ΕΡΜΗΣ

(Ερμής).

1. Ένας από τους Χριστιανούς στην εκκλησία της Ρώμης στους οποίους ο Παύλος έστειλε προσωπικούς χαιρετισμούς.—Ρω 16:14.

2. Θεός των αρχαίων Ελλήνων, γιος του Δία και της Μαίας, αντίστοιχος του Μερκούριους, του ρωμαϊκού θεού του εμπορίου. Ο Ερμής θεωρούνταν ο αγγελιοφόρος των θεών. Πιστευόταν ότι ήταν ο συνετός σύμβουλος των ηρώων και θεωρούνταν ο θεός του εμπορίου, της ευγλωττίας, της άθλησης, του ύπνου και των ονείρων. Κατά την επικρατούσα αντίληψη αυτός ο θεός όχι μόνο καθοδηγούσε τους ζωντανούς αλλά και συνόδευε τους νεκρούς στον Άδη.

Όταν οι κάτοικοι των Λύστρων είδαν τον απόστολο Παύλο να θεραπεύει εκεί έναν άντρα εκ γενετής κουτσό νόμισαν ότι ήταν ο θεός Ερμής επειδή «έπαιρνε την πρωτοβουλία στο λόγο». (Πρ 14:8-13) Αυτό το γεγονός συμβαδίζει με την αντίληψη που επικρατούσε ότι ο Ερμής ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών και ο θεός της ευγλωττίας. Το ότι ο λαός των Λύστρων λάτρευε τον Ερμή φαίνεται από την ακόλουθη επιγραφή που βρέθηκε σε εκείνη την περιοχή το 1909: «Ο Τούις Μακρίνος, αποκαλούμενος και Αβάσκαντος, και ο Μπάτασις, γιος του Μπρέτασις, έφτιαξαν ιδία δαπάνη, σύμφωνα με την ευχή τους, [ένα άγαλμα του] Ερμή του Μέγιστου και ένα ηλιακό ρολόι και τα αφιέρωσαν στον Δία, το θεό του ήλιου».—Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopaedia), επιμέλεια Τζ. Ορ, 1960, Τόμ. 3, σ. 1944.