Οι Νεαροί Ρωτούν . . .

Τι να Κάνω αν Συναντήσω Κάποιον από το Σχολείο;

«Τη Δευτέρα η επιστροφή στο σχολείο ήταν μαρτύριο. Αν με είχε δει κάποιος από τους φίλους μου, έπλαθα ολόκληρες ιστορίες. Παραδείγματος χάρη, έλεγα στους φίλους μου ότι είχα βγει να μαζέψω χρήματα για το Εργατικό Κόμμα».​—Τζέιμς, Αγγλία.

«Στο σχολείο, τα παιδιά που με είχαν δει με κορόιδευαν. Ένιωθα μεγάλη πίεση».​—Ντέμπορα, Βραζιλία.

ΓΙΑΤΙ φοβούνταν τόσο πολύ αυτοί οι νέοι μήπως τους δουν οι φίλοι τους; Επιδίδονταν άραγε σε κάποια παράνομη δραστηριότητα; Απεναντίας, επιδίδονταν στο πιο τιμημένο και σημαντικό έργο που γίνεται σήμερα πάνω στη γη. Έκαναν το έργο που ο Ιησούς έδωσε εντολή να γίνεται όταν είπε: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές από όλα τα έθνη, . . . διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει».​—Ματθαίος 28:19, 20.

Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση στις ΗΠΑ, πάνω από το 90 τοις εκατό των εφήβων πιστεύουν στον Θεό. Περίπου οι μισοί πηγαίνουν στην εκκλησία κάθε εβδομάδα. Και ενώ πολλοί νέοι συμμετέχουν σε δραστηριότητες που προωθεί η εκκλησία, όπως είναι οι χορωδίες, λίγοι μιλούν για τον Θεό με τους συμμαθητές τους. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ωστόσο, είναι γνωστοί σε όλο τον κόσμο για το έργο κηρύγματος που διεξάγουν από πόρτα σε πόρτα. Χιλιάδες νεαροί Μάρτυρες συμμετέχουν σε αυτό το έργο.

Αν είσαι Μάρτυρας νεαρής ηλικίας, δίχως αμφιβολία συμμετέχεις ήδη και εσύ στο έργο κηρύγματος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι το βρίσκεις και εύκολο. Όπως οι νεαροί που αναφέρθηκαν στην αρχή, ίσως σε αναστατώνει η σκέψη ότι μπορεί να συναντήσεις κάποιον συμμαθητή στην πόρτα. «Ένα από τα χειρότερα πράγματα», παραδέχεται μια νεαρή Βρετανίδα ονόματι Τζένι, «ήταν να με δει κάποιος από τους συμμαθητές μου ντυμένη με καλά ρούχα, με φούστα και με την τσάντα στο χέρι​—πολύ πιο περιποιημένη από ό,τι στο σχολείο».

Μερικοί νεαροί Χριστιανοί φοβούνται τόσο πολύ μήπως συναντήσουν κάποιον συμμαθητή ώστε καταφεύγουν σε διάφορα τεχνάσματα. Ένας νεαρός ονόματι Λίον λέει: «Ξέρω κάποιον νεαρό Μάρτυρα που φοράει μπουφάν με κουκούλα όταν βγαίνει στο έργο και, αν συναντήσει φίλους του από το σχολείο, σκεπάζει το πρόσωπό του με την κουκούλα». Άλλοι νέοι, πάλι, απλώς αποφεύγουν το κήρυγμα σε ορισμένες γειτονιές. «Θυμάμαι ότι προσευχόμουν να μην πάμε σε έναν συγκεκριμένο δρόμο», λέει ένας νεαρός, ο Σάιμον, «επειδή ήξερα ότι εκεί υπήρχαν πολλά παιδιά από το σχολείο».

Είναι φυσιολογικό να νιώθεις λίγη ανησυχία μήπως συναντήσεις κάποιον γνωστό ενώ συμμετέχεις στο έργο κηρύγματος. Ωστόσο, αν αφήσεις το φόβο να σε κυριεύσει, αυτό μπορεί να σε βλάψει. «Είχα τόσο άσχημη στάση απέναντι στο κήρυγμα», παραδέχεται μια νεαρή Γερμανίδα ονόματι Αλίσα, «ώστε αυτό επέδρασε αρνητικά στην πνευματικότητά μου».

Ωστόσο, για ποιο λόγο χρειάζεται οπωσδήποτε να κηρύττεις​—ιδιαίτερα αν δυσκολεύεσαι να το κάνεις αυτό; Για να απαντήσουμε, ας εξετάσουμε γιατί θέτει ο Θεός αυτή την υποχρέωση πάνω σου. Κατόπιν θα εξηγήσουμε πώς, με προσπάθεια και αποφασιστικότητα, μπορείς να υπερπηδήσεις τους φόβους σου.

Η Υποχρέωση για Κήρυγμα

Πρώτα πρώτα, ίσως σε βοηθήσει το να σκεφτείς ότι δεν είναι καθόλου καινούριο ή παράξενο το να μεταδίδεις την πίστη σου στους άλλους. Από τους αρχαίους χρόνους, οι θεοφοβούμενοι άντρες και γυναίκες το κάνουν αυτό. Ο Νώε, λόγου χάρη, είναι γνωστός στους περισσότερους για την τεράστια κιβωτό που έφτιαξε. (Γένεση 6:14-16) Σύμφωνα, όμως, με το εδάφιο 2 Πέτρου 2:5, ήταν επίσης “κήρυκας δικαιοσύνης”. Ο Νώε ένιωθε υποχρεωμένος να προειδοποιήσει τους άλλους για την επικείμενη καταστροφή.​—Ματθαίος 24:37-39.

Αργότερα, αν και δεν είχε δοθεί στους Ιουδαίους συγκεκριμένη εντολή να κηρύττουν σε μη Ιουδαίους, πολλοί μιλούσαν για την πίστη τους σε άλλους. Με αυτόν τον τρόπο, μια αλλοεθνής που την έλεγαν Ρουθ έμαθε για τον Ιεχωβά. Νιώθοντας ευγνώμων απέναντι στην Ιουδαία πεθερά της, τη Ναομί, η Ρουθ τής είπε: «Ο λαός σου θα είναι λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου». (Ρουθ 1:16) Αργότερα, ο Βασιλιάς Σολομών έδειξε ότι πολλοί μη Ιουδαίοι θα άκουγαν για το «μεγάλο όνομα» του Ιεχωβά και για τη λατρεία στο ναό Του.​—1 Βασιλέων 8:41, 42.

Αν, λοιπόν, αυτοί οι αρχαίοι υπηρέτες του Θεού μιλούσαν σε άλλους​—παρ’ όλο που δεν είχαν λάβει σαφή εντολή να το κάνουν αυτό—​πόσο μάλλον θα πρέπει οι Χριστιανοί σήμερα να νιώθουν την υποχρέωση να κηρύττουν! Εξάλλου, εμείς έχουμε την εντολή να κηρύξουμε «αυτά τα καλά νέα της βασιλείας». (Ματθαίος 24:14) Είμαστε σαν τον απόστολο Παύλο, εφόσον έχει τεθεί πάνω μας η ανάγκη να διακηρύξουμε αυτά τα καλά νέα. (1 Κορινθίους 9:16) Από αυτό εξαρτάται η ίδια η σωτηρία μας. Τα εδάφια Ρωμαίους 10:9, 10 λένε: «Αν διακηρύξεις δημόσια αυτόν “το λόγο που βρίσκεται στο στόμα σου”, ότι ο Ιησούς είναι Κύριος, . . . θα σωθείς. Διότι με την καρδιά ασκεί κανείς πίστη για δικαιοσύνη, αλλά με το στόμα κάνει δημόσια διακήρυξη για σωτηρία».

Πού μπορείς να κάνεις αυτή τη «δημόσια διακήρυξη»; Αν και το ανεπίσημο κήρυγμα έχει τη θέση του, η διακονία από πόρτα σε πόρτα παραμένει ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να πλησιάζεις άλλους. (Πράξεις 5:42· 20:20) Μήπως εσύ εξαιρείσαι από την υποχρέωση να συμμετέχεις σε αυτό το έργο λόγω της νεαρής σου ηλικίας; Καθόλου. Η Γραφή δίνει την εξής εντολή στα εδάφια Ψαλμός 148:12, 13: «Οι νεαροί καθώς και οι παρθένες, οι γέροι μαζί με τα αγόρια. Ας αινούν το όνομα του Ιεχωβά».

Η Πρόκληση του Κηρύγματος σε Συνομηλίκους

Ομολογουμένως, μπορεί να νιώσεις αμηχανία και αναστάτωση αν βρεθείς στην υπηρεσία αγρού και συναντήσεις κάποιον από το σχολείο σου. Στο κάτω κάτω, είναι εντελώς φυσιολογικό να θέλεις να σε δέχονται οι άλλοι. Κανείς δεν θέλει να τον πειράζουν, να τον κοροϊδεύουν ή να του λένε άσχημα λόγια. Και, όπως αναφέρει μια νεαρή ονόματι Τάνια, «τα παιδιά στο σχολείο μπορεί να είναι πολύ σκληρά!» Δικαιολογημένα, λοιπόν, ίσως αναρωτιέσαι πώς θα αντιδράσουν οι συμμαθητές σου αν σε δουν με καλά ρούχα και τη Γραφή στο χέρι. Δυστυχώς, είναι πολύ πιθανό να σε γελοιοποιήσουν. «Υπήρχε ένα αγόρι στην τάξη μου το οποίο έμενε στην πολυκατοικία μου», θυμάται ένας νεαρός Βραζιλιάνος, ο Φελίπε. «Έλεγε: “Να τος πάλι με τη Γραφή! Τι έχεις μέσα σε εκείνη την τσάντα;”»

Δεν είναι καθόλου αστείο να υφίστασαι τέτοια πειράγματα. Η Γραφή μάς λέει ότι ο Ισαάκ, ο γιος του Αβραάμ, υπέστη οδυνηρά πειράγματα από τον ετεροθαλή αδελφό του, τον Ισμαήλ. (Γένεση 21:9) Ο απόστολος Παύλος δεν μικροποίησε αυτού του είδους την κακομεταχείριση. Στο εδάφιο Γαλάτες 4:29, δικαίως τη χαρακτήρισε “διωγμό”.

Παρόμοια, ο Ιησούς προειδοποίησε ότι μερικοί άνθρωποι θα ήταν εχθρικοί στους ακολούθους του, λέγοντας: «Αν ο κόσμος σάς μισεί, ξέρετε ότι μίσησε εμένα πριν από εσάς. Αν ήσασταν μέρος του κόσμου, ο κόσμος θα έτρεφε συμπάθεια για αυτό που είναι δικό του. Επειδή, λοιπόν, δεν είστε μέρος του κόσμου, αλλά εγώ σας έχω εκλέξει και ξεχωρίσει από τον κόσμο, γι’ αυτό σας μισεί ο κόσμος».​—Ιωάννης 15:18, 19.

Ως Χριστιανός, λοιπόν, πρέπει να αναμένεις ότι θα υποστείς διωγμό ως έναν βαθμό. (2 Τιμόθεο 3:12) Ακόμη και αν δεν έλεγες ούτε λέξη για τη Γραφή στους συνομηλίκους σου, μερικοί θα σε δίωκαν μόνο και μόνο επειδή ακολουθείς υψηλά πρότυπα διαγωγής και δεν συμμετέχεις μαζί τους σε ανάρμοστες πράξεις. (1 Πέτρου 4:4) Ωστόσο, ο Ιησούς λέει τα εξής παρηγορητικά λόγια: «Ευτυχισμένοι είστε όταν οι άνθρωποι σας ονειδίσουν και σας επιφέρουν διωγμό και με ψέματα πουν κάθε είδους πονηρό πράγμα εναντίον σας εξαιτίας μου». (Ματθαίος 5:11) Πώς είναι δυνατόν να νιώθεις ευτυχία όταν σε πειράζουν και σε κοροϊδεύουν; Επειδή γνωρίζεις ότι κάνεις την καρδιά του Ιεχωβά Θεού να χαίρεται! (Παροιμίες 27:11) Και όταν ευαρεστείς τον Θεό, έχεις την προοπτική να απολαύσεις την αμοιβή της αιώνιας ζωής!​—Λουκάς 10:25-28.

Το ευχάριστο είναι ότι πιθανόν να μην αντιδράσουν εχθρικά όλοι οι συμμαθητές σου​—ή έστω και οι περισσότεροι—​αν τους συναντήσεις στη διακονία. Μια νεαρή Βρετανίδα ονόματι Άντζελα μας υπενθυμίζει: «Όταν συναντάς κάποιον συμμαθητή στην πόρτα, συνήθως εκείνος φοβάται πιο πολύ από εσένα!» Μερικοί μάλιστα μπορεί να είναι περίεργοι για αυτά που έχεις να τους πεις. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, πολλοί νεαροί Χριστιανοί απολαμβάνουν μεγάλη επιτυχία καθώς δίνουν μαρτυρία στους συμμαθητές τους. Το επόμενο άρθρο μας σε αυτή τη σειρά θα εξετάσει μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορείς και εσύ να το κάνεις το ίδιο.

[Εικόνα στη σελίδα 21]

Πολλοί νεαροί φοβούνται μήπως συναντήσουν κάποιον συμμαθητή στη διακονία

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ποτέ μην επιτρέπεις στα πειράγματα να σε κάνουν να ντρέπεσαι για την πίστη σου