ΚΙΟΝΟΚΡΑΝΟ
Το ανώτερο τμήμα του κίονα ενός οικοδομήματος, το οποίο τον επιστέφει κοσμώντας τον. Ογκώδη κιονόκρανα υπήρχαν στην κορυφή του Ιαχίν και του Βοόζ, των στύλων που ορθώνονταν μπροστά στο ναό του Σολομώντα. (2Χρ 3:15-17) Τα κιονόκρανα αυτά, καθώς και οι στύλοι πάνω στους οποίους ήταν τοποθετημένα, κατασκευάστηκαν υπό την επιστασία του τεχνίτη Χιράμ, την εποχή της ανέγερσης του ναού (1034-1027 Π.Κ.Χ.), και διατηρήθηκαν 400 και πλέον χρόνια, μέχρι τη λεηλάτηση της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους το 607 Π.Κ.Χ. (2Χρ 4:11-13· Ιερ 52:17, 22) Σε όλες τις περιπτώσεις, πλην μιας εξαίρεσης, χρησιμοποιείται για τα εν λόγω κιονόκρανα η εβραϊκή λέξη κοθέρεθ. Η λέξη αυτή προέρχεται από τη ρίζα καθάρ (“περικυκλώνω”· Κρ 20:43) και είναι συγγενική της λέξης κέθερ (“κάλυμμα του κεφαλιού”· Εσθ 1:11). Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «κιονόκρανο» στο εδάφιο 2 Χρονικών 3:15 (τσέφεθ) προέρχεται από τη ρίζα τσαφάχ, που σημαίνει “επικαλύπτω”.—Εξ 25:11.
Οι στύλοι ήταν από χυτό χαλκό, με διάμετρο 1,7 μ. περίπου και ύψος 18 πήχεις (8 μ.). Τα κιονόκρανα είχαν επιπρόσθετο ύψος 5 πήχεις (2,2 μ.). (1Βα 7:15, 16) Με βάση τις περικοπές που δηλώνουν ότι τα κιονόκρανα είχαν ύψος πέντε πήχεις, κάποιοι λόγιοι συμπεραίνουν ότι η φράση «τρεις πήχεις» που αναφέρει το εδάφιο 2 Βασιλέων 25:17 είναι προϊόν λανθασμένης αντιγραφής. Γι’ αυτόν το λόγο μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής (όπως, για παράδειγμα, οι JB, NAB) έχουν αντικαταστήσει τη φράση «τρεις πήχεις» με τη φράση «πέντε πήχεις». Εφόσον οι στύλοι ήταν κούφιοι, με τοιχώματα πάχους 7,5 εκ. περίπου, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι τα κιονόκρανα ήταν παρόμοιας κατασκευής και ότι είχαν και αυτά χυτευτεί σε πήλινα καλούπια «στην Περιφέρεια του Ιορδάνη».—2Χρ 4:17· Ιερ 52:21.
Η ελλιπής περιγραφή αυτών των κιονόκρανων τα οποία είχαν σχήμα κούπας καθιστά αδύνατη την επακριβή αναπαράσταση της μορφής τους ή του σχεδίου τους. Γύρω από το κατώτερο μέρος του καθενός από αυτά, υπήρχαν εφτά δίχτυα από χάλκινο δικτυωτό, από τα οποία κρέμονταν δύο σειρές χάλκινα ρόδια, αναρτημένα σε χάλκινες αλυσίδες, με 100 ρόδια στην κάθε σειρά. Αυτά ήταν τοποθετημένα σαν περιδέραια γύρω από τα κιονόκρανα. (1Βα 7:17, 18, 20, 42· 2Χρ 3:16) Φαίνεται ότι από τα 100 ρόδια της κάθε αλυσίδας, τέσσερα—αυτά που βρίσκονταν από τη μέσα πλευρά του κιονόκρανου, προς το ναό—μάλλον δεν ήταν ορατά, δεδομένου ότι ο Ιερεμίας λέει πως «ήταν ενενήντα έξι, στις πλευρές» (κατά κυριολεξία, «στην προσήνεμη πλευρά»· «στην εξωτερική πλευρά», AT, ΛΧ· «αυτά που ήταν ορατά», Mo). (Ιερ 52:23) Πάνω από το διάκοσμο με τα ρόδια, τα κιονόκρανα είχαν «σχήμα κρίνου», μεγέθους 4 πήχεων (1,8 μ.).—1Βα 7:19, 22.
Άλλα κιονόκρανα που αναφέρονται στην Αγία Γραφή είναι τα «κιονόκρανα» της Νινευή (εβρ., καφτωρίμ), που καταδικάστηκαν να φιλοξενούν τον “πελεκάνο και το σκαντζόχοιρο”.—Σοφ 2:13, 14.