Υποσημείωση
b Για περισσότερες πληροφορίες για την επέκτασι της «εορτής της σκηνοπηγίας» στον καιρό της χιλιετηρίδος, βλέπε το βιβλίο Αποκαταστημένος Παράδεισος στο Ανθρώπινο Γένος—Μέσω της Θεοκρατίας!, κεφάλαιο 22, και ιδιαίτερα τις σελίδες 400-402, στην Αγγλική· παράβαλε, επίσης τις σελίδες 53-57, 79-90 και 106-115. Η Χριστιανική πραγματικότητα που προσκιάσθηκε απ’ αυτή την εορτή άρχισε να εκπληρώνεται από την ημέρα της Πεντηκοστής, του έτους 33 μ.Χ. Η χαρά της εκκλησίας σκιάσθηκε όταν εισεχώρησε η μεγάλη αποστασία. Ωστόσο, με την απελευθέρωσι του πνευματικού Ισραήλ από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη το 1919, μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, άρχισε πάλι η σύναξις, πρώτα του κεχρισμένου υπολοίπου και μετά του ‘πολλού όχλου,’ και μαζί μ’ αυτήν η αντιτυπική ‘εορτή της σκηνοπηγίας.’ Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη εορτή, που τελείται «από χρόνο σε χρόνο,» μέχρι τον καιρό της αναστάσεως των νεκρών. Θα τελειώσει μόνο μετά την τελική δοκιμασία του τελειοποιημένου ανθρωπίνου γένους, όταν όλοι που αντιμετωπίζουν επιτυχώς τη δοκιμασία γίνωνται επί τέλους μόνιμοι κάτοικοι της γης. Βλέπε, επίσης, Σκοπιά 1967, σ. 631-634· Σκοπιά 1973, σ. 134-146· Σκοπιά 1977, σ. 733, και Βοήθημα προς Κατανόησιν της Βίβλου, σ. 573-576, στην Αγγλική.