ΓΗΡΣΩΝΙΤΕΣ
(Γηρσωνίτες) [Του (Από τον) Γηρσών].
Οι απόγονοι του Γηρσών ή Γηρσώμ—του πρώτου από τους τρεις γιους του Λευί στη σειρά με την οποία κατονομάζονται—μέσω των δύο γιων του, του Λιβνί και του Σιμεΐ. (1Χρ 6:1, 16, 17) Οι Γηρσωνίτες αποτελούσαν τη μία από τις τρεις μεγάλες υποδιαιρέσεις των Λευιτών. Στην πρώτη απογραφή που έγινε στην έρημο, αριθμούσαν 7.500 άρρενες ηλικίας ενός μηνός και πάνω. Οι άρρενες από 30 ως 50 χρονών που υπηρετούσαν στη σκηνή της μαρτυρίας ήταν 2.630. (Αρ 3:21, 22· 4:38-41) Οι αρμοδιότητες των Γηρσωνιτών στην έρημο περιλάμβαναν το να φροντίζουν τη σκηνή της μαρτυρίας (ή αλλιώς της συνάντησης), τα διάφορα καλύμματά της, το προπέτασμα της εισόδου της σκηνής, τα παραπετάσματα της αυλής, το προπέτασμα της εισόδου της αυλής και τα σχοινιά της σκηνής. (Αρ 3:23-26· 4:21-28· Εξ 26:1, 7, 14, 36· 27:9, 16) Κατά τη στρατοπέδευση στην έρημο, η θέση τους ήταν στη δυτική πλευρά της σκηνής της μαρτυρίας. Πίσω τους, σε κάποια απόσταση από τη σκηνή, στρατοπέδευε η τρίφυλη υποδιαίρεση του Εφραΐμ. (Αρ 3:23· 2:18) Όταν οι αρχηγοί του Ισραήλ πρόσφεραν 6 σκεπαστές άμαξες και 12 ταύρους για την υπηρεσία της σκηνής, ο Μωυσής έδωσε 2 άμαξες και 4 ταύρους στους γιους του Γηρσών. (Αρ 7:1-7) Κατά τις μεταστρατοπεδεύσεις, οι Γηρσωνίτες πορεύονταν μαζί με τους Μεραρίτες, ανάμεσα στην προπορευόμενη τρίφυλη υποδιαίρεση του Ιούδα και στην τρίφυλη υποδιαίρεση του Ρουβήν.—Αρ 10:14-20.
Στους Γηρσωνίτες παραχωρήθηκαν 13 πόλεις με τα βοσκοτόπια τους στις περιοχές των φυλών του Μανασσή, του Ισσάχαρ, του Ασήρ και του Νεφθαλί. Η Κέδες της Γαλιλαίας και η Γκολάν της Βασάν, οι οποίες είχαν παραχωρηθεί σε αυτούς, ήταν δύο από τις έξι πόλεις καταφυγίου του έθνους. (Ιη 21:27-33) Όταν ο Δαβίδ αναδιοργάνωσε τους Λευίτες, ανατέθηκαν σε μερικούς από τους Γηρσωνίτες ευθύνες σε σχέση με την υμνωδία και το θησαυροφυλάκιο. (1Χρ 6:31, 32, 39-43· 23:4-11· 26:21, 22) Ανάμεσα στους Λευίτες που ανέλαβαν τον καθαρισμό του ναού στις ημέρες του Βασιλιά Εζεκία ήταν και Γηρσωνίτες.—2Χρ 29:12-17.