τις πολεμικές δυνάμεις και τα μέσα και τις διευθετήσεις τους εναντίον αυτών των “προβάτων” για να τα διασκορπίσουν, με την ελπίδα ότι θα τα διέσπειραν μόνιμα και ότι αυτά δεν θα ήταν σε θέση να αναδιοργανωθούν. Αλλά, όπως και τον πρώτο αιώνα, ο Ιεχωβά των στρατευμάτων έστρεψε το χέρι του πάνω στους “ασήμαντους” του υπολοίπου του πνευματικού Ισραήλ. Με θαυμαστό τρόπο τους προστάτεψε και τους διαφύλαξε, και τον πρώτο κιόλας χρόνο μετά τον πόλεμο, το 1919 Κ.Χ., τους συγκέντρωσε και πάλι με οργανωμένο τρόπο. Βλέποντας αυτή την αναζωογόνηση και την εξύψωση εκείνων στην υπηρεσία Του, οι εχθροί τους, οι οποίοι φαινομενικά είχαν βγει θριαμβευτές, έμειναν εμβρόντητοι και γέμισαν φόβο.​—⁠Αποκάλυψη 11:​7⁠-⁠13.

«ΔΥΟ ΜΕΡΗ» ΕΚΚΟΠΤΟΝΤΑΙ

34. Από τι εκκόπτεται ένα εντυπωσιακά μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, και γιατί συμβαίνει αυτό;

³⁴ Το ότι ο Ποιμένας και Σύντροφος του Ιεχωβά πατάχθηκε είχε συνέπειες που επηρέασαν και εξακολουθούν να επηρεάζουν μέχρι σήμερα όλη την ανθρωπότητα. Ένα σύγχρονο παράλληλο αυτού του γεγονότος στον εικοστό μας αιώνα επέδρασε αξιοσημείωτα πάνω στη γενιά που ζει σε αυτόν τον «καιρό του τέλους», στην «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». Ένα εντυπωσιακά μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού “εκκόπτεται” από κάθε συμμετοχή στη θεόδοτη πνευματική επικράτεια ή «γη» της θεϊκής εύνοιας και ευλογίας. Λόγω της απορρόφησής τους από τα υλικά, πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα του παρόντος αυτού συστήματος πραγμάτων, αδιαφορούν ή έχουν άγνοια για την προ πολλού καταγραμμένη προφητεία των εδαφίων Ζαχαρίας 13:​8, 9 η οποία εκπληρώνεται σε αυτούς. Προσέξτε τι λέει αυτή η προφητεία:

35. Πόσα «μέρη» θα “εκκοπούν” σύμφωνα με τα εδάφια Ζαχαρίας 13:​8, 9;

³⁵ «“Και σε όλη αυτή τη γη”, λέει ο Ιεχωβά, “δύο μέρη θα εκκοπούν και θα εκπνεύσουν· και το τρίτο μέρος θα απομείνει σε αυτήν. Και θα περάσω το τρίτο μέρος μέσα από τη φωτιά· και θα τους καθαρίσω όπως καθαρίζεται το ασήμι και θα τους εξετάσω όπως εξετάζεται το χρυσάφι. Αυτό θα επικαλεστεί το όνομά μου και εγώ θα του αποκριθώ”».

36. Μήπως το ότι το πνευματικό υπόλοιπο απελευθερώθηκε και επανεγκαταστάθηκε στη «γη» του το 1919 Κ.Χ. σήμαινε ότι ο Ιεχωβά θα έπαυε να τους καθαρίζει και να τους εξετάζει, και ποια συμβολική απεικόνιση δείχνει το αν θα είχαν έτσι τα πράγματα ή όχι;

³⁶ Ας θυμηθούμε ότι αυτά τα λόγια απευθύνονταν, μέσω του προφήτη Ζαχαρία, στο επαναπατρισμένο υπόλοιπο του Ισραήλ στη «γη» του Ιούδα. Αυτό το αρχαίο ισραηλιτικό υπόλοιπο θα συμβόλιζε ή θα προσκίαζε προφητικά το χρισμένο υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών σε αυτόν τον «καιρό του τέλους», στην «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων», που άρχισε όταν έληξαν οι καιροί των εθνών το 1914 Κ.Χ. Έπειτα από τις σοβαρές δοκιμασίες και τα δεσμά στα οποία περιήλθε το επιζών υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, απελευθερώθηκε και επανεγκαταστάθηκε στη θεόδοτη πνευματική επικράτεια ή «γη» του το 1919, την άνοιξη εκείνου του μνημειώδους έτους. Το γεγονός ότι τα μέλη αυτού του επιζώντος υπολοίπου είχαν περάσει το διωγμό και τις θλίψεις εκείνης της πρώτης παγκόσμιας σύρραξης δεν σήμαινε πως τώρα ο ουράνιος Χωνευτής, ο Ιεχωβά Θεός, θα έπαυε να τους δοκιμάζει και να τους εξετάζει. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη ούτε στην περίπτωση του ισραηλιτικού υπολοίπου (περιλαμβανομένου και του Ζαχαρία), το οποίο απελευθερώθηκε από την κατακτημένη Βαβυλώνα το 537 Π.Κ.Χ. Αυτοί πέρασαν πολλά μέχρι να ολοκληρώσουν το δεύτερο ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ, κάτι που έγινε τελικά το 515 Π.Κ.Χ. Κάτι αντίστοιχο έγινε και με το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα.

37. Περίπου εξήντα χρόνια μετά, τι προφήτευσε ο Μαλαχίας όσον αφορά το έργο καθαρισμού που θα επιτελούσε ο Ιεχωβά και την αποκατάσταση της αγνής λατρείας στο ναό Του;

³⁷ Ο προφήτης Μαλαχίας, ο οποίος προφήτευσε στη γη του Ιούδα περίπου εξήντα χρόνια μετά το θάνατο του Ζαχαρία, προείπε ότι ο Ιεχωβά θα ερχόταν στο ναό του συνοδευόμενος από τον “αγγελιοφόρο της διαθήκης” του. Εκεί θα καθόταν «ως χωνευτής και καθαριστής ασημιού» και θα “καθάριζε τους γιους του Λευί”. Γιατί; Για να επιτύχει την αποκατάσταση της αγνής λατρείας του αληθινού Θεού στο ναό του. Τότε, όπως είχε προλεχθεί από τον Μαλαχία: «Θα γίνουν για τον Ιεχωβά άτομα που προσφέρουν δώρο με δικαιοσύνη. Και η προσφορά των δώρων του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ θα φέρνει ικανοποίηση στον Ιεχωβά, όπως στις παλιές ημέρες και όπως στα χρόνια της αρχαιότητας».​—⁠Μαλαχίας 3:​1⁠-⁠4· χρόνος συγγραφής 443 Π.Κ.Χ. περίπου.

38. Εκτός από τον καθαρισμό των γιων του Λευί, τι άλλο απαιτούνταν για να καθαριστεί η γη;

³⁸ Πέρα από τον καθαρισμό των γιων του Λευί ως λειτουργών του ναού, απαιτούνταν και άλλα πράγματα για να γίνει η «γη» του αποκαταστημένου λαού του ένας τόπος όπου θα επικρατούσε ο καθαρός, θεοσεβής τρόπος ζωής. Ο Ιεχωβά είπε επίσης: «“Και θα σας πλησιάσω για την κρίση, και θα γίνω ταχύς μάρτυρας εναντίον αυτών που κάνουν μαγγανείες και εναντίον των μοιχών και εναντίον όσων ορκίζονται ψευδώς και εναντίον όσων ενεργούν απατηλά σε σχέση με το μισθό του μισθωτού εργάτη, με τη χήρα και με το αγόρι που είναι ορφανό από πατέρα, και όσων αποδιώχνουν τον πάροικο, ενώ δεν με φοβήθηκαν”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων. “Διότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά· δεν έχω αλλάξει. Και εσείς είστε γιοι του Ιακώβ [Ισραήλ]· δεν έχετε φτάσει στο τέλος σας. . . . Επιστρέψτε σε εμένα, και θα επιστρέψω σε εσάς”, είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων».​—⁠Μαλαχίας 3:​5⁠-⁠7.

39. Υπήρξε κάποια εκπλήρωση της προφητείας του Μαλαχία τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., και ποια ένδειξη υπάρχει για το αν η προφητεία του Μαλαχία θα είχε κάποια εκπλήρωση μετά το 1914 Κ.Χ.;

³⁹ Η προφητεία του Μαλαχία είχε μια εκπλήρωση τον πρώτο αιώνα, τον καιρό που ο Μεσσίας Ιησούς ήταν παρών κατά σάρκα ανάμεσα στο έθνος του Ισραήλ. (Ματθαίος 11:​7⁠-⁠10· Μάρκος 1:​11, 12· Λουκάς 7:​24⁠-⁠27) Θα πρέπει παρόμοια να υπάρχει και μια περαιτέρω εκπλήρωση της προφητείας του Μαλαχία μετά την ενθρόνιση του Ιησού Χριστού στους ουρανούς το έτος 1914 Κ.Χ., οπότε έγινε παρών στη βασιλεία του. Στον ορισμένο καιρό έπειτα από αυτό, ο Ιεχωβά Θεός, συνοδευόμενος από εκείνον ως τον “αγγελιοφόρο της διαθήκης”, θα πρέπει να ήρθε στον πνευματικό ναό του για την κρίση όλων όσων τον λάτρευαν εκεί, περιλαμβανομένων και εκείνων που απλώς ομολογούσαν ότι Τον λάτρευαν. Ασφαλώς, ο Ιεχωβά θα πρέπει να βρισκόταν στον πνευματικό ναό του ως ο Ανώτατος Κριτής το έτος 1919, όταν απελευθέρωσε τους πνευματικούς Ισραηλίτες από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και τους αποκατέστησε στη «γη» τους, ή στη θεόδοτη πνευματική επικράτειά τους εδώ στη γη.

40. Πώς ενήργησε ο Ιεχωβά σαν Χωνευτής πολύτιμου μετάλλου, και ποιοι επρόκειτο να «εκκοπούν» από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα;

⁴⁰ Σε αρμονία με την προφητική εικόνα, ο Ιεχωβά θα ενεργούσε ως ο χωνευτής όσων ομολογούσαν ότι ήταν λαός του. Θα πετούσε όσους ήταν σαν σκουριά. Θα θεωρούσε πολύτιμους και θα κρατούσε όσους ήταν σαν καθαρό, πολύτιμο μέταλλο, σαν καθαρισμένο ασήμι και χρυσάφι. Από το 1919 Κ.Χ. και έπειτα, λοιπόν, θα ήταν ο καιρός που ορισμένοι θα εκκόπτονταν από τη «γη» η οποία επρόκειτο να κατοικηθεί από τον αποκαταστημένο λαό του. Με μια πνευματική έννοια, αυτοί που θα “εκκόπτονταν” θα “εξέπνεαν” ως προς τη ζωτική σχέση τους με τον Ιεχωβά.

41. Στην παραβολή του σπορέα, τι είπε ο Ιησούς για την εκκοπή ορισμένων;

⁴¹ Ποιοι είναι, λοιπόν, τα «δύο μέρη» που “εκκόπτονται και εκπνέουν”; (Ζαχαρίας 13:​8) Αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας το δείξει ο Βασιλιάς Ιησούς Χριστός, ως ο «αγγελιοφόρος της διαθήκης». Έχει σχέση με την «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων», τον «καιρό του τέλους» στον οποίο ζούμε από το 1914. (Δανιήλ 12:​4· Ματθαίος 24:​3⁠-⁠14· 28:​20) Τι είπε ο Ιησούς σχετικά με αυτή την κρίσιμη περίοδο; Εξηγώντας την παραβολή του σπορέα, είπε:

«Ο σπορέας του καλού σπόρου είναι ο Γιος του ανθρώπου· ο αγρός είναι ο κόσμος· όσο για τον καλό σπόρο, αυτοί είναι οι γιοι της βασιλείας· αλλά τα ζιζάνια είναι οι γιοι του πονηρού, και ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο Διάβολος. Ο θερισμός είναι η τελική περίοδος ενός συστήματος πραγμάτων, και οι θεριστές είναι άγγελοι. Όπως, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και καίγονται με φωτιά, έτσι θα είναι στην τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων. Ο Γιος του ανθρώπου θα αποστείλει τους αγγέλους του, και αυτοί θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα όσα προξενούν σκάνδαλο καθώς και εκείνους που πράττουν την ανομία, και θα τους ρίξουν στο πύρινο καμίνι. Εκεί θα είναι το κλάμα τους και το τρίξιμο των δοντιών τους. Εκείνον τον καιρό οι δίκαιοι θα λάμψουν τόσο φωτεινά όσο ο ήλιος στη βασιλεία του Πατέρα τους».​—⁠Ματθαίος 13:​37⁠-⁠43.

42. Ποιοι ειδικά είναι τα συμβολικά «ζιζάνια», από τι εκκόπτονται, και ποιοι κάνουν την εκκοπή;

⁴² Αυτή η παραβολή προείπε την εκκοπή ενός μεγάλου μέρους στην τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων, στην οποία ζούμε τώρα, από το 1914 Κ.Χ. και έπειτα. Το μέρος που εκκόπτεται στην περίοδο αυτήν είναι τα συμβολικά ζιζάνια που εξεικονίζουν τους “γιους του πονηρού”, του Σατανά του Διαβόλου, του “εχθρού” ο οποίος έσπειρε αυτά τα ζιζάνια. Επί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αυτά είχαν λανθασμένα εκληφθεί σαν συμβολικό σιτάρι, σαν «γιοι της βασιλείας», δηλαδή χρισμένοι Χριστιανοί που είχαν κληθεί στην ουράνια βασιλεία. Αυτοί προσποιούνταν ότι ήταν Χριστιανοί, με αποτέλεσμα να συγχέονται με τους αληθινούς, χρισμένους Χριστιανούς που είναι κληρονόμοι της Βασιλείας. Αλλά όταν ήρθε αυτός ο καιρός του “θερισμού” και φάνηκε ποια ήταν πραγματικά η ταυτότητά τους, αποδείχτηκε ότι είναι «ζιζάνια», κατ’ απομίμηση Χριστιανοί οι οποίοι, όπως και ο Διάβολος που τους έσπειρε, είναι εχθροί της Βασιλείας. Ορθά “εκκόπτονται” από κάθε συναναστροφή με την τάξη του “σιταριού”. Οι ουράνιοι άγγελοι, ως «θεριστές», χρησιμοποιούνται για να τους εκκόψουν. Αυτοί ρίχνουν τα «ζιζάνια» στη «φωτιά», και τέτοια ζιζάνια δεν πρόκειται να σωθούν από τη «φωτιά». Η ψευδής ταυτότητά τους καταστρέφεται, και τελικά καταστρέφονται και αυτοί.

43. Στην προφητεία του για το «σημείο» της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων, πώς περιέγραψε ο Ιησούς το θερισμό των εκλεγμένων, και τίνος την εκκοπή προείδε;

⁴³ Ωστόσο, υπάρχει ένα ακόμη «μέρος» ή τάξη που “εκκόπτεται” στην «τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων». Ο Ιησούς Χριστός προείδε αυτό το «μέρος» ή τάξη στη θαυμαστή προφητεία του για το «σημείο» της παρουσίας του και της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων. (Ματθαίος 24:​3) Σε αυτή την προφητεία μιλάει για το “θερισμό”, που σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία άρχισε το 1919 Κ.Χ., λέγοντας τα εξής: «Θα αποστείλει τους αγγέλους του με μεγάλο σάλπισμα, και αυτοί θα συγκεντρώσουν τους εκλεγμένους του από τους τέσσερις ανέμους, από τη μία άκρη των ουρανών ως την άλλη άκρη τους». (Ματθαίος 24:​31) Κατόπιν, στη μέση περίπου της προφητείας, είπε:

«Γι’ αυτό, να αποδειχτείτε και εσείς έτοιμοι, επειδή κάποια ώρα που δεν τη θεωρείτε πιθανή έρχεται ο Γιος του ανθρώπου.

»Ποιος άραγε είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος τον οποίο ο κύριός του διόρισε υπεύθυνο στο υπηρετικό προσωπικό του για να τους δίνει την τροφή τους στον κατάλληλο καιρό; Ευτυχισμένος είναι εκείνος ο δούλος αν ο κύριός του, όταν έρθει, τον βρει να ενεργεί έτσι! Αληθινά σας λέω: Θα τον διορίσει υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του.

»Αλλά αν πει ο κακός εκείνος δούλος μέσα στην καρδιά του: “Ο κύριός μου καθυστερεί”, και αρχίσει να χτυπάει τους συνδούλους του και να τρώει και να πίνει με τους αδιόρθωτους μέθυσους, ο κύριος εκείνου του δούλου θα έρθει μια ημέρα που αυτός δεν περιμένει και μια ώρα που αυτός δεν γνωρίζει, και θα τον τιμωρήσει με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα και θα του ορίσει το μέρος του με τους υποκριτές. Εκεί θα είναι το κλάμα του και το τρίξιμο των δοντιών του».​—⁠Ματθαίος 24:​44⁠-⁠51· παράβαλε με την παρόμοια παραβολή των εδαφίων Λουκάς 12:​42⁠-⁠46.

44. Ποια τάξη εξεικονίζει, λοιπόν, ο «κακός εκείνος δούλος», γιατί εκκόπτεται εκείνη η τάξη, και από τι;

⁴⁴ Αυτός που “εκκόπτεται” στην προκειμένη περίπτωση είναι ο “κακός δούλος” του οποίου το μέρος ορίζεται, όχι με τους συνδούλους του κυρίου του, αλλά με τους υποκριτές, με τους απίστους, αφού προηγουμένως τιμωρείται με τη μεγαλύτερη αυστηρότητα. Όπως ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» εξεικονίζει μια τάξη χρισμένων Χριστιανών, οι οποίοι βρίσκονται στο σπιτικό του Κυρίου Ιησού Χριστού ως το «υπηρετικό προσωπικό του», έτσι και ο «κακός εκείνος δούλος» εξεικονίζει μια τάξη. Αυτή η τάξη των Χριστιανών, ανόμοια με τα «ζιζάνια», ήταν χρισμένη με το πνεύμα του Θεού και αποτελούσε μέρος του σπιτικού του Κυρίου, όπου και υπηρετούσε ως σύνδουλος. Ωστόσο, αυτή η τάξη αποδεικνύεται άπιστη, γίνεται εγωιστική, χάνει την εγκράτειά της όσον αφορά τις ορέξεις της, κακομεταχειρίζεται τους συνδούλους της κάνοντας κατάχρηση δύναμης και εξουσίας, και γίνεται αμελής και αδιάφορη απέναντι στο γεγονός ότι θα πρέπει να λογοδοτήσει στον Κύριό της όταν αυτός έρθει. Έτσι λοιπόν, στη διάρκεια αυτής της «τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων», στον καιρό μας στον οποίο λαβαίνει χώρα η δεύτερη και αόρατη «παρουσία» του ως Βασιλιά, εκείνος εκκόπτει αυτή την τάξη του “κακού δούλου”. Τους αποκόπτει συγκατατάσσοντάς τους με τους θρησκευτικούς υποκριτές και τους απίστους. Εκεί εκπνέουν.

45. Πόσα «μέρη», λοιπόν, εκκόπτονται, ποιοι περνούν μέσα από τη «φωτιά», και γιατί επικαλούνται το όνομα του Θεού;

⁴⁵ «Δύο μέρη», λοιπόν, ή αλλιώς η πλειονότητα όσων ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί στην εποχή μας, εκκόπτονται από τη «γη», ή τη θεόδοτη πνευματική επικράτεια του αποκαταστημένου υπολοίπου του Ιεχωβά. Αλλά ο Υπέρτατος Κύριος και Θεός έχει περάσει ένα «τρίτο μέρος», μια μειονότητα ατόμων που ομολογούν ότι είναι κληρονόμοι της ουράνιας βασιλείας του Θεού, μέσα από τη «φωτιά» στην οποία δοκιμάζεται και εξετάζεται η πίστη τους, η προσωπικότητά τους και τα έργα τους. Αυτοί έχουν υποταχθεί ταπεινά στη διαδικασία καθαρισμού που επιβάλλει ο μεγάλος Χωνευτής, παρότι αυτή υπήρξε οδυνηρή. Για να υπομείνουν τη συμβολική φωτιά πρέπει να επικαλούνται το όνομα του Ιεχωβά, και εκείνος τους απαντάει σύμφωνα με την ειλικρίνεια της καρδιάς τους.

46. Τι λέει ο Ιεχωβά σε αυτό το «τρίτο μέρος» και πώς, και τι λέει αυτό το «μέρος» απαντώντας;

⁴⁶ Σε εκπλήρωση της προφητείας του εδαφίου Ζαχαρίας 13:​9, ο ουράνιος Επιβλέπων της “γης” του δεν έχει εκκόψει από τη θεόδοτη πνευματική επικράτεια του αποκαταστημένου υπολοίπου του αυτό το “τρίτο μέρος”. Μέσω της έκδηλης εύνοιάς του σε αυτούς και μέσω της θαυμαστής πολιτείας του απέναντί τους ως μάρτυρές Του λέει: «Είναι λαός μου». Με τη σειρά του, το πιστό χρισμένο υπόλοιπο λέει: «Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μου». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα από τις 26 Ιουλίου 1931 όταν τα μέλη του χρισμένου υπολοίπου υιοθέτησαν το όνομα «Μάρτυρες του Ιεχωβά». Μέχρι σήμερα, παραμένουν δραστήριοι στην πνευματική «γη» τους, αινώντας τον Θεό τους.

47. Ποιοι ανάμεσα από όλα τα έθνη προσκολλώνται στο «τρίτο μέρος» με σκοπό να συμμετάσχουν στην απόδοση λατρείας στο ναό του Ιεχωβά;

⁴⁷ Σε αυτό το «τρίτο μέρος», το οποίο έχει απομείνει στην πνευματική αυτή «γη», προσκολλώνται οι «δέκα άντρες από όλες τις γλώσσες των εθνών», πιάνοντας την άκρη της φορεσιάς των πιστών, πνευματικών Ιουδαίων ή Ισραηλιτών. Το διεθνές «μεγάλο πλήθος» το οποίο προεικονίστηκε από τους «δέκα άντρες» λέει σε αυτούς: «Θα πάμε με εσάς, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι με εσάς». (Ζαχαρίας 8:​20⁠-⁠23) Σε αυξανόμενους αριθμούς, κατά δεκάδες χιλιάδες κάθε χρόνο, αυτοί συνταυτίζονται με το χρισμένο υπόλοιπο στη «γη» του και λατρεύουν τον Ιεχωβά στο ναό του.​—⁠Αποκάλυψη 7:​9⁠-⁠15.

Κεφάλαιο 21

Η Θεοκρατία Θριαμβεύει Επί Όλων των Εθνών

 1. Αντί της εκπλήρωσης του τελευταίου κεφαλαίου της προφητείας του Ζαχαρία, τι υπέστη η Ιερουσαλήμ και το Όρος των Ελαιών το 70 Κ.Χ.;

ΑΠΟ θύμα διεθνούς επίθεσης γίνεται θρησκευτικό κέντρο στο οποίο στρέφονται όλα τα έθνη​—⁠αυτό είναι το θέμα του περίφημου τελικού κεφαλαίου της προφητείας του Ζαχαρία! Αυτή η θαυμαστή μεταμόρφωση δεν έλαβε χώρα στην περίπτωση της επίγειας Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Εκείνο το έτος, τα πόδια που στάθηκαν πάνω στο Όρος των Ελαιών, το οποίο δεσπόζει στα ανατολικά της Ιερουσαλήμ, ήταν τα πόδια της Δέκατης Λεγεώνας, μιας από τις τέσσερις ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον στρατηγό Τίτο που είχαν περικυκλώσει την καταδικασμένη πόλη. Δεν πήγε εξορία η μισή πόλη, αλλά η πόλη ολόκληρη και ο ναός της καταστράφηκαν, 1.100.000 Ιουδαίοι έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια της πολιορκίας της πόλης και 97.000 Ιουδαίοι επιζώντες οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι και διασκορπίστηκαν στα πέρατα της γης, «σε όλα τα έθνη». (Λουκάς 21:​20⁠-⁠24) Ασφαλώς, αυτά τα γεγονότα δεν αποτελούσαν εκπλήρωση της προφητείας του Υψίστου Θεού, προφητείας που προκαλεί σφίξιμο στην καρδιά και αναφέρεται στα εδάφια Ζαχαρίας 14:​1⁠-⁠4:

 2. Σύμφωνα με τα εδάφια Ζαχαρίας 14:​1⁠-⁠4, ποιοι επρόκειτο να συγκεντρωθούν εναντίον της Ιερουσαλήμ, θα καταστρεφόταν άραγε η πόλη, και τίνος τα πόδια θα στέκονταν πάνω στο Όρος των Ελαιών;

² «Δες! Έρχεται ημέρα, που ανήκει στον Ιεχωβά, κατά την