Ελέγξτε το Θυμό—Το Δικό σας και των Άλλων
ΖΟΥΜΕ σε μια κοινωνία που είναι επιρρεπής στο θυμό. Τα κυκλοφοριακά προβλήματα, οι συγκρουόμενες και μεταβαλλόμενες αξίες, οι παρεξηγήσεις, οι αδικίες κι άλλες απογοητεύσεις της καθημερινής ζωής προξενούν αρκετό άγχος. Το άγχος είναι αθροιστικό και σχεδόν όλοι μας έχουμε ένα ‘σημείο βρασμού’. Επομένως, πρέπει να μάθουμε να χαλαρώνουμε. Μπορούμε να αρχίζουμε την κάθε μέρα μας με θετική στάση—με το να δείχνουμε υπομονή, ανοχή και να έχουμε καλή αίσθηση του χιούμορ. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μια οικογένεια που μας αγαπάει. Οι χριστιανοί επίσης έχουν πιστούς συγχριστιανούς στην εκκλησία και πάνω απ’ όλα, έχουν το στοργικό Ποιμένα, τον Ιεχωβά Θεό. Έτσι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβούμαστε μια κοινή αιτία θυμού: το αίσθημα της μοναξιάς, της εγκατάλειψης.—Ψαλμός 23:1-6· Εβραίους 13:5, 6.
Αν, ωστόσο, αισθανόμαστε θυμό ή χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε το θυμό κάποιου άλλου, θα πρέπει να τον χειριστούμε κατάλληλα ώστε να διατηρήσουμε τη χαρά μας και την υγεία μας. Πώς; Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον δυνατόν· και ο εξουσιάζων το πνεύμα αυτού παρά τον εκπορθούντα πόλιν». (Παροιμίαι 16:32) Αντί να αποφασίσουμε βιαστικά να ξεσπάσουμε σε θυμό, θα πρέπει να εξετάσουμε τις πιθανές συνέπειες των ενεργειών μας. Μετρήστε μέχρι το δέκα, και αυτό ίσως σας εμποδίσει να κάνετε κάτι για το οποίο αργότερα θα μετανιώσετε.—Παροιμίαι 14:17.
Στην περίπτωση που είμαστε θυμωμένοι και δεν γνωρίζουμε το λόγο, θα πρέπει ταπεινά και με ειλικρίνεια να ζητήσουμε βοήθεια. Δεν είναι αδυναμία το να ομολογήσουμε σε άλλους, ειδικά σε εκείνους που μας αγαπούν, τους φόβους μας ή την ανάγκη μας για βοήθεια· αντίθετα, είναι πορεία σοφίας και θάρρους. Κατόπιν, μπορούμε να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος. Η Αγία Γραφή λέει: ‘Τα σχέδια ματαιώνονται όταν δεν υπάρχει εμπιστευτική συνομιλία, αλλά η επιτυχία έρχεται με το πλήθος των συμβούλων’.—Παροιμίαι 15:22, ΜΝΚ.
Το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τις αιτίες που βρίσκονται πίσω από τον τρόπο συμπεριφοράς των άλλων θα μας βοηθήσει να ελέγχουμε τις δικές μας συναισθηματικές αντιδράσεις. Επιπλέον, αν πούμε σ’ ένα θυμωμένο άτομο, «Καταλαβαίνω το λόγο για τον οποίο είσαι θυμωμένος», μπορεί σύντομα να ηρεμήσει. Η Αγία Γραφή συμβουλεύει: «Η φρόνησις του ανθρώπου συστέλλει τον θυμόν αυτού· και είναι δόξα αυτού να παραβλέπη την παράβασιν».—Παροιμίαι 19:11.
Αν άθελά μας πληγώσουμε κάποιον, είμαστε υποχρεωμένοι να του ζητήσουμε συγγνώμη. Για παράδειγμα, αν κάποιος σας πατήσει το πόδι, μπορεί να εξοργιστείτε. Αλλά όταν σας ζητήσει συγγνώμη, ο θυμός σας σβήνει. Το πόδι σας μπορεί να συνεχίσει να πονάει, αλλά η αξιοπρέπειά σας έχει γίνει σεβαστή. Παρόμοια, οι καλοί τρόποι εκ μέρους μας, σε συνδυασμό με την κοινή ευγένεια και το κατάλληλο χιούμορ, μπορούν να διαλύσουν τη δυσαρέσκεια και να συμβάλουν στη διατήρηση σεβασμού απέναντί μας στις σχέσεις μας με τον (την) σύζυγό μας, τα παιδιά μας, τους φίλους μας και τα μέλη της χριστιανικής εκκλησίας.—Παροιμίαι 16:24· Κολοσσαείς 4:6· 1 Πέτρου 3:8.
Όταν έχουμε να χειριστούμε μια κατάσταση που μας προξενεί αισθήματα θυμού, είναι υποβοηθητικό να γνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο θα μιλήσουμε για το θυμό μας χωρίς να επιτεθούμε στο άλλο άτομο. Υπάρχει μια σαφής διαφορά ανάμεσα στην προφορική επίθεση («Ηλίθιε!», ή «Θα σου σπάσω τα μούτρα!») και στην απλή αναφορά του θυμού («Είμαι πολύ αναστατωμένος» ή, «Με πλήγωσες»). Η προφορική επίθεση συνήθως αποτυχαίνει, επειδή εξοργίζει το άλλο άτομο ωθώντας το να ανταποδώσει, ενώ το να αναφέρετε πώς αισθάνεστε δεν έχει τη μορφή επίθεσης και το άλλο άτομο μπορεί να υποκινηθεί να διορθωθεί. Όπως λέει η Αγία Γραφή: «Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ’ ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν. Ο θυμώδης άνθρωπος διεγείρει μάχας· ο δε μακρόθυμος καταπαύει έριδας».—Παροιμίαι 15:1, 18.
Δίκαιος Θυμός
Για τους περισσότερους από εμάς, είναι φυσιολογικό να αισθανόμαστε θυμό κατά καιρούς. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ακόμα και ο Ιεχωβά θυμώνει. (Σοφονίας 2:2, 3· 3:8) Δεν είναι, λοιπόν, παράξενο να δοκιμάζει ο άνθρωπος, που έχει φτιαχτεί σύμφωνα με την εικόνα Του, ένα παρόμοιο αίσθημα. (Γένεσις 1:26) Επομένως, το αίσθημα του θυμού δεν είναι αμαρτία αυτό καθαυτό.
Ωστόσο, όταν ο Ιεχωβά θυμώνει, υπάρχει πάντοτε ένας κατάλληλος λόγος: Έχουν παραβιαστεί οι δίκαιες αρχές. Και η αντίδρασή του είναι πάντοτε εντελώς δίκαιη και πλήρως ελεγχόμενη. Με τους ατελείς ανθρώπους τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εμείς συνήθως θυμώνουμε, επειδή πληγώθηκε η περηφάνια μας ή εξαιτίας κάποιας άλλης ανθρώπινης αδυναμίας. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με το πώς ελέγχουμε το θυμό μας. Όπως προειδοποίησε ο απόστολος Παύλος: «Όταν οργίζεστε, μη φτάνετε ως την αμαρτία· η δύση του ήλιου ας μη σας βρίσκει ακόμα οργισμένους. Μη δίνετε με τη συμπεριφορά σας χώρο να δρα ο διάβολος». (Εφεσίους 4:26, 27, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Ναι, ο Σατανάς μπορεί να εκμεταλλευτεί τον ανεξέλεγκτο θυμό μας. Στην πραγματικότητα, οι «θυμοί» συγκαταλέγονται ανάμεσα στα «έργα της σαρκός» που αποκλείουν ένα άτομο από το να κληρονομήσει τη Βασιλεία του Θεού.—Γαλάτας 5:19-21.
Να γιατί ο μαθητής Ιάκωβος συμβουλεύει: «Και να ξέρετε καλά, αγαπητοί μου αδελφοί: Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι πρόθυμος στο να ακούει, να μη βιάζεται . . . να οργίζεται. Γιατί ο οργισμένος άνθρωπος δεν κάνει αυτό που για τον Θεό είναι δίκαιο και σωστό». (Ιακώβου 1:19, 20, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Ακόμα κι αν πίσω από το θυμό μας υπάρχει δικαιολογημένη αιτία, η ατέλειά μας μπορεί να μας οδηγήσει να αντιδράσουμε με ανεξέλεγκτο, εσφαλμένο τρόπο. Επομένως, πρέπει πάντοτε να έχουμε οδηγό μας την εξής αρχή: «Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει Κύριος». (Ρωμαίους 12:19) Θυμηθείτε, επίσης, ότι επειδή είμαστε ατελείς άνθρωποι, μπορεί να κάνουμε λάθος. Επομένως, είναι επικίνδυνο να κρίνουμε βιαστικά τους άλλους στο όνομα της δίκαιης αγανάκτησης.—Ιακώβου 2:13· 4:11, 12· 5:9.
Σύμφωνα με τις Γραφές, ζούμε στον καιρό του τέλους. Σ’ αυτές τις τελευταίες μέρες, «τα έθνη ωργίσθησαν» ενάντια στη Βασιλεία του Θεού και ο Διάβολος έχει «θυμό μεγάλο, ξέροντας πως λίγος καιρός του απομένει». (Αποκάλυψις 11:17, 18· 12:10-12, Νεοελληνική Δημοτική Μετάφραση) Επομένως, η μόνη πραγματική ασφάλεια για μας είναι να ζούμε σύμφωνα με το Λόγο του Θεού. (Ψαλμός 119:105) Σύντομα ο Θεός θα κρίνει τα έθνη, και η γη θα καθαριστεί από κάθε αδικία. (Ησαΐας 35:10· 65:23· Μιχαίας 4:3, 4) Στο μεταξύ, εμείς χρειάζεται να προσέχουμε να μη μιμούμαστε τους τρόπους αυτού του οξύθυμου κόσμου. Ο κατάλληλος έλεγχος του θυμού μας θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη γαμήλια αγάπη, τη χριστιανική ενότητα και την προσωπική ειρήνη και ευτυχία. Και το πιο σπουδαίο, θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την εύνοια και την ευλογία του Ιεχωβά Θεού.—Ψαλμός 119:165.