Το Γνωρίζατε;
Ποιος είναι ο Πέρσης Βασιλιάς Ασσουήρης που αναφέρεται στο Γραφικό βιβλίο της Εσθήρ;
▪ Σύμφωνα με το βιβλίο της Εσθήρ, ο Ασσουήρης επιλέγει για βασίλισσά του την Ιουδαία παρθένα Εσθήρ, και εκείνη σώζει το λαό της από μια απόπειρα γενοκτονίας. Για μεγάλο διάστημα, επικρατούσαν πολύ διαφορετικές απόψεις γύρω από το ποιος Πέρσης βασιλιάς ήταν ο Ασσουήρης. Ωστόσο, το τοπίο φαίνεται πως έχει ξεκαθαρίσει έπειτα από την αποκρυπτογράφηση τρίγλωσσων επιγραφών σε περσικά μνημεία. Αυτές δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας ότι ο Ασσουήρης ήταν ο Ξέρξης Α΄, γιος του Δαρείου του Μεγάλου (Υστάσπη). Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται το όνομα Ξέρξης στην περσική επιγραφή, όταν μεταγράφεται στην εβραϊκή, είναι σχεδόν πανομοιότυπος με τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται στο εβραϊκό κείμενο του βιβλίου της Εσθήρ.
Ό,τι αναφέρει το βιβλίο της Εσθήρ σχετικά με τον Ασσουήρη συμφωνεί με την εν λόγω ταύτιση. Από τα Σούσα, την πρωτεύουσά του στο Ελάμ, ο Πέρσης μονάρχης κυβερνούσε επίσης τη Μηδία, ενώ η επικράτειά του εκτεινόταν από την Ινδία ως τα νησιά της Μεσογείου. (Εσθήρ 1:2, 3· 8:9· 10:1) «Όλα αυτά ισχύουν μόνο για τον Ξέρξη—για κανέναν άλλον Πέρση μονάρχη», λέει ο μελετητής Λιούις Μπέιλς Πάτον. Τα όσα αναφέρει το βιβλίο της Εσθήρ σχετικά με εκείνον ταιριάζουν με το πώς “περιγράφεται ο χαρακτήρας αυτού του βασιλιά και από τον Ηρόδοτο και από τον Ξενοφώντα”.—Εισαγωγή από το Υπόμνημα εις την Εσθήρ, Π. Ν. Τρεμπέλα.
Πώς αποδεικνύεται ότι κατασκευάζονταν πλίθοι στην αρχαία Αίγυπτο;
▪ Το Γραφικό βιβλίο της Εξόδου αναφέρει ότι οι Αιγύπτιοι έβαζαν τους Εβραίους δούλους τους να κατασκευάζουν πλίθους. Οι δούλοι ήταν υποχρεωμένοι να κατασκευάζουν κάθε μέρα έναν καθορισμένο αριθμό πλίθων με πηλό και άχυρο.—Έξοδος 1:14· 5:10-14.
Η κατασκευή ωμόπλινθων αποτελούσε σημαντική ενασχόληση στην κοιλάδα του Νείλου κατά τους Βιβλικούς χρόνους. Στην Αίγυπτο σώζονται αρχαία μνημεία φτιαγμένα από αυτό το υλικό. Μια τοιχογραφία στον χρονολογούμενο από το 15ο αιώνα Π.Κ.Χ. τάφο του Ρεχμίρε στις Θήβες, η οποία είναι σχεδόν σύγχρονη των γεγονότων του βιβλίου της Εξόδου, απεικονίζει αυτή τη διαδικασία.
Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopedia) περιγράφει τη σκηνή στην τοιχογραφία ως εξής: «Φέρνουν νερό από μια δεξαμενή. Ανακατεύουν τη λάσπη με μια τσάπα και τη μεταφέρουν σε σημείο βολικό για τον πλινθοποιό. Συμπιέζουν τη λάσπη σε ξύλινο καλούπι το οποίο ο πλινθοποιός κρατάει στο έδαφος. Κατόπιν το αφαιρούν, αφήνοντας τον καινούριο πλίθο να στεγνώσει στον ήλιο. Φτιάχνουν ολόκληρες σειρές από τέτοιους πλίθους και, όταν αυτοί στεγνώσουν, τους στοιβάζουν, έτοιμους προς χρήση. Αυτή η διαδικασία ακολουθείται ακόμη στην Εγγύς Ανατολή».
Πάπυροι της δεύτερης χιλιετίας Π.Κ.Χ. αναφέρονται και αυτοί στην κατασκευή πλίθων από δουλοπάροικους, στη χρήση άχυρου και πηλού, καθώς και στην ποσότητα πλίθων που έπρεπε να παράγουν αναλογικά οι εργάτες σε καθημερινή βάση.
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Πέτρινο ανάγλυφο με τον Ξέρξη (όρθιο) και τον Δαρείο τον Μέγα (καθισμένο)
[Ευχαριστίες]
Werner Forman/Art Resource, NY
[Εικόνα στη σελίδα 22]
Λεπτομέρεια τοιχογραφίας στον τάφο του Ρεχμίρε
[Ευχαριστίες]
Erich Lessing/Art Resource, NY