Υποσημείωση

d Η Ιουδαϊκή Αρχαιολογία του Ιωσήπου, Βιβλίον ΣΤ΄, Κεφάλαιον 4, παράγραφος 2, αναφέρει: «Κατά ταύτα ο Σαούλ απέπεμψε τον δούλον του, ο οποίος τον ηκολούθησε. Τότε ο προφήτης έλαβε δοχείον ελαίου, και το επέχυσε εις την κεφαλήν του νεανίου, τον εφίλησε και είπε, ‘Έσο βασιλεύς υπό του Θεού χειροτονηθείς’ εναντίον των Φιλισταίων, και εις εκδίκησιν των Εβραίων δι’ όσα παρ’ αυτών έπαθον.» Η Αρχαιολογία, Βιβλίον ΣΤ΄, Κεφάλαιον 13, παράγραφος 9, λέγει: «Τότε ο Δαβίδ εισήλθεν εις την σκηνήν τον βασιλέως, αλλ’ ουδέ εφόνευσε τον Σαούλ, καίτοι εγνώριζε πού έκειτο, εκ του δόρατος του παρ’ αυτόν εμπεπηγμένον, ουδέ εις τον Αβισαί επέτρεψεν, όστις θα εφόνευεν αυτόν, με στερεάν την πρόθεσιν να το πράξη. Διότι είπεν ότι θα ήτο φοβερόν έγκλημα να φονεύση εκείνον όστις ήτο χειροτονημένος βασιλεύς παρά Θεού, καίτοι ήτο ασεβής ανήρ: δια τούτο όστις έδωκεν εις αυτόν εξουσίαν ήθελε επιβάλει τιμωρίαν εις αυτόν εν καιρώ· όθεν ανέστειλε την πρόθεσίν του.» Βλέπε μετάφρασιν υπό Ουΐλλιαμ Ουίστων, Μ. Α., Βοστώνη, Μασσ., του 1849, σελίδες 188, 189, 217. Παράβαλε επίσης με 1 Σαμουήλ 10:1, 20-24· 26:5-12.