Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά, “τον Θεό Κάθε Παρηγοριάς”
«Ευλογημένος να είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας του τρυφερού ελέους και ο Θεός κάθε παρηγοριάς».—2 ΚΟΡ. 1:3.
1. Ποια ανάγκη έχουν οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από την ηλικία τους;
ΑΠΟ τη στιγμή της γέννησής μας, νιώθουμε την ανάγκη για παρηγοριά. Ένα μωρό χρησιμοποιεί τις φωνητικές του χορδές για να μας δείξει ότι έχει ανάγκη παρηγοριάς. Ίσως θέλει να το πάρουμε αγκαλιά ή μπορεί να πεινάει. Αλλά και καθώς περνούν τα χρόνια, νιώθουμε συχνά ότι χρειαζόμαστε παρηγοριά. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις.
2. Ποια διαβεβαίωση για παρηγοριά δίνει ο Ιεχωβά σε όσους εμπιστεύονται σε αυτόν;
2 Συχνά, οι συγγενείς και οι φίλοι μπορούν να μας δώσουν κάποια παρηγοριά. Μερικές φορές, όμως, οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι για να μας ανακουφίσουν από τις αιτίες της στενοχώριας. Μόνο ο Θεός είναι σε θέση να μας δώσει παρηγοριά όσο οδυνηρή και αν είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Ο Λόγος του μας διαβεβαιώνει: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε όλους όσους τον επικαλούνται . . . και θα ακούσει την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια». (Ψαλμ. 145:18, 19) Ναι, «τα μάτια του Ιεχωβά είναι στραμμένα προς τους δικαίους και τα αφτιά του προς την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια». (Ψαλμ. 34:15) Αλλά για να λάβουμε την υποστήριξη και την παρηγοριά του Θεού, πρέπει να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν. Ο ψαλμωδός Δαβίδ το κατέδειξε αυτό όταν έψαλε: «Ο Ιεχωβά θα γίνει ασφαλές ύψωμα για κάθε συντετριμμένο, ασφαλές ύψωμα σε καιρούς στενοχώριας. Και όσοι γνωρίζουν το όνομά σου θα εμπιστεύονται σε εσένα, διότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψεις όσους σε αναζητούν, Ιεχωβά».—Ψαλμ. 9:9, 10.
3. Με ποιον παραστατικό τρόπο έδειξε ο Ιησούς την αγάπη του Ιεχωβά για το λαό Του;
3 Οι λάτρεις του Ιεχωβά είναι πολύτιμοι στα μάτια του. Ο Ιησούς το έδειξε αυτό καθαρά όταν είπε: «Δεν πουλιούνται πέντε σπουργίτια αντί δύο νομισμάτων μικρής αξίας; Εντούτοις, ούτε ένα από αυτά δεν είναι ξεχασμένο ενώπιον του Θεού. Αλλά όσο για εσάς, ακόμη και οι τρίχες του κεφαλιού σας είναι όλες αριθμημένες. Μη φοβάστε· εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια». (Λουκ. 12:6, 7) Μέσω του προφήτη Ιερεμία, ο Ιεχωβά είπε στον αρχαίο λαό Του: «Με αιώνια αγάπη σε αγάπησα. Να γιατί σε έλκυσα με στοργική καλοσύνη».—Ιερ. 31:3.
4. Γιατί μπορούμε να εμπιστευόμαστε στις υποσχέσεις του Ιεχωβά;
4 Η εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και στην εκπλήρωση των υποσχέσεών του μπορεί να μας προσφέρει παρηγοριά σε καιρούς στενοχώριας. Γι’ αυτό, πρέπει να εκδηλώνουμε την ίδια εμπιστοσύνη στον Θεό που είχε και ο Ιησούς του Ναυή, ο οποίος δήλωσε: «Ούτε ένας λόγος δεν απέτυχε από όλους τους καλούς λόγους που σας είπε ο Ιεχωβά ο Θεός σας. Όλοι βγήκαν αληθινοί για εσάς. Ούτε ένας λόγος από αυτούς δεν απέτυχε». (Ιησ. Ναυή 23:14) Επιπλέον, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι, ακόμη και αν προς το παρόν νιώθουμε καταβεβλημένοι από τις δυσχέρειες, «ο Θεός είναι πιστός» και δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τους όσιους υπηρέτες του.—Διαβάστε 1 Κορινθίους 10:13.
5. Γιατί είμαστε σε θέση να παρηγορούμε τους άλλους;
5 Ο απόστολος Παύλος αποκαλεί τον Ιεχωβά “Θεό κάθε παρηγοριάς”. «Παρηγορώ» σημαίνει καταπραΰνω κάποιον που περνάει στενοχώριες ή θλίψεις, απαλύνοντας τον πόνο ή τη λύπη του και φέρνοντάς του ανακούφιση. Ο Ιεχωβά ασφαλώς το κάνει αυτό. (Διαβάστε 2 Κορινθίους 1:3, 4) Ο ουράνιος Πατέρας μας δεν περιορίζεται από τίποτα και από κανέναν, και ως εκ τούτου έχει στη διάθεσή του οποιαδήποτε μέσα είναι απαραίτητα για να δίνει παρηγοριά σε εκείνους που τον αγαπούν. Αλλά και εμείς είμαστε σε θέση να παρηγορούμε τους ομοπίστους μας «που περνούν οποιοδήποτε είδος θλίψης». Μπορούμε να το κάνουμε αυτό «μέσω της παρηγοριάς με την οποία παρηγορούμαστε και εμείς από τον Θεό». Πόσο καλά εκφράζουν αυτά τα λόγια την απαράμιλλη ικανότητα του Ιεχωβά να παρηγορεί όσους νιώθουν απελπισμένοι!
Πώς να Αντιμετωπίζουμε τις Αιτίες της Στενοχώριας
6. Αναφέρετε μερικές αιτίες που μπορεί να προξενούν στενοχώρια.
6 Χρειαζόμαστε παρηγοριά σε πολλούς τομείς της ζωής. Μια από τις μεγαλύτερες αιτίες θλίψης είναι η απώλεια κάποιου προσφιλούς μας προσώπου, ιδίως αν πρόκειται για έναν αγαπημένο γαμήλιο σύντροφο ή κάποιο παιδί. Παρηγοριά μπορεί επίσης να χρειάζεται κάποιο άτομο που έχει πέσει θύμα διακρίσεων ή προκατάληψης. Η κακή υγεία, η προχωρημένη ηλικία, η φτώχεια, τα γαμήλια προβλήματα ή οι ανησυχητικές παγκόσμιες συνθήκες μπορεί να γεννήσουν στον καθένα μας την ανάγκη για παρηγοριά.
7. (α) Όταν αντιμετωπίζουμε θλιβερές καταστάσεις, τι είδους παρηγοριά χρειαζόμαστε; (β) Τι μπορεί να κάνει ο Ιεχωβά για να γιατρέψει μια «συντετριμμένη και καταθλιμμένη» καρδιά;
7 Σε καιρούς στενοχώριας, ίσως χρειαζόμαστε παρηγοριά που θα έχει καταπραϋντική επίδραση στην καρδιά, στη διάνοια, στα συναισθήματα, καθώς και στη σωματική και στην πνευματική υγεία μας. Ας πάρουμε για παράδειγμα την καρδιά. Ο Λόγος του Θεού αναγνωρίζει ότι η καρδιά μας μπορεί να είναι «συντετριμμένη και καταθλιμμένη». (Ψαλμ. 51:17) Ο Ιεχωβά είναι ασφαλώς σε θέση να χειριστεί μια τέτοια κατάσταση, διότι «γιατρεύει αυτούς που έχουν συντετριμμένη καρδιά και επιδένει τα σημεία στα οποία πονούν». (Ψαλμ. 147:3) Ακόμη και σε πολύ δυσμενείς καταστάσεις, ο Θεός μπορεί να προσφέρει ανακούφιση στην πονεμένη καρδιά μας αν προσευχόμαστε σε αυτόν με ανεπιφύλακτη πίστη και τηρούμε τις εντολές του.—Διαβάστε 1 Ιωάννη 3:19-22· 5:14, 15.
8. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει ο Ιεχωβά όταν η διάνοιά μας βασανίζεται από στενοχώριες;
8 Συχνά, η διάνοιά μας χρειάζεται παρηγοριά επειδή οι διάφορες δοκιμασίες μπορεί να μας προξενήσουν μεγάλη διανοητική πίεση. Με τη δική μας δύναμη, πιθανότατα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δοκιμές της πίστης. Ωστόσο, ο ψαλμωδός έψαλε: «Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου». (Ψαλμ. 94:19) Ο δε Παύλος έγραψε: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιπ. 4:6, 7) Η ανάγνωση της Γραφής και ο στοχασμός γύρω από αυτήν μπορούν να συμβάλουν πολύ αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της στενοχώριας.—2 Τιμ. 3:15-17.
9. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη στενοχώρια όταν επηρεάζει τα συναισθήματά μας;
9 Μερικές φορές, μπορεί να αποθαρρυνθούμε τόσο πολύ ώστε να διατρέχουμε τον κίνδυνο να ενδώσουμε σε αρνητικά συναισθήματα. Ίσως νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σε μια συγκεκριμένη Γραφική ευθύνη ή προνόμιο υπηρεσίας. Και σε αυτή την περίπτωση, επίσης, ο Ιεχωβά μπορεί να μας παρηγορήσει και να μας βοηθήσει. Όταν, για παράδειγμα, ο Ιησούς του Ναυή διορίστηκε να οδηγήσει τους Ισραηλίτες ενάντια σε ισχυρά εχθρικά έθνη, ο Μωυσής είπε στο λαό: «Να είστε θαρραλέοι και ισχυροί. Να μη φοβηθείς ούτε να συνταραχτείς εξαιτίας τους, επειδή ο Ιεχωβά ο Θεός σου είναι εκείνος που πορεύεται μαζί σου. Δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει». (Δευτ. 31:6) Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, ο Ιησούς του Ναυή μπόρεσε να οδηγήσει το λαό του Θεού στην Υποσχεμένη Γη, όπου νίκησαν όλους τους εχθρούς τους. Παλιότερα στην Ερυθρά Θάλασσα, και ο Μωυσής είχε λάβει παρόμοια θεϊκή βοήθεια.—Έξοδ. 14:13, 14, 29-31.
10. Ποια βοήθεια μπορούμε να λάβουμε αν η στενοχώρια επηρεάζει τη σωματική μας υγεία;
10 Οι οδυνηρές καταστάσεις είναι δυνατόν να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική υγεία μας. Φυσικά, η σωστή διατροφή, η επαρκής ανάπαυση και άσκηση, καθώς και η τήρηση των κανόνων υγιεινής μπορούν να έχουν ωφέλιμη επίδραση πάνω μας. Επίσης, μια πνευματικά υγιής άποψη για τη ζωή, βασισμένη στην Αγία Γραφή, μπορεί να επιδράσει ευεργετικά στο σώμα μας. Γι’ αυτό λοιπόν, όταν περνάμε έντονη θλίψη, είναι χρήσιμο να θυμόμαστε την περίπτωση του Παύλου και τα ενθαρρυντικά λόγια του: «Πιεζόμαστε με κάθε τρόπο, αλλά δεν είμαστε στριμωγμένοι σε βαθμό που να μην κινούμαστε· βρισκόμαστε σε αμηχανία, αλλά δεν έχουμε μείνει χωρίς καμιά διέξοδο· διωκόμαστε, αλλά δεν μένουμε αβοήθητοι· μας ρίχνουν κάτω, αλλά δεν καταστρεφόμαστε».—2 Κορ. 4:8, 9.
11. Πώς μπορούμε να καταπολεμήσουμε την πνευματική ασθένεια;
11 Ορισμένες δοκιμασίες μπορούν να βλάψουν την πνευματική υγεία μας. Και σε αυτή την περίπτωση, επίσης, ο Ιεχωβά είναι σε θέση να προστρέξει σε βοήθειά μας. Ο Λόγος του μας διαβεβαιώνει: «Ο Ιεχωβά παρέχει υποστήριξη σε όλους όσους πέφτουν και ανορθώνει όλους τους κυρτωμένους». (Ψαλμ. 145:14) Για να μπορέσουμε να καταπολεμήσουμε την πνευματική ασθένεια, πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια των Χριστιανών πρεσβυτέρων. (Ιακ. 5:14, 15) Και κρατώντας διαρκώς στο νου τη Γραφική ελπίδα της αιώνιας ζωής, μπορούμε να υπομένουμε όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμές της πίστης.—Ιωάν. 17:3.
Παραδείγματα Θεόδοτης Παρηγοριάς
12. Εξηγήστε πώς παρηγόρησε ο Ιεχωβά τον Αβραάμ.
12 Κάποιος θεόπνευστος ψαλμωδός δήλωσε: «Θυμήσου [Ιεχωβά] το λόγο σου προς τον υπηρέτη σου, τον οποίο με έκανες να προσμένω. Αυτή είναι η παρηγοριά μου στην ταλαιπωρία μου, γιατί τα λόγια σου με έχουν διατηρήσει στη ζωή». (Ψαλμ. 119:49, 50) Σήμερα, έχουμε στη διάθεσή μας το γραπτό Λόγο του Ιεχωβά, ο οποίος περιέχει πολλά παραδείγματα θεόδοτης παρηγοριάς. Ο Αβραάμ, λόγου χάρη, ίσως στενοχωρήθηκε πολύ όταν έμαθε ότι ο Ιεχωβά επρόκειτο να καταστρέψει τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Ο πιστός εκείνος πατριάρχης ρώτησε τον Θεό: «Θα σαρώσεις άραγε τον δίκαιο μαζί με τον πονηρό;» Ο Ιεχωβά παρηγόρησε τον Αβραάμ διαβεβαιώνοντάς τον ότι, ακόμη και αν υπήρχαν 50 μόνο δίκαιοι, δεν θα κατέστρεφε τα Σόδομα. Ωστόσο, ο Αβραάμ ρώτησε τον Ιεχωβά άλλες πέντε φορές: Και αν υπάρχουν μόνο 45 δίκαιοι; 40; 30; 20; 10; Κάθε φορά, με μεγάλη υπομονή και καλοσύνη, ο Ιεχωβά διαβεβαίωνε τον Αβραάμ ότι τα Σόδομα δεν θα καταστρέφονταν. Αν και δεν βρέθηκαν ούτε δέκα δίκαιοι άνθρωποι σε εκείνη την περιοχή, ο Ιεχωβά διαφύλαξε όντως τον Λωτ και τις κόρες του.—Γέν. 18:22-32· 19:15, 16, 26.
13. Πώς έδειξε η Άννα ότι εμπιστευόταν στον Ιεχωβά;
13 Η Άννα, η σύζυγος του Ελκανά, ήθελε πολύ να αποκτήσει παιδί. Αλλά ήταν στείρα, και αυτό τη στενοχωρούσε. Αφού προσευχήθηκε στον Ιεχωβά για το πρόβλημά της, ο Αρχιερέας Ηλεί τής είπε: «Είθε ο Θεός του Ισραήλ να κάνει δεκτό το αίτημά σου». Αυτό την παρηγόρησε, «και το πρόσωπό της δεν έδειχνε πια ανησυχία». (1 Σαμ. 1:8, 17, 18) Η Άννα εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά, αφήνοντας με πεποίθηση το ζήτημα στα χέρια του. Μολονότι δεν γνώριζε ποια θα ήταν η κατάληξη, ένιωσε εσωτερική ειρήνη. Στον κατάλληλο καιρό, ο Ιεχωβά απάντησε στην προσευχή της. Η Άννα έμεινε έγκυος και γέννησε γιο, τον οποίο ονόμασε Σαμουήλ.—1 Σαμ. 1:20.
14. Γιατί χρειαζόταν ο Δαβίδ παρηγοριά, και σε ποιον στράφηκε;
14 Ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ είναι άλλο ένα παράδειγμα ατόμου που έλαβε παρηγοριά από τον Θεό. Εφόσον ο Ιεχωβά «βλέπει την καρδιά», όταν επέλεξε τον Δαβίδ ως μελλοντικό βασιλιά του Ισραήλ γνώριζε ότι εκείνος ήταν ειλικρινής και αφοσιωμένος στην αληθινή λατρεία. (1 Σαμ. 16:7· 2 Σαμ. 5:10) Αργότερα, όμως, ο Δαβίδ διέπραξε μοιχεία με τη Βηθ-σαβεέ και προσπάθησε να συγκαλύψει την αμαρτία του φροντίζοντας να σκοτωθεί ο σύζυγός της. Όταν συνειδητοποίησε το μέγεθος της αμαρτίας του, προσευχήθηκε στον Ιεχωβά: «Σύμφωνα με τα άφθονα ελέη σου εξάλειψε τις παραβάσεις μου. Πλύνε με εντελώς από το σφάλμα μου, και από την αμαρτία μου καθάρισέ με. Διότι τις παραβάσεις μου εγώ τις γνωρίζω, και η αμαρτία μου είναι μπροστά μου διαρκώς». (Ψαλμ. 51:1-3) Ο Δαβίδ μετανόησε γνήσια, και ο Ιεχωβά τον συγχώρησε. Χρειάστηκε, βέβαια, να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της αδικοπραγίας του. (2 Σαμ. 12:9-12) Παρ’ όλα αυτά, το έλεος του Ιεχωβά ήταν πηγή παρηγοριάς για εκείνον τον ταπεινό υπηρέτη του.
15. Ποια βοήθεια έδωσε ο Ιεχωβά στον Ιησού λίγο πριν από το θάνατό του;
15 Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς αντιμετώπισε πολλές δυσχέρειες. Ο Θεός επέτρεψε αυτές τις δοκιμές της πίστης, και ο Ιησούς διακράτησε την ακεραιότητά του ως τέλειος άνθρωπος που εμπιστευόταν πάντα στον Ιεχωβά και υποστήριζε την κυριαρχία Του. Λίγο προτού προδοθεί και εκτελεστεί, προσευχήθηκε στον Ιεχωβά: «Ας γίνει, όχι το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου». Τότε εμφανίστηκε στον Ιησού ένας άγγελος και τον ενίσχυσε. (Λουκ. 22:42, 43) Ο Θεός έδωσε στον Ιησού την παρηγοριά, τη δύναμη και τη στήριξη που χρειαζόταν σε εκείνη την περίπτωση.
16. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει ο Θεός αν έρθουμε αντιμέτωποι με το θάνατο ως τηρητές ακεραιότητας;
16 Ακόμη και αν εμείς προσωπικά έρθουμε αντιμέτωποι με το θάνατο λόγω της σταθερής μας στάσης ως Χριστιανών, ο Ιεχωβά μπορεί να μας βοηθήσει να διακρατήσουμε την ακεραιότητά μας σε αυτόν, και όντως θα το κάνει. Επιπλέον, αντλούμε παρηγοριά από την ελπίδα της ανάστασης. Και πόσο αποβλέπουμε στην ημέρα κατά την οποία ο τελευταίος εχθρός, ο θάνατος, «θα εκμηδενιστεί»! (1 Κορ. 15:26) Οι όσιοι υπηρέτες του Θεού που έχουν πεθάνει, καθώς και άλλοι, βρίσκονται στην ασφαλή μνήμη του Ιεχωβά και θα αναστηθούν. (Ιωάν. 5:28, 29· Πράξ. 24:15) Η εμπιστοσύνη στην υπόσχεση της ανάστασης που μας έχει δώσει ο Ιεχωβά μάς παρέχει παρηγοριά και βέβαιη ελπίδα όταν αντιμετωπίζουμε διωγμό.
17. Πώς μπορεί ο Ιεχωβά να μας παρηγορήσει όταν πεθαίνει κάποιος προσφιλής μας;
17 Πόσο παρηγορητικό είναι να γνωρίζουμε ότι οι προσφιλείς μας που τώρα κοιμούνται στον κοινό τάφο του ανθρωπίνου γένους έχουν την προοπτική να ξαναζήσουν σε έναν υπέροχο νέο κόσμο, απαλλαγμένο από όλες τις σημερινές αιτίες στενοχώριας! Και τι προνόμιο θα είναι για το «μεγάλο πλήθος» των υπηρετών του Ιεχωβά που θα επιζήσουν από το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων να καλωσορίσουν και να διδάξουν εκείνους που θα αναστηθούν εδώ στη γη!—Αποκ. 7:9, 10.
Από Κάτω Είναι οι Αιώνιοι Βραχίονες του Θεού
18, 19. Πώς παρηγορούνται οι υπηρέτες του Θεού όταν διώκονται;
18 Μέσω ενός ενισχυτικού και συγκινητικού ύμνου, ο Μωυσής διαβεβαίωσε το λαό του Ισραήλ: «Κρυψώνα είναι ο Θεός του αρχαίου καιρού, και από κάτω είναι οι αιώνιοι βραχίονες». (Δευτ. 33:27) Ο προφήτης Σαμουήλ είπε αργότερα στους Ισραηλίτες: «Μην πάψετε να ακολουθείτε τον Ιεχωβά, και να υπηρετείτε τον Ιεχωβά με όλη σας την καρδιά. . . . Ο Ιεχωβά δεν θα εγκαταλείψει το λαό του, για χάρη του μεγάλου του ονόματος». (1 Σαμ. 12:20-22) Αν μένουμε προσκολλημένοι στον Ιεχωβά αποδίδοντάς του αληθινή λατρεία, εκείνος δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Θα μας δίνει πάντα τη στήριξη που χρειαζόμαστε.
19 Ο Θεός παρέχει στο λαό του ανελλιπώς τη βοήθεια και την παρηγοριά που έχουν ανάγκη σε αυτές τις κρίσιμες τελευταίες ημέρες. Επί έναν και πλέον αιώνα, χιλιάδες ομόπιστοί μας σε όλο τον κόσμο διώκονται και φυλακίζονται επειδή υπηρετούν τον Ιεχωβά. Οι εμπειρίες τους αποδεικνύουν ότι, σε καιρούς δοκιμασιών, ο Ιεχωβά παρηγορεί πράγματι τους υπηρέτες του. Για παράδειγμα, κάποιος αδελφός μας στην πρώην Σοβιετική Ένωση καταδικάστηκε σε 23 χρόνια φυλάκισης λόγω της πίστης του. Ωστόσο, βρέθηκε ένας τρόπος για να λαβαίνει πνευματική τροφή μέσω της οποίας αντλούσε ενίσχυση και παρηγοριά. Ο ίδιος είπε: «Στη διάρκεια όλων εκείνων των ετών, έμαθα να εμπιστεύομαι στον Ιεχωβά και λάβαινα δύναμη από αυτόν».—Διαβάστε 1 Πέτρου 5:6, 7.
20. Γιατί μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά δεν θα μας εγκαταλείψει;
20 Ό,τι και αν χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, πρέπει να θυμόμαστε τα παρηγορητικά λόγια του ψαλμωδού: «Ο Ιεχωβά δεν θα αφήσει το λαό του». (Ψαλμ. 94:14) Μολονότι χρειαζόμαστε οι ίδιοι παρηγοριά, έχουμε επίσης το μεγάλο προνόμιο να προσφέρουμε παρηγοριά και στους άλλους. Όπως θα δούμε στο επόμενο άρθρο, μπορούμε να συμβάλλουμε ώστε να βρουν παρηγοριά όσοι πενθούν σε αυτόν τον ταραχώδη κόσμο.
Πώς θα Απαντούσατε;
• Ποιες είναι μερικές αιτίες που μπορεί να μας προξενούν στενοχώρια;
• Πώς παρηγορεί ο Ιεχωβά τους υπηρέτες του;
• Τι μπορεί να μας παρηγορήσει αν έρθουμε αντιμέτωποι με το θάνατο;
[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 25]
ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΟΥΝ . . .
▪ την καρδιά Ψαλμ. 147:3· 1 Ιωάν. 3:19-22· 5:14, 15
▪ τη διάνοια Ψαλμ. 94:19· Φιλιπ. 4:6, 7
▪ τα συναισθήματα Έξοδ. 14:13, 14· Δευτ. 31:6
▪ τη σωματική υγεία 2 Κορ. 4:8, 9
▪ την πνευματική υγεία Ψαλμ. 145:14· Ιακ. 5:14, 15