Να Διατηρείτε την Ενότητα σε Αυτές τις Τελευταίες Ημέρες

‘Να συμπεριφέρεστε με τρόπο αντάξιο προς τα καλά νέα . . . , μένοντας σταθεροί με ένα πνεύμα, καθώς αγωνίζεστε με μία ψυχή ώμο προς ώμο για την πίστη των καλών νέων’.—ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1:27.

 1. Ποια αντίθεση υπάρχει ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά και στον κόσμο;

ΑΥΤΕΣ είναι οι «τελευταίες ημέρες». Χωρίς αμφιβολία, οι καιροί είναι «κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Σε αυτόν τον ‘έσχατο καιρό’, με τον αναβρασμό που φέρνει στην ανθρώπινη κοινωνία, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ξεχωρίζουν έντονα λόγω της ειρήνης και της ενότητάς τους. (Δανιήλ 12:4) Αλλά το κάθε άτομο που ανήκει στην παγγήινη οικογένεια των λάτρεων του Ιεχωβά καλείται να εργάζεται σκληρά για τη διατήρηση αυτής της ενότητας.

 2. Τι είπε ο Παύλος σχετικά με τη διατήρηση της ενότητας, και ποιο ερώτημα θα εξετάσουμε;

² Ο απόστολος Παύλος νουθέτησε τους συγχριστιανούς του να διατηρούν την ενότητα. Έγραψε: «Να συμπεριφέρεστε με τρόπο αντάξιο προς τα καλά νέα σχετικά με τον Χριστό, ώστε, είτε έρθω και σας δω είτε είμαι απών, να ακούω σχετικά με τα πράγματα που σας αφορούν, ότι μένετε σταθεροί με ένα πνεύμα, καθώς αγωνίζεστε με μία ψυχή ώμο προς ώμο για την πίστη των καλών νέων, και χωρίς να σας φοβίζουν από καμιά άποψη οι ενάντιοί σας. Αυτό ακριβώς είναι απόδειξη καταστροφής για αυτούς, αλλά σωτηρίας για εσάς· και αυτή η ένδειξη είναι από τον Θεό». (Φιλιππησίους 1:27, 28) Τα λόγια του Παύλου δείχνουν σαφώς ότι πρέπει να συνεργαζόμαστε ως Χριστιανοί. Επομένως, λοιπόν, τι θα μας βοηθήσει να διατηρούμε τη Χριστιανική μας ενότητα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς;

Να Υποτάσσεστε στο Θεϊκό Θέλημα

 3. Πότε και πώς έγιναν ακόλουθοι του Χριστού οι πρώτοι απερίτμητοι Εθνικοί;

³ Ένας τρόπος για να διατηρήσουμε την ενότητά μας είναι το να υποτασσόμαστε πάντοτε στο θεϊκό θέλημα. Αυτό μπορεί να απαιτεί κάποια προσαρμογή στον τρόπο σκέψης μας. Αναλογιστείτε τους πρώτους Ιουδαίους μαθητές του Ιησού Χριστού. Όταν ο απόστολος Πέτρος κήρυξε για πρώτη φορά σε απερίτμητους Εθνικούς το 36 Κ.Χ., ο Θεός έδωσε άγιο πνεύμα σε εκείνους τους ανθρώπους από τα έθνη, και αυτοί βαφτίστηκαν. (Πράξεις, 10ο κεφάλαιο) Μέχρι τότε, μόνο Ιουδαίοι, προσήλυτοι στον Ιουδαϊσμό και Σαμαρείτες είχαν γίνει ακόλουθοι του Ιησού Χριστού.—Πράξεις 8:4-8, 26-38.

 4. Αφού πρώτα εξήγησε τι είχε λάβει χώρα σε σχέση με τον Κορνήλιο, τι είπε ο Πέτρος, και σε ποια δοκιμή έβαλε αυτό τους Ιουδαίους μαθητές του Ιησού;

⁴ Όταν οι απόστολοι και οι άλλοι αδελφοί στην Ιερουσαλήμ έμαθαν για τη μεταστροφή του Κορνήλιου και άλλων Εθνικών, ενδιαφέρθηκαν να ακούσουν την έκθεση του Πέτρου. Αφού πρώτα εξήγησε τι είχε λάβει χώρα σε σχέση με τον Κορνήλιο και τους άλλους Εθνικούς πιστούς, ο απόστολος ολοκλήρωσε με τα εξής λόγια: «Αν, λοιπόν, ο Θεός έδωσε σε αυτούς [σε εκείνους τους Εθνικούς πιστούς] την ίδια δωρεά [του αγίου πνεύματος] όπως έδωσε και σε εμάς [τους Ιουδαίους] που έχουμε πιστέψει στον Κύριο Ιησού Χριστό, ποιος ήμουν εγώ που θα μπορούσα να παρεμποδίσω τον Θεό;» (Πράξεις 11:1-17) Αυτό έβαλε σε δοκιμή τους Ιουδαίους ακολούθους του Ιησού Χριστού. Θα υποτάσσονταν στο θέλημα του Θεού και θα δέχονταν τους Εθνικούς πιστούς ως συλλάτρεις τους; Ή θα διέτρεχε κίνδυνο η ενότητα των επίγειων υπηρετών του Ιεχωβά;

 5. Πώς ανταποκρίθηκαν οι απόστολοι και οι άλλοι αδελφοί στο γεγονός ότι ο Θεός είχε παραχωρήσει μετάνοια σε Εθνικούς, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτή τη στάση;

⁵ Η αφήγηση λέει: «Τώρα, όταν [οι απόστολοι και οι άλλοι αδελφοί] άκουσαν αυτά τα πράγματα, τα αποδέχτηκαν ήσυχα και δόξασαν τον Θεό, λέγοντας: ‘Ώστε λοιπόν, ο Θεός παραχώρησε και σε εθνικούς μετάνοια με σκοπό τη ζωή’». (Πράξεις 11:18) Αυτή η στάση διαφύλαξε και προήγαγε την ενότητα των ακολούθων του Ιησού. Πολύ γρήγορα, το έργο κηρύγματος επεκτάθηκε στους Εθνικούς, και η ευλογία του Ιεχωβά ήταν πάνω σε αυτές τις δραστηριότητες. Και εμείς, όταν καλούμαστε να συνεργαστούμε σε σχέση με τη δημιουργία μιας καινούριας εκκλησίας ή όταν γίνεται κάποια θεοκρατική προσαρμογή υπό την κατεύθυνση του αγίου πνεύματος του Θεού, θα πρέπει να τα αποδεχόμαστε αυτά ήσυχα. Η ολόκαρδη συνεργασία μας θα ευαρεστεί τον Ιεχωβά και θα μας βοηθάει να διατηρούμε την ενότητά μας σε αυτές τις τελευταίες ημέρες.

Να Προσκολλάστε στην Αλήθεια

 6. Ποια επίδραση έχει η αλήθεια στην ενότητα των λάτρεων του Ιεχωβά;

⁶ Ως μέρος της οικογένειας των λάτρεων του Ιεχωβά, διατηρούμε την ενότητα διότι όλοι μας ‘διδασκόμαστε από τον Ιεχωβά’ και προσκολλούμαστε σταθερά στην αποκαλυμμένη αλήθεια του. (Ιωάννης 6:45· Ψαλμός 43:3) Εφόσον οι διδασκαλίες μας βασίζονται στο Λόγο του Θεού, είμαστε όλοι ομόφωνοι σε αυτά που λέμε. Δεχόμαστε με χαρά την πνευματική τροφή που παρέχει ο Ιεχωβά μέσω ‘του πιστού και φρόνιμου δούλου’. (Ματθαίος 24:45-47) Αυτή η ομοιόμορφη διδασκαλία μάς βοηθάει να διατηρούμε την ενότητά μας παγκόσμια.

 7. Αν δυσκολευόμαστε προσωπικά να κατανοήσουμε κάποιο συγκεκριμένο σημείο, τι θα πρέπει και τι δεν θα πρέπει να κάνουμε;

⁷ Τι μπορεί να γίνει αν δυσκολευόμαστε προσωπικά να κατανοήσουμε ή να δεχτούμε κάποιο συγκεκριμένο σημείο; Θα πρέπει να προσευχηθούμε για σοφία και να κάνουμε έρευνα στις Γραφές και στα Χριστιανικά έντυπα. (Παροιμίαι 2:4, 5· Ιακώβου 1:5-8) Η συζήτηση με κάποιον πρεσβύτερο μπορεί να βοηθήσει. Αν εξακολουθούμε να μην κατανοούμε το σημείο, μπορεί να είναι καλύτερα να πάψουμε να ασχολούμαστε υπερβολικά με το ζήτημα. Ίσως να δημοσιευτούν περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτό το θέμα, και τότε θα διευρυνθεί η κατανόησή μας. Θα ήταν λάθος, όμως, να προσπαθούμε να πείσουμε άλλα άτομα στην εκκλησία να δεχτούν τη δική μας διιστάμενη άποψη. Έτσι θα σπέρναμε διχόνοια, δεν θα εργαζόμασταν για τη διαφύλαξη της ενότητας. Πόσο καλύτερο είναι να ‘συνεχίσουμε να περπατούμε στην αλήθεια’ και να ενθαρρύνουμε και άλλους να κάνουν το ίδιο!—3 Ιωάννη 4.

 8. Ποια στάση απέναντι στην αλήθεια είναι κατάλληλη;

⁸ Τον πρώτο αιώνα, ο Παύλος είπε: «Προς το παρόν βλέπουμε μια θαμπή εικόνα μέσω μεταλλικού καθρέφτη, αλλά τότε θα βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο. Προς το παρόν γνωρίζω εν μέρει, αλλά τότε θα γνωρίζω ακριβώς, όπως μάλιστα γνωρίζομαι ακριβώς». (1 Κορινθίους 13:12) Αν και οι πρώτοι Χριστιανοί δεν διέκριναν όλες τις λεπτομέρειες, παρέμεναν ενωμένοι. Εμείς έχουμε τώρα πολύ πιο ξεκάθαρη κατανόηση του σκοπού του Ιεχωβά και του Λόγου της αλήθειας Του. Ας είμαστε ευγνώμονες λοιπόν για την αλήθεια που λαβαίνουμε μέσω του ‘πιστού δούλου’. Επίσης, ας εκφράζουμε ευχαριστίες για το ότι ο Ιεχωβά μάς οδηγεί μέσω της οργάνωσής του. Αν και δεν είχαμε πάντοτε τον ίδιο βαθμό γνώσης, δεν πεινάσαμε ούτε διψάσαμε πνευματικά. Απεναντίας, ο Ποιμένας μας, ο Ιεχωβά, μας έχει κρατήσει ενοποιημένους και μας έχει φροντίσει καλά.—Ψαλμός 23:1-3.

Να Χρησιμοποιείτε τη Γλώσσα Ορθά!

 9. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να προάγουμε την ενότητα;

⁹ Το να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα προκειμένου να ενθαρρύνουμε τους άλλους είναι σημαντικός τρόπος για να προάγουμε την ενότητα καθώς και ένα αδελφικό πνεύμα. Η επιστολή που τακτοποιούσε ένα ζήτημα γύρω από την περιτομή, όπως την έστειλε το κυβερνών σώμα του πρώτου αιώνα, αποτελούσε πηγή ενθάρρυνσης. Όταν τη διάβασαν οι Εθνικοί μαθητές στην Αντιόχεια, «χάρηκαν με την ενθάρρυνση». Ο Ιούδας και ο Σίλας, που είχαν σταλθεί από την Ιερουσαλήμ με την επιστολή, «ενθάρρυναν τους αδελφούς με πολλές ομιλίες και τους ενίσχυσαν». Αναμφίβολα, η παρουσία του Παύλου και του Βαρνάβα επίσης ενθάρρυνε και ενίσχυσε τους ομοπίστους τους στην Αντιόχεια. (Πράξεις 15:1-3, 23-32) Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο όταν συγκεντρωνόμαστε για τις Χριστιανικές συναθροίσεις και ‘ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον’ με την παρουσία μας και τα εποικοδομητικά μας σχόλια.—Εβραίους 10:24, 25.

10. Για τη διατήρηση της ενότητας, τι μπορεί να χρειαστεί να γίνει αν κάποιο άτομο πέσει θύμα εξύβρισης;

¹⁰ Ωστόσο, η εσφαλμένη χρήση της γλώσσας μπορεί να απειλήσει την ενότητά μας. «Η γλώσσα είναι μικρό μέλος και όμως κάνει μεγάλους κομπασμούς», έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος. «Να! Πόσο μικρή φωτιά χρειάζεται για να ανάψει ένας τόσο μεγάλος δασότοπος!» (Ιακώβου 3:5) Ο Ιεχωβά μισεί εκείνους που προκαλούν έριδα. (Παροιμίαι 6:16-19) Τέτοιου είδους λόγια μπορούν να προξενήσουν έλλειψη ενότητας. Έτσι, λοιπόν, τι θα γίνει αν κάποιο άτομο πέσει θύμα εξύβρισης, δηλαδή δέχεται συσσωρευμένες ύβρεις ή ακούει προσβλητικά λόγια; Οι πρεσβύτεροι θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον παραβάτη. Εντούτοις, ο αμετανόητος υβριστής θα πρέπει να αποκοπεί, ώστε να είναι δυνατόν να διατηρηθεί η ειρήνη, η τάξη και η ενότητα της εκκλησίας. Εξάλλου, ο Παύλος έγραψε: «Να πάψετε να συναναστρέφεστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι . . . υβριστής . . . , μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο».—1 Κορινθίους 5:11.

11. Γιατί είναι σημαντική η ταπεινοφροσύνη αν είπαμε κάτι που προξένησε ένταση ανάμεσα σε εμάς και σε κάποιον ομόπιστό μας;

¹¹ Αν χαλιναγωγούμε τη γλώσσα, αυτό θα μας βοηθάει να διατηρούμε την ενότητα. (Ιακώβου 3:10-18) Ας υποθέσουμε όμως ότι κάτι που είπαμε προξένησε ένταση ανάμεσα σε εμάς και σε κάποιο συγχριστιανό. Δεν θα ήταν, άραγε, κατάλληλο να πάρουμε την πρωτοβουλία ώστε να κάνουμε ειρήνη με τον αδελφό μας, ζητώντας συγνώμη αν είναι ανάγκη; (Ματθαίος 5:23, 24) Πράγματι, αυτό απαιτεί ταπεινοφροσύνη, αλλά ο Πέτρος έγραψε: «Περιζωστείτε με ταπεινοφροσύνη ο ένας προς τον άλλον, επειδή ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους, αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς». (1 Πέτρου 5:5) Η ταπεινοφροσύνη θα μας υποκινεί να ‘επιδιώκουμε ειρήνη’ με τους αδελφούς μας, παραδεχόμενοι τα λάθη μας και ζητώντας κατάλληλα συγνώμη. Αυτό βοηθάει να διατηρηθεί η ενότητα της οικογένειας του Ιεχωβά.—1 Πέτρου 3:10, 11.

12. Πώς μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να προάγουμε και να διατηρούμε την ενότητα του λαού του Ιεχωβά;

¹² Μπορούμε να προωθούμε το οικογενειακό πνεύμα ανάμεσα σε εκείνους που βρίσκονται στην οργάνωση του Ιεχωβά αν χρησιμοποιούμε τη γλώσσα μας ορθά. Εφόσον αυτό έκανε ο Παύλος, μπορούσε να υπενθυμίσει στους Θεσσαλονικείς: «Γνωρίζετε καλά με ποιον τρόπο, όπως κάνει ένας πατέρας με τα παιδιά του, εξακολουθούσαμε να προτρέπουμε τον καθένα σας και να σας παρηγορούμε και να σας δίνουμε μαρτυρία, με σκοπό να συνεχίσετε να περπατάτε αντάξια του Θεού». (1 Θεσσαλονικείς 2:11, 12) Έχοντας δώσει θαυμάσιο παράδειγμα ως προς αυτό, ο Παύλος μπορούσε να παροτρύνει τους συγχριστιανούς του να ‘μιλάνε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές’. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Σκεφτείτε πόσο μεγάλο καλό μπορούμε να κάνουμε αν χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να παρηγορούμε, να ενθαρρύνουμε και να εποικοδομούμε τους άλλους. Ναι, ‘λόγος στον κατάλληλο καιρό, πόσο καλός είναι!’ (Παροιμίαι 15:23, ΜΝΚ) Επιπλέον, αυτού του είδους η ομιλία βοηθάει ώστε να προάγεται και να διατηρείται η ενότητα του λαού του Ιεχωβά.

Να Είστε Συγχωρητικοί!

13. Γιατί θα πρέπει να είμαστε συγχωρητικοί;

¹³ Το να συγχωρήσουμε κάποιον παραβάτη που έχει ζητήσει συγνώμη είναι απαραίτητο αν θέλουμε να διατηρήσουμε τη Χριστιανική ενότητα. Και πόσο συχνά θα πρέπει να συγχωρούμε; Ο Ιησούς είπε στον Πέτρο: «Όχι μέχρι εφτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα εφτά φορές». (Ματθαίος 18:22) Αν δεν είμαστε συγχωρητικοί, εργαζόμαστε ενάντια στα ίδια μας τα συμφέροντα. Με ποιον τρόπο; Η εχθρότητα και η μνησικακία θα μας στερήσουν την ειρήνη διάνοιας. Μάλιστα, αν γίνουμε γνωστοί ως άτομα με σκληρούς τρόπους που δεν δείχνουν συγχωρητικότητα, μπορεί να φέρουμε εξοστρακισμό στον ίδιο μας τον εαυτό. (Παροιμίαι 11:17, ΜΝΚ) Η μνησικακία δυσαρεστεί τον Θεό και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αμαρτία. (Λευιτικόν 19:18) Θυμηθείτε ότι ο Ιωάννης ο Βαφτιστής αποκεφαλίστηκε εξαιτίας μιας πλεκτάνης που μηχανεύτηκε η ασεβής Ηρωδιάδα, η οποία «έτρεφε μνησικακία» εναντίον του.—Μάρκος 6:19-28.

14. (α) Τι μας διδάσκουν τα εδάφια Ματθαίος 6:14, 15 για τη συγχωρητικότητα; (β) Μήπως πρέπει πάντοτε να περιμένουμε να μας ζητήσει κάποιος συγνώμη προτού τον συγχωρήσουμε;

¹⁴ Η υποδειγματική προσευχή του Ιησού περιλαμβάνει τα εξής λόγια: «Συγχώρησέ μας τις αμαρτίες μας, γιατί και εμείς οι ίδιοι συγχωρούμε τον καθένα που είναι χρεώστης μας». (Λουκάς 11:4) Αν δεν είμαστε συγχωρητικοί, διατρέχουμε τον κίνδυνο να πάψει κάποτε ο Ιεχωβά Θεός να συγχωρεί τις δικές μας αμαρτίες, διότι ο Ιησούς είπε: «Αν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ο ουράνιος Πατέρας σας θα συγχωρήσει και εσάς· ενώ αν δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα παραπτώματά σας». (Ματθαίος 6:14, 15) Επομένως, αν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε το μέρος μας στη διατήρηση της ενότητας στην οικογένεια των λάτρεων του Ιεχωβά, θα είμαστε συγχωρητικοί, ίσως απλώς ξεχνώντας κάποιο παράπτωμα το οποίο μπορεί να οφείλεται σε απερισκεψία και να μην έγινε με κακή πρόθεση. Ο Παύλος είπε: «Συνεχίστε να ανέχεστε ο ένας τον άλλον και να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον ανεπιφύλακτα, αν κανείς έχει αιτία για παράπονο εναντίον κάποιου άλλου. Ακριβώς όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς». (Κολοσσαείς 3:13) Όταν είμαστε συγχωρητικοί, βοηθάμε να διατηρηθεί η πολύτιμη ενότητα της οργάνωσης του Ιεχωβά.

Ενότητα και Προσωπικές Αποφάσεις

15. Τι βοηθάει τα μέλη του λαού του Ιεχωβά να διατηρούν την ενότητα όταν παίρνουν προσωπικές αποφάσεις;

¹⁵ Ο Θεός μάς έκανε ελεύθερους ηθικούς παράγοντες με το προνόμιο και την ευθύνη να παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις. (Δευτερονόμιον 30:19, 20· Γαλάτες 6:5) Ωστόσο, μπορούμε να διατηρούμε την ενότητά μας επειδή συμμορφωνόμαστε με τους νόμους και τις αρχές της Αγίας Γραφής. Τα λαβαίνουμε αυτά υπόψη όταν παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις. (Πράξεις 5:29· 1 Ιωάννη 5:3) Ας πούμε ότι εγείρεται ένα ζήτημα σχετικά με την ουδετερότητα. Μπορούμε να πάρουμε μια προσωπική απόφαση κατόπιν πληροφόρησης αν θυμόμαστε ότι δεν είμαστε «μέρος του κόσμου» και ότι έχουμε ‘σφυρηλατήσει τα μαχαίρια μας σε υνιά’. (Ιωάννης 17:16· Ησαΐας 2:2-4) Παρόμοια, όταν πρέπει να πάρουμε κάποια προσωπική απόφαση που αφορά τη σχέση μας με το Κράτος, εξετάζουμε τι λέει η Αγία Γραφή για το ότι πρέπει να αποδίδουμε «αυτά που είναι του Θεού στον Θεό», ενώ παράλληλα υποτασσόμαστε στις «ανώτερες εξουσίες» στα κοσμικά ζητήματα. (Λουκάς 20:25· Ρωμαίους 13:1-7· Τίτο 3:1, 2) Ναι, το να λαβαίνουμε υπόψη τους νόμους και τις αρχές της Αγίας Γραφής όταν παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις βοηθάει να διατηρηθεί η Χριστιανική μας ενότητα.

16. Πώς μπορούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση της ενότητας όταν παίρνουμε αποφάσεις που δεν είναι ούτε ορθές ούτε εσφαλμένες από Γραφική άποψη; Δείξτε το με παράδειγμα.

¹⁶ Μπορούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση της Χριστιανικής ενότητας ακόμη και όταν παίρνουμε κάποια εντελώς προσωπική απόφαση η οποία δεν είναι ούτε ορθή ούτε εσφαλμένη από Γραφική άποψη. Με ποιον τρόπο; Δείχνοντας στοργικό ενδιαφέρον για τους άλλους οι οποίοι μπορεί να επηρεαστούν από την απόφασή μας. Για παράδειγμα: Στην εκκλησία της αρχαίας Κορίνθου, εγέρθηκε ζήτημα όσον αφορά το κρέας που είχε θυσιαστεί στα είδωλα. Ασφαλώς, ένας Χριστιανός δεν θα συμμετείχε σε μια ειδωλολατρική τελετουργία. Ωστόσο, δεν ήταν αμάρτημα να αγοράσει από κάποια δημόσια αγορά και να φάει τέτοιου είδους κρέας που είχε περισσέψει από τις θυσίες και από το οποίο είχε χυθεί κατάλληλα το αίμα. (Πράξεις 15:28, 29· 1 Κορινθίους 10:25) Εντούτοις, η βρώση αυτού του κρέατος ενοχλούσε τη συνείδηση μερικών Χριστιανών. Έτσι, ο Παύλος παρότρυνε τους άλλους Χριστιανούς να μην τους σκανδαλίζουν. Μάλιστα, έγραψε: «Αν η τροφή σκανδαλίζει τον αδελφό μου, δεν πρόκειται ποτέ να ξαναφάω κρέας, για να μη σκανδαλίσω τον αδελφό μου». (1 Κορινθίους 8:13) Συνεπώς, ακόμη και αν δεν περιλαμβάνεται Γραφικός νόμος ή αρχή, πόσο στοργικό είναι να σκεφτόμαστε τους άλλους όταν παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ενότητα της οικογένειας του Θεού!

17. Τι συστήνεται να κάνουμε όταν πρέπει να πάρουμε προσωπικές αποφάσεις;

¹⁷ Αν δεν είμαστε σίγουροι για το ποια πορεία να ακολουθήσουμε, είναι σοφό να αποφασίζουμε με τρόπο που να αφήνει τη συνείδησή μας καθαρή, και οι άλλοι θα πρέπει να σεβαστούν την απόφασή μας. (Ρωμαίους 14:10-12) Φυσικά, όταν πρέπει να πάρουμε κάποια προσωπική απόφαση, θα πρέπει να επιζητούμε την κατεύθυνση του Ιεχωβά με προσευχή. Όπως ο ψαλμωδός, μπορούμε να προσευχόμαστε με πεποίθηση: «Κλίνον εις εμέ το ωτίον σου. . . . Διότι πέτρα μου και φρούριόν μου είσαι· και ένεκεν του ονόματός σου οδήγησόν με και διάθρεψόν με».—Ψαλμός 31:2, 3.

Πάντοτε να Διατηρείτε τη Χριστιανική Ενότητα

18. Πώς έδειξε παραστατικά ο Παύλος την ενότητα της Χριστιανικής εκκλησίας;

¹⁸ Στο 12ο κεφάλαιο της Πρώτης Επιστολής προς τους Κορινθίους, ο Παύλος χρησιμοποίησε το ανθρώπινο σώμα για να δείξει παραστατικά την ενότητα της Χριστιανικής εκκλησίας. Τόνισε την αλληλεξάρτηση και τη σπουδαιότητα του κάθε μέλους. «Αν ήταν όλα ένα μέλος, πού θα ήταν το σώμα;» ρώτησε ο Παύλος. «Αλλά τώρα είναι πολλά μέλη, εντούτοις ένα σώμα. Το μάτι δεν μπορεί να πει στο χέρι: ‘Δεν σε χρειάζομαι’· ή, πάλι, το κεφάλι δεν μπορεί να πει στα πόδια: ‘Δεν σας χρειάζομαι’». (1 Κορινθίους 12:19-21) Παρόμοια, δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ρόλο μέσα στην οικογένεια των λάτρεων του Ιεχωβά. Ωστόσο, είμαστε ενωμένοι και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.

19. Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε από τις πνευματικές προμήθειες του Θεού, και τι είπε σχετικά με αυτό κάποιος παλιότερος αδελφός;

¹⁹ Όπως το σώμα χρειάζεται τροφή, φροντίδα και κατεύθυνση, έτσι και εμείς χρειαζόμαστε τις πνευματικές προμήθειες που μας παρέχει ο Θεός μέσω του Λόγου, του πνεύματος και της οργάνωσής του. Προκειμένου να ωφεληθούμε από αυτές τις προμήθειες, πρέπει να είμαστε μέρος της επίγειας οικογένειας του Ιεχωβά. Ύστερα από πολλά χρόνια στην υπηρεσία του Θεού, ένας αδελφός έγραψε: «Είμαι πολύ ευγνώμων που έζησα γνωρίζοντας τους σκοπούς του Ιεχωβά, από εκείνες τις πρώτες ημέρες μόλις πριν από το 1914 όταν δεν ήταν όλα τόσο ξεκάθαρα . . . μέχρι σήμερα οπότε η αλήθεια λάμπει σαν τον ήλιο του μεσημεριού. Αν υπάρχει κάτι που είναι το σπουδαιότερο για εμένα, αυτό είναι το να μένω κοντά στην ορατή οργάνωση του Ιεχωβά. Οι πρώτες μου εμπειρίες με δίδαξαν πόσο ασύνετο είναι να στηρίζεται κανείς στην ανθρώπινη λογίκευση. Από τη στιγμή που πήρα την απόφασή μου σε αυτό, αποφάσισα να μείνω στο πλευρό της πιστής οργάνωσης. Πώς αλλιώς μπορεί κάποιος να λάβει την εύνοια και την ευλογία του Ιεχωβά;»

20. Τι θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε για την ενότητά μας ως λαός του Ιεχωβά;

²⁰ Ο Ιεχωβά έχει καλέσει το λαό του από το κοσμικό σκοτάδι και την έλλειψη ενότητας. (1 Πέτρου 2:9) Μας έχει φέρει σε ευλογημένη ενότητα με τον ίδιο και τους ομοπίστους μας. Αυτή η ενότητα θα υπάρχει στο νέο σύστημα πραγμάτων που είναι τώρα τόσο κοντά. Σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, λοιπόν, ας συνεχίσουμε να ‘ντυνόμαστε με την αγάπη’ και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προάγουμε και να διατηρούμε την πολύτιμη ενότητά μας.—Κολοσσαείς 3:14.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί το να κάνουμε το θέλημα του Θεού και να προσκολλούμαστε στην αλήθεια μπορεί να μας βοηθήσει να διατηρούμε την ενότητα;

◻ Πώς σχετίζεται η ενότητα με την κατάλληλη χρήση της γλώσσας;

◻ Τι περιλαμβάνεται στο να είμαστε συγχωρητικοί;

◻ Πώς μπορούμε να διατηρούμε την ενότητα όταν παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις;

◻ Γιατί πρέπει να διατηρούμε τη Χριστιανική ενότητα;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Όπως αυτός ο ποιμένας κρατάει συγκεντρωμένο το ποίμνιό του, έτσι και ο Ιεχωβά κρατάει ενωμένο το λαό Του

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Ζητώντας ταπεινά συγνώμη όταν προσβάλλουμε κάποιον, συμβάλλουμε στο να προάγεται η ενότητα