ΚΥΜΒΑΛΑ

Κρουστό μουσικό όργανο των Βιβλικών χρόνων, παρόμοιο με τα σημερινά κύμβαλα, το οποίο χρησιμοποιούνταν για να συνοδεύει την άρπα, τη σάλπιγγα και άλλα όργανα. (2Σα 6:5· 1Χρ 15:28· 2Χρ 5:12, 13) Οι δύο εβραϊκές λέξεις που αποδίδονται κύμβαλα (τσελτσελίμ και μετσιλτάγιμ) προέρχονται από τη ρίζα τσαλάλ, που σημαίνει «κουδουνίζω· τρέμω». (1Σα 3:11· Αββ 3:16) Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Χρονικών 15:19, τα κύμβαλα που χρησιμοποιούνταν στο ναό του Ιεχωβά ήταν χάλκινα, αλλά εκτός από αυτό το στοιχείο η Γραφή δεν δίνει άλλη πληροφορία. Σε έναν αρχαίο αιγυπτιακό τάφο βρέθηκε ένα ζευγάρι κύμβαλα που μπορεί να μοιάζουν κάπως με τα Βιβλικά. Έχουν διάμετρο περίπου 14 εκ., φέρουν λαβές στο κέντρο και είναι φτιαγμένα από κράμα χαλκού και ελάχιστου ασημιού.

Το εδάφιο Ψαλμός 150:5 αφήνει να εννοηθεί ότι στον Ισραήλ μπορεί να ήταν γνωστά διάφορα είδη κυμβάλων. Στην πρώτη περίπτωση που αναφέρεται η συγκεκριμένη λέξη σε αυτό το εδάφιο, γίνεται λόγος για «κύμβαλα μελωδικού ήχου», ενώ στη δεύτερη γίνεται αναφορά σε «κύμβαλα κρουστά». Εφόσον η κάθε στροφή των εδαφίων 3 και 4 αυτού του ψαλμού αναφέρεται σε ένα ή περισσότερα διαφορετικά μουσικά όργανα, οι δύο στροφές του εδαφίου 5 θα μπορούσαν ανάλογα να αναφέρονται, πρώτον, σε μικρότερα κύμβαλα που παρήγαν ευχάριστο ήχο και, δεύτερον, σε κύμβαλα μεγαλύτερης διαμέτρου που παρήγαν εντονότερους, βαθύτερους ήχους, όταν τα χτυπούσαν δυνατά μεταξύ τους.

Η εικόνα ενός “κυμβάλου που βροντάει” χρησιμοποιήθηκε από τον απόστολο Παύλο για να δείξει παραστατικά πόσο ρηχή είναι η γλωσσολαλιά αν δεν υποκινείται από αγάπη. (1Κο 13:1) Ωστόσο, άλλες αναφορές στα κύμβαλα, εκτός από αυτές που μνημονεύθηκαν ήδη, σχετίζονται με τη λατρεία του Ιεχωβά. (1Χρ 13:8· 16:5, 42· 25:1, 6· 2Χρ 29:25· Εσδ 3:10· Νε 12:27) Οποτεδήποτε τα όργανα αυτά χρησιμοποιούνταν στην υπηρεσία του ναού, οι οργανοπαίκτες ήταν εκπαιδευμένοι Λευίτες. (1Χρ 16:4, 5, 42) Ενώ μερικοί μελετητές είναι της άποψης ότι τα κύμβαλα ήταν αποκλειστικά και μόνο Λευιτικά, ακόμη δε και ιερατικά, όργανα, τα εδάφια Ψαλμός 150:1, 5 μπορεί να υποδεικνύουν ευρύτερη χρήση: «Αινείτε τον Γιαχ! . . . Αινείτε τον με κύμβαλα».