Υποσημείωση
a Για την κατακλείδα που προστίθεται στην προσευχή του Κυρίου, Η Παράλληλος Νέα Διαθήκη Του Γκούντσπηντ, υπό Δρος Έντγκαρ Ι. Γκούντσπηντ (1943), δίνει το ακόλουθο σχόλιο, στη σελίδα 76, παράγραφος 4:
«6:13 Η δοξολογία στο τέλος της Προσευχής του Κυρίου δεν απαντάται στα καλύτερα αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα (Άλεφ, Β, Δ, Ζ), στην Παλαιά Λατινική μετάφρασι, και στη Λατινική Βουλγάτα, αλλά προσετέθη στην Προσευχή πολύ ενωρίς, όταν εχρησιμοποιείτο σε δημοσία λατρεία. Μια μορφή της ήταν πολύ γνωστή από τον καιρό του Χρυσοστόμου, στο τέλος του τετάρτου αιώνος. Είναι μια λειτουργική προσθήκη, προφανώς βασισμένη στο 1 Χρον. 29:11.»
Η Σκοπιά της Σιών της 15ης Ιανουαρίου 1898, σελίς 31, παράγραφος 2, έλεγε: «‘Διότι σου είναι η βασιλεία, και η δύναμις, και η δόξα, εις τους αιώνας, Αμήν’. Αυτά τα λόγια, αν και βρίσκονται στην Κοινή μας Μετάφρασι και σε μερικά από τα Ελληνικά χειρόγραφα, δεν βρίσκονται, όμως, στα αρχαιότατα Ελληνικά χειρόγραφα, στο Σιναϊτικό και στο Βατικανό. Αυτά, λοιπόν, φαίνεται να υπήρξαν ανθρώπινα λόγια προστεθειμένα στα λόγια του Κυρίου μας. Σε ό,τι αφορά αυτή τη γη, τα λόγια αυτά δεν υπήρξαν αληθινά στη διάρκεια του Ευαγγελικού αιώνος: η κυριαρχία της γης δεν ήταν του Κυρίου· η εξουσία της γης δεν ήταν του Κυρίου· και η δόξα της γης δεν ήταν του Κυρίου. . . .»