Η ονομασία Αράμ, όταν χρησιμοποιείται μόνη της, εφαρμόζεται κατά βάση στη Συρία και γενικά αποδίδεται έτσι. (Κρ 10:6· 2Σα 8:6, 12· 15:8· Ωσ 12:12) Περιλάμβανε την περιοχή που εκτείνεται από τα όρη του Λιβάνου ως τη Μεσοποταμία και από τα όρη του Ταύρου στο Β ως τη Δαμασκό και ακόμη νοτιότερα.—Βλέπε ΣΥΡΙΑ.

Η ονομασία Αράμ-ναχαραΐμ (Ψλ 60:Επιγρ.) αποδίδεται γενικά «Μεσοποταμία», λέξη η οποία σημαίνει «γη ανάμεσα σε ποταμούς». Οι δύο αυτοί ποταμοί ήταν ο Ευφράτης και ο Τίγρης. Ο Στέφανος λέει ότι ο Αβραάμ ζούσε στη Μεσοποταμία, αναφερόμενος στο διάστημα κατά το οποίο ο Αβραάμ βρισκόταν ακόμη στην Ουρ των Χαλδαίων (Πρ 7:2), και όταν ο Αβραάμ έστειλε τον υπηρέτη του να βρει σύζυγο για τον Ισαάκ—πολλά χρόνια αργότερα—του είπε να πάει στην πόλη του Ναχώρ, στην (Άνω) Μεσοποταμία (Αράμ-ναχαραΐμ). (Γε 24:2-4, 10) Ο Βαλαάμ από τη Φεθώρ καταγόταν επίσης από μια ορεινή περιοχή στο βόρειο τμήμα της Μεσοποταμίας.—Δευ 23:4· παράβαλε Αρ 23:7· βλέπε ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ.

Η ονομασία Παδάν-αράμ χρησιμοποιείται κυρίως για την περιοχή γύρω από την πόλη Χαρράν στην Άνω Μεσοποταμία.—Γε 25:20· 28:2-7, 10· βλέπε ΠΑΔΑΝ.

Οι Αραμαίοι, Σημίτες απόγονοι του Αράμ, κατοικούσαν σε όλες αυτές τις περιοχές.

Αραμαϊκά Βασίλεια. Τα αραμαϊκά βασίλεια αρχίζουν να αναφέρονται στο Βιβλικό υπόμνημα την περίοδο κατά την οποία αναπτυσσόταν το έθνος του Ισραήλ. Ο Χουσάν-ρισαθαΐμ, ένας βασιλιάς από την Αράμ-ναχαραΐμ (Μεσοποταμία), κρατούσε υπόδουλο τον Ισραήλ οχτώ χρόνια, μέχρις ότου τους απελευθέρωσε ο Κριτής Γοθονιήλ.—Κρ 3:8-10.

Η Αράμ-ζωβά ήταν ένα αραμαϊκό βασίλειο που αναφέρεται ως εχθρός της βασιλείας του Σαούλ (1117-1078 Π.Κ.Χ.). (1Σα 14:47) Φαίνεται ότι βρισκόταν Β της Δαμασκού, η δε επικράτειά της εκτεινόταν Β μέχρι την Αιμάθ και Α μέχρι τον Ευφράτη. Όταν ο Δαβίδ πολεμούσε με τους εχθρούς του Ισραήλ, ήρθε σε σύγκρουση με τον Αδαδέζερ, τον ισχυρό βασιλιά της Αράμ-ζωβά, και τον νίκησε. (2Σα 8:3, 4· 1Χρ 18:3· παράβαλε Ψλ 60:Επιγρ.) Ακολούθως, ο Αραμαίος επιδρομέας Ρεζών ανέλαβε την εξουσία στη Δαμασκό, και σύντομα αυτή η πόλη έγινε η πιο σημαντική αραμαϊκή πόλη (1Βα 11:23-25) και «η κεφαλή της Συρίας». (Ησ 7:8) Με αυτή την ιδιότητα επέδειξε ενεργά εχθρότητα απέναντι στον Ισραήλ καθ’ όλη την ιστορία του βόρειου βασιλείου.—Βλέπε ΔΑΜΑΣΚΟΣ.