[Εικόνα στη σελίδα 532]

Κολοσσιαίο άγαλμα του Αμενχοτέπ Γ΄, ύψους σχεδόν 18 μ., κοντά στις Θήβες. Ασφαλώς τέτοια αγάλματα κατασκευάζονταν για να εμπνέουν μεγάλο δέος στο λαό

[Εικόνα στη σελίδα 532]

Μεγάλη στήλη όπου αναγράφεται το οικοδομικό έργο του Τουταγχαμών. Αργότερα όμως, ο Βασιλιάς Χορεμχέμπ έβαλε να αλλάξουν την επιγραφή έτσι ώστε να αποδίδεται στον ίδιο αυτό το έργο. Τέτοιου είδους ανεντιμότητα δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο στα χρονικά της αρχαίας Αιγύπτου

[Εικόνα στη σελίδα 532]

Τριάδα που εμφανίζει τον Ραμσή Β΄ ανάμεσα στον θεό Άμμωνα και στη θεά Μουτ. Ο Φαραώ θεωρούνταν θεός, ο ζωντανός Ώρος

[Εικόνα στη σελίδα 532]

Ο Φαραώ Ταχάρκα γονατίζει μπροστά στον Ώρο, τον οποίο διατεινόταν ότι ενσάρκωνε. Τα ζώα έπαιζαν πρωτεύοντα ρόλο στη θρησκεία της Αιγύπτου

[Εικόνα στη σελίδα 533]

Κάτω: Εντυπωσιακοί κίονες ναού στο Λούξορ. Κάτω δεξιά: Η λεωφόρος των σφιγγών που οδηγεί στο ναό του Άμμωνος-Ρα στο Λούξορ

[Εικόνα στη σελίδα 533]

Η Νουτ, θεά του ουρανού, περιστοιχισμένη από τα ζώδια. Η αστρολογία, που προήλθε από τη Βαβυλώνα, ενσωματώθηκε στην αιγυπτιακή θρησκεία

[Εικόνα στη σελίδα 533]

Τμήμα από το «Βιβλίο των Νεκρών» (κάτω), που τοποθετούνταν μαζί με τη μούμια. Περιείχε γραπτές μαγικές ρήσεις τις οποίες υποτίθεται ότι θα απάγγελλε ο νεκρός για προστασία και οι οποίες θα τον καθοδηγούσαν στην κρίση της μετά θάνατον ζωής

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Φαραώ στο άρμα του. Τέτοια άρματα αποτελούσαν μέρος του πολεμικού εξοπλισμού της Αιγύπτου και μάλιστα πουλιούνταν σε άλλα έθνη

[Εικόνα στη σελίδα 534]

Στους τοίχους του ναού του Άμμωνος-Ρα στο Καρνάκ, ο Σέτι Α΄ αποτύπωσε τους στρατιωτικούς του θριάμβους. Εικονίζονται αιχμάλωτοι τους οποίους έχουν αρπάξει από τα μαλλιά. Όπως θα ήταν αναμενόμενο, οι νίκες αποτυπώνονταν με υπερηφάνεια πάνω στα αιγυπτιακά μνημεία