ΜΕΓΙΔΔΩ

(Μεγιδδώ).

Μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Υποσχεμένης Γης, περίπου 90 χλμ. Β της Ιερουσαλήμ και 31 χλμ. ΝΑ της σημερινής πόλης Χάιφα. Ήταν χτισμένη σε μια έκταση λίγο μεγαλύτερη από 40 στρ., πάνω σε ένα ύψωμα γνωστό σήμερα ως Τελλ ελ-Μουτεσέλιμ (Τελ Μεγκίντο), το οποίο ορθώνεται σχεδόν 21 μ. πάνω από την κοιλάδα που απλώνεται από κάτω.—ΕΙΚΟΝΕΣ και ΧΑΡΤΗΣ, Τόμ. 1, σ. 953.

Η Στρατηγική της Σημασία. Χτισμένη καθώς ήταν σε αυτό το στρατηγικό σημείο που δέσποζε στο εύφορο δυτικό τμήμα της Κοιλάδας της Ιεζραέλ (της Πεδιάδας της Εσδρηλών, γνωστής και ως «λεκανοπέδιο της Μεγιδδώ»· 2Χρ 35:22· Ζαχ 12:11), έλεγχε εύκολα τις κύριες εμπορικές και στρατιωτικές οδούς που διασταυρώνονταν εκεί. Τόσο η Αγία Γραφή όσο και μη Βιβλικές πηγές περιγράφουν πώς οι στρατιές πολλών εθνών έδωσαν αποφασιστικές μάχες γύρω από τη Μεγιδδώ λόγω της στρατηγικής της θέσης. Σε εκείνη την περιοχή, «κοντά στα νερά της Μεγιδδώ», ο Κριτής Βαράκ νίκησε τις κραταιές δυνάμεις του Ιαβίν που τελούσαν υπό τις διαταγές του Σισάρα και περιλάμβαναν 900 άρματα εξοπλισμένα με σιδερένια δρεπάνια. (Κρ 4:7, 13-16· 5:19) Στη Μεγιδδώ πέθανε ο Βασιλιάς Οχοζίας του Ιούδα αφού τραυματίστηκε θανάσιμα κοντά στην Ιβλεάμ με διαταγή του Ιηού. (2Βα 9:27) Στη Μεγιδδώ τραυματίστηκε θανάσιμα ο Βασιλιάς Ιωσίας του Ιούδα όταν ανέκοψε την προέλαση του αιγυπτιακού στρατεύματος υπό τον Φαραώ Νεχαώ το οποίο κατευθυνόταν προς τον ποταμό Ευφράτη για να βοηθήσει τους Ασσυρίους.—2Βα 23:29, 30· 2Χρ 35:22.

Σε διάφορες εποχές της μακράς ιστορίας της, η Μεγιδδώ, όπως αποκαλύπτουν οι αρχαιολογικές ανασκαφές, διέθετε ισχυρή οχύρωση. Έχουν έρθει στο φως ερείπια τα οποία δείχνουν ότι κάποτε η πόλη διέθετε τείχη πάχους 4 ως 5 μ., τα οποία αργότερα διαπλατύνθηκαν ξεπερνώντας τα 7,5 μ. Μερικά τμήματά τους εξακολουθούσαν να έχουν ύψος πάνω από 3,3 μ. όταν ανακαλύφτηκαν.

Ιστορία. Η πρώτη μνεία της Μεγιδδώ κατατάσσει το βασιλιά της στους 31 βασιλιάδες τους οποίους νίκησε ο Ιησούς του Ναυή στην πρώτη φάση της κατάκτησης της Υποσχεμένης Γης. (Ιη 12:7, 8, 21, 24) Όταν διαμοιράστηκε η γη, η Μεγιδδώ μαζί με τις εξαρτώμενες κωμοπόλεις της έγινε παρεμβαλλόμενη πόλη της φυλής του Μανασσή, αν και βρισκόταν στην περιοχή του Ισσάχαρ. (Ιη 17:11· 1Χρ 7:29) Ωστόσο, κατά την περίοδο των Κριτών, ο Μανασσής δεν μπόρεσε να εκδιώξει τους Χαναναίους από αυτό το οχυρό. Το μόνο που κατάφερε ο Ισραήλ, όταν έγινε ισχυρός, ήταν να υποβάλει τους κατοίκους αυτής της πόλης σε καταναγκαστική εργασία.—Κρ 1:27, 28.

Υπό τη διακυβέρνηση του Δαβίδ, όταν το βασίλειο επεκτάθηκε πλήρως μέχρι τα όρια που είχαν προκαθοριστεί, όλα τα χαναανιτικά στοιχεία μέσα στην Υποσχεμένη Γη καθυποτάχθηκαν, περιλαμβανομένης και της Μεγιδδώ. Αυτό επέτρεψε στον Σολομώντα να συμπεριλάβει τη Μεγιδδώ στην πέμπτη κατονομαζόμενη περιφέρεια που είχε δημιουργηθεί προκειμένου να προμηθεύει τροφή στο βασιλικό οίκο έναν μήνα το χρόνο.—1Βα 4:7, 8, 12.

Επίσης ο Σολομών οχύρωσε τη Μεγιδδώ, η οποία μπορεί να αποτέλεσε μία από τις πόλεις αρμάτων που είχε δημιουργήσει, όπου σταβλίζονταν μερικά από τα 12.000 άλογά του. (1Βα 9:15-19· 10:26) Στη Μεγιδδώ οι αρχαιολόγοι έχουν βρει ερείπια κτισμάτων σε μεγάλη έκταση για τα οποία μερικοί λόγιοι (αν και όχι όλοι) πιστεύουν ότι ήταν στάβλοι χωρητικότητας 450 και πλέον αλόγων. Αρχικά, αυτά τα κτίσματα συνδέθηκαν με την εποχή του Σολομώντα, αλλά πολλοί μεταγενέστεροι αρχαιολόγοι τα τοποθέτησαν χρονικά σε ύστερη περίοδο, ίσως στην εποχή του Αχαάβ.

Η προφητεία του Ζαχαρία (12:11) μιλάει για “έναν μεγάλο θρήνο” που έγινε «στο λεκανοπέδιο της Μεγιδδώ», κάτι το οποίο ίσως αποτελεί αναφορά στο θρήνο για τον Βασιλιά Ιωσία που σκοτώθηκε εκεί στη μάχη. (2Βα 23:29, 30) Υπάρχει μια μικρή διαφορά στον εβραϊκό τρόπο γραφής της λέξης Μεγιδδώ σε αυτό το εδάφιο του βιβλίου του Ζαχαρία. Αντί του συνηθισμένου εβραϊκού τρόπου γραφής Μεγιδδώ, χρησιμοποιείται ο τύπος Μεγιδδών—ένας αναπτυγμένος τύπος, παρόμοιος με αυτόν που χρησιμοποιείται στο εδάφιο Αποκάλυψη 16:16.—Βλέπε ΑΡ-ΜΑΓΕΔΩΝ.

[Εικόνα στη σελίδα 292]

Σολομώντεια πύλη στη Μεγιδδώ, όμοια με αυτές που βρέθηκαν στην Ασώρ και στη Γεζέρ