Η Ζωή και η Διακονία του Ιησού

Να Είστε Συνεχώς Έτοιμοι!

Ο ΙΗΣΟΥΣ, αφού προειδοποιεί τα πλήθη σχετικά με την πλεονεξία, και καθιστά τους μαθητές του προσεκτικούς να μη φροντίζουν υπερβολικά για τα υλικά πράγματα, δίνει την ενθάρρυνση: ‘Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, επειδή ο Πατέρας σου επιδοκιμάζει να σου δώσει τη βασιλεία’. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτει ότι μονάχα ένας μικρός σχετικά αριθμός (ο οποίος αργότερα προσδιορίστηκε ότι ήταν 144.000) θα είναι στην ουράνια Βασιλεία. Η πλειονότητα εκείνων που λαβαίνουν αιώνια ζωή θα αποτελείται από επίγειους υπήκοους της Βασιλείας.

‘Η Βασιλεία’, τι υπέροχο δώρο! Ο Ιησούς, αναφέροντας ποια είναι η κατάλληλη ανταπόκριση, την οποία θα έπρεπε να δείξουν οι μαθητές καθώς τη δέχονται, τους παροτρύνει: ‘Πουλήστε τα πράγματα που σας ανήκουν και κάντε δώρα ελέους’. Ναι, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία για να ωφελήσουν τους άλλους πνευματικά, και να οικοδομήσουν έτσι ‘στους ουρανούς θησαυρό που δεν χάνεται ποτέ’.

Έπειτα, ο Ιησούς υποδεικνύει στους μαθητές του να είναι συνεχώς έτοιμοι για την επιστροφή του. Λέει: ‘Να έχετε τη μέση σας ζωσμένη και τα λυχνάρια σας αναμμένα, κι εσείς οι ίδιοι να είστε σαν τους ανθρώπους που περιμένουν τον κύριό τους πότε θα γυρίσει από το γάμο, για να είναι έτοιμοι να του ανοίξουν μόλις φτάσει και χτυπήσει. Ευτυχισμένοι είναι οι δούλοι εκείνοι που μόλις φτάνει ο κύριος τούς βρίσκει να επαγρυπνούν! Αλήθεια σας λέω, θα ζωστεί και θα τους βάλει να καθήσουν στο τραπέζι, θα έρθει δίπλα τους και θα τους υπηρετεί’.

Στο παράδειγμα αυτό, η ετοιμότητα των υπηρετών όσον αφορά την επιστροφή του κυρίου τους, φαίνεται από το ότι σηκώνουν τα μακριά ενδύματά τους και τα δένουν κάτω από τα ζωνάρια τους· συνεχίζουν δε και τη νύχτα να επιμελούνται ασταμάτητα τα καθήκοντά τους, με το φως των γεμάτων λυχναριών. Ο Ιησούς προσθέτει: ‘Πόσο ευτυχισμένοι είναι, αν ο κύριος φτάσει στη δεύτερη σκοπιά [περίπου από τις εννιά το βράδυ μέχρι τα μεσάνυχτα], ή ακόμα και στην τρίτη [από τα μεσάνυχτα μέχρι τις τρεις το πρωί περίπου], και τους βρει έτοιμους!’

Ο κύριος ανταμείβει τους υπηρέτες του μ’ έναν ασυνήθιστο τρόπο. Τους βάζει να καθήσουν στο τραπέζι και αρχίζει να τους υπηρετεί. Τους μεταχειρίζεται όχι ως δούλους, αλλά ως όσιους φίλους. Τι υπέροχη αμοιβή, για το ότι συνεχίζουν να δουλεύουν για τον κύριό τους σ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, περιμένοντας την επιστροφή του! Ο Ιησούς καταλήγει: ‘Λοιπόν κι εσείς να είστε συνεχώς έτοιμοι, επειδή την ώρα που δεν το νομίζετε πιθανό, έρχεται ο Γιος του ανθρώπου’.

Ο Πέτρος τώρα ρωτάει: ‘Κύριε, αυτό το παράδειγμα το λες για μας ή και για όλους;’

Ο Ιησούς, αντί να απαντήσει απευθείας, δίνει άλλο ένα παράδειγμα. ‘Ποιος στ’ αλήθεια είναι ο πιστός οικονόμος’, ρωτάει, ‘τον οποίον ο κύριός του θα διορίσει επί του σώματος των υπηρετών του, για να τους δίνει συνεχώς το ανάλογο μέτρο της τροφής τους στον κατάλληλο καιρό; Ευτυχισμένος είναι ο δούλος εκείνος, αν τότε που θα φτάσει ο κύριός του, τον βρει να το κάνει αυτό! Σας λέω αληθινά, Αυτός θα τον διορίσει επί όλων του των υπαρχόντων’.

Προφανώς ο ‘κύριος’ είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο ‘οικονόμος’ εξεικονίζει το ‘μικρό ποίμνιο’ των μαθητών ως συλλογικό σώμα, και το ‘σώμα των υπηρετών’ αναφέρεται στην ίδια αυτή ομάδα των 144.000, οι οποίοι λαβαίνουν την ουράνια Βασιλεία, αλλά τονίζει περισσότερο το έργο τους ως ατόμων. Τα ‘υπάρχοντα’, τα οποία ο πιστός οικονόμος διορίζεται να φροντίζει είναι τα βασιλικά συμφέροντα του κυρίου στη γη, τα οποία περιλαμβάνουν τους επίγειους υπήκοους αυτής της Βασιλείας.

Ο Ιησούς, συνεχίζοντας το παράδειγμα αυτό, επισημαίνει ότι υπάρχει πιθανότητα να μην είναι όσια όλα τα μέλη αυτής της τάξης του οικονόμου ή δούλου, και εξηγεί: ‘Αν όμως ποτέ ο δούλος αυτός πει μέσα του, «Αργεί να ’ρθει ο κύριός μου», και αρχίσει να χτυπάει τους υπηρέτες και τις υπηρέτριες, και να τρώει, να πίνει και να μεθάει, ο κύριος αυτού του δούλου θα έρθει μια μέρα που αυτός δεν θα τον περιμένει . . . και θα τον τιμωρήσει με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα’.

Ο Ιησούς συνεχίζει και παρατηρεί ότι ο ερχομός του έχει φέρει ταραχώδεις καιρούς για τους Ιουδαίους, καθώς μερικοί δέχονται και άλλοι απορρίπτουν τις διδασκαλίες του. Πριν από τρία και πλέον χρόνια, ο Ιησούς βαφτίστηκε στο νερό, τώρα όμως το βάφτισμά του στο θάνατο πλησιάζει ακόμα πιο κοντά στην ολοκλήρωσή του, και καθώς λέει ο ίδιος: ‘Στενοχωριέμαι μέχρις ότου τελειώσει!’

Αφού κάνει τις παρατηρήσεις αυτές στους μαθητές του, ο Ιησούς απευθύνεται και πάλι στους όχλους. Εκφράζει τη βαθιά του λύπη για το ότι αρνιούνται πεισματικά να δεχτούν τις φανερές αποδείξεις της ταυτότητάς του και τη σημασία που έχει αυτή. ‘Όταν δείτε ένα σύννεφο να ανεβαίνει στα δυτικά’, παρατηρεί, ‘αμέσως λέτε, «Έρχεται θύελλα», κι έτσι γίνεται. Κι όταν βλέπετε ότι φυσάει νοτιάς, λέτε, «Θα ’ρθει κύμα καύσωνα», κι αυτό συμβαίνει. Υποκριτές, την εξωτερική εμφάνιση της γης και του ουρανού ξέρετε να την εξετάζετε, πώς όμως δεν ξέρετε να εξετάζετε αυτόν ιδιαίτερα τον καιρό;’ Λουκάς 12:32-59.

◆ Πόσοι αποτελούν το ‘μικρό ποίμνιο’, και τι λαβαίνουν αυτοί;

◆ Πώς δίνει έμφαση ο Ιησούς στην ανάγκη που υπάρχει να είναι έτοιμοι οι υπηρέτες του;

◆ Στο παράδειγμα του Ιησού, ποιος είναι ο ‘κύριος’, ποιος ο ‘οικονόμος’, ποιο το ‘σώμα των υπηρετών’ και ποια τα ‘υπάρχοντα’;