«Η Ειρήνη του Θεού» ας Διαφυλάττει την Καρδιά Σας
‘Ο Ιεχωβά να υψώση το πρόσωπον αυτού επί σε και να σοι δώση ειρήνην’.—ΑΡΙΘΜΟΙ 6:26.
1. Λίγο πριν από το θάνατό του, τι έγραψε ο Παύλος στον Τιμόθεο, και τι αποκαλύπτει αυτό;
ΤΟ ΕΤΟΣ 65 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη. Μολονότι σύντομα θα δοκίμαζε βίαιο θάνατο στα χέρια ενός Ρωμαίου εκτελεστή, ο Παύλος είχε ειρήνη. Αυτό φαίνεται από τα παρακάτω λόγια που έγραψε στο φίλο του Τιμόθεο, που ήταν νεότερος: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής».—2 Τιμόθεον 4:7, 8.
2. Τι είχε διαφυλάξει την καρδιά του Παύλου στη διάρκεια της περιπετειώδους ζωής του, μέχρι και το θάνατό του;
2 Πώς μπορούσε ο Παύλος να είναι τόσο ήρεμος μπροστά στο θάνατο; Αυτό συνέβαινε επειδή «η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν» διαφύλαττε την καρδιά του. (Φιλιππησίους 4:7) Αυτή η ίδια ειρήνη τον είχε προστατέψει στη διάρκεια όλων των γεμάτων δράση ετών από τότε που μεταστράφηκε προς τη Χριστιανοσύνη. Τον είχε στηρίξει όταν αντιμετώπιζε οχλοκρατίες, φυλακίσεις, μαστιγώματα και λιθοβολισμούς. Του είχε δώσει δύναμη όταν πολεμούσε ενάντια στην αποστασία και τις επιρροές από τους ‘Ιουδαΐζοντες’. Και τον είχε βοηθήσει να παλέψει με αόρατες δαιμονικές δυνάμεις. Καθώς είναι φανερό, συνέχισε να του δίνει δύναμη μέχρι το τέλος.—2 Κορινθίους 10:4, 5· 11:21-27· Εφεσίους 6:11, 12.
3. Ποιες ερωτήσεις δημιουργούνται σχετικά με την ειρήνη του Θεού;
3 Τι ισχυρή δύναμη ήταν για τον Παύλο αυτή η ειρήνη! Μπορούμε εμείς σήμερα να μάθουμε τι είναι; Θα μας βοηθήσει να διαφυλάξουμε την καρδιά μας και θα μας δώσει δύναμη καθώς ‘αγωνιζόμαστε τον καλόν αγώνα της πίστεως’ σ’ αυτούς τους δύσκολους, ‘κακούς καιρούς’;—1 Τιμόθεον 6:12· 2 Τιμόθεον 3:1.
Ειρήνη με τον Θεό—Πώς Χάθηκε
4. Ποιες είναι μερικές από τις σημασίες της λέξης «ειρήνη» στην Αγία Γραφή;
4 Στην Αγία Γραφή η λέξη «ειρήνη» έχει πολλές σημασίες. Ακολουθούν μερικές, όπως παρατίθενται στο Νέο Διεθνές Λεξικό της Θεολογίας της Καινής Διαθήκης (The New International Dictionary of New Testament Theology): «Στην Π[αλαιά] Δ[ιαθήκη], η λέξη [σαλώμ] (ειρήνη) περιλαμβάνει την ευημερία με την πιο πλατιά σημασία της λέξης (Κριτ. 19:20)· την ευμάρεια (Ψαλμ. 73:3), ακόμα και σε σχέση με τους ασεβείς· τη σωματική υγεία (Ησ. 57:18[, 19]· Ψαλμ. 38:3)· το αίσθημα της πληρότητας . . . (Γέν. 15:15 κτλ.)· τις καλές σχέσεις μεταξύ εθνών και ανθρώπων (. . . Κριτ. 4:17· 1 Χρον. 12:17, 18)· τη σωτηρία (. . . Ιερ. 29:11· πρβλ. Ιερ. 14:13)». Το πιο σημαντικό είναι οι ειρηνικές σχέσεις με τον Ιεχωβά, χωρίς τις οποίες οποιοδήποτε άλλο είδος ειρήνης είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο προσωρινό και περιορισμένο.—2 Κορινθίους 13:11.
5. Πώς διαταράχτηκε αρχικά η ειρήνη της δημιουργίας του Θεού;
5 Αρχικά, ολόκληρη η δημιουργία είχε πλήρη ειρήνη με τον Ιεχωβά. Έχοντας βάσιμους λόγους, ο Θεός διακήρυξε ότι όλα τα δημιουργικά του έργα ήταν πολύ καλά. Πραγματικά, οι ουράνιοι άγγελοι αλάλαζαν με επευφημίες βλέποντάς τα. (Γένεσις 1:31· Ιώβ 38:4-7) Δυστυχώς, όμως, αυτή η παγκόσμια ειρήνη δεν κράτησε. Καταστράφηκε όταν το πνευματικό πλάσμα που είναι τώρα γνωστό ως Σατανάς δελέασε το νεότερο από τα νοήμονα πλάσματα του Θεού, την Εύα, πείθοντάς την να παρακούσει στον Θεό. Ο σύζυγος της Εύας, ο Αδάμ, την ακολούθησε, και με την ύπαρξη τριών στασιαστών, επήλθε διχασμός στο σύμπαν.—Γένεσις 3:1-6.
6. Τι αποτελέσματα επέφερε στην ανθρωπότητα η απώλεια της ειρήνης με τον Θεό;
6 Η απώλεια της ειρήνης με τον Θεό ήταν καταστροφική για τον Αδάμ και την Εύα, οι οποίοι τώρα άρχισαν σιγά-σιγά να εκφυλίζονται σωματικά, πράγμα που τελικά οδήγησε στο θάνατό τους. Αντί να απολαμβάνει ειρήνη στον Παράδεισο, ο Αδάμ θα έπρεπε να αγωνίζεται με το απροετοίμαστο έδαφος έξω από την Εδέμ για να θρέψει την οικογένειά του που μεγάλωνε. Αντί να έχει την ικανοποίηση να γίνει μητέρα μιας τέλειας ανθρώπινης φυλής, η Εύα παρήγαγε ατελείς απογόνους με πόνο και παθήματα. Η απώλεια της ειρήνης με τον Θεό έφερε το φθόνο και τη βία ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο Κάιν σκότωσε τον αδελφό του τον Άβελ, και ως τον καιρό του Κατακλυσμού, ολόκληρη η γη είχε γεμίσει με βία. (Γένεσις 3:7–4:16· 5:5· 6:11, 12, ΜΝΚ) Όταν οι πρώτοι μας γονείς πέθαναν, ασφαλώς δεν πήγαν στον τάφο τους ικανοποιημένοι, «εν ειρήνη», όπως συνέβη με τον Αβραάμ πολλές εκατοντάδες χρόνια αργότερα.—Γένεσις 15:15.
7. (α) Ποια προφητεία εξέφρασε ο Θεός, η οποία έστρεφε την προσοχή στην αποκατάσταση πλήρους ειρήνης; (β) Πόσο εκτεταμένη επιρροή απέκτησε ο εχθρός του Θεού, ο Σατανάς;
7 Αφότου ο Αδάμ και η Εύα έχασαν την ειρήνη, βρίσκουμε την πρώτη αναφορά έχθρας στην Αγία Γραφή. Ο Θεός μίλησε στον Σατανά και είπε: «Έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σού και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής· αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού». (Γένεσις 3:15) Καθώς περνούσε ο καιρός, η επιρροή του Σατανά αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό, που ο απόστολος Ιωάννης μπορούσε να πει: «Ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται». (1 Ιωάννου 5:19) Ένας κόσμος που βρίσκεται υπό την εξουσία του Σατανά σίγουρα δεν έχει ειρήνη με τον Θεό. Κατάλληλα, λοιπόν, ο μαθητής Ιάκωβος προειδοποίησε τους Χριστιανούς: «Δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού;»—Ιακώβου 4:4.
Ειρήνη Μέσα σ’ Έναν Εχθρικό Κόσμο
8, 9. Μετά την αμαρτία του Αδάμ, πώς θα μπορούσαν οι άνθρωποι να έχουν ειρήνη με τον Θεό;
8 Εκεί στην Εδέμ, όταν ο Θεός χρησιμοποίησε πρώτη φορά τη λέξη «έχθρα» προείπε, επίσης, το πώς θα αποκατασταινόταν πλήρης ειρήνη στη δημιουργία. Το υποσχεμένο σπέρμα της γυναίκας του Θεού θα συνέτριβε το κεφάλι του αρχικού καταστροφέα της ειρήνης. Από τον καιρό της Εδέμ και μετά, όσοι άσκησαν πίστη σ’ αυτή την υπόσχεση απόλαυσαν ειρηνικές σχέσεις με τον Θεό. Στην περίπτωση του Αβραάμ, αυτή η σχέση εξελίχθηκε σε φιλία.—2 Χρονικών 20:7· Ιακώβου 2:23.
9 Τον καιρό του Μωυσή, ο Ιεχωβά συγκρότησε με τα τέκνα τού Ισραήλ, του εγγονού τού Αβραάμ, ένα έθνος. Πρόσφερε την ειρήνη του σ’ αυτό το έθνος, όπως φαίνεται από μια ευλογία που ο Ααρών, ο αρχιερέας, εξήγγειλε σ’ αυτούς: ‘Ο Ιεχωβά να σε ευλογήση και να σε φυλάξη· ο Ιεχωβά να επιλάμψη το πρόσωπον αυτού επί σε και να σε ελεήση· ο Ιεχωβά να υψώση το πρόσωπον αυτού επί σε και να σοι δώση ειρήνην’. (Αριθμοί 6:24-26) Η ειρήνη του Ιεχωβά θα έφερνε πλούσιες ανταμοιβές, αλλά δινόταν υπό όρους.
10, 11. Από τι εξαρτιόταν, για τον Ισραήλ, η ειρήνη με τον Θεό, και τι αποτελέσματα θα έφερνε αυτή;
10 Ο Ιεχωβά είπε σ’ εκείνο το έθνος: «Εάν περιπατήτε εις τα προστάγματά μου και φυλάττητε τας εντολάς μου και εκτελήτε αυτάς, τότε θέλω δώσει τας βροχάς σας εις τους καιρούς αυτών, και η γη θέλει δώσει τα γεννήματα αυτής, και τα δένδρα του αγρού θέλουσι δώσει τον καρπόν αυτών. Και θέλω δώσει ειρήνην εις την γην, και θέλετε πλαγιάζει και ουδείς θέλει σας εκφοβίζει· και θέλω εξολοθρεύσει τα πονηρά θηρία από της γης και μάχαιρα δεν θέλει περάσει δια μέσου της γης σας. Και θέλω περιπατεί μεταξύ σας και θέλω είσθαι Θεός σας και σεις θέλετε είσθαι λαός μου». (Λευιτικόν 26:3, 4, 6, 12) Ο Ισραήλ μπορούσε να απολαμβάνει ειρήνη με την έννοια ότι είχε ασφάλεια από τους εχθρούς του, υλική αφθονία και μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Αλλά αυτό θα εξαρτιόταν από την προσκόλλησή τους στο Νόμο του Ιεχωβά.—Ψαλμός 119:165.
11 Σε όλη την ιστορία του έθνους, οι Ισραηλίτες που προσπάθησαν πιστά να τηρήσουν τα διατάγματα του Ιεχωβά απόλαυσαν πραγματικά ειρήνη μ’ αυτόν, και αυτό συχνά έφερνε πολλές άλλες ευλογίες. Στη διάρκεια των πρώτων ετών της διακυβέρνησης του Βασιλιά Σολομώντα, η ειρήνη με τον Θεό έφερε υλική ευημερία, καθώς επίσης ανάπαυση από πολέμους με τους γείτονες του Ισραήλ. Περιγράφοντας εκείνον τον καιρό, η Αγία Γραφή λέει: «Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος». (1 Βασιλέων 4:25) Ακόμα κι όταν ξέσπαγαν εχθροπραξίες με γειτονικές χώρες, οι πιστοί Ισραηλίτες είχαν και πάλι την ειρήνη που αξίζει πραγματικά—ειρήνη με τον Θεό. Έτσι, ο Βασιλιάς Δαβίδ, ένας σπουδαίος πολεμιστής, έγραψε: ‘Εν ειρήνη θέλω και πλαγιάσει και κοιμηθή· διότι συ μόνος, Ιεχωβά, με κατοικίζεις εν ασφαλεία’.—Ψαλμός 4:8.
Μια Καλύτερη Βάση για Ειρήνη
12. Πώς απέρριψε τελικά ο Ισραήλ την ειρήνη με τον Θεό;
12 Τελικά, το Σπέρμα το οποίο επρόκειτο να αποκαταστήσει την πλήρη ειρήνη ήρθε στο πρόσωπο του Ιησού, και σ’ εκείνου τη γέννηση άγγελοι έψαλλαν: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία [ευδοκίας, Κείμενο]». (Λουκάς 2:14) Ο Ιησούς εμφανίστηκε στον Ισραήλ, αλλά εκείνο το έθνος στο σύνολό του, παρά το ότι ήταν υπό τη διαθήκη του Θεού, τον απέρριψε και τον παρέδωσε στους Ρωμαίους για να θανατωθεί. Λίγο καιρό πριν από το θάνατό του, ο Ιησούς έκλαψε για την Ιερουσαλήμ λέγοντας: «Είθε να εγνώριζες και συ, τουλάχιστον εν τη ημέρα σου ταύτη, τα προς ειρήνην σου αποβλέποντα· αλλά τώρα εκρύφθησαν από των οφθαλμών σου». (Λουκάς 19:42· Ιωάννης 1:11) Επειδή απέρριψε τον Ιησού, ο Ισραήλ έχασε εντελώς την ειρήνη που είχε με τον Θεό.
13. Ποιο νέο τρόπο καθιέρωσε ο Ιεχωβά για να βρει ο άνθρωπος ειρήνη μαζί Του;
13 Ωστόσο, οι σκοποί του Θεού δεν ματαιώθηκαν. Ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς και πρόσφερε στον Ιεχωβά την αξία της τέλειας ζωής του ως λύτρο για τους ανθρώπους που έχουν δίκαιη καρδιά. (Εβραίους 9:11-14) Η θυσία του Ιησού έγινε ένας καινούριος και καλύτερος τρόπος για να βρουν οι άνθρωποι—τόσο οι φυσικοί Ισραηλίτες όσο και οι Εθνικοί—ειρήνη με τον Θεό. Ο Παύλος είπε στην επιστολή του προς τους Χριστιανούς της Ρώμης: «Εχθροί όντες εφιλιώθημεν με τον Θεόν δια του θανάτου του Υιού αυτού». (Ρωμαίους 5:10) Τον πρώτο αιώνα, αυτοί που αποκτούσαν ειρήνη μ’ αυτόν τον τρόπο ήταν χρισμένοι με άγιο πνεύμα για να γίνουν υιοθετημένοι γιοι του Θεού και μέλη ενός νέου πνευματικού έθνους με το όνομα «Ισραήλ του Θεού».—Γαλάτας 6:16· Ιωάννης 1:12, 13· 2 Κορινθίους 1:21, 22· 1 Πέτρου 2:9.
14, 15. Περιγράψτε την ειρήνη του Θεού, και εξηγήστε πώς προστατεύει τους Χριστιανούς ακόμα κι όταν αυτοί αποτελούν το στόχο της εχθρότητας του Σατανά.
14 Αυτοί οι νέοι πνευματικοί Ισραηλίτες θα ήταν ο στόχος της εχθρότητας του Σατανά και του κόσμου του. (Ιωάννης 17:14) Εντούτοις, θα είχαν «ειρήνη από Θεού Πατρός και Χριστού Ιησού του Κυρίου ημών». (2 Τιμόθεον 1:2) Ο Ιησούς τούς είπε: «Ταύτα ελάλησα προς εσάς, δια να έχητε ειρήνην εν εμοί [μέσω εμού, ΜΝΚ]. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον».—Ιωάννης 16:33.
15 Αυτή είναι η ειρήνη που βοήθησε τον Παύλο και τους συγχριστιανούς του να υπομείνουν παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Αυτή αντανακλά μια γαλήνια, αρμονική σχέση με τον Θεό, που έχει γίνει δυνατή βάσει της θυσίας του Ιησού. Αυτός που την έχει αποκτά μια αδιατάρακτη ειρήνη διάνοιας καθώς συνειδητοποιεί το ενδιαφέρον του Ιεχωβά. Ένα παιδί κλεισμένο στην αγκαλιά του στοργικού πατέρα του έχει ένα παρόμοιο αίσθημα ειρήνης, μια απόλυτη βεβαιότητα ότι το προσέχει κάποιος που νοιάζεται γι’ αυτό. Ο Παύλος ενθάρρυνε τους Φιλιππησίους: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός, αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετ’ ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νουν θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού».—Φιλιππησίους 4:6, 7.
16. Πώς επηρέαζε η ειρήνη με τον Θεό τη σχέση που είχαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα μεταξύ τους;
16 Ένα αποτέλεσμα που έφερε η απώλεια της ειρήνης του ανθρώπου με τον Θεό ήταν το μίσος και ο διχασμός. Για τους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, το ότι βρήκαν ειρήνη με τον Θεό κατέληξε στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: σε ειρήνη και ενότητα ανάμεσά τους, αυτό που ο Παύλος αποκάλεσε ‘σύνδεσμο της ειρήνης’. (Εφεσίους 4:3) Εκείνοι ‘φρονούσαν το αυτό, ειρήνευαν· και ο Θεός της αγάπης και της ειρήνης ήτο μεθ’ αυτών’. Επιπλέον, κήρυτταν ‘τα καλά νέα της ειρήνης’, τα οποία ήταν, ουσιαστικά, τα καλά νέα της σωτηρίας για τους ‘υιούς ειρήνης’, εκείνους που ανταποκρίνονται στα καλά νέα.—2 Κορινθίους 13:11· Πράξεις 10:36, ΜΝΚ· Λουκάς 10:5, 6.
Μια Διαθήκη Ειρήνης
17. Τι έχει συνάψει ο Θεός με το λαό του στις μέρες μας;
17 Μπορεί να βρεθεί σήμερα αυτού του είδους η ειρήνη; Ναι, μπορεί. Από τότε που εγκαθιδρύθηκε η Βασιλεία του Θεού υπό τον ενδοξασμένο Ιησού Χριστό το 1914, ο Ιεχωβά έχει συνάξει εκείνους που απέμειναν από τον Ισραήλ του Θεού, βγάζοντάς τους μέσα απ’ αυτόν τον κόσμο, και έχει συνάψει μια διαθήκη ειρήνης μαζί τους. Εκπλήρωσε έτσι την υπόσχεση που είχε δώσει μέσω του προφήτη Ιεζεκιήλ: «Θέλω κάμει προς αυτούς διαθήκην ειρήνης· αύτη θέλει είσθαι διαθήκη αιώνιος προς αυτούς· και θέλω στηρίξει αυτούς και πληθύνει αυτούς, και θέλω θέσει το αγιαστήριόν μου εν μέσω αυτών εις τον αιώνα». (Ιεζεκιήλ 37:26) Ο Ιεχωβά έκανε αυτή τη διαθήκη με τους χρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι, όπως και οι αδελφοί τους τον πρώτο αιώνα, ασκούν πίστη στη θυσία του Ιησού. Έχουν καθαριστεί από πνευματική μόλυνση, έχουν αφιερωθεί στον ουράνιο Πατέρα τους και αγωνίζονται να ακολουθούν τις εντολές του, ιδιαίτερα με το να ηγούνται στο παγκόσμιο έργο κηρύγματος των καλών νέων της εγκαθιδρυμένης Βασιλείας του Θεού.—Ματθαίος 24:14.
18. Πώς ανταποκρίθηκαν μερικά άτομα από τα έθνη όταν διέκριναν ότι το όνομα του Θεού είναι πάνω στον Ισραήλ του Θεού;
18 Η προφητεία συνεχίζει: ‘Και η σκηνή μου θέλει είσθαι εν μέσω αυτών, και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. Και θέλουσι γνωρίσει τα έθνη ότι εγώ ο Ιεχωβά είμαι ο αγιάζων τον Ισραήλ’. (Ιεζεκιήλ 37:27, 28) Σε αρμονία μ’ αυτό, εκατοντάδες χιλιάδες, ναι, εκατομμύρια άνθρωποι από ‘τα έθνη’ έχουν αναγνωρίσει ότι το όνομα του Ιεχωβά είναι πάνω στον Ισραήλ του Θεού. (Ζαχαρίας 8:23) Έχουν συναχθεί από όλα τα έθνη, για να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά μαζί μ’ αυτό το πνευματικό έθνος, απαρτίζοντας τον ‘πολύ όχλο’ που είχε προβλέψει η Αποκάλυψη. Επειδή «έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου», θα επιζήσουν από τη μεγάλη θλίψη για να μπουν σ’ έναν ειρηνικό νέο κόσμο.—Αποκάλυψις 7:9, 14.
19. Τι είδους ειρήνη απολαμβάνει ο λαός του Θεού σήμερα;
19 Μαζί, ο Ισραήλ του Θεού και ο πολύς όχλος απολαμβάνουν ειρήνη που μπορεί να συγκριθεί με την ειρήνη που απολάμβανε ο Ισραήλ υπό τον Βασιλιά Σολομώντα. Σχετικά μ’ αυτούς, ο Μιχαίας προφήτευσε: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον. Και θέλουσι κάθησθαι έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, και δεν θέλει υπάρχει ο εκφοβών». (Μιχαίας 4:3, 4· Ησαΐας 2:2-4) Σε αρμονία μ’ αυτό, έχουν απορρίψει τον πόλεμο και τον ανταγωνισμό, σφυρηλατώντας συμβολικά τα σπαθιά τους σε υνιά και τις λόγχες τους σε δρεπάνια. Έτσι, απολαμβάνουν ειρηνική αδελφοσύνη σε όλη τη διεθνή τους κοινότητα, άσχετα με το ποια είναι η εθνικότητά τους, η γλώσσα τους, η φυλή τους ή η κοινωνική τους προέλευση. Και ευφραίνονται με τη βεβαιότητα της προστατευτικής φροντίδας του Ιεχωβά πάνω τους. ‘Κανένας δεν τους κάνει να φοβούνται’. Αληθινά, ‘ο Ιεχωβά έχει δώσει δύναμιν εις τον λαόν αυτού· ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει τον λαόν αυτού εν ειρήνη’.—Ψαλμός 29:11.
20, 21. (α) Γιατί πρέπει να εργαζόμαστε για τη διατήρηση της ειρήνης μας με τον Θεό; (β) Τι μπορούμε να πούμε για τις προσπάθειες που κάνει ο Σατανάς να καταστρέψει την ειρήνη του λαού του Θεού;
20 Ωστόσο, όπως και στον πρώτο αιώνα Κ.Χ., η ειρήνη των δούλων του Θεού έχει προκαλέσει την εχθρότητα του Σατανά. Αφότου εκδιώχθηκε από τον ουρανό μετά την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού το 1914, ο Σατανάς κάνει πόλεμο «με τους λοιπούς του σπέρματος [της γυναίκας]». (Αποκάλυψις 12:17) Ακόμα και στην εποχή του, ο Παύλος προειδοποίησε: «Δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον . . . εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». (Εφεσίους 6:12) Με τον Σατανά περιορισμένο τώρα στα περίχωρα της γης, αυτή η προειδοποίηση είναι επείγουσας φύσης.
21 Ο Σατανάς έχει χρησιμοποιήσει κάθε τακτική που είχε στη διάθεσή του στην προσπάθειά του να καταστρέψει την ειρήνη του λαού του Θεού, αλλά έχει αποτύχει. Το 1919, οι άνθρωποι που αγωνίζονταν να υπηρετήσουν πιστά τον Θεό δεν ήταν ούτε 10.000. Σήμερα, υπάρχουν περισσότεροι από τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι που νικούν τον κόσμο μέσω της πίστης τους. (1 Ιωάννου 5:4) Γι’ αυτούς, η ειρήνη με τον Θεό και η ειρήνη μεταξύ τους είναι πραγματικότητα, έστω κι αν υπομένουν την εχθρότητα του Σατανά και του σπέρματός του. Αλλά ενόψει αυτής της εχθρότητας, και έχοντας υπόψη μας την ατέλειά μας και τους ‘κακούς καιρούς’ στους οποίους ζούμε, οφείλουμε να εργαζόμαστε επιμελώς για να διατηρήσουμε την ειρήνη μας. (2 Τιμόθεον 3:1) Στο επόμενο άρθρο, θα δούμε τι περιλαμβάνει αυτό.
Μπορείτε να Εξηγήσετε;
◻ Γιατί έχασε ο άνθρωπος την ειρήνη του με τον Θεό αρχικά;
◻ Από τι εξαρτιόταν, για τον Ισραήλ, η ειρήνη με τον Θεό;
◻ Πάνω σε τι βασίζεται η απόκτηση ειρήνης με τον Θεό σήμερα;
◻ Τι είναι «η ειρήνη του Θεού» η οποία διαφυλάττει την καρδιά μας;
◻ Ποιες άλλες ευλογίες απολαμβάνουμε αν έχουμε ειρήνη με τον Θεό;