Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Η Μεγάλη Πίστη ενός Αξιωματικού του Στρατού

ΟΤΑΝ ο Ιησούς δίνει την επί του Όρους Ομιλία του, έχει φτάσει περίπου στα μισά της δημόσιας διακονίας του. Αυτό σημαίνει ότι του έχει απομείνει μόνο ένας χρόνος και περίπου εννιά μήνες για να συμπληρώσει το έργο του πάνω στη γη.

Ο Ιησούς τώρα μπαίνει στην πόλη της Καπερναούμ, που κατά κάποιο τρόπο χρησιμεύει σαν έδρα για τις δραστηριότητές του. Εδώ οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων τον πλησιάζουν με μια αίτηση. Τους έχει στείλει ένας αξιωματικός του Ρωμαϊκού στρατού που είναι Εθνικός.

Ο αγαπημένος υπηρέτης του αξιωματικού του στρατού πεθαίνει από μια σοβαρή αρρώστια, και αυτός θέλει να θεραπεύσει ο Ιησούς τον υπηρέτη του. Οι Ιουδαίοι παρακαλούν θερμά για χάρη του αξιωματικού: ‘Αξίζει να του κάνεις αυτή τη χάρη’, λένε, ‘γιατί αγαπάει το έθνος μας και αυτός ο ίδιος έχτισε τη συναγωγή για μας’.

Χωρίς δισταγμό ο Ιησούς φεύγει με τους άντρες. Όμως, όταν πλησιάζουν, ο αξιωματικός του στρατού στέλνει φίλους λέγοντας: ‘Κύριε, μην κάνεις τον κόπο, γιατί δεν αξίζω να έρθεις σπίτι μου. Γι’ αυτό το λόγο δεν θεώρησα τον εαυτό μου άξιο να έρθω σ’ εσένα’.

Τι ταπεινή έκφραση για έναν αξιωματικό ο οποίος είναι συνηθισμένος να διατάζει τους άλλους! Αλλά αυτός πιθανόν να σκέφτεται και τον Ιησού, αναγνωρίζοντας ότι το έθιμο δεν επιτρέπει σε έναν Ιουδαίο να έχει κοινωνική συναναστροφή με μη Ιουδαίους. Ακόμα και ο Πέτρος είπε: ‘Γνωρίζετε πολύ καλά πόσο παράνομο είναι για έναν Ιουδαίο να συναναστρέφεται ή να πλησιάζει έναν άνθρωπο από μια άλλη φυλή’.

Ο αξιωματικός, ίσως επειδή δεν θέλει να υποστεί ο Ιησούς τις συνέπειες της παραβίασης αυτού του εθίμου, ζητάει μέσω των φίλων του: ‘Απλώς πες ένα λόγο, και ας θεραπευθεί ο υπηρέτης μου. Γιατί εγώ επίσης είμαι ένας άντρας με εξουσία, έχοντας στρατιώτες κάτω από τον έλεγχό μου, και λέω σ’ αυτόν, ‘Πήγαινε!’ και πηγαίνει, και στον άλλο, ‘Έλα!’ και έρχεται, και στον δούλο μου, ‘Κάνε αυτό!’ και το κάνει’.

Όταν ο Ιησούς το ακούει αυτό, θαυμάζει. ‘Σας λέω αλήθεια’, λέει, ‘σε κανένα στον Ισραήλ δεν έχω βρει τόσο μεγάλη πίστη’. Αφού θεραπεύει τον υπηρέτη του αξιωματικού, ο Ιησούς χρησιμοποιεί αυτή την περίπτωση για να περιγράψει το πώς οι μη Ιουδαίοι που έχουν πίστη θα απολαύσουν τις ευλογίες που απέρριψαν οι άπιστοι Ιουδαίοι.

‘Πολλοί’, λέει ο Ιησούς, ‘από την ανατολή και από τη δύση θα έρθουν και θα καθήσουν στο ίδιο τραπέζι με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη βασιλεία των ουρανών· όμως οι γιοι της βασιλείας θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι. Εκεί είναι που θα θρηνούν και θα τρίζουν τα δόντια τους’.

‘Οι γιοι της βασιλείας . . . που θα πεταχτούν έξω στο σκοτάδι’ είναι οι φυσικοί Ιουδαίοι οι οποίοι δεν δέχονταν την ευκαιρία που προσφέρεται πρώτα σ’ αυτούς, να είναι κυβερνήτες μαζί με τον Χριστό. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ, και ο Ιακώβ αντιπροσωπεύουν τη διευθέτηση της Βασιλείας του Θεού. Έτσι ο Ιησούς περιγράφει πώς οι Εθνικοί θα είναι ευπρόσδεκτοι να καθήσουν στο ουράνιο τραπέζι, δηλαδή, στη ‘βασιλεία των ουρανών’. Λουκάς 7:1-10· Ματθαίος 8:5-13· Πράξεις 10:28.

◆ Γιατί οι Ιουδαίοι παρακάλεσαν για χάρη ενός Εθνικού αξιωματικού του στρατού;

◆ Πιθανόν γιατί ο αξιωματικός ζήτησε να μην μπει ο Ιησούς στο σπίτι του;

◆ Τι εννοούσε ο Ιησούς με τα τελευταία του σχόλια;