ΑΒΙΣΑΓ

(Αβισάγ).

Μια νεαρή παρθένα από την πόλη Σουνάμ, Β της Ιεζραέλ και του Όρους Γελβουέ, στην περιοχή του Ισσάχαρ. (Ιη 19:17-23) Ήταν «εξαιρετικά όμορφη», και οι υπηρέτες του Δαβίδ τη διάλεξαν για να είναι νοσοκόμα και σύντροφος του βασιλιά στις τελευταίες ημέρες του.—1Βα 1:1-4.

Ο Δαβίδ ήταν τότε περίπου 70 χρονών (2Σα 5:4, 5) και, λόγω του ότι είχε εξασθενήσει, η θερμοκρασία του σώματός του ήταν χαμηλή. Η Αβισάγ τον υπηρετούσε στη διάρκεια της ημέρας, φωτίζοντας αναμφισβήτητα το περιβάλλον με τη νεανική φρεσκάδα και την ομορφιά της, ενώ τη νύχτα “ξάπλωνε στην αγκαλιά του βασιλιά” για να τον ζεσταίνει, αλλά «ο βασιλιάς δεν είχε σχέσεις μαζί της». Ωστόσο, η στάση που κράτησε αργότερα ο Σολομών σχετικά με την Αβισάγ υποδεικνύει πως εκείνη θεωρούνταν κάτι σαν σύζυγος ή παλλακίδα του Δαβίδ. Επομένως, σύμφωνα με ένα έθιμο της αρχαίας Ανατολής, όταν θα πέθαινε ο Δαβίδ, εκείνη θα περιερχόταν στην ιδιοκτησία του κληρονόμου του.

Η αφήγηση σχετικά με την Αβισάγ βρίσκεται αμέσως πριν από την αφήγηση για την απόπειρα σφετερισμού του στέμματος από τον Αδωνία—ο οποίος, κατά πάσα πιθανότητα, ήταν ο μεγαλύτερος εν ζωή γιος του Δαβίδ—και φαίνεται ότι τοποθετήθηκε εκεί ώστε να κατανοηθεί η μετέπειτα ενέργεια του Αδωνία στη διάρκεια της βασιλείας του Σολομώντα. Όταν ο Σολομών ανέβηκε στο θρόνο, παραχώρησε στον Αδωνία χάρη υπό όρους. Αργότερα, ο Αδωνίας έπεισε τη μητέρα του Σολομώντα, τη Βηθ-σαβεέ, να ζητήσει από τον Σολομώντα να του δοθεί η Αβισάγ ως σύζυγος. Ο Σολομών, πεπεισμένος ότι πίσω από το αίτημα του Αδωνία δεν βρισκόταν μόνο η ομορφιά της Αβισάγ αλλά μάλλον μια ύπουλη προσπάθεια του Αδωνία να εδραιώσει τις αξιώσεις του για το θρόνο, αντέδρασε οργισμένα, ανακάλεσε τη χάρη που είχε παραχωρήσει στον Αδωνία και διέταξε το θάνατό του. (1Βα 2:13-25) Για την Αβισάγ δεν γίνεται άλλη μνεία, αλλά το πιθανότερο είναι ότι συνέχισε ως μία από τις συζύγους ή παλλακίδες του Σολομώντα.—Βλέπε ΑΔΩΝΙΑΣ Αρ. 1.