Ερωτήσεις από Αναγνώστες
◼ Στον αρχαίο Ισραήλ το Ιωβηλαίο έτος (50ό έτος) ακολουθούσε έπειτα από έναν κύκλο 49 ετών. Αντιστοιχεί εκείνο το Ιωβηλαίο με την περίοδο που ακολουθεί έπειτα από τα 49.000 έτη της δημιουργικής εβδομάδας του Θεού;
Επειδή ο αριθμός 49 εμφανίζεται και στις δυο περιπτώσεις, ίσως φαίνεται ότι το Ιωβηλαίο θα προσκίαζε τον καιρό που ακολουθεί το τέλος μιας δημιουργικής εβδομάδας 49.000 ετών. Αλλά για το ανθρώπινο γένος γενικά που λαβαίνει την επιδοκιμασία του Θεού, ό,τι συνέβαινε στη διάρκεια του Ισραηλιτικού Ιωβηλαίου αντιστοιχεί περισσότερο με ό,τι θα γίνει στη διάρκεια της Χιλιετίας, τα τελευταία χίλια έτη μιας τέτοιας δημιουργικής εβδομάδας, και όχι με ό,τι ακολουθεί μετά από εκείνη την εβδομάδα. Εξετάστε τη βάση γι’ αυτό:
Πρώτον, ο Μωσαϊκός νόμος απαιτούσε κάθε έβδομο έτος να είναι Σάββατο για τη γη· δεν έπρεπε να σπείρουν, να καλλιεργούν, ή να θερίζουν. Μετά το έβδομο έτος Σαββάτου (το 49ο έτος), έφτανε ένα ειδικό Ιωβηλαίο έτος, το 50ό έτος. Αυτό ήταν το Σάββατο κατά τη διάρκεια του οποίου η γη θα αναπαυόταν πάλι. Και κάτι ακόμη πιο σπουδαίο, κηρυσσόταν απελευθέρωση. Οι Εβραίοι οι οποίοι είχαν πουλήσει τους εαυτούς τους σε δουλεία απελευθερώνονταν από την οφειλή και τη δουλική εργασία. Επίσης, η κληρονομική γη επιστρεφόταν στις οικογένειες οι οποίες είχαν αναγκαστεί να την πουλήσουν. Έτσι το Ιωβηλαίο ήταν ένας καιρός απελευθέρωσης και αποκατάστασης για τους Ισραηλίτες.—Λευιτικόν 25:1-46.
Δεύτερο, μια μελέτη της εκπλήρωσης της Βιβλικής προφητείας και της τοποθέτησής μας στο ρεύμα του χρόνου παρέχει ισχυρές αποδείξεις ότι η κάθε δημιουργική ημέρα (Γένεσις, κεφάλαιο 1) είναι διάρκειας 7.000 ετών. Είναι γνωστό ότι με τη χιλιετή βασιλεία του Χριστού θα φτάσει στο τέλος της η 7.000 ετών ‘μέρα ανάπαυσης’ του Θεού, η τελευταία ‘μέρα’ της δημιουργικής εβδομάδας. (Αποκάλυψις 20:6· Γένεσις 2:2, 3) Με βάση αυτό το συλλογισμό, ολόκληρη η δημιουργική εβδομάδα θα ήταν διάρκειας 49.000 ετών.
Παρατηρώντας την ομοιότητα στους αριθμούς, μερικοί έχουν παραβάλει τον αρχαίο Ιωβηλαίο κύκλο των 49 ετών με αυτά τα 49.000 έτη της δημιουργικής εβδομάδας. Με αυτή τη λογίκευση, αυτοί σκέφτηκαν ότι το Ισραηλιτικό Ιωβηλαίο (50ό) έτος έπρεπε να προεικονίζει, ή να προσκιάζει, ό,τι θα γινόταν μετά το τέλος της δημιουργικής εβδομάδας.
Εντούτοις θυμηθείτε ότι το Ιωβηλαίο ήταν κυρίως έτος απελευθέρωσης και αποκατάστασης για ανθρώπους. Η δημιουργική εβδομάδα σχετίζεται κυρίως με τον πλανήτη Γη και την ανάπτυξή του. Αλλά σχετικά με την επεξεργασία του σκοπού του Θεού για τον άνθρωπο στη γη, η ίδια η σφαίρα δεν έχει πουληθεί σε δουλεία και έτσι δεν χρειάζεται απελευθέρωση. Τη χρειάζεται το ανθρώπινο γένος, και οι άνθρωποι υπάρχουν, όχι 49.000 έτη, αλλά 6.000 έτη περίπου. Η Αγία Γραφή δείχνει ότι κάποιο καιρό μετά τη δημιουργία τους, ο Αδάμ και η Εύα στασίασαν ενάντια στον Θεό, και έτσι έγιναν δούλοι στην αμαρτία, στην ατέλεια, και στο θάνατο. Σύμφωνα με τα εδάφια Ρωμαίους 8:20, 21, ο Ιεχωβά Θεός έχει σκοπό να ελευθερώσει το πιστό ανθρώπινο γένος από αυτή τη δουλεία. Σαν αποτέλεσμα, οι αληθινοί λάτρεις στη γη ‘θέλουσι ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς, και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού’.—Βλέπε επίσης Ρωμαίους 6:23.
Ενώ από την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ. και εμπρός συγχωρούνται οι αμαρτίες του μικρού ομίλου εκείνων που έχουν εκλεγεί για να παρθούν στους ουρανούς και έτσι αυτοί ήδη απολαμβάνουν το Ιωβηλαίο, η Γραφή δείχνει ότι η απελευθέρωση της πιστής ανθρωπότητας θα γίνει στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Αυτό θα γίνει όταν αυτός θα εφαρμόσει στο ανθρώπινο γένος τα οφέλη της λυτρωτικής του θυσίας. Μέχρι το τέλος της Χιλιετίας, το ανθρώπινο γένος θα έχει υψωθεί σε ανθρώπινη τελειότητα, εντελώς απαλλαγμένο από την κληρονομημένη αμαρτία και το θάνατο. Έχοντας έτσι εξαλείψει τον τελευταίο εχθρό (το θάνατο που μεταβιβάστηκε από τον Αδάμ), ο Χριστός θα επιστρέψει τη Βασιλεία στον Πατέρα του στο τέλος της δημιουργικής εβδομάδας, 49.000 ετών.—1 Κορινθίους 15:24-26.
Επομένως, για την πιστή ανθρωπότητα που έχει επίγειες προοπτικές, η απελευθέρωση και η αποκατάσταση η οποία χαρακτήριζε το Ιωβηλαίο έτος στον αρχαίο Ισραήλ θα βρει το κατάλληλο παράλληλο στη διάρκεια του ερχόμενου Χιλιετούς Σαββάτου. Τότε θα πραγματοποιηθεί η απελευθέρωση και η αποκατάσταση. Αυτό θα γίνει κάτω από τη διακυβέρνηση του Χριστού, «διότι ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του σαββάτου».—Ματθαίος 12:8.