Τίνων οι Προσευχές Απαντώνται;
«ΜΕ ΤΗΝ προσευχή επιτυγχάνονται περισσότερα πράγματα από ό,τι φαντάζεται ο κόσμος». Αυτά είπε ο Άλφρεντ Τένισον, ένας Άγγλος ποιητής του 19ου αιώνα. Αλλά πολλοί έχουν προσευχηθεί μάταια ζητώντας υγεία, ευτυχία, ειρήνη και ευημερία. Μάλιστα μερικοί πιστεύουν ότι ο Θεός δεν εισακούει πράγματι προσευχές. Ωστόσο, η Αγία Γραφή αποκαλεί τον Θεό ‘Ακούοντα προσευχή’.—Ψαλμός 65:2.
Αυτό ίσως σας κάνει να διερωτηθείτε: ‘Ποιος είναι αυτός ο «Ακούων προσευχήν»; Πρέπει να πληρούμε ειδικές απαιτήσεις για να εισακουστούν οι προσευχές μας; Πώς πρέπει να προσευχόμαστε; Και τίνων οι προσευχές απαντώνται;’
Οι Προσευχές Τους Εισακούστηκαν
Η προσευχή είναι τόσο παλιά όσο και το ανθρώπινο γένος. Σκεφτείτε τον Άβελ, το γιο των πρώτων μας γονέων, του Αδάμ και της Εύας. Όταν αυτός πρόσφερε μια ευπρόσδεκτη θυσία στον Θεό, αυτή, χωρίς αμφιβολία, συνοδευόταν από λόγια δέησης και αίνου.—Γένεσις 4:1-5.
Κατά τον ένατο αιώνα πριν από την Κοινή μας Χρονολογία, ο προφήτης του Θεού, ο Ιωνάς, ‘προσηυχήθη προς Ιεχωβά τον Θεόν αυτού εκ της κοιλίας του κήτους’, το οποίο είχε διαταχτεί να τον καταπιεί. Αποδείχτηκε αποτελεσματική εκείνη η προσευχή; Ναι, γιατί ‘ο Ιεχωβά προσέταξεν το κήτος και εξήμεσε τον Ιωνάν επί την ξηράν’. Ο Ιωνάς εκπλήρωσε στη συνέχεια την αποστολή που του είχε αναθέσει ο Θεός, να πάει στη Νινευή.—Ιωνάς 1:17· 2:1, 10· 3:1-5.
Όταν ο Δαβίδ, στον αρχαίο Ισραήλ, βρέθηκε περιστοιχισμένος από τους εχθρούς του, αναφώνησε: ‘Εισάκουσον, Ιεχωβά, της προσευχής μου· ακροάσθητι των δεήσεών μου· αποκρίθητι προς εμέ κατά την αλήθειάν σου, κατά την δικαιοσύνην σου». (Ψαλμός 143:1) Οι προσευχές που έκανε ο Δαβίδ ζητώντας απελευθέρωση απαντήθηκαν, αφού οι εχθροί του δεν κατάφεραν ποτέ να τον αφανίσουν. Επομένως, αυτός μπορούσε να πει: ‘Ο Ιεχωβά είναι πλησίον πάντων των επικαλουμένων αυτόν· πάντων των επικαλουμένων αυτόν εν αληθεία’.—Ψαλμός 145:18.
Πώς να Πληρούμε τις Κύριες Απαιτήσεις
Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι δούλοι του Θεού στους αρχαίους καιρούς λάβαιναν απάντηση στις προσευχές τους. Φυσικά, δεν προσεύχονταν απλώς τυπικά σ’ έναν ανώνυμο Θεό. Προσεύχονταν με πίστη στον Ιεχωβά, τον ‘Ύψιστο επί πάσαν την γην’. (Ψαλμός 83:18) Προκειμένου, λοιπόν, να είναι αποτελεσματικές οι προσευχές μας, ποιες κύριες απαιτήσεις πρέπει να πληρούμε;
Να προσευχόμαστε μόνο στον Ιεχωβά. Είναι άσκοπο—μάλιστα, αντιγραφικό—το να προσεύχεται κανείς σε ψεύτικους θεούς, των οποίων τα άψυχα είδωλα έχουν στόματα που δεν μιλούν, αφτιά που δεν ακούνε, χέρια που δεν ψηλαφίζουν, πόδια που δεν κινούνται και λαρύγγια που δεν βγάζουν φωνή. (Ψαλμός 115:5-7· 1 Ιωάννου 5:21) Ανόμοια με αυτούς τους χωρίς αξία θεούς, ο Ιεχωβά αναλαμβάνει δράση υπέρ εκείνων που τον αγαπούν και τον υπηρετούν. Για παράδειγμα, πριν από αιώνες, ορισμένοι προφήτες του ψεύτικου θεού Βάαλ τον εκλιπαρούσαν να στείλει φωτιά από τον ουρανό. Μολονότι προσευχήθηκαν από το πρωί μέχρι το βράδυ, ο Βάαλ δεν ήταν σε θέση να απαντήσει. Τότε ο Ηλίας δεήθηκε στον Ιεχωβά, ο οποίος απάντησε με το να στείλει φωτιά που κατέκαψε την προσφορά η οποία βρισκόταν πάνω στο θυσιαστήριο.—1 Βασιλέων, κεφάλαιο 18.
Να πλησιάζουμε τον Θεό μόνο μέσω του Ιησού Χριστού. Ο Ιεχωβά Θεός έστειλε το μονογενή του Γιο, τον Ιησού Χριστό, στη γη προκειμένου να χρησιμεύσει ως λύτρο για την απολύτρωση του ανθρώπινου γένους από την αμαρτία και το θάνατο. (Ιωάννης 3:16, 36· Ρωμαίους 5:12· 6:23) Συνεπώς, για όλους εκείνους που επωφελούνται από αυτή την προμήθεια, ο Θεός διάνοιξε ένα νέο τρόπο προσέγγισης σ’ αυτόν μέσω προσευχής. Οι παλιότεροι δούλοι του Θεού, όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ, προσεύχονταν απευθείας στον Ιεχωβά. (Ψαλμός 4:1· 17:1· 55:1· 102:1) Αλλά ο νέος τρόπος προσέγγισης ήταν μέσω του Ιησού, ο οποίος είπε: «Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού. Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό». (Ιωάννης 14:6, 14) Πουθενά οι Γραφές δεν αφήνουν να εννοηθεί ότι οι προσευχές θα έπρεπε να απευθύνονται στον Θεό μέσω οποιουδήποτε άλλου.
Αφού, λοιπόν, μάθαμε ότι πρέπει να προσευχόμαστε στον Θεό μέσω του ονόματος του Ιησού, οι προσευχές μας δεν θα απαντώνται, αν δεν προσευχόμαστε μόνο στον Ιεχωβά μέσω του Γιου του. Αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους ο Ιεχωβά δεν απαντάει στις περισσότερες προσευχές.
Γιατί ο Θεός Δεν Απαντάει
Ο Θεός δεν πρόκειται να απαντήσει στις προσευχές μας μόνο και μόνο επειδή παίρνουμε κάποια ειδική στάση στη διάρκεια της προσευχής. Οι Γραφές δεν απαιτούν να προσευχόμαστε έχοντας μόνο μια συγκεκριμένη στάση του σώματος. Φυσικά, το να γονατίζουμε μπορεί να δείχνει ταπεινοφροσύνη ενώπιον του Θεού. Αλλά είναι αποδεκτό το να προσευχόμαστε όταν στεκόμαστε, όταν καθόμαστε στο τραπέζι, όταν αναπαυόμαστε στο κρεβάτι ή όταν ασχολούμαστε με τις καθημερινές μας δραστηριότητες. (Δανιήλ 6:10, 11· Μάρκος 11:25) Ο Ιεχωβά απαντάει ακόμη και σε προσευχές που αναπέμπονται σιωπηλά! Προτού ο Νεεμίας αναφέρει στο βασιλιά της Περσίας ότι είχε την επιθυμία να ανοικοδομήσει τα ερημωμένα τείχη της Ιερουσαλήμ, ‘προσευχήθηκε εις τον Θεόν του ουρανού’ σιωπηλά και ο Ιεχωβά απάντησε σε εκείνη την προσευχή. (Νεεμίας 2:1-6) Επομένως, αν η στάση του σώματός μας δεν είναι το πιο σπουδαίο πράγμα, γιατί ο Θεός δεν απαντάει σε πολλές προσευχές;
Οι προσευχές των πονηρών δεν ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Ναι, «του εκκλίνοντος το ωτίον αυτού από του να ακούη τον νόμον, και αυτή η προσευχή αυτού θέλει είσθαι βδέλυγμα». (Παροιμίαι 28:9) Μέσω του προφήτη Ησαΐα, ο Θεός είπε στον πεισματικό λαό Του: «Όταν εκτείνητε τας χείρας σας, θέλω κρύπτει τους οφθαλμούς μου από σας· ναι, όταν πληθύνητε δεήσεις, δεν θέλω εισακούει· αι χείρες σας είναι πλήρεις αιμάτων». (Ησαΐας 1:15) Φυσικά, οι προσευχές των πονηρών δεν απαντώνται, ακόμη και αν απευθύνονται στον Θεό μέσω του Χριστού.
Ο Θεός δεν απαντάει σε υποκριτικές προσευχές. «Όταν προσεύχησαι», είπε ο Ιησούς Χριστός, «μη έσο ως οι υποκριταί, διότι αγαπώσι να προσεύχωνται ιστάμενοι εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών, δια να φανώσιν εις τους ανθρώπους· αληθώς σας λέγω ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών». Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Συ όμως, όταν προσεύχησαι, είσελθε εις το ταμείον σου [στο ιδιωτικό δωμάτιό σου, ΜΝΚ], και κλείσας την θύραν σου προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ». (Ματθαίος 6:5, 6) Με τα λόγια αυτά, ο Ιησούς δεν απέκλεισε όλες τις δημόσιες προσευχές, γιατί και ο ίδιος προσευχόταν δυνατά όταν άλλοι ήταν παρόντες. (Ματθαίος 14:19) Αλλά ο Χριστός υποδείκνυε ότι είναι εσφαλμένο να προσεύχεται κανείς δημόσια, αποκλειστικά και μόνο για να τον δουν και να τον ακούσουν οι άλλοι, και να τον επαινέσουν.
Ο Ιεχωβά δεν απαντάει σε ανειλικρινείς, επαναλαμβανόμενες προσευχές. Ο Ιησούς είπε: «Όταν δε προσεύχησθε, μη βαττολογήσητε [μην επαναλαμβάνετε τα ίδια και τα ίδια, ΜΝΚ] ως οι εθνικοί· διότι νομίζουσιν ότι με την πολυλογίαν αυτών θέλουσιν εισακουσθή. Μη ομοιωθήτε λοιπόν με αυτούς· διότι εξεύρει ο Πατήρ σας τίνων έχετε χρείαν, πριν σεις ζητήσητε παρ’ αυτού». (Ματθαίος 6:7, 8) Πολλοί άνθρωποι σε χώρες της Ανατολής πιστεύουν ότι, κάθε φορά που περιστρέφουν τον ειδικό τροχό για την προσευχή (έναν κύλινδρο ο οποίος περιέχει γραμμένες προσευχές), οι δεήσεις επαναλαμβάνονται. Εκατομμύρια άλλοι χρησιμοποιούν Ροζάρια ή επαναλαμβάνουν δυνατά προσευχές που είναι γραμμένες σε προσευχητάρια. Αλλά εκείνοι που θέλουν να εισακουστούν από τον Θεό πρέπει να αποφεύγουν τις επαναλαμβανόμενες προσευχές και να δίνουν προσοχή στις περαιτέρω οδηγίες του Ιησού.
«Ούτω . . . Προσεύχεσθε Σεις»
Ο Ιησούς στη συνέχεια διατύπωσε την προσευχή που πολλοί αποκαλούν υποδειγματική προσευχή. (Ματθαίος 6:9-13) Είπε: «Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σεις· Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου». Το να απευθυνόμαστε στον Θεό ως τον ‘Πατέρα μας’ υποδηλώνει ότι υπάρχουν και άλλοι που έχουν στενή σχέση μ’ αυτόν ως μέλη της οικογένειας των λάτρεών του. Ο αγιασμός του ονόματος του Θεού, που είναι Ιεχωβά, έχει ύψιστη σπουδαιότητα· αλλά, πώς εκείνος θα το αγιάσει; Εξαλείφοντας τους πονηρούς, θα καθαρίσει το όνομα αυτό από κάθε μομφή που έχει επισωρευτεί πάνω του.—Ιεζεκιήλ 38:23.
«Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης», πρόσθεσε ο Ιησούς. Η διακυβέρνηση του Θεού, όπως εκπροσωπείται από την ουράνια Μεσσιανική Βασιλεία του Γιου του, θα ενεργήσει εναντίον όλων εκείνων που αντιτίθενται στη θεϊκή κυριαρχία, εξαλείφοντάς τους από τη γη. (Δανιήλ 2:44) Αλλά τι σημαίνει το ότι ζητούμε να γίνει το θέλημα του Θεού στη γη όπως και στον ουρανό; Σημαίνει ότι αιτούμε από τον Ιεχωβά να εκπληρώσει τους σκοπούς που έχει για τη γη, συμπεριλαμβανομένης και της εξάλειψης εκείνων που εναντιώνονται σ’ αυτόν.—Αποκάλυψις 16:14-16· 19:11-21.
Αφού ο Ιησούς ανέφερε πρώτα στην υποδειγματική προσευχή τον Θεό, τον αγιασμό Του και τους σκοπούς Του, συνέχισε: «Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον». Το να ζητούμε από τον Ιεχωβά να παρέχει τα ‘επιούσια’ αυξάνει την πίστη μας στην ικανότητα που έχει να καλύπτει τις καθημερινές ανάγκες των λάτρεών του. Αυτό δεν είναι ένα ιδιοτελές αίτημα για υπερβολικές προμήθειες.
Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Και συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς». Μόνο αν έχουμε συγχωρήσει εκείνους που αμαρτάνουν σ’ εμάς, μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση από τον Θεό. (Ματθαίος 6:14, 15) Ο απόστολος Παύλος είπε, λοιπόν, κατάλληλα: ‘Ακριβώς όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρεσε ανεπιφύλακτα, έτσι να κάνετε και εσείς’.—Κολοσσαείς 3:13, ΜΝΚ.
Ολοκληρώνοντας την υποδειγματική προσευχή, ο Ιησούς είπε: «Και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού». Ο Ιεχωβά δεν βάζει ποτέ ανθρώπους σε πειρασμό κάνοντας χρήση ‘κακών’ πραγμάτων. (Ιακώβου 1:13) Ο πειρασμός έρχεται από τον πονηρό, τον Σατανά τον Διάβολο, αλλά η Αγία Γραφή λέει μερικές φορές ότι, όταν ο Θεός επιτρέπει να γίνουν ορισμένα πράγματα, αυτό ισοδυναμεί με το να τα έχει κάνει ο ίδιος. (Ρουθ 1:20, 21· Εκκλησιαστής 7:13) Αποκρινόμενος στο αίτημα: «Και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν», ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει τους πιστούς του δούλους, μολονότι τους επιτρέπει να μπουν σε πειρασμό. Πράγματι, «Πιστός . . . είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε».—1 Κορινθίους 10:13.
Όταν αιτούμε να απελευθερωθούμε από τον πονηρό, ζητούμε να μην επιτραπεί στον Διάβολο να υπερισχύσει εναντίον μας, εφόσον είμαστε πιστοί λάτρεις του Ιεχωβά. Αν είμαστε όσιοι δούλοι του Θεού, μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη ότι αυτός θα απαντήσει σε μια τέτοια δέηση, εφόσον ο απόστολος Πέτρος έγραψε: ‘Εξεύρει ο Ιεχωβά να ελευθερόνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς’. (2 Πέτρου 2:9) Και πόσο σπουδαίο είναι αυτό το μέρος της υποδειγματικής προσευχής, αφού ο Σατανάς ο Διάβολος ‘περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος ζητών τίνα να καταπίη’!—1 Πέτρου 5:8.
Γιατί Απαντώνται οι Προσευχές Τους
Ο Θεός απαντάει στις προσευχές των πιστών του λάτρεων. Γιατί; Εν μέρει, ο Ιεχωβά απαντάει επειδή αυτοί προσεύχονται αποκλειστικά σ’ αυτόν, πλησιάζοντάς τον μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν έχουν καμιά σχέση με την πονηρία και αποφεύγουν τις υποκριτικές και επαναλαμβανόμενες προσευχές. Αντί να επαναλαμβάνουν μηχανικά την υποδειγματική προσευχή, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούν τις θαυμάσιες κατευθυντήριες γραμμές που αυτή παρέχει για να εκφράσουν στον Θεό τα δικά τους εγκάρδια συναισθήματα. Αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους οι προσευχές τους απαντώνται.
Εκείνοι των οποίων οι προσευχές απαντώνται πληρούν ορισμένες βασικές απαιτήσεις. Αναφερόμενος σ’ αυτές, ο Παύλος έγραψε: «Ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύση ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν [σ’ αυτούς που τον εκζητούν ένθερμα, ΜΝΚ]». (Εβραίους 11:6) Προσέξτε αυτά τα δυο βασικά σημεία: Ο Ιεχωβά απαντάει στις προσευχές (1) εκείνων που πιστεύουν ότι ο Θεός είναι, δηλαδή υπάρχει, και (2) εκείνων που ‘τον εκζητούν ένθερμα’.
Ένα τέτοιο άτομο του πρώτου αιώνα ήταν ο ευλαβής Εθνικός Κορνήλιος. Αυτός πίστευε ότι ο Θεός υπάρχει, και τον εκζητούσε ένθερμα. Τι έκανε ο Κορνήλιος μόλις απέκτησε ακριβή γνώση; Αφιερώθηκε ολόκαρδα στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε για να συμβολίσει αυτή την αφιέρωση. Είναι φανερό πως ο Κορνήλιος, από τότε και μετά, διατηρούσε στενή σχέση με τον Θεό και αυτό θα είχε σίγουρα θετική επίδραση στις προσευχές του.—Πράξεις 10:1-44.
Πριν βαφτιστεί ο Κορνήλιος, οι προσευχές του ανέβαιναν μόνο ως ‘μνημόσυνό του [ανάμνηση, ΜΝΚ] ενώπιον του Θεού’. (Πράξεις 10:4) Ωστόσο, με το να κάνει ο Κορνήλιος αφιέρωση στον Θεό με βάση την πίστη του στη λυτρωτική θυσία του Ιησού και με το να βαφτιστεί, έδωσε τον εαυτό του ανεπιφύλακτα στον Ιεχωβά. Έτσι εδραιώθηκε μια θαυμάσια στενή σχέση ανάμεσα στον Θεό και σ’ αυτόν τον ευλαβή άντρα—μια σχέση που έδινε στον Κορνήλιο το απεριόριστο προνόμιο της προσευχής. (Ιακώβου 4:8) Αυτός μπορούσε να πλησιάζει τον ουράνιο Πατέρα του μέσω του Χριστού Ιησού με την προσδοκία ότι θα εισακουόταν. Αυτό συμβαίνει σε όλους εκείνους που αφιερώνονται στον Θεό μέσω του Χριστού και βαφτίζονται. Κι αυτοί επίσης έχουν το απεριόριστο προνόμιο της προσευχής.
Σίγουρα, επιθυμείτε να απαντώνται οι προσευχές σας. Επομένως, αν τώρα δεν υπηρετείτε τον Ιεχωβά ως ένας αφιερωμένος λάτρης του, πόσο σοφό είναι να τον εκζητήσετε ένθερμα! Επιδιώξτε μια πορεία σαν κι αυτή του Κορνήλιου και ο Θεός θα απαντήσει στις προσευχές σας.
[Εικόνα στη σελίδα 6]
Πώς επηρεάστηκαν οι προσευχές του Κορνήλιου από την αφιέρωσή του στον Θεό και από το βάφτισμά του;