ΚΟΡΕ

(Κορέ) [πιθανώς, Φαλακρός· Φαλάκρα].

1. Ένας από τους τρεις γιους που απέκτησε ο Ησαύ από την Ευαία σύζυγό του, την Οολιβαμά. Γεννήθηκε στη Χαναάν προτού μετακινηθεί ο Ησαύ στην ορεινή περιοχή του Σηείρ. (Γε 36:2, 5-8, 14· 1Χρ 1:35) Ο Κορέ ήταν σεΐχης στη γη του Εδώμ.—Γε 36:18.

Κάποιος «σεΐχης Κορέ» αναφέρεται στο εδάφιο Γένεση 36:16 ως γιος του Ελιφάς και εγγονός του Ησαύ. Ωστόσο, το όνομα αυτό δεν εμφανίζεται μεταξύ των απογόνων του Ελιφάς στα εδάφια Γένεση 36:11, 12 ή στο εδάφιο 1 Χρονικών 1:36. Η σαμαρειτική Πεντάτευχος παραλείπει το όνομα στο εδάφιο Γένεση 36:16, και μερικοί λόγιοι υποστηρίζουν πως υπάρχει στο Μασοριτικό κείμενο ενδεχομένως από λάθος κάποιου αντιγραφέα.

2. Γιος του Χεβρών από τη φυλή του Ιούδα.—1Χρ 2:43.

3. Κααθίτης Λευίτης από την οικογένεια του Ισαάρ. (Εξ 6:16, 18, 21· 1Χρ 6:1, 2, 22 [«Αμμιναδάβ» ήταν πιθανώς ένα άλλο όνομα του Ισαάρ.]) Στη διάρκεια της οδοιπορίας του Ισραήλ στην έρημο, ο Κορέ στασίασε εναντίον της εξουσίας του Μωυσή και του Ααρών με την υποστήριξη των Ρουβηνιτών Δαθάν, Αβιρών και Ων, καθώς και 250 “αρχηγών της σύναξης”, “αντρών φημισμένων”. (Αρ 16:1, 2) Αυτοί ισχυρίστηκαν ότι «ολόκληρη η σύναξη, όλοι τους είναι άγιοι και ο Ιεχωβά βρίσκεται ανάμεσά τους», και ρώτησαν: «Γιατί, λοιπόν, υψώνετε τον εαυτό σας πάνω από την εκκλησία του Ιεχωβά;» (Αρ 16:3-11) Ο Μωυσής έστειλε αργότερα και κάλεσε τον Δαθάν και τον Αβιρών, αλλά εκείνοι αρνήθηκαν να παρουσιαστούν, με το σκεπτικό ότι ο Μωυσής δεν είχε το δικαίωμα να τους καλέσει. (Αρ 16:12-15) Ο Κορέ, η σύναξή του και ο Αρχιερέας Ααρών έλαβαν την οδηγία να παρουσιαστούν ενώπιον του Ιεχωβά, έχοντας όλοι τους πυροδοχεία και θυμίαμα.—Αρ 16:16, 17.

Την επομένη ο Κορέ και οι 250 άντρες που ήταν μαζί του, κρατώντας όλοι πυροδοχεία με θυμίαμα, στάθηκαν στην είσοδο της σκηνής της συνάντησης μαζί με τον Μωυσή και τον Ααρών. Η δόξα του Ιεχωβά εμφανίστηκε σε όλη τη σύναξη και ο Θεός μίλησε στον Μωυσή και στον Ααρών λέγοντάς τους να αποχωριστούν από το μέσο της σύναξης, «για να τους εξοντώσω μέσα σε μια στιγμή». Ωστόσο, ο Μωυσής και ο Ααρών μεσολάβησαν υπέρ του λαού, και τότε ο Θεός διέταξε τον Μωυσή να ζητήσει από τη σύναξη να φύγει μακριά από τις σκηνές του Κορέ, του Δαθάν και του Αβιρών. Έτσι και έγινε. (Αρ 16:18-27) Λίγο αργότερα, «η γη άνοιξε το στόμα της και κατάπιε τους ίδιους και τα σπιτικά τους και όλους τους ανθρώπους που ανήκαν στον Κορέ και όλα τα αγαθά». Αυτοί και όλα όσα ανήκαν σε αυτούς κατέβηκαν ζωντανοί στον Σιεόλ και η γη τούς κάλυψε από πάνω.—Αρ 16:28-34.

Όσοι βρίσκονταν μπροστά στη σκηνή της συνάντησης κρατώντας τα πυροδοχεία με το θυμίαμα δεν γλίτωσαν, διότι «βγήκε φωτιά από τον Ιεχωβά και κατέφαγε τους διακόσιους πενήντα άντρες που πρόσφεραν το θυμίαμα». (Αρ 16:35) Ο ίδιος ο Κορέ ήταν μαζί τους εκείνη τη στιγμή και έτσι αφανίστηκε από αυτή τη θεόσταλτη φωτιά.—Αρ 26:10.

Από τα πυροδοχεία εκείνων που συνωμότησαν μαζί με τον Κορέ κατασκευάστηκαν μεταλλικές πλάκες ως επικάλυψη για το θυσιαστήριο. Αυτό έγινε «επειδή τα έφεραν ενώπιον του Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να γίνουν άγια· και πρέπει να αποτελούν σημείο για τους γιους του Ισραήλ». (Αρ 16:36-40) Παρά τη δυναμική αυτή απόδειξη της θεϊκής κρίσης, την επόμενη κιόλας ημέρα ολόκληρη η σύναξη του Ισραήλ γόγγυσε εναντίον του Μωυσή και του Ααρών παραπονούμενη: «Εσείς θανατώσατε το λαό του Ιεχωβά». Αυτό προκάλεσε την αγανάκτηση του Θεού, και παρά τις εκκλήσεις του Μωυσή και του Ααρών, 14.700 άτομα πέθαναν ως αποτέλεσμα μιας μάστιγας από τον Ιεχωβά η οποία σταμάτησε μόνο όταν ο Ααρών έκανε εξιλέωση για το λαό. (Αρ 16:41-50) Κατόπιν αυτού, η ιερατική θέση του Ααρών επιβεβαιώθηκε όταν βλάστησε το ραβδί του.—Αρ 17.

Οι γιοι του Κορέ δεν ακολούθησαν τον πατέρα τους στο στασιασμό, πράγμα που φαίνεται καθαρά από το Βιβλικό υπόμνημα το οποίο λέει: «Ωστόσο, οι γιοι του Κορέ δεν πέθαναν». (Αρ 26:9-11) Μεταγενέστερα, απόγονοι του Κορέ διακρίθηκαν στη Λευιτική υπηρεσία.—Βλέπε ΚΟΡΕΪΤΗΣ.

Ο συγγραφέας της επιστολής του Ιούδα συσχέτισε τον Κορέ με τον Κάιν και τον Βαλαάμ όταν έδωσε στους Χριστιανούς την προειδοποίηση να φυλάγονται από ζωώδεις άντρες που «έχουν αφανιστεί με τη στασιαστική ομιλία του Κορέ!» Ο Κορέ προφανώς επιζητούσε δόξα για τον εαυτό του. Αμφισβήτησε τους διορισμούς του Ιεχωβά και έγινε στασιαστής, γι’ αυτό και υπέστη δίκαια θάνατο ως αποτέλεσμα της ακατάλληλης πορείας που ακολούθησε.—Ιου 10, 11.