«Δίδαξέ με να Κάνω το Θέλημά Σου»

1, 2. Πώς θα ωφεληθούμε αν λαβαίνουμε υπόψη μας το θέλημα του Θεού, και τι μπορούμε να διδαχτούμε από τον Βασιλιά Δαβίδ σχετικά με αυτό;

ΚΑΘΩΣ ταξιδεύατε, χρησιμοποιήσατε ποτέ κάποιο ηλεκτρονικό σύστημα χαρτογράφησης για να έχετε εναέρια άποψη του προορισμού σας; Βλέποντας τα πράγματα από ψηλά, ίσως μπορέσατε να βρείτε την καλύτερη διαδρομή. Η εφαρμογή μιας παρόμοιας αρχής μπορεί να μας βοηθήσει στη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Βλέποντας τα πράγματα από την εξυψωμένη οπτική γωνία του Δημιουργού, θα μπορούμε να “περπατάμε στην οδό” που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά.​—Ησ. 30:21.

² Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ο Βασιλιάς Δαβίδ του αρχαίου Ισραήλ υπήρξε εξαιρετικό παράδειγμα ατόμου που λάβαινε υπόψη του το θέλημα του Θεού. Ας εξετάσουμε ορισμένα γεγονότα της ζωής του για να διδαχτούμε από αυτόν τον άνθρωπο του οποίου η καρδιά ήταν πλήρης απέναντι στον Ιεχωβά Θεό.​—1 Βασ. 11:4.

3, 4. (α) Τι υποκίνησε τον Δαβίδ να αντιμετωπίσει τον Γολιάθ; (β) Πώς θεωρούσε ο Δαβίδ το όνομα του Θεού;

³ Σκεφτείτε την περίπτωση που ο Δαβίδ αντιμετώπισε τον Γολιάθ, τον πρόμαχο των Φιλισταίων. Τι υποκίνησε τον νεαρό Δαβίδ να απαντήσει στην πρόκληση εκείνου του πάνοπλου γίγαντα που είχε ύψος περίπου 2,9 μέτρα; (1 Σαμ. 17:4, υποσ. στη ΜΝΚ) Το θάρρος του; Η πίστη του στον Θεό; Και οι δύο αυτές ιδιότητες έπαιξαν ζωτικό ρόλο στην ανδρεία πράξη του. Ωστόσο, αυτό που υποκίνησε ιδιαίτερα τον Δαβίδ να σταθεί απέναντι σε εκείνον τον πανύψηλο γίγαντα ήταν ο σεβασμός του για τον Ιεχωβά και για το μεγάλο του όνομα. Ρώτησε με αγανάκτηση: «Ποιος είναι αυτός ο απερίτμητος Φιλισταίος για να εμπαίζει τα στρατεύματα του ζωντανού Θεού;»​—1 Σαμ. 17:26.

⁴ Όταν ο νεαρός Δαβίδ βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Γολιάθ, δήλωσε: «Εσύ έρχεσαι σε εμένα με σπαθί και με δόρυ και με ακόντιο· εγώ όμως έρχομαι σε εσένα με το όνομα του Ιεχωβά των στρατευμάτων, του Θεού των στρατευμάτων του Ισραήλ, που εσύ ενέπαιξες». (1 Σαμ. 17:45) Επειδή βασίστηκε στον αληθινό Θεό, έριξε κάτω τον Φιλισταίο πρόμαχο με μία και μόνο πέτρα από τη σφεντόνα του. Όχι μόνο σε αυτή την περίπτωση, αλλά και σε όλη τη ζωή του ο Δαβίδ εμπιστευόταν στον Ιεχωβά και είχε σε πολύ μεγάλη υπόληψη το θεϊκό όνομα. Μάλιστα, πρότρεψε τους συμπατριώτες του “να καυχιούνται για το άγιο όνομα του Ιεχωβά”.​—Διαβάστε 1 Χρονικών 16:8-10.

 5. Ποια κατάσταση ίσως αντιμετωπίζετε που θα μπορούσε να συγκριθεί με τους εμπαιγμούς του Γολιάθ;

⁵ Είστε εσείς περήφανοι που έχετε Θεό σας τον Ιεχωβά; (Ιερ. 9:24) Πώς αντιδράτε όταν κάποιοι γείτονες, συνεργάτες, συμμαθητές ή συγγενείς μιλούν άσχημα για τον Ιεχωβά και κοροϊδεύουν τους Μάρτυρές του; Μιλάτε με τόλμη όταν ονειδίζεται το όνομά Του, έχοντας την πεποίθηση ότι Εκείνος θα σας στηρίξει; Βέβαια, υπάρχει “καιρός να σωπαίνουμε”, αλλά δεν πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε Μάρτυρες του Ιεχωβά και ακόλουθοι του Ιησού. (Εκκλ. 3:1, 7· Μάρκ. 8:38) Αν και πρέπει να φερόμαστε με διακριτικότητα και ευγένεια σε όσους δεν έχουν φιλική διάθεση, ας μην είμαστε σαν εκείνους τους Ισραηλίτες που «τρομοκρατήθηκαν και φοβήθηκαν πολύ» όταν άκουσαν τους εμπαιγμούς του Γολιάθ. (1 Σαμ. 17:11) Απεναντίας, ας ενεργούμε με αποφασιστικότητα ώστε να αγιάζουμε το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Επιθυμία μας είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να γνωρίσουν τι είδους Θεός είναι ο Ιεχωβά. Γι’ αυτό, μέσα από το γραπτό του Λόγο προσπαθούμε να τους δείξουμε πόσο σημαντικό είναι να Τον πλησιάσουν.​—Ιακ. 4:8.

 6. Τι ήθελε να πετύχει ο Δαβίδ όταν αναμετρήθηκε με τον Γολιάθ, και ποιο πρέπει να είναι το κύριο μέλημά μας;

⁶ Η αναμέτρηση του Δαβίδ με τον Γολιάθ μάς διδάσκει και ένα άλλο ζωτικό μάθημα. Όταν ήρθε τρέχοντας στο πεδίο της μάχης, ο Δαβίδ ρώτησε κάποιους άντρες: «Τι θα γίνει στον άνθρωπο που θα πατάξει εκείνον εκεί τον Φιλισταίο και θα αφαιρέσει το όνειδος από τον Ισραήλ;» Απαντώντας, εκείνοι επανέλαβαν όσα είχαν πει προηγουμένως: «Τον άνθρωπο που θα τον πατάξει [τον Γολιάθ], ο βασιλιάς θα τον κάνει πλούσιο με μεγάλα πλούτη και θα του δώσει την κόρη του». (1 Σαμ. 17:25-27) Αλλά αυτή η υλική ανταμοιβή δεν ήταν το κύριο μέλημα του Δαβίδ. Ο στόχος του ήταν υψηλότερος. Ήθελε να δοξάσει τον αληθινό Θεό. (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 17:46, 47) Τι θα λεχθεί για εμάς; Μήπως το κύριο μέλημά μας είναι να αποκτήσουμε σπουδαίο όνομα επιδιώκοντας πλούτη και διακρίσεις σε αυτόν τον κόσμο; Αναμφίβολα πρέπει να είμαστε σαν τον Δαβίδ, ο οποίος έψαλε: «Να μεγαλύνετε τον Ιεχωβά μαζί μου και ας εξυψώνουμε όλοι μαζί το όνομά του». (Ψαλμ. 34:3) Είθε, λοιπόν, να εμπιστευόμαστε στον Θεό, βάζοντας το όνομά του πάνω από το δικό μας.​—Ματθ. 6:9.

 7. Πώς μπορούμε να καλλιεργούμε ισχυρή πίστη την οποία χρειαζόμαστε όταν συναντάμε ανθρώπους που ίσως δεν έχουν φιλική διάθεση;

⁷ Η θαρραλέα στάση του Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ προϋπέθετε πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά. Ο νεαρός Δαβίδ είχε ισχυρή πίστη. Ένας τρόπος με τον οποίο είχε οικοδομήσει την πίστη του ήταν το ότι βασιζόταν στον Θεό ενόσω εργαζόταν ως ποιμένας. (1 Σαμ. 17:34-37) Και εμείς χρειάζεται να έχουμε ισχυρή πίστη για να εγκαρτερούμε στη διακονία, ειδικά όταν συναντάμε ανθρώπους που δεν έχουν φιλική διάθεση. Μπορούμε να καλλιεργούμε τέτοια πίστη βασιζόμενοι στον Θεό σε οτιδήποτε κάνουμε κάθε μέρα. Λόγου χάρη, μπορούμε να ανοίγουμε συζητήσεις για τη Γραφική αλήθεια με αυτούς που κάθονται δίπλα μας όταν χρησιμοποιούμε τα μέσα μεταφοράς. Επίσης, δεν χρειάζεται να διστάζουμε να μιλάμε σε όσους συναντάμε στο δρόμο όταν είμαστε στο έργο από σπίτι σε σπίτι.​—Πράξ. 20:20, 21.

8, 9. Όσον αφορά τη στάση του απέναντι στον Βασιλιά Σαούλ, πώς έδειξε ο Δαβίδ ότι είχε διαρκώς κατά νου το θέλημα του Ιεχωβά;

⁸ Ένα άλλο παράδειγμα που δείχνει την προθυμία του Δαβίδ να εμπιστεύεται στον Ιεχωβά αφορούσε τον Σαούλ​—τον πρώτο βασιλιά του Ισραήλ. Τρεις φορές προσπάθησε ο ζηλόφθονος Σαούλ να καρφώσει τον Δαβίδ στον τοίχο με το δόρυ του, αλλά κάθε φορά εκείνος παραμέριζε, χωρίς να ανταποδώσει. Τελικά, έφυγε μακριά από τον Σαούλ. (1 Σαμ. 18:7-11· 19:10) Έπειτα, ο Σαούλ πήρε 3.000 επίλεκτους άντρες από όλο τον Ισραήλ και άρχισε να ψάχνει τον Δαβίδ στην έρημο. (1 Σαμ. 24:2) Κάποια στιγμή, χωρίς να το ξέρει μπήκε στη σπηλιά όπου βρισκόταν ο Δαβίδ με τους άντρες του. Εκείνος θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να απαλλαχτεί από το βασιλιά που απειλούσε τη ζωή του. Εξάλλου, ήταν θέλημα Θεού να αντικαταστήσει τον Σαούλ ως βασιλιάς του Ισραήλ. (1 Σαμ. 16:1, 13) Πράγματι, αν ο Δαβίδ άκουγε τη συμβουλή των αντρών του, ο βασιλιάς θα ήταν νεκρός. Αλλά εκείνος είπε: «Μου είναι αδιανόητο, από την άποψη του Ιεχωβά, να κάνω αυτό το πράγμα στον κύριό μου, τον χρισμένο του Ιεχωβά». (Διαβάστε 1 Σαμουήλ 24:4-7) Ο Σαούλ εξακολουθούσε να είναι ο χρισμένος βασιλιάς του Θεού. Ο Δαβίδ δεν ήθελε να του αρπάξει τη βασιλεία, εφόσον ο Ιεχωβά τον κρατούσε ακόμη σε αυτή τη θέση. Κόβοντας μόνο την άκρη από το αμάνικο πανωφόρι του Σαούλ, έδειξε ότι δεν είχε καμιά πρόθεση να του κάνει κακό.​—1 Σαμ. 24:11.

⁹ Ο Δαβίδ έδειξε και πάλι σεβασμό για τον χρισμένο του Θεού όταν είδε για τελευταία φορά το βασιλιά. Σε εκείνη την περίπτωση, ο ίδιος και ο Αβισαί μπήκαν στο στρατόπεδο του Σαούλ και τον βρήκαν να κοιμάται. Αν και ο Αβισαί συμπέρανε ότι ο Θεός είχε παραδώσει τον εχθρό στα χέρια του Δαβίδ και πρότεινε να τον καρφώσει στη γη με το δόρυ, εκείνος δεν το επέτρεψε. (1 Σαμ. 26:8-11) Επειδή ζητούσε διαρκώς την κατεύθυνση του Θεού, δεν παρασύρθηκε από την προτροπή του Αβισαί, αλλά παρέμεινε αποφασισμένος να ενεργήσει σύμφωνα με το θέλημα του Ιεχωβά.

10. Σε ποια δύσκολη θέση θα μπορούσαμε να βρεθούμε, και τι θα μας βοηθήσει να μείνουμε σταθεροί;

¹⁰ Ίσως και εμείς βρεθούμε σε δύσκολη θέση αν οι γύρω μας μάς πιέσουν να ακολουθήσουμε τη δική τους ανθρώπινη λογίκευση αντί να μας βοηθήσουν να κάνουμε το θέλημα του Ιεχωβά. Σαν τον Αβισαί, μερικοί μάλιστα ίσως μας προτρέψουν να ενεργήσουμε σε κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα χωρίς να λάβουμε υπόψη μας το θέλημα του Θεού. Για να μείνουμε σταθεροί, χρειάζεται να έχουμε ξεκάθαρα στο νου μας την άποψη του Ιεχωβά για το εν λόγω ζήτημα και να είμαστε αποφασισμένοι να προσκολληθούμε στις οδούς του.

11. Πώς μπορείτε να μιμείστε τον Δαβίδ ώστε να κρατάτε το θέλημα του Θεού πάνω από οτιδήποτε άλλο στη διάνοιά σας;

¹¹ Ο Δαβίδ προσευχήθηκε στον Ιεχωβά Θεό: «Δίδαξέ με να κάνω το θέλημά σου». (Διαβάστε Ψαλμός 143:5, 8, 10) Αντί να βασίζεται στις δικές του απόψεις ή να παρασύρεται από τις προτροπές των άλλων, ο Δαβίδ επιθυμούσε να διδάσκεται από τον Θεό. “Στοχαζόταν όλες τις ενέργειες του Ιεχωβά και έκανε πρόθυμα μέλημά του το έργο των χεριών του Θεού”. Μπορούμε και εμείς να διακρίνουμε το θέλημα του Θεού ερευνώντας τη Γραφή και στοχαζόμενοι τις πολυάριθμες αφηγήσεις της που δείχνουν πώς πολιτεύτηκε ο Ιεχωβά με τους ανθρώπους.

12, 13. Γιατί έχυσε ο Δαβίδ το νερό που του έφεραν τρεις άντρες του;

¹² Η κατανόηση που είχε ο Δαβίδ γύρω από τις αρχές του Νόμου καθώς και η επιθυμία του να ζει σύμφωνα με αυτές αποτελούν επίσης παραδείγματα άξια μίμησης. Σκεφτείτε τι συνέβη όταν εξέφρασε τη λαχτάρα του να πιει «νερό από τη στέρνα της Βηθλεέμ». Τρεις από τους άντρες του εισέβαλαν στην πόλη​—που βρισκόταν τότε στην κατοχή των Φιλισταίων—​και του έφεραν νερό. «Ο Δαβίδ όμως δεν δέχτηκε να το πιει, αλλά το έχυσε ως σπονδή στον Ιεχωβά». Γιατί; Ο ίδιος εξήγησε: «Μου είναι αδιανόητο, σε σχέση με τον Θεό μου, να το κάνω αυτό! Το αίμα αυτών των αντρών θα πιω, οι οποίοι έθεσαν σε κίνδυνο την ψυχή τους; Διότι με κίνδυνο της ψυχής τους το έφεραν».​—1 Χρον. 11:15-19.

¹³ Ο Δαβίδ γνώριζε από το Νόμο ότι το αίμα έπρεπε να χύνεται ως σπονδή στον Ιεχωβά και όχι να τρώγεται. Καταλάβαινε επίσης και ποιος ήταν ο λόγος. Γνώριζε ότι «η ψυχή της σάρκας είναι στο αίμα». Αλλά αυτό ήταν νερό, όχι αίμα. Γιατί λοιπόν αρνήθηκε να το πιει; Επειδή κατανοούσε την αρχή που βρισκόταν πίσω από αυτή τη νομική απαίτηση. Για τον Δαβίδ, εκείνο το νερό ήταν τόσο πολύτιμο όσο το αίμα των τριών αντρών του. Συνεπώς, του ήταν αδιανόητο να το πιει. Αντ’ αυτού, έκρινε ότι έπρεπε να το χύσει στη γη.​—Λευιτ. 17:11· Δευτ. 12:23, 24.

14. Τι βοηθούσε τον Δαβίδ να έχει την άποψη του Ιεχωβά στα διάφορα ζητήματα;

¹⁴ Ο Δαβίδ προσπαθούσε να είναι απόλυτα προσηλωμένος στο νόμο του Θεού. Έψαλε: «Το να κάνω το θέλημά σου, Θεέ μου, είναι ευχαρίστησή μου, και ο νόμος σου είναι μέσα στα σπλάχνα μου». (Ψαλμ. 40:8) Μελετούσε το νόμο του Θεού και τον στοχαζόταν βαθιά. Εμπιστευόταν στη σοφία που απέπνεαν οι εντολές του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, επιδίωκε να τηρεί, όχι μόνο το γράμμα, αλλά και το πνεύμα του Μωσαϊκού Νόμου. Όταν και εμείς μελετάμε τη Γραφή, είναι σοφό να στοχαζόμαστε όσα διαβάζουμε και να τα φυλάμε στην καρδιά μας ώστε να διακρίνουμε τι ευαρεστεί τον Ιεχωβά σε κάθε περίπτωση.

15. Πώς έπαψε ο Σολομών να δείχνει σεβασμό για το Νόμο του Θεού;

¹⁵ Ο γιος του Δαβίδ ο Σολομών απολάμβανε εξαιρετική εύνοια από τον Ιεχωβά Θεό. Αργότερα, όμως, έπαψε να δείχνει σεβασμό για το Νόμο του Θεού. Δεν υπάκουσε στην εντολή του Ιεχωβά που έλεγε ότι ο βασιλιάς του Ισραήλ “δεν έπρεπε να αποκτήσει πολλές συζύγους”. (Δευτ. 17:17) Μάλιστα, ο Σολομών παντρεύτηκε και πολλές αλλοεθνείς γυναίκες. Όταν γέρασε, «οι γυναίκες του είχαν κάνει την καρδιά του να παρεκκλίνει ώστε να ακολουθήσει άλλους θεούς». Όποια και αν ήταν η λογίκευσή του, άρχισε «να πράττει το κακό στα μάτια του Ιεχωβά και δεν ακολούθησε τον Ιεχωβά πλήρως όπως ο Δαβίδ ο πατέρας του». (1 Βασ. 11:1-6) Πόσο σημαντικό είναι να συμμορφωνόμαστε με τους νόμους και τις αρχές του Λόγου του Θεού! Είναι ζωτικό να το κάνουμε αυτό όταν, λόγου χάρη, σκεφτόμαστε το γάμο.

16. Πώς θα ενεργήσουν όσοι σκέφτονται το γάμο αν αντιλαμβάνονται το πνεύμα της εντολής να παντρεύονται «μόνο εν Κυρίω»;

¹⁶ Αν κάποια μη ομόπιστα άτομα μας δείχνουν αισθηματικό ενδιαφέρον, τίνος την άποψη αντανακλά η αντίδρασή μας, του Δαβίδ ή του Σολομώντα; Οι αληθινοί λάτρεις έχουν την εντολή να παντρεύονται «μόνο εν Κυρίω». (1 Κορ. 7:39) Αν ένας Χριστιανός ή μια Χριστιανή θέλει να παντρευτεί, πρέπει να επιλέξει κάποιο ομόπιστο άτομο. Και αν αντιλαμβανόμαστε το πνεύμα αυτής της Γραφικής απαίτησης, όχι μόνο δεν θα παντρευτούμε μη ομόπιστο άτομο, αλλά θα απορρίψουμε ρητά οποιοδήποτε αισθηματικό ενδιαφέρον μάς δείξει ένα τέτοιο άτομο.

17. Τι θα μας βοηθήσει να μην πέσουμε στην παγίδα της πορνογραφίας;

¹⁷ Εξετάστε επίσης πώς το παράδειγμα που έθεσε ο Δαβίδ ζητώντας ένθερμα την κατεύθυνση του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει να αντισταθούμε στον πειρασμό της πορνογραφίας. Διαβάστε τα ακόλουθα εδάφια, σκεφτείτε τις αρχές που εμπεριέχουν και προσπαθήστε να διακρίνετε το θέλημα του Ιεχωβά σε αυτό το ζήτημα. (Διαβάστε Ψαλμός 119:37· Ματθαίος 5:28, 29· Κολοσσαείς 3:5) Ο στοχασμός γύρω από τους υψηλούς κανόνες του μας ικανώνει να αποφεύγουμε την παγίδα της πορνογραφίας.

18, 19. (α) Αν και ο Δαβίδ ήταν ατελής, τι τον βοήθησε να παραμείνει στην εύνοια του Θεού; (β) Ποια είναι η δική σας απόφαση;

¹⁸ Αν και ο Δαβίδ υπήρξε υποδειγματικός σε πολλούς τομείς, διέπραξε ορισμένες σοβαρές αμαρτίες. (2 Σαμ. 11:2-4, 14, 15, 22-27· 1 Χρον. 21:1, 7) Όπως φαίνεται όμως από την πορεία της ζωής του, μετανοούσε για τις αμαρτίες του. Περπάτησε ενώπιον του Θεού «με ακεραιότητα καρδιάς». (1 Βασ. 9:4) Γιατί μπορούμε να το πούμε αυτό; Επειδή προσπαθούσε να ενεργεί σύμφωνα με το θέλημα του Ιεχωβά.

¹⁹ Και εμείς επίσης, παρά τις ατέλειές μας, μπορούμε να παραμείνουμε στην εύνοια του Ιεχωβά. Με αυτόν το στόχο κατά νου, ας μελετάμε το Λόγο του Θεού με επιμέλεια, ας στοχαζόμαστε βαθιά αυτά που μαθαίνουμε και ας ενεργούμε αποφασιστικά σύμφωνα με όσα φυλάμε στην καρδιά μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα μοιάζουμε με τον ψαλμωδό, ο οποίος προσευχήθηκε ταπεινά στον Ιεχωβά: «Δίδαξέ με να κάνω το θέλημά σου».