Περπατώντας με τον Θεό—Τα Πρώτα Βήματα

«Πλησιάστε τον Θεό, και αυτός θα πλησιάσει εσάς».—ΙΑΚΩΒΟΥ 4:8.

1, 2. Γιατί θα λέγατε ότι είναι μεγάλο προνόμιο να υπηρετεί κάποιος τον Ιεχωβά;

Ο ΑΝΤΡΑΣ είχε υποφέρει στη φυλακή χρόνια ολόκληρα. Κατόπιν κλήθηκε να παρουσιαστεί ενώπιον του άρχοντα της χώρας. Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν με ταχύτητα. Ξαφνικά, ο φυλακισμένος βρέθηκε στην υπηρεσία του ισχυρότερου μονάρχη που υπήρχε τότε στη γη. Ο πρώην φυλακισμένος τοποθετήθηκε σε μια θέση μεγάλης ευθύνης και ασυνήθιστης τιμής. Ο Ιωσήφ—ο άντρας του οποίου τα πόδια είχαν δεθεί κάποτε με ποδόδεσμα—περπατούσε τώρα με ένα βασιλιά!—Γένεση 41:14, 39-43· Ψαλμός 105:17, 18.

² Σήμερα, οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να βρίσκονται στην υπηρεσία κάποιου που είναι πολύ μεγαλύτερος από τον Φαραώ της Αιγύπτου. Το Υπέρτατο Ον του σύμπαντος προσκαλεί όλους εμάς να τον υπηρετούμε. Πόσο δέος προκαλεί αυτό το προνόμιο καθώς και το να καλλιεργούμε μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά, τον παντοδύναμο Θεό! Στις Γραφές, μεγαλοπρεπής δύναμη και λαμπρότητα, καθώς και γαλήνη, ωραιότητα και τερπνότητα, συνδέονται με εκείνον. (Ιεζεκιήλ 1:26-28· Αποκάλυψη 4:1-3) Η αγάπη διαπνέει όλους τους χειρισμούς του. (1 Ιωάννη 4:8) Αυτός ποτέ δεν ψεύδεται. (Αριθμοί 23:19) Επίσης, ο Ιεχωβά ποτέ δεν απογοητεύει εκείνους που είναι όσιοι σε αυτόν. (Ψαλμός 18:25) Ζώντας σε αρμονία με τις δίκαιες απαιτήσεις του, μπορούμε να απολαμβάνουμε μια ζωή ευτυχισμένη και γεμάτη νόημα τώρα, και να έχουμε την προοπτική να ζήσουμε αιώνια. (Ιωάννης 17:3) Κανένας ανθρώπινος ηγεμόνας δεν προσφέρει κάτι που να μπορεί έστω και στο ελάχιστο να συγκριθεί με τέτοιες ευλογίες και προνόμια.

3. Με ποια έννοια “περπάτησε ο Νώε με τον αληθινό Θεό”;

³ Πριν από πολύ καιρό, ο πατριάρχης Νώε αποφάσισε να ζήσει σε αρμονία με το θέλημα και το σκοπό του Θεού. Σχετικά με αυτόν, η Αγία Γραφή λέει: «Ο Νώε ήταν δίκαιος άνθρωπος. Αποδείχτηκε άψογος ανάμεσα στους συγχρόνους του. Ο Νώε περπάτησε με τον αληθινό Θεό». (Γένεση 6:9) Ασφαλώς, ο Νώε δεν περπάτησε κατά γράμμα με τον Ιεχωβά, εφόσον κανένας άνθρωπος «δεν έχει [καν] δει ποτέ τον Θεό». (Ιωάννης 1:18) Μάλλον, ο Νώε περπάτησε με τον Θεό με την έννοια ότι έκανε αυτό που του είπε ο Θεός να κάνει. Εφόσον ο Νώε αφιέρωσε τη ζωή του στην επιτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά, απόλαυσε μια θερμή, στενή σχέση με τον Παντοδύναμο Θεό. Όπως ο Νώε, εκατομμύρια άτομα σήμερα “περπατούν με τον Θεό” ζώντας σε αρμονία με τις συμβουλές και τη διδασκαλία του Ιεχωβά. Πώς ξεκινάει ένα άτομο μια τέτοια πορεία;

Η Ακριβής Γνώση Είναι Απαραίτητη

4. Πώς διδάσκει ο Ιεχωβά το λαό του;

⁴ Για να περπατάμε με τον Ιεχωβά, πρέπει πρώτα να τον γνωρίσουμε. Ο προφήτης Ησαΐας προείπε: «Στο τελικό διάστημα των ημερών το βουνό του οίκου του Ιεχωβά θα στερεωθεί πάνω από την κορυφή των βουνών και θα υψωθεί πάνω από τους λόφους· και σε αυτό θα συρρέουν όλα τα έθνη. Και πολλοί λαοί θα πάνε και θα πουν: “Ελάτε να ανεβούμε στο βουνό του Ιεχωβά, στον οίκο του Θεού του Ιακώβ· και αυτός θα μας διδάξει τις οδούς του και εμείς θα περπατήσουμε στους δρόμους του”. Διότι από τη Σιών θα βγει νόμος, και ο λόγος του Ιεχωβά από την Ιερουσαλήμ». (Ησαΐας 2:2, 3) Ναι, μπορούμε να έχουμε την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα διδάξει όλους όσους επιδιώκουν να περπατούν στις οδούς του. Ο Ιεχωβά έχει προμηθεύσει το Λόγο του, την Αγία Γραφή, και μας βοηθάει να τον κατανοήσουμε. Ένας τρόπος με τον οποίο το κάνει αυτό είναι μέσω “του πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθαίος 24:45-47) Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί “τον πιστό δούλο” για να παρέχει πνευματική διδασκαλία μέσω των βασισμένων στη Γραφή εντύπων, των Χριστιανικών συναθροίσεων και της διευθέτησης για δωρεάν οικιακές Γραφικές μελέτες. Ο Θεός βοηθάει επίσης το λαό του να κατανοεί το Λόγο του μέσω του αγίου πνεύματός του.—1 Κορινθίους 2:10-16.

5. Γιατί είναι τόσο πολύτιμη η Γραφική αλήθεια;

⁵ Αν και δεν πληρώνουμε χρήματα για την αλήθεια της Αγίας Γραφής, αυτή είναι πολύτιμη. Καθώς μελετάμε το Λόγο του Θεού, μαθαίνουμε για τον ίδιο τον Θεό—το όνομά του, την προσωπικότητά του, το σκοπό του και τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται με τους ανθρώπους. Μαθαίνουμε επίσης τις απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα της ζωής, απαντήσεις οι οποίες μας ελευθερώνουν: Γιατί βρισκόμαστε εδώ; Γιατί επιτρέπει ο Θεός τα παθήματα; Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Γιατί γερνάμε και πεθαίνουμε; Υπάρχει ζωή μετά το θάνατο; Επιπλέον, μαθαίνουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού για εμάς, δηλαδή πώς πρέπει να περπατάμε προκειμένου να τον ευαρεστούμε πλήρως. Μαθαίνουμε ότι οι απαιτήσεις του είναι λογικές καθώς και ότι ωφελούν με θαυμάσιο τρόπο όταν ζούμε σύμφωνα με αυτές. Χωρίς τη διδασκαλία του Θεού, ποτέ δεν θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε αυτά τα πράγματα.

6. Ποια πορεία μάς δίνει τη δυνατότητα να επιδιώκουμε η ακριβής γνώση της Αγίας Γραφής;

⁶ Η αλήθεια της Αγίας Γραφής είναι ισχυρή και μας υποκινεί να κάνουμε αλλαγές στη ζωή μας. (Εβραίους 4:12) Προτού αποκτήσουμε γνώση των Γραφών, μπορούσαμε να περπατάμε μόνο «σύμφωνα με το σύστημα πραγμάτων αυτού του κόσμου». (Εφεσίους 2:2) Αλλά η ακριβής γνώση του Λόγου του Θεού καθορίζει μια διαφορετική πορεία για εμάς ώστε να μπορούμε να “περπατάμε αντάξια του Ιεχωβά με σκοπό να τον ευαρεστούμε πλήρως”. (Κολοσσαείς 1:10) Τι χαρά είναι να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα όσον αφορά το να περπατάμε με τον Ιεχωβά, το πιο μεγαλειώδες Πρόσωπο σε ολόκληρο το σύμπαν!—Λουκάς 11:28.

Δύο Σημαντικά Βήματα—Η Αφιέρωση και το Βάφτισμα

7. Καθώς μελετάμε το Λόγο του Θεού, ποια αλήθεια σχετικά με την ανθρώπινη ηγεσία γίνεται φανερή;

⁷ Όταν αυξάνουμε σε κατανόηση της Αγίας Γραφής, αρχίζουμε να εξετάζουμε τις ανθρώπινες υποθέσεις και την ίδια μας τη ζωή κάτω από το πνευματικό φως του Λόγου του Θεού. Μια σημαντική αλήθεια γίνεται έτσι φανερή. Αυτή η αλήθεια εκφράστηκε πριν από πολύ καιρό από τον προφήτη Ιερεμία, ο οποίος έγραψε: «Γνωρίζω καλά, Ιεχωβά, ότι δεν ανήκει στο χωματένιο άνθρωπο η οδός του. Στον άνθρωπο που περπατάει δεν ανήκει το να κατευθύνει το βήμα του». (Ιερεμίας 10:23) Όλοι εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμαστε την κατεύθυνση του Θεού.

8. (α) Τι υποκινεί τους ανθρώπους να κάνουν αφιέρωση στον Θεό; (β) Τι είναι η Χριστιανική αφιέρωση;

⁸ Η κατανόηση αυτού του ζωτικού γεγονότος μάς υποκινεί να επιζητούμε καθοδηγία από τον Ιεχωβά. Επίσης, η αγάπη για τον Θεό μάς υποκινεί να του αφιερώσουμε τη ζωή μας. Το να κάνουμε αφιέρωση στον Θεό σημαίνει να τον πλησιάσουμε με προσευχή και να υποσχεθούμε επίσημα να χρησιμοποιούμε τη ζωή μας για να τον υπηρετούμε και για να περπατάμε στις οδούς του πιστά. Κάνοντάς το αυτό, ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος παρουσίασε τον εαυτό του στον Ιεχωβά σταθερά αποφασισμένος να εκτελεί το θεϊκό θέλημα.—Εβραίους 10:7.

9. Γιατί αφιερώνουν τα άτομα τη ζωή τους στον Ιεχωβά;

⁹ Ο Ιεχωβά Θεός ποτέ δεν πιέζει ούτε εξαναγκάζει κανέναν να κάνει αφιέρωση σε αυτόν. (Παράβαλε 2 Κορινθίους 9:7.) Επιπλέον, ο Θεός δεν αναμένει από κανέναν να αφιερώσει τη ζωή του σε Αυτόν λόγω κάποιου παροδικού συναισθήματος. Προτού βαφτιστεί ένα άτομο, πρέπει να είναι ήδη μαθητής, και αυτό απαιτεί ένθερμη προσπάθεια για την απόκτηση γνώσης. (Ματθαίος 28:19, 20) Ο Παύλος ικέτεψε εκείνους που ήταν ήδη βαφτισμένοι να “παρουσιάσουν τα σώματά τους ως θυσία ζωντανή, άγια, ευπρόσδεκτη στον Θεό, ως ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής τους”. (Ρωμαίους 12:1) Ασκώντας παρόμοια τη δύναμη της λογικής μας, κάνουμε αφιέρωση στον Ιεχωβά Θεό. Αφού μάθουμε τι περιλαμβάνεται και σκεφτούμε προσεκτικά αυτό το ζήτημα, πρόθυμα και χαρωπά αφιερώνουμε τη ζωή μας στον Θεό.—Ψαλμός 110:3.

10. Πώς συνδέεται η αφιέρωση με το βάφτισμα;

¹⁰ Αφού πλησιάσουμε τον Θεό κατ’ ιδίαν με προσευχή για να εκφράσουμε την απόφαση που έχουμε πάρει να περπατάμε στις οδούς του, κάνουμε το επόμενο βήμα. Καθιστούμε δημόσια γνωστή την αφιέρωσή μας με το να βαφτιστούμε. Αυτή είναι μια δημόσια διακήρυξη του γεγονότος ότι έχουμε ευχηθεί να κάνουμε το θέλημα του Θεού. Στην αρχή της επίγειας διακονίας του ο Ιησούς βαφτίστηκε από τον Ιωάννη, θέτοντας έτσι το παράδειγμα για εμάς. (Ματθαίος 3:13-17) Αργότερα, ο Ιησούς ανέθεσε στους ακολούθους του να κάνουν μαθητές και να τους βαφτίζουν. Επομένως, η αφιέρωση και το βάφτισμα είναι ουσιώδη βήματα για οποιονδήποτε επιθυμεί να περπατάει με τον Ιεχωβά.

11, 12. (α) Πώς θα μπορούσε το βάφτισμα να παραβληθεί με το γάμο; (β) Ποιο παράλληλο μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στη σχέση μας με τον Ιεχωβά και σε αυτήν που υφίσταται ανάμεσα σε ένα σύζυγο και στη σύζυγό του;

¹¹ Το να γίνει κάποιος αφιερωμένος, βαφτισμένος μαθητής του Ιησού Χριστού μοιάζει κάπως με το να παντρευτεί. Σε πολλές χώρες, πριν από την ημέρα του γάμου γίνονται αρκετά βήματα. Ένας άντρας και μια γυναίκα συναντιούνται, γνωρίζονται και ερωτεύονται ο ένας τον άλλον. Έπειτα έρχεται ο αρραβώνας. Ο γάμος καθιστά δημόσια γνωστό αυτό που έχει αποφασιστεί κατ’ ιδίαν—να παντρευτούν και κατόπιν να ζήσουν μαζί ως σύζυγοι. Ο γάμος είναι που σηματοδοτεί δημόσια την έναρξη αυτής της ειδικής σχέσης. Αυτή η ημερομηνία σηματοδοτεί την έναρξη της έγγαμης ζωής. Ανάλογα, το βάφτισμα σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας ζωής κατά την οποία το άτομο είναι αφοσιωμένο στο να περπατάει έχοντας μια αφιερωμένη σχέση με τον Ιεχωβά.

¹² Αναλογιστείτε ένα άλλο παράλληλο. Μετά την ημέρα του γάμου τους, η αγάπη μεταξύ του συζύγου και της συζύγου θα πρέπει να γίνεται βαθύτερη και πιο ώριμη. Για να πλησιάζουν ολοένα και περισσότερο ο ένας τον άλλον, και οι δύο γαμήλιοι σύντροφοι πρέπει να αγωνίζονται ανιδιοτελώς να διατηρούν και να ενισχύουν τη γαμήλια σχέση τους. Μολονότι εμείς δεν εισερχόμαστε σε σχέση γάμου με τον Θεό, μετά το βάφτισμά μας πρέπει να εργαζόμαστε για να διατηρούμε μια στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Εκείνος παρατηρεί και εκτιμάει τις προσπάθειες που καταβάλλουμε για να κάνουμε το θέλημά του και μας πλησιάζει. «Πλησιάστε τον Θεό», έγραψε ο μαθητής Ιάκωβος, «και αυτός θα πλησιάσει εσάς».—Ιακώβου 4:8.

Περπατώντας στα Ίχνη του Ιησού

13. Καθώς περπατάμε με τον Θεό, τίνος το παράδειγμα πρέπει να ακολουθούμε;

¹³ Για να περπατάμε με τον Ιεχωβά, πρέπει να συμμορφωνόμαστε με το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς Χριστός. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Σε αυτή την πορεία κληθήκατε, επειδή και ο Χριστός υπέφερε για εσάς, αφήνοντάς σας υπόδειγμα για να ακολουθήσετε τα ίχνη του πιστά». (1 Πέτρου 2:21) Εφόσον ο Ιησούς ήταν τέλειος και εμείς είμαστε ατελείς, δεν μπορούμε να ακολουθούμε άψογα το παράδειγμα που έθεσε. Εντούτοις, ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Ας εξετάσουμε πέντε χαρακτηριστικά της ζωής και της διακονίας του Ιησού τα οποία οι αφιερωμένοι Χριστιανοί θα πρέπει να αγωνίζονται να μιμούνται.

14. Τι περιλαμβάνεται στο να γνωρίζει κάποιος το Λόγο του Θεού;

¹⁴ Ο Ιησούς είχε ακριβή και πλήρη γνώση του Λόγου του Θεού. Στη διάρκεια της διακονίας του, ο Ιησούς παρέθετε συχνά από τις Εβραϊκές Γραφές. (Λουκάς 4:4, 8) Βέβαια, οι πονηροί θρησκευτικοί ηγέτες εκείνων των ημερών παρέθεταν και αυτοί από τις Γραφές. (Ματθαίος 22:23, 24) Η διαφορά ήταν ότι ο Ιησούς καταλάβαινε τι εννοούσαν οι Γραφές και τις εφάρμοζε στη ζωή του. Γνώριζε όχι μόνο το γράμμα του Νόμου αλλά και το πνεύμα του. Καθώς ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, και εμείς επίσης πρέπει να αγωνιζόμαστε να κατανοούμε το Λόγο του Θεού, συλλαμβάνοντας το νόημά του, ή αλλιώς το πνεύμα του. Κάνοντάς το αυτό, μπορούμε να γίνουμε θεϊκά επιδοκιμασμένοι εργάτες που είναι σε θέση να “χειρίζονται το λόγο της αλήθειας ορθά”.—2 Τιμόθεο 2:15.

15. Πώς έθεσε ο Ιησούς το παράδειγμα μιλώντας για τον Θεό;

¹⁵ Ο Χριστός Ιησούς μιλούσε στους άλλους για τον ουράνιο Πατέρα του. Ο Ιησούς δεν κράτησε για τον εαυτό του τη γνώση που είχε για το Λόγο του Θεού. Ακόμη και οι εχθροί του τον αποκαλούσαν “Δάσκαλο”, επειδή οπουδήποτε πήγαινε μιλούσε στους άλλους για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς Του. (Ματθαίος 12:38) Ο Ιησούς κήρυττε δημόσια στην περιοχή του ναού, στις συναγωγές, στις πόλεις και στην ύπαιθρο. (Μάρκος 1:39· Λουκάς 8:1· Ιωάννης 18:20) Δίδασκε με συμπόνια και καλοσύνη, δείχνοντας αγάπη για εκείνους τους οποίους βοηθούσε. (Ματθαίος 4:23) Αυτοί που ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού βρίσκουν επίσης πολλά μέρη και πολλούς τρόπους για να διδάσκουν άλλους σχετικά με τον Ιεχωβά Θεό και τους υπέροχους σκοπούς του.

16. Πόσο στενή ήταν η σχέση του Ιησού με τα άλλα άτομα που λάτρευαν τον Ιεχωβά;

¹⁶ Ο Ιησούς ένιωθε ότι υπήρχε στενός δεσμός ανάμεσα σε εκείνον και στα άλλα άτομα που λάτρευαν τον Ιεχωβά. Ενόσω ο Ιησούς μιλούσε στα πλήθη σε κάποια περίπτωση, η μητέρα του και οι μη ομόπιστοι αδελφοί του ήρθαν να του μιλήσουν. Η Βιβλική αφήγηση λέει: «Κάποιος . . . του είπε: “Δες! Η μητέρα σου και οι αδελφοί σου στέκονται έξω, ζητώντας να σου μιλήσουν”. Απαντώντας, είπε σε αυτόν που του το έλεγε: “Ποια είναι η μητέρα μου, και ποιοι είναι οι αδελφοί μου;” Και εκτείνοντας το χέρι του προς τους μαθητές του, είπε: “Να η μητέρα μου και οι αδελφοί μου! Διότι όποιος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στον ουρανό, αυτός είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα μου”». (Ματθαίος 12:47-50) Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ιησούς απέρριπτε την οικογένειά του, διότι τα μετέπειτα περιστατικά αποδεικνύουν ότι δεν έκανε κάτι τέτοιο. (Ιωάννης 19:25-27) Εντούτοις, αυτή η αφήγηση τονίζει την αγάπη που είχε ο Ιησούς για τους ομοπίστους του. Παρόμοια σήμερα, εκείνοι που περπατούν με τον Θεό επιζητούν τη συντροφιά άλλων υπηρετών του Ιεχωβά και φτάνουν στο σημείο να τους αγαπούν ένθερμα.—1 Πέτρου 4:8.

17. Πώς ένιωθε ο Ιησούς σχετικά με την επιτέλεση του θελήματος του ουράνιου Πατέρα του, και πώς θα πρέπει να μας επηρεάζει αυτό;

¹⁷ Κάνοντας το θεϊκό θέλημα, ο Ιησούς έδειχνε αγάπη για τον ουράνιο Πατέρα του. Ο Ιησούς υπάκουε στον Ιεχωβά στο καθετί. Ο ίδιος είπε: «Η τροφή μου είναι να κάνω το θέλημα εκείνου που με έστειλε και να τελειώσω το έργο του». (Ιωάννης 4:34) Ο Χριστός είπε επίσης: «Εγώ κάνω πάντοτε τα πράγματα που . . . είναι αρεστά [στον Θεό]». (Ιωάννης 8:29) Ο Ιησούς αγαπούσε τον ουράνιο Πατέρα του τόσο πολύ ώστε «ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι θανάτου, ναι, θανάτου πάνω σε ξύλο βασανισμού». (Φιλιππησίους 2:8) Ως αποτέλεσμα, ο Ιεχωβά ευλόγησε τον Ιησού, εξυψώνοντάς τον σε μια θέση εξουσίας και τιμής η οποία είναι κατώτερη μόνο σε σχέση με τη θέση που κατέχει ο ίδιος ο Ιεχωβά. (Φιλιππησίους 2:9-11) Όπως ο Ιησούς, έτσι και εμείς δείχνουμε την αγάπη μας για τον Θεό τηρώντας τις εντολές του και κάνοντας το θέλημά του.—1 Ιωάννη 5:3.

18. Με ποιον τρόπο έθεσε ο Ιησούς το παράδειγμα στο ζήτημα της προσευχής;

¹⁸ Ο Ιησούς ήταν άνθρωπος προσευχής. Προσευχόταν κατά το βάφτισμά του. (Λουκάς 3:21) Προτού διαλέξει τους 12 αποστόλους του, αφιέρωσε ολόκληρη τη νύχτα στην προσευχή. (Λουκάς 6:12, 13) Ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του πώς να προσεύχονται. (Λουκάς 11:1-4) Τη νύχτα πριν από το θάνατό του, προσευχήθηκε για τους μαθητές του και μαζί με αυτούς. (Ιωάννης 17:1-26) Η προσευχή ήταν σημαντικό μέρος της ζωής του Ιησού, ακριβώς όπως πρέπει να είναι και στη δική μας ζωή, εφόσον είμαστε ακόλουθοί του. Τι τιμή είναι να μιλάμε στον Παγκόσμιο Κυρίαρχο μέσω προσευχής! Επιπλέον, ο Ιεχωβά απαντάει στις προσευχές, διότι ο Ιωάννης έγραψε: «Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει. Και αν γνωρίζουμε ότι μας ακούει σχετικά με οτιδήποτε ζητάμε, γνωρίζουμε ότι θα έχουμε αυτά που ζητήθηκαν, εφόσον τα έχουμε ζητήσει από αυτόν».—1 Ιωάννη 5:14, 15.

19. (α) Ποιες ιδιότητες του Ιησού πρέπει να μιμούμαστε; (β) Με ποιους τρόπους ωφελούμαστε από τη μελέτη της ζωής και της διακονίας του Ιησού;

¹⁹ Πόσο πολλά έχει να μάθει κανείς εξετάζοντας προσεκτικά την επίγεια ζωή και διακονία του Ιησού Χριστού! Να συλλογίζεστε τις ιδιότητες που εκδήλωσε: αγάπη, συμπόνια, καλοσύνη, δύναμη, ισορροπία, λογικότητα, ταπεινοφροσύνη, θάρρος και ανιδιοτέλεια. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τον Ιησού, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η επιθυμία μας να είμαστε πιστοί ακόλουθοί του. Η γνώση για τον Ιησού μάς κάνει επίσης να πλησιάζουμε πιο πολύ τον Ιεχωβά. Εξάλλου, ο Ιησούς αποτελούσε τέλεια αντανάκλαση του ουράνιου Πατέρα του. Είχε τόσο στενή σχέση με τον Ιεχωβά ώστε μπορούσε να πει: «Αυτός που έχει δει εμένα έχει δει και τον Πατέρα».—Ιωάννης 14:9.

Να Έχετε Εμπιστοσύνη ότι ο Θεός θα σας Στηρίζει

20. Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε πεποίθηση όσον αφορά το να περπατάμε με τον Ιεχωβά;

²⁰ Όταν τα παιδιά μαθαίνουν να περπατούν, τα βήματά τους είναι ασταθή. Πώς μαθαίνουν να περπατούν με πεποίθηση; Μόνο με εξάσκηση και επιμονή. Εκείνοι που περπατούν με τον Ιεχωβά αγωνίζονται να περπατούν με γεμάτο πεποίθηση, σταθερό διασκελισμό. Και αυτό επίσης απαιτεί χρόνο και επιμονή. Ο Παύλος έδειξε πόσο σημαντική είναι η επιμονή όσον αφορά το να περπατάει κάποιος με τον Θεό όταν έγραψε: «Τελικά, αδελφοί, σας παρακαλούμε και σας προτρέπουμε μέσω του Κυρίου Ιησού, όπως λάβατε την οδηγία από εμάς σχετικά με το πώς πρέπει να περπατάτε και να ευαρεστείτε τον Θεό—όπως και περπατάτε—να εξακολουθήσετε να το κάνετε αυτό πληρέστερα».—1 Θεσσαλονικείς 4:1.

21. Καθώς περπατάμε με τον Ιεχωβά, ποιες ευλογίες μπορούμε να απολαμβάνουμε;

²¹ Αν είμαστε πλήρως αφοσιωμένοι στον Θεό, εκείνος θα μας βοηθήσει να συνεχίσουμε να περπατάμε μαζί του. (Ησαΐας 40:29-31) Τίποτε που έχει να προσφέρει αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να συγκριθεί με τις ευλογίες τις οποίες παρέχει Εκείνος σε όσους περπατούν στις οδούς του. Ο Ιεχωβά είναι “Εκείνος που μας διδάσκει για την ωφέλειά μας, Εκείνος που μας κάνει να βαδίζουμε στην οδό στην οποία πρέπει να περπατάμε. Και αν προσέξουμε τις εντολές του, η ειρήνη μας θα γίνει σαν ποταμός, και η δικαιοσύνη μας σαν τα κύματα της θάλασσας”. (Ησαΐας 48:17, 18) Αν δεχτούμε την πρόσκληση να περπατάμε με τον Θεό και αν το κάνουμε αυτό πιστά, μπορούμε να απολαμβάνουμε ειρήνη μαζί του για πάντα.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Γιατί είναι τιμή το να περπατάμε με τον αληθινό Θεό;

◻ Γιατί είναι η μελέτη, η αφιέρωση και το βάφτισμα τα πρώτα βήματα όσον αφορά το να περπατάει κάποιος με τον Ιεχωβά;

◻ Πώς μπορούμε να ακολουθούμε τα ίχνη του Ιησού;

◻ Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θα μας στηρίζει καθώς περπατάμε μαζί του;

[Εικόνες στη σελίδα 13]

Η μελέτη, η αφιέρωση και το βάφτισμα είναι τα πρώτα βήματα όσον αφορά το να περπατάει κάποιος με τον Θεό