ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

Η ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ενδιαφέρει όσους μελετούν τη Γραφή. Γιατί; Επειδή σε πολλές περιπτώσεις τα ευρήματα των αρχαιολόγων μάς έχουν βοηθήσει να βελτιώσουμε την κατανόησή μας για τη ζωή στους Βιβλικούς χρόνους και για τις πρωτότυπες γλώσσες στις οποίες γράφτηκαν οι Γραφές.

Μερικές φορές μάλιστα τα αρχαιολογικά ευρήματα έχουν αποστομώσει εκείνους που αμφισβητούσαν την ακρίβεια ορισμένων γεγονότων ή δηλώσεων που εμπεριέχονται στη Γραφή. Για παράδειγμα, υπήρξε Βαβυλώνιος βασιλιάς με το όνομα Βαλτάσαρ και Ασσύριος βασιλιάς με το όνομα Σαργών; Μέχρι το 19ο αιώνα, αυτά τα ονόματα ήταν γνωστά μόνο από το Βιβλικό υπόμνημα. (Ησ 20:1· Δα 5:1) Αλλά η ανακάλυψη του ανακτόρου του Σαργών στη Χορσαμπάντ και του διάσημου πλέον Χρονικού του Ναβονίδη επιβεβαίωσε την ιστορικότητα αυτών των ηγεμόνων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η τεκμηρίωση της αυθεντικότητας της Αγίας Γραφής εξαρτάται από τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις. Ο Ισραηλινός αρχαιολόγος Γιοχανάν Ααρώνι επισήμανε: «Όταν πρέπει να δώσει την ιστορική ή ιστοριογεωγραφική ερμηνεία, ο αρχαιολόγος υπερβαίνει τα όρια της ακριβούς επιστήμης και βασίζεται αναγκαστικά σε προσωπικές εκτιμήσεις και υποθέσεις για να σχηματίσει ολοκληρωμένη ιστορική εικόνα». Γι’ αυτό, όταν αποτιμούν τα ευρήματά τους, οι αρχαιολόγοι μερικές φορές διαφωνούν με την Αγία Γραφή.

Μήπως αυτό πρέπει να δημιουργεί αμφιβολίες για την αυθεντικότητα της Αγίας Γραφής; Όχι βέβαια. Η πίστη που βασίζεται μόνο στην ερμηνεία των αρχαιολογικών ευρημάτων είναι ασταθής. Οι αποδείξεις για το ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη βρίσκονται μέσα στην ίδια τη Γραφή, και όχι στην αρχαιολογία.

[Διάγραμμα στη σελίδα 959]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Κυρίως τμήμα της ανασκαφής

βυζαντινό/αραβικό

ελληνιστικό/ρωμαϊκό

ισραηλιτικό

φιλισταϊκό/ισραηλιτικό

αιγυπτιακό

Ένα βαθύ όρυγμα κατέδειξε συνολικά 18 επίπεδα εγκατάστασης, που ανάγονται στην εποχή των Χαναναίων

Τελλ ελ-Χουσν (Τελ Μπετ Σεάν)

[Εικόνα στη σελίδα 959]

Γήλοφος που εμπερικλείει τα ερείπια της Βαιθ-σεάν

[Εικόνα στη σελίδα 960]

Επιγραφή που λέει: «Εδώ φέρθηκαν τα κόκαλα του Οζία, βασιλιά του Ιούδα. Να μην ανοιχτεί». Αυτή η επιγραφή προσδιόριζε το σημείο όπου θάφτηκαν ξανά τα κόκαλα του βασιλιά, προφανώς γύρω στον πρώτο αιώνα Κ.Χ.

[Εικόνα στη σελίδα 960]

Το ημερολόγιο της Γεζέρ, που πιστεύεται ότι χρονολογείται από το δέκατο αιώνα Π.Κ.Χ., είναι ένα από τα παλαιότερα δείγματα αρχαίας εβραϊκής γραφής

[Εικόνα στη σελίδα 960]

Ο Σαργών Β΄, του οποίου την ύπαρξη αμφισβητούσαν επί μακρόν οι κριτικοί, είναι πλέον πασίγνωστος στους αρχαιολόγους

[Εικόνα στη σελίδα 960]

Σε ένα τοίχωμα της σήραγγας που ενώνει την Πηγή Γιών με τη Δεξαμενή του Σιλωάμ (την οποία προφανώς κατασκεύασε ο Βασιλιάς Εζεκίας) βρέθηκε αυτή η επιγραφή που αναλύει πώς έγινε η εργασία