Οι Αμμωνίτες—Ένας Λαός που Ανταπέδωσε την Καλοσύνη με Εχθρότητα

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ πόλη που ονομάζεται Αμμάν, πρωτεύουσα του χασεμιτικού βασιλείου της Ιορδανίας, διατηρεί την ανάμνηση ενός λαού ο οποίος έχει εξαφανιστεί από την επίγεια σκηνή. Τα μέλη του αποκαλούνταν Αμμωνίτες. Ποιοι ήταν αυτοί, και ποια μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από την πτώση τους;

Οι Αμμωνίτες ήταν απόγονοι του δίκαιου Λωτ. (Γένεσις 19:35-38) Εφόσον ο Λωτ ήταν ανιψιός του Αβραάμ, θα μπορούσατε να πείτε ότι οι Αμμωνίτες ήταν ξαδέλφια των Ισραηλιτών. Οι απόγονοι του Λωτ, όμως, στράφηκαν στη λατρεία ψεύτικων θεών. Ωστόσο, ο Ιεχωβά Θεός συνέχισε να δείχνει κάποιο ενδιαφέρον για αυτούς. Καθώς το έθνος Ισραήλ πλησίαζε στην Υποσχεμένη Γη, ο Θεός τούς προειδοποίησε: «Μη ενόχλει [τους Αμμωνίτες] μηδέ πολεμήσης μετ’ αυτών· διότι δεν θέλω δώσει εις σε εκ της γης των υιών Αμμών κληρονομίαν· επειδή εις τους υιούς Λωτ έδωκα αυτήν κληρονομίαν».—Δευτερονόμιον 2:19.

Εκτίμησαν αυτή την καλοσύνη οι Αμμωνίτες; Απεναντίας, αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν ότι ο Ιεχωβά τούς είχε κληροδοτήσει ό,τι είχαν. Ανταπέδωσαν το γεμάτο καλοσύνη ενδιαφέρον του Θεού για αυτούς με αμείλικτη εχθρότητα προς το λαό του Θεού, τους Ισραηλίτες. Αν και οι Ισραηλίτες σεβάστηκαν την εντολή του Ιεχωβά και δεν έκαναν επιθετικές κινήσεις εναντίον τους, οι Αμμωνίτες και οι Μωαβίτες αδελφοί τους ένιωσαν να απειλούνται. Είναι αλήθεια ότι οι Αμμωνίτες δεν έκαναν κάποια στρατιωτική επίθεση, ωστόσο μίσθωσαν έναν προφήτη ονόματι Βαλαάμ και του ζήτησαν να καταραστεί τον Ισραήλ!—Αριθμοί 22:1-6· Δευτερονόμιον 23:3-6.

Τότε συνέβη κάτι παράξενο. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Βαλαάμ ήταν ανήμπορος να αρθρώσει την κατάρα του. Μπόρεσε να προφέρει μόνο ευλογίες για αυτούς, λέγοντας: «Ευλογημένος ο ευλογών σε και κατηραμένος ο καταρώμενός σε». (Αριθμοί 24:9) Εκείνοι που περιλαμβάνονταν, στους οποίους ανήκαν και οι Αμμωνίτες, θα έπρεπε να είχαν πάρει ένα ισχυρό μάθημα από αυτό: Όταν περιλαμβανόταν ο λαός του Θεού, Εκείνος ήταν πανέτοιμος να παρέμβει για χάρη τους!

Παρ’ όλα αυτά, οι Αμμωνίτες συνέχισαν να αναζητούν τρόπους για να εναντιωθούν στον Ισραήλ. Στην εποχή των Κριτών, ο Αμμών συνεργάστηκε με τον Μωάβ και τον Αμαλήκ και εισέβαλαν στην Υποσχεμένη Γη, προελαύνοντας μέχρι την Ιεριχώ. Η νίκη ήταν πρόσκαιρη, όμως, καθώς ο Ισραηλίτης Κριτής Αώδ έδιωξε τους εισβολείς. (Κριταί 3:12-15, 27-30) Μια ασταθής ανακωχή διήρκεσε μέχρι τις ημέρες του Κριτή Ιεφθάε. Ως τότε, το έθνος Ισραήλ είχε πέσει στην ειδωλολατρία, και γι’ αυτό ο Ιεχωβά απέσυρε την προστασία του. Επί 18 χρόνια περίπου, ο Θεός με αυτόν τον τρόπο τούς είχε ‘πουλήσει . . . στο χέρι των γιων Αμμών’. (Κριταί 10:6-9) Και πάλι, οι Αμμωνίτες υπέστησαν οδυνηρή ήττα καθώς οι Ισραηλίτες αποκήρυξαν την ειδωλολατρία και ανασυντάχτηκαν υπό την ηγεσία του Ιεφθάε.—Κριταί 10:16–11:33.

Η εποχή της διακυβέρνησης του Ισραήλ από τους κριτές τέλειωσε με τη στέψη του πρώτου βασιλιά του, του Σαούλ. Λίγο μετά την έναρξη της διακυβέρνησης του Σαούλ, εκδηλώθηκε και πάλι η εχθρότητα του Αμμών. Ο Βασιλιάς Νάας επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στην ισραηλιτική πόλη Ιαβείς-γαλαάδ. Όταν οι άντρες εκείνης της πόλης ζήτησαν ειρήνη, ο Νάας ο Αμμωνίτης διατύπωσε την εξής εξωφρενική απαίτηση: «Με τούτο θέλω κάμει συνθήκην προς εσάς, να εξορύξω πάντας τους δεξιούς οφθαλμούς σας». Ο ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος υποστηρίζει ότι αυτό γινόταν εν μέρει ως αμυντικό μέτρο, ώστε, «όταν τα αριστερά τους μάτια καλύπτονταν από τις ασπίδες τους, να είναι εντελώς άχρηστοι για πόλεμο». Εντούτοις, ο πραγματικός σκοπός αυτού του σκληρού τελεσίγραφου ήταν να ταπεινώσει παραδειγματικά αυτούς τους Ισραηλίτες.—1 Σαμουήλ 11:1, 2.

Και πάλι οι Αμμωνίτες είχαν ανταποδώσει την καλοσύνη του Ιεχωβά με εχθρότητα. Ο Ιεχωβά δεν αγνόησε αυτή τη μοχθηρή απειλή. ‘Επήλθεν επί τον Σαούλ πνεύμα Θεού, ότε ήκουσε τους λόγους εκείνους [του Νάας]· και εξήφθη η οργή αυτού σφόδρα’. Υπό την κατεύθυνση του πνεύματος του Θεού, ο Σαούλ συγκέντρωσε δύναμη 330.000 πολεμιστών οι οποίοι κατατρόπωσαν τους Αμμωνίτες έτσι ώστε «ουδέ δύο εξ αυτών δεν έμειναν ηνωμένοι».—1 Σαμουήλ 11:6, 11.

Το ιδιοτελές ενδιαφέρον των Αμμωνιτών για τα δικά τους συμφέροντα, η σκληρότητά τους και η απληστία τους οδήγησαν τελικά στην ολοκληρωτική καταστροφή τους. Όπως είχε προείπει ο προφήτης του Ιεχωβά Σοφονίας, αυτοί έγιναν ‘ως τα Γόμορρα . . . παντοτεινή ερήμωσις . . . διότι ωνείδισαν και εμεγαλύνθησαν κατά του λαού του Ιεχωβά των δυνάμεων’.—Σοφονίας 2:9, 10.

Οι ηγέτες του κόσμου σήμερα πρέπει να λάβουν υπόψη τους αυτό που συνέβη στους Αμμωνίτες. Ο Θεός, με παρόμοιο τρόπο, έχει δείξει στα έθνη καλοσύνη σε κάποιο βαθμό εφόσον τους επέτρεψε να ζήσουν στο υποπόδιό του, τη γη. Αλλά τα ιδιοτελή έθνη, αντί να φροντίζουν τη γη, την καταστρέφουν, έχοντας μάλιστα απειλήσει τον πλανήτη με πυρηνική καταστροφή. Αντί να δείχνουν καλοσύνη στους λάτρεις του Ιεχωβά που ζουν στη γη, πολλές φορές τα έθνη δείχνουν εχθρότητα, υποβάλλοντάς τους σε σκληρό διωγμό. Επομένως, το μάθημα από την περίπτωση των Αμμωνιτών είναι ότι ο Ιεχωβά δεν παίρνει στα ελαφρά την ανταπόδοση της καλοσύνης του με εχθρότητα. Μάλιστα στον κατάλληλο καιρό του, θα αναλάβει δράση, ακριβώς όπως έκανε την αρχαία εποχή.—Παράβαλε Ψαλμός 2:6-12.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ρωμαϊκά ερείπια στο Αμμάν, την τοποθεσία όπου βρισκόταν η Ραββά, η πρωτεύουσα των Αμμωνιτών

[Ευχαριστίες]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Οι Αμμωνίτες ζούσαν σε αυτή την περιοχή

[Ευχαριστίες]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 8]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.