Προς την Ιερουσαλήμ. Ήταν το έτος 468 Π.Κ.Χ., 69 χρόνια έπειτα από την επιστροφή του πιστού Ιουδαϊκού υπολοίπου από τη Βαβυλώνα υπό την ηγεσία του Ζοροβάβελ, όταν ο Πέρσης βασιλιάς Αρταξέρξης ο Μακρόχειρας έκανε δεκτά «όλα όσα ζήτησε» ο Έσδρας για να μπορέσει να πάει στην Ιερουσαλήμ και να προωθήσει την αγνή λατρεία εκεί. Σύμφωνα με επίσημη επιστολή του βασιλιά, όσοι Ισραηλίτες επιθυμούσαν αυτοπροαίρετα να πάνε με τον Έσδρα στην Ιερουσαλήμ μπορούσαν να τον συνοδεύσουν.—Εσδ 7:1, 6, 12, 13.

Ακόμη και στις ημέρες του Έσδρα, γιατί χρειάζονταν ισχυρή πίστη οι Ιουδαίοι που έφυγαν από τη Βαβυλώνα;

Πολλοί από τους Ιουδαίους είχαν γίνει ευκατάστατοι στη Βαβυλώνα, ενώ η Ιερουσαλήμ δεν πρόσφερε λαμπρές προοπτικές από υλική άποψη. Η Ιερουσαλήμ ήταν αραιοκατοικημένη. Το καλό ξεκίνημα που είχαν κάνει οι Ιουδαίοι υπό τον Ζοροβάβελ φαίνεται ότι είχε εκφυλιστεί. Ένας σχολιαστής, ο Ντιν Στάνλεϊ, αναφέρει: «Η Ιερουσαλήμ είχε ελάχιστους κατοίκους και προφανώς δεν συνέχιζε να εξελίσσεται σύμφωνα με τις προοπτικές που είχε την εποχή των πρώτων επαναπατρισθέντων. . . . Είναι βέβαιο ότι, είτε επειδή η αρχική ανάπτυξη είχε τα τρωτά της είτε εξαιτίας κάποιας νέας επιδρομής από τις γειτονικές φυλές για την οποία δεν έχουμε σαφή στοιχεία, τα τείχη της Ιερουσαλήμ ήταν ακόμη ημιτελή. Είχαν τεράστια κενά στα σημεία όπου οι πύλες είχαν καεί και δεν είχαν επισκευαστεί. Οι πλαγιές στους βραχώδεις λόφους της ήταν γεμάτες από τα ερείπια των τειχών. Ο Ναός, μολονότι είχε ολοκληρωθεί, εξακολουθούσε να έχει ελάχιστο εξοπλισμό και ανεπαρκή σκεύη». (Έσδρας και Νεεμίας: Η Ζωή τους και η Εποχή Τους [Ezra and Nehemiah: Their Lives and Times], του Τζορτζ Ρόλινσον, Λονδίνο, 1890, σ. 21, 22) Επιστρέφοντας, λοιπόν, κάποιος στην Ιερουσαλήμ έχανε την κοινωνική του θέση, διέκοπτε τις επαφές του, απαρνιόταν μια λίγο ως πολύ άνετη ζωή και έπρεπε να ξαναφτιάξει τη ζωή του σε μια μακρινή χώρα κάτω από σκληρές, δύσκολες και ενδεχομένως επικίνδυνες περιστάσεις—για να μην αναφέρουμε το μακρινό και επισφαλές ταξίδι, αφού ήταν πιθανό να συναντήσει κανείς στη διαδρομή πολλές εχθρικές αραβικές φυλές και άλλους μη φιλικούς λαούς. Απαιτούνταν ζήλος για την αληθινή λατρεία, πίστη στον Ιεχωβά και θάρρος για να κάνει κάποιος αυτό το βήμα. Μόνο 1.500 περίπου άντρες μαζί με τις οικογένειές τους προθυμοποιήθηκαν και μπόρεσαν να επιστρέψουν, ίσως γύρω στους 6.000 συνολικά. Ο Έσδρας είχε δύσκολο έργο ως αρχηγός τους. Αλλά η προηγούμενη πορεία της ζωής του τον είχε προετοιμάσει, και έτσι ο Έσδρας ενίσχυσε τον εαυτό του σύμφωνα με το χέρι του Ιεχωβά το οποίο ήταν πάνω του.—Εσδ 7:10, 28· 8:1-14.

Ο Ιεχωβά Θεός προμήθευσε υλική βοήθεια η οποία ήταν πολύ απαραίτητη, γιατί η οικονομική κατάσταση στην Ιερουσαλήμ δεν ήταν καλή και οι πόροι εκείνων που θα ταξίδευαν με τον Έσδρα ήταν περιορισμένοι. Ο Βασιλιάς Αρταξέρξης και οι εφτά σύμβουλοί του υποκινήθηκαν να συνεισφέρουν εθελοντικά για να αγοραστούν τα ζώα που θα προσφέρονταν ως θυσία καθώς και οι προσφορές σιτηρών και οι σπονδές για αυτά. Επιπλέον, ο Έσδρας εξουσιοδοτήθηκε να λάβει συνεισφορές για τον ίδιο σκοπό από τη διοικητική περιφέρεια της Βαβυλώνας. Αν περίσσευαν κάποια χρήματα από τις συνεισφορές, ο Έσδρας και όσοι ήταν μαζί του μπορούσαν να αποφασίσουν πώς θα χρησιμοποιούνταν αυτά με τον καλύτερο τρόπο. Τα σκεύη για την υπηρεσία του ναού θα έπρεπε να παραδοθούν όλα στην Ιερουσαλήμ. Αν υπήρχε ανάγκη και για άλλα χρήματα, θα μπορούσαν να τα πάρουν από το θησαυροφυλάκιο του βασιλιά. Οι θησαυροφύλακες που ήταν πέρα από τον Ποταμό ενημερώθηκαν ότι ο Έσδρας μπορούσε να τους ζητήσει ασήμι, σιτάρι, κρασί και λάδι μέχρι κάποια ορισμένη ποσότητα και αλάτι σε απεριόριστη ποσότητα, και ότι θα έπρεπε να του δώσουν αμέσως ό,τι τους ζητούσε. Επιπρόσθετα, οι ιερείς και όσοι εργάζονταν στο ναό εξαιρέθηκαν από τη φορολογία. Επιπλέον, ο Έσδρας εξουσιοδοτήθηκε να διορίσει δικαστές και κριτές, και θα έπρεπε να εκτελείται κρίση εναντίον όποιου δεν υπάκουε στο νόμο του Θεού και στο νόμο του βασιλιά, «είτε για θάνατο είτε για εκτόπιση είτε για χρηματικό πρόστιμο είτε για φυλάκιση».—Εσδ 7:11-26.

Αναγνωρίζοντας την κατεύθυνση του Ιεχωβά σε όλα αυτά, ο Έσδρας προχώρησε αμέσως στην αποστολή του. Συγκέντρωσε τους Ισραηλίτες στις όχθες του ποταμού Ααβά όπου επιθεώρησε επί τρεις ημέρες το λαό. Εκεί ανακάλυψε πως, παρότι υπήρχαν μεταξύ τους μερικοί ιερείς, δεν είχε προθυμοποιηθεί να τους συνοδεύσει κανένας Λευίτης που δεν ήταν ιερέας, αν και υπήρχε πολύ μεγάλη ανάγκη για υπηρεσία στο ναό. Ο Έσδρας επέδειξε τότε τις ηγετικές του ικανότητες. Χωρίς να πτοηθεί από την κατάσταση, έστειλε αμέσως επίσημους εκπροσώπους στους Ιουδαίους ενός τόπου ονομαζόμενου Κασιφία. Εκείνοι ανταποκρίθηκαν ευνοϊκά, με αποτέλεσμα να έρθουν 38 Λευίτες και 220 Νεθινίμ. Με αυτούς και τις οικογένειές τους, το σύνολο όσων συνόδευαν τον Έσδρα ανήλθε χωρίς αμφιβολία στους 7.000 και πλέον.—Εσδ 7:27, 28· 8:15-20.

Ο Έσδρας κήρυξε κατόπιν νηστεία για να ζητήσει από τον Ιεχωβά να τους υποδείξει τον ορθό δρόμο. Παρότι το καραβάνι του θα μετέφερε πολλά πλούτη, ο Έσδρας δεν θέλησε να αμαυρώσει έστω και στο ελάχιστο το όνομα του Ιεχωβά ζητώντας συνοδεία, εφόσον είχε ήδη εκφράσει στο βασιλιά την ακράδαντη πεποίθησή του ότι ο Ιεχωβά θα προστάτευε τους υπηρέτες του. Αφού ικέτευσε τον Θεό, κάλεσε 12 από τους αρχηγούς των ιερέων, τους ζύγισε προσεκτικά τη συνεισφορά, η οποία σύμφωνα με τις σημερινές τιμές φαίνεται ότι άξιζε $43.000.000 και πλέον, και την ανέθεσε στη φροντίδα τους.—Εσδ 8:21-30.

Το χέρι του Ιεχωβά αποδείχτηκε πράγματι ότι ήταν μαζί με τον Έσδρα και με εκείνους που τον συνόδευαν προστατεύοντάς τους από “τον εχθρό στο δρόμο”, ώστε έφτασαν με ασφάλεια στην Ιερουσαλήμ. (Εσδ 8:22) Οι ιερείς και οι Λευίτες που υπηρετούσαν στο ναό αναγνώρισαν χωρίς κανένα πρόβλημα την εξουσία του Έσδρα και εκείνος παρέδωσε σε αυτούς τα πολύτιμα πράγματα που είχε φέρει μαζί του.—Εσδ 8:31-34.

ΕΣΔΡΑΣ (ΒΙΒΛΙΟ)

Αφήγηση η οποία δείχνει πώς εκπλήρωσε ο Ιεχωβά τις υποσχέσεις που είχε δώσει να αποκαταστήσει τον Ισραήλ από τη βαβυλωνιακή εξορία και να εδραιώσει εκ νέου την αληθινή λατρεία στην Ιερουσαλήμ. Περιλαμβάνει τις αυτοκρατορικές διαταγές για την αποκατάσταση της λατρείας του Ιεχωβά μεταξύ των Ιουδαίων μετά την 70χρονη ερήμωση της Ιερουσαλήμ, καθώς και την περιγραφή των ενεργειών που έγιναν για να επιτευχθεί αυτό παρά τα εμπόδια.