ΓΟΝΑΤΟ, ΓΟΝΑΤΙΖΩ

Αυτή η άρθρωση του ποδιού είναι πολύ σημαντική για τη στήριξη του σώματος. Γι’ αυτό, τα κλονισμένα ή εξασθενημένα γόνατα συμβολίζουν την αδυναμία, ενώ τα γόνατα που χτυπούν το ένα με το άλλο, το φόβο.—Ιωβ 4:4· Ψλ 109:24· Ησ 35:3· Δα 5:6· Εβρ 12:12.

Από τους 10.000 άντρες του Γεδεών, όλοι, εκτός από 300, έπεσαν στα γόνατά τους για να πιουν, βάζοντας προφανώς το πρόσωπό τους πάνω στο νερό. Σε αυτή τη στάση δεν μπορούσαν να είναι σε επιφυλακή, έτοιμοι για ενδεχόμενη αιφνιδιαστική επίθεση. Το να σβήσουν τη δίψα τους τούς απασχολούσε περισσότερο από την κατάσταση που είχαν να αντιμετωπίσουν. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι οι 300 στηρίχτηκαν στα πόδια τους, έπαιρναν νερό με τις χούφτες και το έπιναν με τη γλώσσα, παραμένοντας έτσι σε επιφυλακή, σε εγρήγορση, έτοιμοι. Ως εκ τούτου, οι 9.700 αμελείς αποπέμφθηκαν.—Κρ 7:3, 5-8.

Μεταφορικά, ένα παιδί που λεγόταν ότι “γεννήθηκε στα γόνατα” ενός άλλου ατόμου και όχι της μητέρας του, και άρα απολάμβανε την εύνοια και τη φροντίδα αυτού του ατόμου, αναγνωριζόταν ως δικό του παιδί, ή απόγονος, όπως το παιδί της Βαλλά που θεωρήθηκε παιδί της Ραχήλ.—Γε 30:3-6· παράβαλε Γε 50:23.

Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε αποκατάσταση για το λαό του και τους παρομοίασε με παιδιά της Σιών, δηλαδή της Ιερουσαλήμ, που θα τα “χάιδευαν πάνω στα γόνατα”, δηλαδή θα τα φρόντιζαν καλά και θα τα επανέφεραν σε μια ευνοημένη κατάσταση.—Ησ 66:12, 13.

Γονάτισμα. Η εβραϊκή λέξη η οποία αποδίδεται «γονατίζω» (μπαράχ) ίσως είναι ομόρριζη με τη λέξη που αποδίδεται «ευλογία», πράγμα που μπορεί να υποδηλώνει ότι τουλάχιστον κάποιες φορές οι ευλογίες δίνονταν στα άτομα ενώ αυτά ήταν γονατιστά.

Εκλιπαρώντας για εύνοια. Ένα άτομο μπορεί να γονάτιζε σε ένδειξη σεβασμού ή προκειμένου να εκλιπαρήσει για εύνοια, όπως όταν ένας «πεντηκόνταρχος» που εκπροσωπούσε τον Βασιλιά Οχοζία γονάτισε μπροστά στον Ηλία και παρακάλεσε για τη ζωή του και για τη ζωή των αντρών του. (2Βα 1:13, 14) Κάποιος λεπρός ικέτευσε γονατιστός τον Ιησού να τον καθαρίσει.—Μαρ 1:40-42· επίσης 10:17-22.

Κατά την προσευχή. Πολλές φορές, οι αληθινοί λάτρεις γονάτιζαν όταν προσεύχονταν στον Θεό, εκδηλώνοντας κατάλληλα με αυτή τη στάση την ταπεινοφροσύνη τους. (Εσδ 9:5· Πρ 9:36, 40· 21:3-6) Ο Σολομών γονάτισε ενώπιον της εκκλησίας του Ισραήλ όταν προσευχήθηκε κατά την αφιέρωση του ναού. (2Χρ 6:13) Παρά το βασιλικό διάταγμα που όριζε ότι για 30 ημέρες έπρεπε να γίνονται αιτήματα μόνο στον Βασιλιά Δαρείο, ο Δανιήλ γονάτιζε και προσευχόταν στον Ιεχωβά τρεις φορές την ημέρα, έχοντας τα παράθυρα του ανωγείου του ανοιχτά προς την Ιερουσαλήμ. (Δα 6:6-11) Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός αποτέλεσε παράδειγμα ατόμου που γονάτιζε για να προσευχηθεί στον Ιεχωβά. Στον κήπο της Γεθσημανή τη νύχτα που προδόθηκε, ο Ιησούς «λύγισε τα γόνατά του και άρχισε να προσεύχεται».—Λου 22:41.

Όσοι ασκούσαν ψεύτικη θρησκεία γονάτιζαν μπροστά στα είδωλα των θεών τους. Αλλά στις ημέρες του Ηλία υπήρχαν ακόμη 7.000 πιστά άτομα στον Ισραήλ, «όλα τα γόνατα που δεν λύγισαν στον Βάαλ».—1Βα 19:18· Ρω 11:4.

Προσκύνηση ή αναγνώριση υψηλής θέσης. Το γονάτισμα μπορεί να υποδηλώνει προσκύνηση ή αναγνώριση της υψηλής θέσης που κατέχει ένας ανώτερος. Οι στρατιώτες γονάτισαν μπροστά στον Ιησού και τον προσκύνησαν, κάνοντάς το όμως αυτό χλευαστικά.—Ματ 27:27-31· Μαρ 15:16-20.

Ο Ιεχωβά έχει δώσει στον πιστό αναστημένο Ιησού Χριστό ανώτερη θέση και όνομα που είναι πάνω από κάθε άλλο όνομα, «ώστε στο όνομα του Ιησού να λυγίσει κάθε γόνατο εκείνων που είναι στον ουρανό και εκείνων που είναι στη γη και εκείνων που είναι κάτω από το έδαφος». Όλοι όσοι αποκτούν ζωή πρέπει να λυγίσουν τα γόνατά τους λατρεύοντας τον Ιεχωβά στο όνομα του Ιησού Χριστού και να ομολογήσουν ότι αυτός είναι Κύριος για τη δόξα του Θεού. Σε αυτούς περιλαμβάνονται “εκείνοι που είναι κάτω από το έδαφος”, κάτι που δείχνει προφανώς ότι και όσοι ανασταίνονται από τον τάφο πρέπει να ανταποκριθούν σε αυτή την απαίτηση.—Φλπ 2:9-11· Ιωα 5:28, 29· Εφ 1:9, 10.

Πρωτίστως, όσοι επιθυμούν τη θεϊκή εύνοια απαιτείται να αναγνωρίσουν την υπεροχή και την κυριαρχία του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά έχει δηλώσει: «Στον εαυτό μου ορκίστηκα . . . ότι σε εμένα θα λυγίσει κάθε γόνατο». (Ησ 45:23· Ρω 14:10-12) Κατάλληλα, λοιπόν, ο ψαλμωδός πρότρεψε ένθερμα τους ομοεθνείς του: «Ελάτε, ας προσφέρουμε λατρεία και ας προσκυνήσουμε· ας γονατίσουμε ενώπιον του Ιεχωβά του Δημιουργού μας».—Ψλ 95:6· βλέπε ΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΕΣ.