Περπατώντας με τον Θεό—Με Προοπτική την Αιωνιότητα

«Εμείς . . . θα περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα».—ΜΙΧΑΙΑΣ 4:5.

1. Γιατί μπορεί ο Ιεχωβά να αποκαλείται ο “Βασιλιάς της αιωνιότητας”;

Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ δεν είχε αρχή. Κατάλληλα αποκαλείται «ο Παλαιός των Ημερών», εφόσον η ύπαρξή του εκτείνεται χωρίς τέλος στο παρελθόν. (Δανιήλ 7:9, 13) Ο Ιεχωβά θα απολαμβάνει επίσης αιώνιο μέλλον. Μόνο αυτός είναι ο “Βασιλιάς της αιωνιότητας”. (Αποκάλυψη 10:6· 15:3) Στα μάτια του δε, χίλια χρόνια είναι «σαν το χθες που έχει περάσει και σαν φυλακή της νύχτας».—Ψαλμός 90:4.

2. (α) Ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τους υπάκουους ανθρώπους; (β) Σε τι πρέπει να επικεντρώνουμε τις ελπίδες και τα σχέδιά μας;

² Εφόσον ο Δοτήρας της ζωής είναι αιώνιος, μπορούσε να προσφέρει στο πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, τον Αδάμ και την Εύα, την προοπτική της ατέλειωτης ζωής στον Παράδεισο. Εξαιτίας ανυπακοής, όμως, ο Αδάμ έχασε το δικαίωμα της αιώνιας ζωής, μεταβιβάζοντας την αμαρτία και το θάνατο στους απογόνους του. (Ρωμαίους 5:12) Εντούτοις, ο στασιασμός του Αδάμ δεν ματαίωσε τον αρχικό σκοπό του Θεού. Το θέλημα του Ιεχωβά είναι να ζουν για πάντα οι υπάκουοι άνθρωποι, και εκείνος εξάπαντος θα επιτελέσει το σκοπό του. (Ησαΐας 55:11) Πόσο κατάλληλο είναι, λοιπόν, να επικεντρώνουμε τις ελπίδες και τα σχέδιά μας στο να υπηρετούμε τον Ιεχωβά με προοπτική την αιωνιότητα. Ενώ θέλουμε να έχουμε διαρκώς στο νου “την ημέρα του Ιεχωβά”, είναι ζωτικό να θυμόμαστε ότι ο στόχος μας είναι να περπατάμε με τον Θεό για πάντα.—2 Πέτρου 3:12.

Ο Ιεχωβά Δρα στον Προσδιορισμένο του Καιρό

3. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά έχει έναν “προσδιορισμένο καιρό” για να εκπληρώσει τους σκοπούς του;

³ Ως άτομα που περπατούν με τον Θεό, ενδιαφερόμαστε ζωηρά να επιτελούμε το θέλημά του. Γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά είναι ο Μεγάλος Χρονομέτρης και έχουμε την πεποίθηση ότι ποτέ δεν αποτυγχάνει να εκπληρώσει τους σκοπούς του στον προσδιορισμένο του καιρό. Παραδείγματος χάρη, «όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ο Θεός απέστειλε τον Γιο του». (Γαλάτες 4:4) Στον απόστολο Ιωάννη ειπώθηκε ότι υπήρχε «προσδιορισμένος καιρός» για την εκπλήρωση των προφητικών πραγμάτων που είδε με διάφορα σημεία. (Αποκάλυψη 1:1-3) Υπάρχει «ο προσδιορισμένος καιρός για να κριθούν οι νεκροί». (Αποκάλυψη 11:18) Πριν από 1.900 χρόνια και πλέον, ο απόστολος Παύλος είπε υπό θεϊκή έμπνευση ότι ο Θεός «έχει προσδιορίσει ημέρα κατά την οποία σκοπεύει να κρίνει την κατοικημένη γη με δικαιοσύνη».—Πράξεις 17:31.

4. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά επιθυμεί να τερματίσει αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων;

⁴ Ο Ιεχωβά θα τερματίσει αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων, διότι το όνομά του ονειδίζεται στο σημερινό κόσμο. Οι πονηροί ανθίζουν. (Ψαλμός 92:7) Με τα λόγια και τα έργα τους προσβάλλουν τον Θεό, και είναι οδυνηρό για εκείνον να βλέπει τους υπηρέτες του να υβρίζονται και να διώκονται. (Ζαχαρίας 2:8) Δεν προξενεί απορία το γεγονός ότι ο Ιεχωβά έχει προστάξει να τερματιστεί σύντομα ολόκληρη η οργάνωση του Σατανά! Ο Θεός έχει αποφασίσει πότε ακριβώς θα συμβεί αυτό, και η εκπλήρωση προφητειών της Αγίας Γραφής καθιστά σαφές ότι τώρα ζούμε στον «καιρό του τέλους». (Δανιήλ 12:4) Ο Ιεχωβά θα δράσει σύντομα για την ευλογία όλων όσων τον αγαπούν.

5. Πώς θεωρούσαν ο Λωτ και ο Αββακούμ τις συνθήκες που τους περιέβαλλαν;

⁵ Οι υπηρέτες του Ιεχωβά κατά το παρελθόν λαχταρούσαν να δουν το τέλος της πονηρίας. Τον δίκαιο Λωτ τον «στενοχωρούσε πολύ η εντρύφηση σε χαλαρή διαγωγή από μέρους των ανθρώπων που αψηφούσαν το νόμο». (2 Πέτρου 2:7) Νιώθοντας λύπη εξαιτίας των συνθηκών που τον περιέβαλλαν, ο προφήτης Αββακούμ ικέτευσε: «Ως πότε, Ιεχωβά, θα κραυγάζω για βοήθεια και εσύ δεν θα ακούς; Ως πότε θα σε καλώ για βοήθεια από τη βία και εσύ δεν θα σώζεις; Γιατί με κάνεις να βλέπω βλαβερά πράγματα και εξακολουθείς να παρατηρείς προβλήματα; Και γιατί βρίσκεται μπροστά μου λεηλασία και βία, και γιατί γίνεται φιλονικία, και γιατί υπάρχει έριδα;»—Αββακούμ 1:2, 3.

6. Τι είπε ο Ιεχωβά απαντώντας στην προσευχή του Αββακούμ, και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από αυτό;

⁶ Εν μέρει, ο Ιεχωβά απάντησε στον Αββακούμ με τα εξής λόγια: «Το όραμα μένει για τον προσδιορισμένο καιρό και τρέχει ασθμαίνοντας προς το τέλος και δεν θα πει ψέματα. Ακόμη και αν καθυστερήσει, συνέχισε να το προσμένεις· διότι εξάπαντος θα βγει αληθινό. Δεν θα αργήσει». (Αββακούμ 2:3) Ο Θεός γνωστοποίησε έτσι ότι επρόκειτο να δράσει στον «προσδιορισμένο καιρό». Αν και μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχει κάποια καθυστέρηση, ο Ιεχωβά θα εκπληρώσει το σκοπό του—εξάπαντος!—2 Πέτρου 3:9.

Υπηρετώντας με Αμείωτο Ζήλο

7. Αν και ο Ιησούς δεν γνώριζε πότε ακριβώς θα ερχόταν η ημέρα του Ιεχωβά, πώς συνέχισε τις δραστηριότητές του;

⁷ Μήπως το να γνωρίζουμε την ακριβή χρονολόγηση των γεγονότων από μέρους του Ιεχωβά είναι προϋπόθεση για να περπατάμε με τον Θεό γεμάτοι ζήλο; Όχι, δεν είναι. Εξετάστε μερικά παραδείγματα. Ο Ιησούς ενδιαφερόταν ζωηρά για τον καιρό κατά τον οποίο το θέλημα του Θεού θα γινόταν στη γη όπως γίνεται στον ουρανό. Μάλιστα, ο Χριστός δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Πατέρα μας που είσαι στους ουρανούς, ας αγιαστεί το όνομά σου. Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη». (Ματθαίος 6:9, 10) Αν και ο Ιησούς γνώριζε ότι αυτό το αίτημα επρόκειτο να απαντηθεί, δεν γνώριζε την ακριβή χρονολόγηση των ζητημάτων. Στη μεγάλη προφητεία του αναφορικά με το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων, είπε: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας». (Ματθαίος 24:36) Εφόσον ο Ιησούς Χριστός είναι κεντρικό πρόσωπο στην επεξεργασία των σκοπών του Θεού, θα αναμειχθεί άμεσα στην εκτέλεση των εχθρών του ουράνιου Πατέρα του. Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, όμως, ούτε ο ίδιος γνώριζε πότε επρόκειτο να δράσει ο Θεός. Μήπως τον έκανε αυτό λιγότερο ζηλωτή στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Ασφαλώς όχι! Βλέποντας τον Ιησού να καθαρίζει γεμάτος ζήλο το ναό, «οι μαθητές του θυμήθηκαν ότι είναι γραμμένο: “Ο ζήλος για τον οίκο σου θα με καταφάει”». (Ιωάννης 2:17· Ψαλμός 69:9) Ο Ιησούς κράτησε τον εαυτό του πλήρως απασχολημένο με το έργο το οποίο στάλθηκε να επιτελέσει, και το έκανε αυτό με αμείωτο ζήλο. Επίσης, υπηρέτησε τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα.

8, 9. Όταν οι μαθητές ρώτησαν σχετικά με την αποκατάσταση της Βασιλείας, τι τους ειπώθηκε, και πώς ανταποκρίθηκαν;

⁸ Αυτό αλήθευε και για τους μαθητές του Χριστού. Ο Ιησούς συναντήθηκε μαζί τους ακριβώς προτού αναληφθεί στον ουρανό. Η αφήγηση λέει: «Αφού συνάχθηκαν, λοιπόν, άρχισαν να τον ρωτούν: “Κύριε, μήπως αυτόν τον καιρό αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;”» Όπως και ο Κύριός τους, ποθούσαν να έρθει η Βασιλεία. Ωστόσο, ο Ιησούς απάντησε: «Δεν ανήκει σε εσάς να λάβετε γνώση για τους χρόνους ή τους καιρούς που ο Πατέρας έχει θέσει στη δική του δικαιοδοσία· αλλά θα λάβετε δύναμη όταν το άγιο πνεύμα έρθει πάνω σας και θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης».—Πράξεις 1:6-8.

⁹ Δεν υπάρχει κάτι που να δείχνει ότι οι μαθητές αποκαρδιώθηκαν με αυτή την απάντηση. Αντίθετα, γεμάτοι ζήλο καταπιάστηκαν με το έργο κηρύγματος. Μέσα σε μερικές εβδομάδες, είχαν γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία τους. (Πράξεις 5:28) Και μέσα σε 30 χρόνια, είχαν επεκτείνει τη δράση τους σε σχέση με το κήρυγμα σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Παύλος μπορούσε να πει ότι τα καλά νέα κηρύχτηκαν «σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό». (Κολοσσαείς 1:23) Αν και η Βασιλεία δεν “αποκαταστάθηκε στον Ισραήλ” όπως εσφαλμένα ανέμεναν οι μαθητές και δεν εγκαθιδρύθηκε στον ουρανό στη διάρκεια της δικής τους ζωής, εκείνοι συνέχισαν να υπηρετούν τον Ιεχωβά γεμάτοι ζήλο με προοπτική την αιωνιότητα.

Εξετάζοντας τα Κίνητρά Μας

10. Το ότι δεν γνωρίζουμε πότε θα καταστρέψει ο Θεός το σύστημα του Σατανά μάς επιτρέπει να αποδεικνύουμε τι;

¹⁰ Και οι σύγχρονοι υπηρέτες του Ιεχωβά, επίσης, λαχταρούν να δουν το τέλος αυτού του κακού συστήματος πραγμάτων. Το κύριο μέλημά μας, όμως, δεν είναι να απελευθερωθούμε και να εισέλθουμε στον υποσχεμένο νέο κόσμο του Θεού. Θέλουμε να δούμε το όνομα του Ιεχωβά να αγιάζεται και την κυριαρχία του να δικαιώνεται. Λόγω αυτού, μπορούμε να χαιρόμαστε για το ότι ο Θεός δεν μας έχει πει την “ημέρα ή την ώρα” που έχει ορίσει για την καταστροφή του συστήματος του Σατανά. Αυτό μας επιτρέπει να αποδεικνύουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να περπατάμε με τον Θεό αιώνια επειδή τον αγαπάμε και όχι επειδή έχουμε βραχυπρόθεσμους, ιδιοτελείς στόχους.

11, 12. Με ποιον τρόπο αμφισβητήθηκε η ακεραιότητα του Ιώβ, και πώς σχετίζεται με εμάς αυτή η αμφισβήτηση;

¹¹ Το να διακρατούμε την ακεραιότητά μας στον Θεό βοηθάει επίσης να αποδεικνύουμε πως ο Διάβολος είχε άδικο όταν εκτόξευσε την κατηγορία ότι ο δίκαιος Ιώβ—και επομένως οι άνθρωποι που είναι σαν και αυτόν—υπηρετούσε τον Θεό από προσωπικό συμφέρον. Όταν ο Ιεχωβά περιέγραψε τον υπηρέτη του τον Ιώβ ως άμεμπτο, ευθύ, θεοφοβούμενο άνθρωπο, ο Σατανάς ισχυρίστηκε με πονηρία: «Μήπως δωρεάν φοβάται ο Ιώβ τον Θεό; Δεν έστησες ο ίδιος περίφραξη γύρω του και γύρω από το σπίτι του και γύρω από όλα όσα έχει; Το έργο των χεριών του το ευλόγησες και τα ζωντανά του πληθύνθηκαν στη γη. Αλλά άπλωσε τώρα το χέρι σου, παρακαλώ, και άγγιξε όλα όσα έχει και δες αν δεν σε καταραστεί κατά πρόσωπο». (Ιώβ 1:8-11) Διακρατώντας την ακεραιότητά του υπό δοκιμασία, ο Ιώβ απέδειξε ψευδή αυτόν το μοχθηρό ισχυρισμό.

¹² Εμμένοντας παρόμοια σε μια πορεία ακεραιότητας, μπορούμε να αποδείξουμε ψευδή κάθε σατανική κατηγορία η οποία υποστηρίζει πως υπηρετούμε τον Θεό μόνο και μόνο επειδή γνωρίζουμε ότι επίκειται κάποια ανταμοιβή. Το ότι δεν γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο κατά τον οποίο θα εκτελεστεί η εκδίκηση του Θεού πάνω στους πονηρούς μάς δίνει την ευκαιρία να αποδείξουμε ότι αγαπάμε πραγματικά τον Ιεχωβά και ότι θέλουμε να περπατάμε στις οδούς του για πάντα. Δείχνει ότι είμαστε όσιοι στον Θεό και ότι εμπιστευόμαστε στον τρόπο με τον οποίο εκείνος χειρίζεται τα ζητήματα. Επιπλέον, το ότι δεν γνωρίζουμε την ημέρα και την ώρα βοηθάει να παραμένουμε σε ετοιμότητα και να είμαστε πνευματικά άγρυπνοι επειδή αντιλαμβανόμαστε ότι το τέλος μπορεί να έρθει οποιαδήποτε στιγμή, όπως ο κλέφτης μέσα στη νύχτα. (Ματθαίος 24:42-44) Περπατώντας καθημερινά με τον Ιεχωβά, κάνουμε την καρδιά του να χαίρεται και δίνουμε απάντηση στον Διάβολο, ο οποίος τον εμπαίζει.—Παροιμίες 27:11.

Να Κάνετε Σχέδια για την Αιωνιότητα!

13. Τι δείχνει η Αγία Γραφή όσον αφορά το να κάνει κάποιος σχέδια για το μέλλον;

¹³ Εκείνοι που περπατούν με τον Θεό γνωρίζουν ότι είναι σοφό να κάνουν λογικά σχέδια για το μέλλον. Αντιλαμβανόμενοι τα προβλήματα και τους περιορισμούς των γηρατειών, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να χρησιμοποιούν καλά τα νιάτα και τη δύναμή τους έτσι ώστε η μετέπειτα ζωή τους να είναι οικονομικά εξασφαλισμένη. Τι θα πούμε, λοιπόν, για το πολύ πιο σπουδαίο πνευματικό μας μέλλον; Το εδάφιο Παροιμίες 21:5 λέει: «Τα σχέδια του επιμελή οδηγούν αναμφίβολα σε όφελος, αλλά όποιος είναι βιαστικός οδεύει αναμφίβολα προς τη στέρηση». Το να κάνουμε σχέδια με προοπτική την αιωνιότητα είναι πράγματι επωφελές. Εφόσον δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς θα έρθει το τέλος αυτού του συστήματος, χρειάζεται να σκεφτόμαστε τις μελλοντικές μας ανάγκες. Ας είμαστε όμως ισορροπημένοι και ας βάζουμε τα θεϊκά συμφέροντα πρώτα στη ζωή μας. Οι άνθρωποι που στερούνται πίστης μπορεί να συμπεράνουν ότι το να επικεντρώνει κάποιος τα ενδιαφέροντά του στην επιτέλεση του θελήματος του Θεού είναι κοντόφθαλμο. Είναι όμως;

14, 15. (α) Ποια παραβολή είπε ο Ιησούς σχετικά με τα σχέδια για το μέλλον; (β) Γιατί ήταν κοντόφθαλμος ο πλούσιος της παραβολής του Ιησού;

¹⁴ Ο Ιησούς ανέφερε μια παραβολή που είναι διαφωτιστική ως προς αυτό. Είπε: «Η γη κάποιου πλούσιου ανθρώπου απέφερε καλή σοδειά. Αυτός, λοιπόν, άρχισε να συλλογίζεται μέσα του, λέγοντας: “Τι να κάνω τώρα εφόσον δεν έχω πού να μαζέψω τις σοδειές μου;” Είπε λοιπόν: “Αυτό θα κάνω: Θα κατεδαφίσω τις αποθήκες μου και θα χτίσω μεγαλύτερες και θα μαζέψω εκεί όλα τα σιτηρά μου και όλα τα αγαθά μου· και θα πω στην ψυχή μου: «Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά αποθηκευμένα για πολλά χρόνια· ξεκουράσου, φάε, πιες, διασκέδαζε»”. Αλλά ο Θεός τού είπε: “Παράλογε, αυτή τη νύχτα ζητούν την ψυχή σου από εσένα. Τίνος, λοιπόν, θα γίνουν αυτά που συσσώρευσες;” Έτσι συμβαίνει με τον άνθρωπο που συσσωρεύει θησαυρούς για τον εαυτό του αλλά δεν είναι πλούσιος ως προς τον Θεό».—Λουκάς 12:16-21.

¹⁵ Μήπως ο Ιησούς ήθελε να πει ότι ο πλούσιος δεν θα έπρεπε να είχε εργαστεί προσπαθώντας να έχει το μέλλον του εξασφαλισμένο από υλική άποψη; Όχι, διότι οι Γραφές ενθαρρύνουν τη σκληρή εργασία. (2 Θεσσαλονικείς 3:10) Το λάθος του πλουσίου ήταν ότι δεν έκανε αυτό που χρειαζόταν για να είναι «πλούσιος ως προς τον Θεό». Ακόμη και αν κατάφερνε να απολαύσει τα υλικά του πλούτη επί πολλά χρόνια, τελικά θα πέθαινε. Ήταν κοντόφθαλμος· δεν σκεφτόταν την αιωνιότητα.

16. Γιατί μπορούμε να στηριζόμαστε με πεποίθηση στον Ιεχωβά για ένα ασφαλές μέλλον;

¹⁶ Το να περπατάμε με τον Ιεχωβά με προοπτική την αιωνιότητα είναι πρακτικό και φανερώνει διορατικότητα. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να κάνουμε σχέδια για το μέλλον. Μολονότι είναι σοφό να κάνουμε πρακτικά σχέδια σχετικά με τη σχολική εκπαίδευση, την εργασία και τις οικογενειακές ευθύνες, θα πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά ποτέ δεν εγκαταλείπει τους όσιους υπηρέτες του. Ο Βασιλιάς Δαβίδ έψαλε: «Νέος ήμουν και γέρασα, και όμως δεν είδα δίκαιο εγκαταλειμμένο ούτε κάποιον απόγονό του να ζητάει ψωμί». (Ψαλμός 37:25) Ο Ιησούς, παρόμοια, έδωσε τη διαβεβαίωση ότι ο Θεός θα παρέχει τα αναγκαία σε όλους όσους επιζητούν πρώτα τη Βασιλεία και περπατούν στις δίκαιες οδούς του Ιεχωβά.—Ματθαίος 6:33.

17. Πώς γνωρίζουμε ότι το τέλος είναι κοντά;

¹⁷ Αν και υπηρετούμε τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα, εξακολουθούμε να έχουμε διαρκώς στο νου την ημέρα του Ιεχωβά. Η εκπλήρωση Βιβλικών προφητειών βεβαιώνει με πειστικό τρόπο την εγγύτητα εκείνης της ημέρας. Αυτός ο αιώνας χαρακτηρίζεται από πολέμους, επιδημίες, σεισμούς και πείνες, καθώς και από το διωγμό των αληθινών Χριστιανών και το παγγήινο κήρυγμα των καλών νέων της Βασιλείας του Θεού. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά του καιρού του τέλους αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων. (Ματθαίος 24:7-14· Λουκάς 21:11) Ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους οι οποίοι είναι «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό». (2 Τιμόθεο 3:1-5) Σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες, η ζωή είναι δύσκολη για εμάς ως υπηρέτες του Ιεχωβά. Πόσο ποθούμε την ημέρα κατά την οποία η Βασιλεία του Ιεχωβά θα σαρώσει κάθε κακία! Στο μεταξύ, ας είμαστε αποφασισμένοι να περπατάμε με τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα.

Υπηρετώντας με Προοπτική την Ατέλειωτη Ζωή

18, 19. Τι δείχνει ότι τα πιστά άτομα της αρχαιότητας υπηρετούσαν τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα;

¹⁸ Καθώς περπατάμε με τον Ιεχωβά, ας κρατάμε στο νου μας την πίστη του Άβελ, του Ενώχ, του Νώε, του Αβραάμ και της Σάρρας. Αφού πρώτα ανέφερε αυτά τα άτομα, ο Παύλος έγραψε: «Έχοντας πίστη πέθαναν όλοι αυτοί, αν και δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων, αλλά τις είδαν από μακριά και τις καλοδέχτηκαν και διακήρυξαν δημόσια ότι ήταν ξένοι και προσωρινοί κάτοικοι στη χώρα». (Εβραίους 11:13) Εκείνα τα πιστά άτομα “επιδίωκαν έναν καλύτερο τόπο, δηλαδή έναν που ανήκει στον ουρανό”. (Εβραίους 11:16) Με πίστη, απέβλεπαν σε έναν καλύτερο τόπο υπό την κυριαρχία της Μεσσιανικής Βασιλείας του Θεού. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός θα τους ανταμείψει με αιώνια ζωή σε εκείνον τον καλύτερο τόπο—τον επίγειο Παράδεισο υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας.—Εβραίους 11:39, 40.

¹⁹ Ο προφήτης Μιχαίας εξέφρασε την αποφασιστικότητα που έχει ο λαός του Ιεχωβά να λατρεύει τον Θεό αιώνια. Έγραψε: «Όλοι μεν οι λαοί θα περπατούν ο καθένας σύμφωνα με το όνομα του θεού του· εμείς, όμως, θα περπατάμε σύμφωνα με το όνομα του Ιεχωβά του Θεού μας στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα». (Μιχαίας 4:5) Μέχρι το θάνατό του, ο Μιχαίας υπηρέτησε όσια τον Ιεχωβά. Όταν αναστηθεί στο νέο κόσμο, χωρίς αμφιβολία αυτός ο προφήτης θα συνεχίσει να περπατάει με τον Θεό σε όλη την αιωνιότητα. Τι θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς που ζούμε βαθιά στον καιρό του τέλους!

20. Ποια θα πρέπει να είναι η απόφασή μας;

²⁰ Ο Ιεχωβά εκτιμάει την αγάπη που δείχνουμε για το όνομά του. (Εβραίους 6:10) Γνωρίζει ότι είναι δύσκολο για εμάς να διακρατούμε ακεραιότητα απέναντί του μέσα σε αυτόν τον κόσμο που εξουσιάζεται από τον Διάβολο. Μολονότι «ο κόσμος παρέρχεται», όμως, «αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα». (1 Ιωάννη 2:17· 5:19) Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, λοιπόν, ας είμαστε αποφασισμένοι να υπομένουμε τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζουμε από ημέρα σε ημέρα. Είθε ο τρόπος σκέψης μας και η οδός της ζωής μας να επικεντρώνονται στις υπέροχες ευλογίες που έχει υποσχεθεί ο στοργικός ουράνιος Πατέρας μας. Αυτές μπορούν να γίνουν δικές μας αν συνεχίσουμε να περπατάμε με τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα.—Ιούδα 20, 21.

Πώς θα Απαντούσατε;

◻ Ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τους υπάκουους ανθρώπους;

◻ Γιατί δεν έχει δράσει ακόμη ο Ιεχωβά για να τερματίσει τον ασεβή κόσμο;

◻ Γιατί δεν θα πρέπει να εξασθενίζει το ζήλο μας το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς θα δράσει ο Θεός;

◻ Ποια είναι μερικά οφέλη που προκύπτουν όταν περπατάμε με τον Θεό με προοπτική την αιωνιότητα;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

Το να περπατάμε με τον Θεό απαιτεί να τον υπηρετούμε με ζήλο όπως έκαναν οι πρώτοι μαθητές του Χριστού