδίας σου, και απομάκρυνον την πονηρίαν [συμφορά, ΜΝΚ]».

Πώς μπορούν οι νέοι να ‘απομακρύνουν τη συμφορά’, και να λάβουν δίκαιη κρίση—«αιώνια ζωή»; (Ρωμαίους 6:23) Το πώς μπορούν οι νέοι να το κάνουν αυτό φαίνεται από την περαιτέρω ενθάρρυνση: «Και ενθυμού τον Πλάστην σου εν ταις ημέραις της νεότητός σου· πριν έλθωσιν αι κακαί ημέραι».

Ποιες είναι ‘οι κακές μέρες’ στις οποίες αυτοί που απέτυχαν να θυμηθούν το Δημιουργό τους λένε, «Δεν έχω ευχαρίστησιν εις αυτά»; Ο συγγραφέας του βιβλίου Εκκλησιαστής εννοούσε τις μέρες των γηρατειών όταν ο άνθρωπος εξασθενεί και τα όργανα του σώματός του καταρρέουν, και δε λειτουργούν σωστά. Ο Εκκλησιαστής περιγράφει αυτήν την ‘σαν χειμώνα’ ζωή με συμβολική γλώσσα—όπως όταν ο ήλιος, το φεγγάρι και τα αστέρια σκοτιστούν, και τα σύννεφα των παθήσεων εμφανιστούν και αυξηθούν τα προβλήματα του ατόμου.

Αυτή η περίοδος της ζωής επίσης αποκαλείται εδώ σαν μια μέρα «ότε οι φύλακες της οικίας θέλουσι τρέμει, και οι άνδρες οι ισχυροί θέλουσι κλονίζεσθαι, και αι αλέθουσαι θέλουσι παύσει, διότι ωλιγοστεύθησαν, και αι βλέπουσαι δια των θυρίδων θέλουσιν αμαυρωθή· και αι θύραι θέλουσι κλεισθή εν τη οδώ, . . . και η ακρίς θέλει προξενεί βάρος».

Κατάλαβες την εικόνα αυτή; Η συμβολική «οικία» είναι το ανθρώπινο σώμα. Οι «φυλακές» της ή οι φρουροί, είναι τα χέρια και οι βραχίονες, τα οποία, στα γηρατειά, τρέμουν. Τα πόδια—«οι άνδρες οι ισχυροί»—στα γηρατειά κυρτώνουν, και έτσι γίνεται δύσκολη η υποστήριξη του σώματος. Τα δόντια—«αι αλέθουσαι»—δεν μπορούν πια να λειτουργήσουν. «Θέλουσι παύσει, διότι ωλιγοστεύθησαν».

Τι θα πούμε για τα μάτια ενός ηλικιωμένου ατόμου; Αυτές οι «θυρίδες» του σώματος «αμαυρώνονται» λόγω της εξασθενημένης όρασης. «Αι θύραι» του σώματος δεν ανοίγουν πια πολύ για να εξωτερικευτεί αυτό που βρίσκεται μέσα στο σπίτι ή στο σώμα. Στην πραγματικότητα, λόγω αναπηρίας, ένα ηλικιωμένο άτομο μπορεί να μοιάζει με μια ακρίδα καθώς σέρνεται.

Έπειτα, καθώς ο θάνατος πλησιάζει, θα «λυθή η αργυρά άλυσος και [θα] σπάση ο λύχνος ο χρυσούς ή [θα] συντριφθή η υδρία εν τη πηγή». Η «αργυρά άλυσος» προφανώς είναι η σπονδυλική στήλη και ο «λύχνος ο χρυσούς», ο εγκέφαλος. Η «υδρία» συμβολίζει την καρδιά , η οποία λαβαίνει το ζωοπάροχο αίμα και το κυκλοφορεί μέσα στο σώμα. Τα γηρατειά επηρεάζουν όλα αυτά. Τελικά, ο άνθρωπος όταν πεθαίνει επιστρέφει στο χώμα.—Εκκλησιαστής 11:9-12:7.

Οι καταστρεπτικές μέρες των γηρατειών γρήγορα κυριεύουν το άτομο το οποίο έχει σπαταλήσει τη ζωή του σε μάταιες επιδιώξεις—σε «μεγαλύτερη ματαιότητα»! (Εκκλησιαστής 12:8) Με σύνεση, λοιπόν, θυμήσου τον Πλάστη σου όταν έχεις δύναμη και ζωτικότητα. Δημιούργησε ένα υπόμνημα πιστής υπηρεσίας στο Θεό, ο οποίος θα σε θυμηθεί με ευνοϊκή κρίση, ναι, για αιώνια ζωή.—Ματθαίος 6:19-21· Εβραίους 6:10-12· Εκκλησιαστής 12:13, 14.